Compendiaria graecae grammatices institutio

191쪽

lax in ine, Conti 'a In C.

192쪽

Cuin accusativo cisca, ct ciscum'; ut Opι τους πεντακισχιλιους, circiter auin die millia: ἄμφι το λυκαυγες, circa diluculum: οι ἄμφι λόγους οντες, lai versaliturcii a literas, literarum studiosi: οὶ νόμοι οι ἄμφι Θυσίαν, leges Circa sacrificia, cle sacrificiis: Dpί αυτόν ἐστἡκασι, circa illuui siclerunt. Coinposita cis cum simi sicat, ut ἀμφιβάλλω, circurn iicio. Cain accusativo nominis proprii peripli rasi inservit, o. g. οἱ ἀμφι Πρίαμον, Priami conlites, 1 amiliares, munistri ; itein ipse Priamus : Pi Od usurpatur turn a Poetis, tuIn ab oratoribus, Sed cum verbo sing lari; ut οἱ ἀμφὶ Πῶλον ῆλθε, Paulus venit. 3. Ἐντὶ cum genitivo pio , ut αντὶ ἀγαπων ἀποδιδόναι κακα, ni ala pro laonis re Uere ; αντὶ οἰκέτου , pro Rinulo , i. o. vico, seu loco saIn illi: αντὶ πολλῶν, pro multis, i. c. multor Iu iustar; αντὶ κέρδους pro lucro, i. e. Dissiligod by Corale

193쪽

contra ponatur, Seu Conseratur.

5. Atα gum genitivo Per, ut διά βίου, per vitain ; δι ηδονῆς, per voluptate in: διά βραχέων, per brevia, brevit,iisve bis: cuin; ut δια μαχαιρων, Cum glassilis. Significat etiam Poten 1λιιι; ut A'εαυτῶν, suis viribus. Significat quo Iiae Drialetianι; ut δι αλπίτου, ex farina . Accusativo iuncta ProPter, ill δια φόβον propter timo-rcni ; δι' αισχύνην. propter pudorem. Per; διά τ' ενυα και αι , Per aranctatue et sanguinem; δια Θεο , per Deos . i. e. Deorum ope et s. Vore ; δια νυκτα , per

nocte in , i. e. noctis tempore.

194쪽

Composita in seu suster Significat, ut Arγράφω, i

guli ; κατά πλῶ ς, universi; κατὰ δυο, I,ini; κατὰ τρεις,

terni. et sic deinceps; κατὰ πόλεις. Oppidatini; -- επος, in singulis versit nas; κατἁ λεξιv. ad verint in. ', ut καθ' ἐαυτον, per se, i. e. di StinetuS, discretus; δυο καθ' αυτά. duo ab aliis distincta; κατ' ἰδιαν, privatim, per se solus, reua Otis arisi tris; κατ' εκεινους τους χρόνους, per ea re' Inpora, i. e. illis temporibus ;κατἁ γην, pcr lana in , terrestri itinere; κατά δαίμονα, καὶ τύχην , sorte . sortia ua; κατ' εξαπν. per Excelle tiani; κατἁ ἰότια φερεται , per vela fertur; κατά πάντα, per omnia, Dion in O; κατὰ πόδας, Per vestigia. Cum, iit κατὰ σπουδην, cuin celeritate, i. e. celeriter. M, ut κατά ον ἄγραν , in foro; κατὰ τον εβδομον λόγον, Oratione septi via; κατ' - τού , o, eo ipso tempore, quo, tum, cuin: κατὰ πρωτον, primo loco; κατἁ δευ- ροῦν, secundo loco i κατ' οpθαλμούς, vel xατά πρό Duiliaco Corale

195쪽

πον, in Con Spectu, ob oculos. Ob, ut κατ' τὸ τοῖτο, ob illipsum. CitUra, iit κατἁ υπεροχην νόμοι, leges Circa excessum. Circitur, ut κατά εννεακόσια ἔτη, ferino nongenti anni. A, ut κατά πρωτα, a principio. Aci, ut κατά νῆας, nil naves; τά κατ' ἐμε, Quae etici me pertinent; κατά κάθετον, ad perpetuliculuin: et Gu, i. E.

meraus, ut κατὰ μεσημβρι αυ πορεύεται , Dieri liena versiis vadit; ο κατἁ Βορεαν , a I A Philonem positus, Aquiloni ol noxiiis. TOuptis et locutu, ut seb' nμῶς, a Phul uos, i. E. temporibus nostris, vel regioni tuis;

Cunx acetisativo Post, ut μετὰ τον πόλεμον, post bellum; μετά την γρουπν, Post scriptior iein: in , ut μετ' εριδας

βάλλειν, in lites coniicere, litis, iis tua plicare; μετά

196쪽

o. Περὶ citin genitivo de, ut περὶ ψυχnς, cle anima: περὶ φυ- σιγὴς ἀκροάσεως, de pthusica auscilitatione: περὶ ἄρχης

μάχεσθαι, de imperio decertare: Prias, ut, περὶ απάν- των , prae omni tuas: a , Ut εἴληφε περι Θεων, a i iis accepit: cireuna, ut περι σπείους, CirCum Speluncam:

Pro, ut περὶ οὐδενὸς τγουντο, pro nillilo ducebant, ni-Ιilli facierint. Cuin accusativo circa, ut περὶ τά pοβερά π ανδρεία, fortitudo est circa tot lia ; οἱ περὶ τά γράμματα, qui

versantur circa literas, in literis; - περὶ εμε, quae me circirinstant, mea; οι περὶ ΙΙαυλον , qtII sunt circa Paulurn, i. e. Patili socii, Vel Rimiliares, vel ministri; item ipse Paulus, eo prorsus Imodo, quo dictum est de αμρὶ: cιmini, ut ὸ περὶ το πρόσωπον, circum Os ossusus: circitor, ut περὶ ἀρίστου ωραν, circiter liora in praIulii; περὶ τριάκοντα, circiter triginta: ad, ut ερχομαι περὶ τους φιλοσόpους, venio ad Plillosophos: SVra, ut etsi περὶ νουν εστι βροτων, hoc si1-Perat mentes li Ominum: erga, ut χρηστος περὶ πως, benignus erga nos; περὶ τον δεξάμενον κακος, in eum, a quo fuit exceptus, ingratus: GPud, ut περὶ εαυτὸν ἀπολείπεσθαι, a pini se reSerVRre. Cum dativo eae, ut περὶ κηρὶ φιλω σε, amo te ex animo:

197쪽

cisca et circiιm, ut περὶ π δέρη . circa coliti in; περιστήθεσι, circuin pectorii: Pro , lu περὶ σῆίσιν αὐτοῖς pοβούνται. pira se ipsis, Seu si in ipsis timent.

de se ipso praemicatio. 11. Ἀπῆρ cirin geniti VO PVO, utπρεσβευε υπερ ημῶν, Ora Pro nobis; ὐπερ αὐτοῖ δεδοικα. pira ipso itineo, i. e. Eius caiisti; ὐπερ του τυχεῖν δόξnς, pro olitin eiula gloria , gloriae ConSe incia lae sp alia; ὐπερ τοῖ - γενέΩαι τυραννει, Pro eo, i. e. iii Euna sine in , iit ne omiseniis fieret; ὐπερ τοὐ Θεοὐ, pro Deo, i. o. Dei vice:

198쪽

Gunposita notat alni ut/onon, ut ὐποδείδω, si ilavcreor:

PRAEPOslTIONES QUAEDAM INSEPARABILEsu AE FERE EXTRA CONPOSITIONEM NIHIL s lGNIFICANT

λι: λιπόνηρος valde imp Ioluis, Piasi λιάν πονηρός. βου: βουλιμ- inagitii fames, Piasi μεγας λιμός.

199쪽

Privantlα: ut Qάνατος iniano 1 talis .

δυς, cui advorsatur G, dissicultatem, ant vitium significat: δυστυχία adversa fortuna : ευτυχια Prosperii fortuna.

Graeci in suis vocabulis legeti lis , et esserendis , non Parilitatis , Pod faciunt Latini , sed accentus rationem habent. Quare de accenti laus regulae ali ae tenendae: Piam am etiam accentuuIn magister optimus est Isus. Accentus triplex est, iit obiter in principio diximus, an turn ad rationem logendi re Pirebatur: acutuS, gravis, CircumseXus. Acutus asscit ultimam syllabam, penultimam, et ant penultimam: gravis in nitima tanturri ponitiar, Damvis in omni syllaba intelligatur, Dae acuto, aut circumsteXO Careat, Da In Ob causam sulliit, iciis dici solet: circumflexus ultimaIn , aut penultim in occupat, et Didem nonnisi Natura, vel natura simul, et positionc longam. Excipe tamen con posita ex arii culo subiunctivo, et infinito Hς: nam τινος, τινος, ω-ι, pnπι, circumflexuin habent in ante- penulti ina : Diuus ad Ic dativos poeticos τοῖσδεσι, ταῖσδεσι, Pro ct sis. Vocabulum, licui aculiun habet in ultima , vocatur Oxylon una : Fod in penultima, paroxytonum : miod in antepentilliina , proparoxJtonum .ilioci gravi notatur inultiina, barrionum vulgo dicitur; liain vis omnia illa, quae Disis eo by Corale

200쪽

ne Fe circumilexum, ne Pae acu tutu tu ultima lialacra , gravitona dici soleant. Vocabulum, quod in ulti uia circumssexum halari, peri- Spolneuon est: quod in penultima, Properispomenon.

Ox tonii mutant in ipso orationi S contextu acutum suum

in gravem ; et tunc dicuntur Oxλπόμενα, idest inclinata: ut Θεος ημῶν, Deus noster', pro Θεός. Non inclinatur tamen acutus in ipsa Orationis serie, si

scquatur dictio enclitica: ut Θεός σου Deus tuus ; Θεός έστι Deus est. I leni sit in fine periodi: ut πάντα, βλεπει ο Θεός.

Omnia videt Deus.

tuin: ut τις ἶλει, quis Ni nupAccentus gravis, et acutus alsiectus per apostrophum ex vocali, migrat in priore in syllabam , si pars orationis sit declinabilis: ut πολλα, καλα, χαλεπα, πόλλ', κάλ', χαλε : Si non sit declinatalis, perit culti ipsa vocali: ut παρ'ωοὶ pro παρά εμοὶ, viad N e. Compositio plerumque retrahit accentum: ut xὐος Pti Dcher , φιλόκαλος sciιdiosus nitunditiae: σοφὸς sviens, pιλόσοφος. Hoc sere perpetuum est in particulis α, ευ, δυς: ut xtam smobilis; ακίνητος tinnaobilis ευκίνητοςfatale mobilis; δυσκίνητος ὐJoile mobilis: tum etia in in monosyllabis, Pratulo com-Ponuntur: ut in Pure , ευπαις honos haberis libet Os ; πῶς

Aucta per paragogen, et per apocopen imminutis, non

라틴어 텍스트