장음표시 사용
281쪽
Θ sub distriariona uia repleris, ad quadra-
Quia impulsus emboli LN duplicem essectum eoilem tempore producit , fluxum nempe directum aquη per longitudinem fistulae EF . δe limul
- expansionem ejusdem fillulae lateralem EG, eam aquae plenitudine ad Instat cunei dilatando. Verum directo impulsui resistit aqua sua mole lneristi λ, quatenus gradus impetus, qui ei imprimitur, subtrahitur a projicie, Dete; 2 praeterea impulsui laterali in orbem resistit potentia fasciarum, & ponis percus dera incumbentia S , dum impediunt dilatationem fistulae, Sc tandem in fine percus dilatationis aeuuantur momenta contrapositarum potentiarum . Ergd pars cap. Iormientiae impellentis , quae sit P ad restilentiam aquae directe fluentis, quae profla . sit R , eandem proportionem habebit, quam hujus velocitas motu per EFfacto ad velocitatem per AB, qua potentia P impellendo embolum , eodem tempore mota ea . Pari modo reliqua pars potentiae , quae sit Quad resilien tiam S, qua aqua , & pondus incumbens constringunt fistulam EFI, 2 imp diunt dilatationem eius , eandem proportionem habebit, quam velocitas , quae per latitudinem EG exercetur a pondere incumbente , ut impediatur fistulae inflatio ad velocitatem, qua potentia Q per ΛΗ embolum impellit. Verum hae duae proportiones componunt proportionem rectanguli FEG ad quadratum AB . Igitur potentia PQ ad resistentiam RS eandem proportionem habet, quam rectansulum FEG ad quadratum ΛΒ. Ut, exempli gratia , longitudo fillulae EF suerit centum partes, quarum AB suerit decem , Se latitudo ampliata suerit duae partes : fueritque aqua GEFH unius librae , ὀe pondus incumbens librarum novem : Erit rectanguinlum GEF aoo. & quadratum ΑΒ loo. Quare potentia PQ embolum impcllens , ad resistentiam RS , erit, ut a oci. M IOO. seu in ratione dupla.
pondera incumbente, dr assciis S circumplexa, resistatur dilatationi m p '. Ia: erit potentia Prambolum impellens ad υim R, qua aqua praeexistens , - ese de novo insufa impulsioni resibiit, una cum vi S , qua pondus, Offcia dilatationi Hula adversantur , ut rectangulum GTZO sub mora directo aqua de novi immissa , cr sub dilatatione Apula ad quadratum ex Admotus emboli.
UT insinuetur aqua ABCD intra fistulam EGΗP, oportet, ut haec fist la , quae plena aquae supponitur , dilatetur usque ad KM , ut novam aquam excipere possit: & tunc observari debet, quibus motionibus aqua insinu Dissili od by Corale
282쪽
CAR G. sinuatur, k quo ordine, & modis aqua praet xistens fit illam expandiec di De corda primo, quia aqua GEFH ob partium contiguitatem constituit columnam nusque crlindricam, cuius basis circulam GE comprimi, & impelli non pote tui aliο- versus H , quin etiam impellatur tota longitudo columnae GP, quatenus po- steriores particulae anteriores in direetum positas urgent, non iecus, ac fibraeligni in direbium impelluntur , at quia talis columna ei, mollis, R parietesCH non sunt firmi , ted distrahi potiunt, i equitur, ut fibrae GH, EF aqueae directe impulsae cogamur declinare ab itineris rectitudine, ae ferri ad occupandum spatium M HGΚ. Hisce ergi, duobus motibus, direelo nempe, 2 transversali tota ago praeexistens, M infula promoveri debet impulia a vi emboli, ut scilicet aqua GEIO transferatur au replendum spatium dilatatum ZOHM , A nova aqua ah embolo effusa repleat piistinum spati uiri GEIO , & dilatatum KGOR .
Notandum praTerea est, quba velocitas, qua tota aqua directo Inutu excur. rit per fistulat longitudinem GH , inens uratur a motu novae aquae ElZΚ pella spatium El, cum pratextilens aqua promoveatur eadem Velocitate, qua de novo adveniens movetur, ut dictum est . M velocitas, qua tota eadem aqua eodem tempore trant versali moin fertur ad replendam latitudinem ampliatam, mentura tui . semi excessu diametri ΕΚ, supra diametrum m.& eadem velocitate, qua aqua expanditur in latum , moventur quoque C dendo pondus incumbens, & falciat ambientes fistulam. Igitur pars potentiae embolum impellentis, quae sit Ρ , actit velocitate AB contra vim totius aquae resistentis velocitate EI, reliqua pars inimpellens agit eadem velocitate AB contra xim ponderis, Se fasciarum impedientium dilatationem Velocitate CK .Ergb integra potentia Pasid summam resistentiarum totius Rqua', Sc pondei4s, 2 Lici arum eandem psoportionem habet, quam remn
gulum GKZO ad quadratum AR . E. empli gratia , sit ΛΗ partes s. Se earundem sit AD 6. EI Io , partes , latitudo FG a. ampliatio fistulae GK sit una pars, 2 longitudo fistulae EF
sit ΤΟ. Erg , moles aquae Λ G, sive EZ , aut GM et it go. Unci a m , Ω aqua praeexiliens erit 6o. M tota ExMF erit so. uncia m. Quare, ut quadratum ex AB as. ad rectangulum GKLO Io. ita erit resistentia totius aquae EMuna cum vi pondet is incumbentis , Ic fasciarum ad vim , qua embolus im pel Iitur . Itaque in hac hypothesi potentia embolum impellens ad universam retastentiam eiit, ut a. ad s. Deinceps ollendet nus, qubd
Si intra Ahilam Auram plenam aqua embolo novi qua immittat' sexi sit e foramine Ibitatis molet aquae aequalis ei, quae adjuncta fuerat.
lia fistula dura . & non dilatabilis excipere non potest maiorem aquae
molem, quam sit illa cylindri aquei, a quo cavitas illius eTaSe re Iliri Iupponitur , ergli, si novam aquam intra fistulam impellere
283쪽
velimus , cum non detur penetratio corporum , haec ad instar cunei liguel , expellet u foramine molem aquae aequalem inlinuatae ab embolo.
aquia plena, sed non turgida , O intra eam tanta moles nova aqua embolo immittatur, quanta susscit ad replendam cistula dilatasionem , non exibis veloci es xv ὸAsula foramine angstsio aqua attincta. Quia vis emboli, impellendo aquam actione cunei, ex sui natura reple tionem, A turgentiam fistulae mollis producit, ideb spatium in L lx extendibili ampliatum replebitur ab aqua immissa. Quare fistula reis ducetur ad maximam extensionem , ad quam dilatari potest δe ulteriori dilatationi aeque resistet, ac si dura esset, & in tali statu supponimus , p- ressum emboli terminari. Igitur aqua e fistula non exibit sponte veloci eiauxu , quia ob gravitatem, aut prorsus non exiret a foramine in situ erecta fistulae, aut in situ prono lento motu ob foraminis angustiam prodiret. Ne que violenter ejicietur , quia praecedens impulsio emboli nil aliud, qestinrepletionem fistulae mollis producere potuit, A completa repletione supponimus , embolum non amplius impellere, nec praeterea a vi constrictiva, alinstar arcus, qua sistula carere supponitur, exprimi potest aqua . Ergb nullo pacto aqua veloci cursu exibit e hiluta , ut Propositum fuerat.
P R Ο Ρ.O s. LXIV. Si embolo intra ri tam major aquae copia immutatur, quam Difficia ad replendam Apulis dilatationem , expelletur aqua infusa excessus fumeam , qua spatium desatabile replere potes. Isdem positis sit spatium aquae AC, maius spatio GH ampliabile fistulae. Ergi, quando repletum est spatium ΚH ab aquae ΛC portione UC, fistula GM turgida amplius dilatari non posset, non secus, ac si dura esset: ergb tunc ex Propos. 6 a. residuuin aquae AX, impulsum ab embolo ejici debet per foramen FM.' P R Ο Ρ Ο S. LXV. Iisdem positis, s Apula repleta ab embolo usque ad turgentiam , eiecerit laxis
tam aqua copiam , ut concidat, remaneatque aequε mollis, ejusdemque magnitudinis, ac prius fuerat; non evacuabitur si uti ab emiolivi impulsiva , sed ab alia cavisa externa .
Quia fistula e statu turgido non potest ad consistentiam mollem pertranis sire aeque laxam , & aeque amplam, ac prius habuerat, nisi ab ea exeat' tanta moles aquae , quanta ab embolo introducta fuerat, Se molesnnuae , quae fistulae turgentiam efficiebat, ab ea exire non potest sponte, ut ottensum est, neque expelli potest a vi emboli, propterea quod dum embolus impellit, aquae torrens fluit ad loca proximiora, quae minus resistunt, δε nis
284쪽
elle distrahuntur , ut sunt latera mollia fistulta . quare aetio emboli producet repletionem , Ω dilatationem fistulat , non verli velocillimam ex pulli nem quae per angustiam foraminis fillulae. Sicut videmus in intellino acu perforato, quou eo tempore, quo aqua in eo vi emboli immittitur, non exiliunt sonticuli ex soraminulis, sed tantum paucae aliquae guttulae , dum tamen intestinum veloci progressu repletur , inflaturque M postquam turgentia completa eii , tunc incipiunt fonticuli, quia nempe parietes intellini, Pon secus , ac duri essent, amplius dilatari non possu ut, Se sic vi cunei aqua velocissime effluere poteth. Praetere1 nec immediate post emboli impulsum aqua e soraminu Io fistulae exilire potest, quia tunc cessat impulsus emboli. Quare nullo modo ab impulsu emboli aqua e fistula ejicietur , k ideo necesso est, ut ab alia Caulsa aqua , quae illam turgentiam in fistula efficiebat, exprimatur , ejiciaturque, quae ςsse potest compressio facta ab incumbente pondere , aut a Ua machinae, vel fasciae, quae fillulam circulariter ambiendo , eam stringat.
Hisce lemmatibus praemissis ad cordis vim declarandam devenio i
Metbodum exbibere , qua vir motιo a miscula cordis indagari possis. SImplicissimus modus inquirendi vim motivam alicuius potentiae habetur xx cognitione eis eius ejus notissi ini, qui est pondus ab eo suspensum . Tunc enim vis potenti te aequatur relistentiae, quando immediatς ε Vel in libra radiorum aequalium una alteri non praevalet , sed in aequilibrio persistunt. Vel si ad sit machina , quae aὰ veAem reducitur , tunc potentiae sunt reciprocae proportionales suis distantiis, seu velocitatibus, quibus m eri possunt. Et hac methodo quaesivimus vires miculorum artuum . Uexum hoc in corde aptari non potest, cum ordinatum sit a Natura , non adtra Stionem articulorum gravium cum ponderibus annexis, sed ut sua constrictione ad instar praeli exiguam sanguinis molem in ventriculis ejus Contenti exprimat . Potentiae ver b expulsivae non sempzr contra nititur Vis pon-dςris quia quando saxum deorsuin impellimus, tunc saxum non relis it impulsui sua gravitate , 2 cum navim natantem horigonialiter trahimus, illa ob aequilibrium non resistit exercendo gravitatem. Praeterea Potentia impellere potest machinam retilientem , ut est arcus, vel quid simile , cuius Ietistentia, ut plurimum non poteth cum pondere comparari . Et talis est operatio cordis e quare methodum mensurandi vim mulculi 1 pondere appenso, qua hactenus usi sumus, usurpare non possvinus in corde. Quando igitur in hoc negotio ab eflectu pervenire non possumus ad cognitiunem caussae, cogimur caussam ipsam ab aliquo alio signo conjicere, ut inde magnitudinem essectus venemur . Tale autem lignum erit limilitudo, M an logia , quam musculus cordis habet cum ea teris musculis ejusdem animalis . Diximus enim , omnes fibras minimas, seu machinulas ejusdem νVel di ver serum musculorum in eodem animali aeque robullas esse ,& aequa lem vim inolivam exercere eodem tempore in statu sanitatis . Et qui a m les aequa les duorum musculorum continent aequales multitudines Lbrarum mini
285쪽
minimarum, sequitur , quod si unius aequalium musculorum vim matiis CAP. r. am totalem praecognitam habuerimus, alterius quoque potentiam totalem De corde Conjicere poterimus . Igitur existente mole carnosa cordis aequali fere ma- o auernitudinibus unius temporalium , M unius masseterum musculorum , cum pulsati iam vim motivam totalem eorundem praesciverimus, probabiliter assirmare m. Possuir us, vim motivam cordis aequalem esie ei, quam duo praedicti musculi mandibulam stringentes exercent.
Vis motiva Grarum musculi cordis per se considerata majus pondus. suspendere posset , quam 3 ovo. librarum.
JAm demonstravimus , illud pondus, quod sustentatur ab integro Inu uialo , seu a fasciculo toto librarum carnosarum , id ipsum suspendi quo ν Aissisque posse a s licet ad minorem altitudinem ab unico illato totidem fibra- ρὰρ i se
rum minimarum , quot sunt fibrae fasciculum componentes. Ioitur non sufficit nosse experientia , quod a quatuor musculis mandibulam stringenti bus absque vectis auxilio suspendatur majus pondus librarum roo. 2 seis amissis a semisse, scilicet unus musculus temporalis cum unico massetere su- Ar.8ο stinebunt pondus majus Iso. librarum . Is enim conatus efficitur a totidem extremis fibris minimis, seu a tot musculis, quot sunt fibrae integrae con tentae in duobus praedictis musculis . Et quia quaelibet integra fibra eorun dem musculorum non eli minor longitudine illa , quam occupant crassities duorum digitorum scompensatis nempe excellibus longiorum fibrarum
cum deflabiibus breviorum M in spatio digitali cuiuslibet fibrae continentur 4 pplusquam viginti machinulae a, seu poruli in directum dispositi instar cateis . ' 'nae , supponamus tamen non contineri plures, quam decem fibras minimas, L ' i' eigb in longitudine cujuslibet fibrae earum , quae duos praedictos musculos componunt , plusquam viginti fibrae minimae continemur. Cumque ponisdus I.so librarum suspendatur ab unico strato machinularum eorundem musculorum. Igitur, ut habeamus vim integram , quam natura exercet in eisdem musculis , vigesies multiplicari debet vis illius strati , nempe . eam, quae I so. libras suspendere valet. Quapropter vis integra, quam exercet natura , ut inflet omnes porulos eorundem duorum musculorum , maior est vi ponderis gooo. librarum. Licet ejus momentum non sit maius Is libris.
Postea fibrae cordis agunt se i Mando , non ut contrahantur , sed ut inis sientur , 2 sua plenitudine repleant cordis cavitates , 2 vi Cunei exprimant,la impellant sanguinem , qui in ventriculis cordis continebatur , veluti nu- .clei compresIis digitis expelluntur. Unde cortex cordis Comparari potest tormento bellico minori , siclopeio nuncupato, k in illo fibrae internae inst tae usum pulveris nitrati accensi, A rarefacti praestant; sanguis verb e ve triculis expulsus comparari potest hiandulae plumbeae a sclopeto eiaculatae. Hae operationes suadentur , quia cortex constat ex fibris spiraliter inv lutis, quae resistunt distractioni, non secus, ac si essent fasciar. κ circuli ferrei dolii cordis. Differunt tamen parietes s clopeti a cordis cortice, quod
illi sua tenacitate solummodo distraditoni relistunt, at fibrae cordis prim I i a. distra-
286쪽
distractioni resistunt tenacitate , A vi contractiva externae faciei convexae earum: secundb pars cava earundem fibrarum corrugata, inflatis plicis actionem cunei exercet, quatenus spumosis ampullis turgentibus Vim anain logam ei. quam pulvis nitratus rarefactus , essicit. Quare sicut quodlibet granulum pulveris nitrati sua rarefactione impellit sibi correspbndentem particulam glandis, Ie omnia granula accenta simul operando impellunt i iidem particulas glandis plumbeae, quot sunt granula , sic pariter finguIae fibrae minimae, seu machinulae cordis sua inflatione immediate,st eouem tempore operantes agunt impellendo aequales particulas languineae glandis, quam cor eiaculatur. Et idub hujus totalis relistentia componitur ex tot particulis , quarum una quaelibet aequilibratur potentiae unius fibrae minimae, quot sunt librae minima: totius cordis . Et hinc fit, ut Cordis potentia absoluta aequetur suo momento, nempe aequetur resilientiae abiolutae languinis ejecti. Si igitur quaelibet fibra minima cordis aequalem vim efficit ei, quam unaquaelibet machinula musculi temporalis , aut masseteris exercet, ut iupra insinuavimus Α, & multitudo fibrarum minimarum contenta in his duobus musculis aequalis eli multitudini minimarum fibrarum Cordis aequalis est moli carnosae duorum illorum musculorum. Igitur elicere possiamus, qudd Vis, quam exercent omnes in inimae fibrae cordis limul sumptae, si impellerent radium externum librae bifariam in centro lectae , superare potest pondus qo . librarum. Debet postea demonstrari, qudit cor sua contra mone superat majorem resistentia in, quain sit vis illa , quam ipse cordis mulcu Ius, ejusque fibrae Ininimae, seu machinulae exercent , seu qu bd potentia absbluta musculi cor dis minor est ejus momento. Λd hoc autem praestandum , probandum est
Arteria o es animalis , eo leta earum pulsatione , mn esura
S Ensu constat, ampliores esse venas omnes simul sumptas, qu m sint ar teriae omnes, forsan in proportione quadrupla: & per utraque vasa fluit tota massa sanguinea, quae in hominibus adultis 38. vel ao. libras excedere non solet ι M licet venae semper sanguine plenae conspiciantur oti transp xentiam vasorum , dubitare tamen quispiam posset, an arteriae semper i a sui ne repletae sint, an scilicet ioIummodb tempore pulsationis transitum sanguini concedant, deinceps in quiete earum remaneant prorsus exinam nitae . Et siquidem prorsus exangues fierent, dum quiescunt, tunc denudatis arteriis , omni vh restrictae, & compressae apparerent ad initar iuniculi, aut a minutae , quod autopsia refellitur, retinent enim figuram amplsatam r xundam , A tistulosam fluore plenam , quae plenitudo cavitatis fistulosae tactu 1pso percipi cur compressis digitis . Non secus denudatis venis , si poli cordispulsationem arteriae remanerent exangues, tunc fit illae venosae a mole quin
ηue librarum sanguinis adjuncti excrescerest triente prioris crassitiei, quod est falsum, nam nil prosius crescuRta Prael Diqiti sed by Corale
287쪽
Praeterea in animalibus, quorem arteriae transpicuae sunt, ut in Risis, CAP. Patet ad oculum ex colore livido eas plenas esse sanguine , ergo arteriae post De corde Pullationem non remanent exaustae , sed replentur saltem a quadrante totius ejus e .
1angitinis, Mideli in hominibus continent fere quinque libras. pulsatiori Insuper dum pulsant, arteriae turgidissimae sunt , Ω a corde non submi- ne. nistrantur , nisi tres unciae sanguinis. Ergo, si ante pulsatiouem arteriar Prorsus Vacuae erant, a tribus unciis a corde immittis impleretur spatium vigesies masus , quam fit moles illarum ἔ Se hoc eli impossibile absque rarefactione, quae certe non adest. Ergb ibidem librae qui noue sanguinis aliunde advenirent, aut 1 corde , vel a venis retrocedendo , sua utrumque est impossibile. Adde, qudd tres uncIae sanguinis a corde immissae replere non possent spatium majus semipede arteriarum Cordi proximarum. Ergi, si ante pulsationem exinanitae erant, prosiaili reliquae productiones arteriarum in se. quenti pulsatione exangues quoque remanerent , & ideli non pullarent simul cum corde, nam a sanguine inflatae, ut utris pultatio esticitur. Tandem experientia constat tempore pullationis sanguinem effluere equalibet arteria incisa , sive magna , sive minima fuerit, quae initar fontium Iongius sanguinem eiaculantur: hoc autem fieri non pollet, nisi omnes a teriae repletae fuissent sanguine per totam longitudinem earum , tanta tur in entia, ut ob loci angustiam prorumperet, & exiliret . At in sequenti pulatione non reparatus . Heu reponitur in arteriis, nisi minima portio sanguinis trium unciarum, quae sua mole nec mediam partem capacitatis arteri
sum replere posset. Ergi, nisi remansissent sere quinque librae sanguinis , ite
xum arteriae turgidae reddi non possent. Scio, non deesse, qui dicunt, sanguinis minimam portionem rarefactam ob cordis fervorem, posse replere cavitates cordis , 2 arteriarum: at talis imaginatio ab ipsa experientia refellitur, ut alii etiam adnotarunt.
Deducitur ex praecedenti, quod arteriae post pulsationem remanent repletae a quarta parte sere totius sanguinis animalis, nempe a quinque libris cruoris, ὀc moles sanguinis a corde in arteriis immisit, est una pars vigesima
sanguinis inter arterias contenti. Postreinb tres unciae sanguinis a corde ej Sar intra arterias replent spatium arteriarum cordi proximum non maius seis. Vipede, scilicet trifum, vel quadruplum latitudinis ventriculorum cordari
tus, quo sanguinis it in arteriis ter velociter es est, quo cor movetur a eundem sanguinem impellit. Quia eodem tempore absolvuntur omnes hi motus, scilicet cordis instatio, cavitatum ejus restrictio ab interna mole Carnea cordis aucta, ex-
pulsio sanguinis, qui ventriculos replebat, motus ejusdem intra arte vias , D promotio illius massae sanruineae, quae in arteriis praeexistebat, faeta ab urgentia sanguinis e cOIde advenientis.
288쪽
CAP. s. quia eodem motu per idem spatium ampi tudinis ventriculorum moventur De cum fibrae cordis se inflando, per quod moventur, restringendo eosdem ventricuis da H - los, & ejiciendo sanguinem, qui ibidem continebatur. Duae pol remae operipuia rationes pariter eadem Velocitate fiunt, quantum enim spatium conficit sanis Imion . guis a corde impulsus intra arterias, tantum praecise Promoveri debet massa illa cruoris, quae in arteriis praeeaeistebat, quatenus Pari pastu urgetur una pars post aliam. Verum si conseratur motus restrictionis cordis cum motu progressivo sanguinis in arteriis, proculdubio non erunt aeque veloces , quia ille essicitur per spatium aequale latitudini ventriculorum cordis, quod tres digitogin latum non excedit, M spatium , quod percurrit sanguis intra arterias aequale est longitudini semipedis, Ergo erit saltem triplum illius , 2 hi m tus fiunt eodem tempore. Igitur motus languinis in arteriis triplo velociox est motu cordis. Et noto, quod motus sanguinis in arteriis idem semper est, sive tres unoeiae sanguinis a corde immissi exacte impleverint spatium dilatatum in aristeriis 1, sive aliqua eius portio Post repletionem expellatur extra arterias. utroque enim casu tantum promovetur sanguis praeexistens in arteriis. quantum spatium occupant tres unciae de novo insinuatae, quae longitudianem majorem semipede percurrunt.
Potentia eordis musculum confringens minor es re emta , quam exercet sanguis in ventriculis euer contentus in Emportiona subfexquialtera.
Huius Prop. 6. Comparando primo loco simplicem illam actionem cordis, qua sanguinem contentum in suis ventriculis comprimit cum resistentia , qua idem sanguis compressioni resistit. Patet , qu bd talis compreisio essicitur ab externis stiris corticis se contrahendo , & ab internis fibris corrugatis , Ocinflatis actione Cunei. , Quoad primas patet, quM fibrae externae, M sacies convexae sequentium fibratum perinde agunt, ac funis circumvolutus circa globum , vel cylinis drum , quare potentia fibras externas cordis contrahens ad resistentiam sanis guinis compressi eandem p portionem habet, quam circuli semidia ineter. ad eius circumsesentiam L scilicet potentia erit minor una sexta parte restia sentiae. At fibrae cordis profundiores, R externartim partes cavae agunt ruintas , M plicas inflando, V ideli action&cunei, vel emboli impellunt directo motu a peripheria ad coedis centrum fano uinem ei inclusum . Quia verb in hac actione aequalibus momentis per eosdem semidiametros, eodemque tempore fit impulius , M repulsus . Ergh potentia fibrarum internarum aequalis est resistentiae sanguinis ab eis compressi. Et quia cordis fibrae externae, quae agunt se contrahendo, sorsan decimam partem totius molis cordis non aequant. Ergii qualium partium vis fibrarum interiorum cordis erit novem partes, pariter ressistentia sanguinis eorrespondentis erit partes novem , atqcalium vis externar m tibrarum erat una , fuit resistentia sanguinis sex
289쪽
partes Ergo qualium integra potentia cordis est decem, erit resistentia to- et v. s. tius sanguinis in ventriculis cordis compressi quindecim partus, nempe ut De se duo ad ilia. . de ejus
ris, quam patitur san puis in ventriculis cordis contentus ab ejussem remia Iasime.
pressione, aequalis es vi, qua idem sanguis ad insar emboli impelliis anguinem intra arterias, ad cussus resistentiam eandem
proportionem habet, quam I. ad 4o. proximὸ . b. . Fig. 9.IN eadem Pigura Propos. 6 r. intelligatur ABCD esse cavitatem ventricia
lorum cordis a mole sanguinis trium uΠciarum repletam, cuius latitudo tit AB trium digitorum aequalis altitudini ejus. Postea arteriarum ramificationes esse debent atque crassar, ac est truncus principalis GR , Ω coinpensatis excelsibus cum des tibus longitudinum eorundem ramorum possumus suaderi, quod ab omnibus arteriis in unum truncum Collectis componatur
unica fistula cylindrica arteriosa GF: Talis autem fistula GF tempore quietis cordis remanet mollis , Ω laxa , licet repleta sit a libris quinque, seu a 6o. unciis sanguinis, & deinde a cordis pullatione impulsis tribus .aliis unciis sanguinis, consurgit fistula EM dilatata, & repleta usque ad turgentiama 6 . unciis sanguinis; 2 idebcyIindrus GF ad aeque altum cylindrum EM,& proinde basis EG ad ΕΚ, erit ut 6 o. ad 61. A eorum diametri EG ad ΕΚ erunt, ut radices quadratae illarum s nempe ut . 4s9. ad . 97 q. fere, κdividendo linea EG ad GK erit proxime , ut I. 41 9. ad O. 4o86 , seu ut 4O. ad I. proxime. Modo, quia emboli operatio non dissert ab operatione cordis quoad enfectum , ambo enim eadem Velocitate , & eodem tempore efficiunt eandem mittatis cordis reli rictionem , approximando parieti BC oppositum pari tem AD, vel batim emboli ι & eidein restrictioni telistit fluidum in ventri- .culis contentum , Ω ideb eadem energia utrique compressioni idem fluidum resistit: sed vis, quam exercet embolus impellendo aequalis est vi, qua diosum fluidum in tubo AC contentum restrictioni relistit. Ergb proculdubio sumere possumus vim emboli vice resistentiae, qua sanguis compres sioni cordis retistit. Igitur tam potentia , quae embolum intra cor impelleret, quam illa vis , quam exercet sanguis in ventriculis resistendo compressioni, eandem proportionem habebit ad vim, qua sanguis in arteriis praeexistens, & additus, una cum aliis impedimentis , impulsiovi retistit ; Ergbvis, qua sanguis in ventriculis cordis comprimitur, live vis, qua idem sanguis, Vi emboli pressias, impellit sanguinein intra arterias ad resistentiam totius sanguinis arteriarum, & fasciarum impedientium dilatationem arteriarum , eandem proportionem habebit, quam rectangulum RGO subal - Huius
titudine Go aequali 9. digitis, Se sub basi GK aequali quadragesimae parti prF. 61.
ius digiti, seu iptius GE contentum ad quadratum iptius ΛΒ aequalis 3. di itis, scilicet motus emboli, & restrictionis ventriculorum cordis , quae . Proportio est sub quadragecupla proxime. Et noto , qudii si aliqua portio trium unciarum sanguinis expulsa suis- .set eatia arterias a pulsatione cadis, Proculdubio spatium Gri dilatationis
290쪽
CAP. D arteriae repletum salsiet a minore mole, quam trium unciarum 2 ideli ain. pliatio halis GH esset mulis minor, quόm quadragesima pars. unde rectam δε-gulum LGO ad quadratum AB minorem rationem haberet, quam prius ha- pulsario binat. Scilicet vis emboli cordis essEt multo minor , quam quadragesima . pars resistentiae sanguinis arteriarum, ὀc fasciarum restringentium.
P R Ο Ρ Ο S. LXXII. . Vis morsis obsolusa cor ais musculum constringens ad totalem vim, qua sanguis in arteriis expusoni res it, eandem 'oportionem habes, quam I. ia 6
. Via potentia absoluta musculorum cordis convingens ad totalem vim, qua sanguis in arteriis expulsioni resistit Compositam proportionem - habet ex ratione potentiae cordis musculum containgentis ad vim . qua lanciis in ventriculis cordis compressus vi emboli impellit i anguinem, Hujus intra arterias , quae fuit iubi qui altera ν , R ex ratione, quam potentia ejuLprop. ' dem sanguinis in Ventriculis pressis habet ad vim, qua sanguis in arteriis , -- . expulsioni resistit, quae fale iub quadragecupla - . Sed duae rationes subsex quialtera a. ad 3. 2 subquadragecupla δ. ad ino. componu n. proportionem x 7 ' subsexagecuplam a. ad Iao. seu I. ad 6o. ergb patet Propotitum. .
Vir re oliva musculi cordis superat suo net mento resistentiam totius fimisi arteriarum , O fasciarum earundem iulatationem impediantium, quis major es vi ponderis I 8zooo. librarum.
ia vis absoluta, quam exercet mustulus cordis inflando vessiculas omnes porosas eius, tam grandis est , ut immediate , 2 absque machina' su laemia posset pondus majus, quam 2 ooo. librarum δὴ Ataeadein Prop.6'. 'vis motiva ad ejusdem momentum, seu ad vim , qua sanguis motus in arteis Propsuperat 1
Ut evidentius ratio mechanica tanti miraculi pateat, inquirenda et caussa tam enormis restilentiae, quae k corde superatur . D primo refelli d Bet communis assertio , qu bd nulla alia caussa , quam vi impulsiva cordis expellatur sanguis per orificia arteriarum exiliendo ad instar fontium . Ditendemus modb, Fbd .
In qualibet pulsatisne cordis , aut inte a moles trium unciarum sanguis a corde immi , aut ejus portio expellitur extra arterin a vi motiva diversa ab embolo cordis.
Uia arteriae sunt fistulae molles , & dilatabitas sanguine plenae, sed nonusnue ad turgentiam , ut dictum est 3 . M tempore quo pulsant arteriar