Compendiaria graecae grammatices institutio

231쪽

6. Praeposito articulo, fit nomen, ut μετανοεῖν , VCI μετανοῶσαι, idest n μετάνοια, ροσιitunt M. 7. Reperitur positum pro sinito post dictionem relati-Vam, ut o v κφμε εἰδέναι, qvoci Vicidein ego Scis u.

8. Supplet geminctia, ac supina. Vide paulo infra. 9. Infiniti loco saepe utimur participio. ille iiiii a de participio.

DE GERUNDIIS AC SUPINIS

Supina item expri inuntur per infinitii, ut ακ ὴ λυδιαλύσαι, non Neni sol rae, idest solutuin: καλῶς ἰδεῖν, Ptulcher

I. Participium cuiuscetrinque casus vestitum articu-IO praepositivo exponi potest per verbiun sinitum Vestitiam articulo subiunctivo, ut υς λε οντας, idest Or veloσοι λύγουσιν : εκεινους, οῖ λέγουσι, qui dicunt. vel eos qui dicunt. a. Avia aeret qui ruasdam advert sis, et coniunctionibus , ut μεταυ κοεύδων, in O Gniendunt, vel dum domum, is,st, etc., mim domui iam, vel dormire etc. : --πρ ειδως, quaturis sciam, etc., sic interitum. et καίτοι. 3. Interelum Pro advertrio ponitur: ut τελευτῶν, ωσα, ῶν, Disi tiroci by Corale

232쪽

lan lenit τελε--τες ἀπῆλθον, tandens abieriant. Non ita ilis- sit iliter et ἀρχόμενος, incipiens , ut ελεγε τούτο ἀρχόμενος του λόγου , ιιι irium otationis hoc dicebat. Sic λέγε ανύσας, die

6. Saepe ad libetur pro infinito , mamme cli ira vectis perseveramli, intelligendi, et contrariis, ut διατελω mita, PorseMeιo faciens, Hlest per Pettio facio; msομαι οπι ἴδμενος, desino is asci; συνίημι προκόπmin, intellim me Proficere; αἰσθανομαι - τὸ , sentio ine emasse; μεμημαι ἀκούσας etc., rnernini me audisse; σύνοιδα εμαυτῶ λεβησας, vel ἀσεβήσαντι, conscias mihi sum iniρie me scisse, idest άσεβημι vel ora in Anm. . Participia aliquar do significant causam esticientem , causa in finalem, Coiulitione In, coniunctionem adversati-Vam, modum, te in Pus. Qitaeda in participia cum certis vectis eleganter ii inguntur, etiau Si propemoclum Vacare videantur, ut άπιών, ἄπιπλέων , Pryciscens, ἀποπλάσας, Profectus, et similia eum οἴχομαι, abeo, ut siχετο ἀπιών, absit. Sic A cuin τυγχάνω', ni τυγχάνομεν ἄντες , sumtus est. Interdum participi uiti ita iungitur cum veino substantivo, ut non vacet, sed utrina Ne si imit sumtum unius

vethi I, al, at vim , ut m ο θεράπων λεξας τυχη, idest uξν, si sei oris dixerit, vel sι forte cliaeet P. Gemitivi participiorum ponuntiar absolute; ut εμῆ κα-

sent.

233쪽

r. Ainv ῶς potentistiter si nificat, seu uiculum potentialem supplet, adiungiturque sere omnibus inodis et tern-poribus, sive prireponatur, Sive POSVOuatur.

velfumaret. . . . .

234쪽

Praef. σκοπω, εχων ἄν εἰπεῖν, taceo, habens pIae Possem dicere, vel mιm Possini dicere. AOr. I . των ἄν ἐλεγχθεντων , eorum, qui redarguantur. AOr. R. ὰς ρυποτ' ὰγ έα , i t qui nunquam venire Possit , vel Pottiisset. 2. δοριπολ ικως, irido ste; cuna indefinitam loci, temporis, ac ceteroruin id genus significationem habet: misinodo sere cum optativo, vel sul nui1ctivo coniiuigitur. Tuncaute in vetao tantiam pretieponitur: ut O τι ἄν λεγοις, quidquid dicas; ερωτα, οπόσα ἄν χελpis, interoga quascumquo

PER INDICATIVUM

εἰ μν Ἀλεξανδρος ημην, ἔλαβον οῦν ταλα, si essent Alexander,

236쪽

Quid sit pes, Piid tempus, quid syllatia, cinui scansio,

Praeterimus tuncinain nota' ex prosodia Iatina. Η ic tali tum meminerint pueri e , O, I, Ves esse; η, ω, Cum cliptillior gis Onnibus, Iongas esse Iuttura; et α, ι, υ, ali Itia Iulo breves, aliavando longas. Scansioni accidunt apti l Griiecos Apostroplius , SVn- ecphonesis, Diaeresis, et Caesura. Apostropriis cst eum eliduntur α, ε, ι, ο, Οι, αι , S 1ente dictione a vocali, vel diplithongo incipiente. Sed hoc prinearininis ratione vel Observant, vel omittunt Gracci, ut Hoinem S: Q γύναι, ἴ μάλα τουτο επος νωε, 6 εειπες, Ο mrιlior, maxiitne hoc verbum dixisti et erram. Saepe etiam ante Consonantes abiiciuntur vocales et

Ei Iliad. s.

Ita apti l Latinos Lucretius i. 4. v. 731.

Qu*m etenim natιllo magis haec stant tenuia textu. Diaerosis est, ubi ex lina syllatia clissecta sunt duae, lit

237쪽

Caesura Est cuin post pedem ni solutum svitalia I, revis in sine dictionis cxten litur: ea Pio sit apiul Griiecos post

Dehivatione.

Voc alis brevis ante duas consonantes, aut duplicem inca dein dictione, a at in diversis, Positione loliga est. ΕX-cipe si seqtieus dictio incipiat a I. vel a ; tunc enim coinmunis est. Hom. Iliti t. A. et p. Hesiodus etiam prima in corripit in m m, quamvis in cadon Tictione , in Scuto Hercul. V. I. . Manieci titillaticlo elidit ii r nulla positione sacta. Matus. Ωρp ωπερ- κρηει πολυροπος κορώνη.

Vt nonnuntiam apuit Latinos: Cicero in Aratuin: Dephinus iaciso haud nimio luςt1 atu ultore. Vocalis brevis ante mutam se siclite lupii la sive eius-derat, Sive diversae clictionis, communis reliditur, ut etiarnante 7 P. ., Ρ, et nonnunTIain aute solam liqui lain, ut apud Homeriim Iliad. α. αὐτους δ' ελώρια τευχε κύνεσσιν. scit *sos escas cantia S.

IIολλα λισσόμειοι, οὐδ' 'Tκτορι Θυμ ν επε Θον. Midia Precant , neqtie Horioit anituiιni flectebarat. Celamina vocalis loliga, aut ali ceps producta n linquam in liis positio uibus coarina ui S CSt. Positione.

Vocali ante vocalem. Acceu tu. Contractione. Dialecto. Diuitigod by Coosli

238쪽

V ales longae et diphtl1ongi lareVes esse possunt, si vocalem, aut Iipli ilion guin praecedant; quod freticiis est in viversis iactionibus, at in caciem rarius.

Vltima I, revis est, viatulo penultima circumflectitur,ut μοὐσα. Cum penulti Ina natura longa accentu In acutum babet, anceps, Piae est in ulti naa, producitur, ut v ωρα, hora. Quando masculinum balbet accentum in antepenultima, in ρος, et Oς puma In, emininum eius longum est in ultima, lit 1γιος, αγία. Si anceps liabeat acutum in penultima , ultima brevis erit, ut η φύσις , natura. Omnis syllaba circumflexa Ionga est natura, ut 6ρ, ignis.

CONTRACTIO

DIALECTUS

iacent.

239쪽

DERIVATIO

COMPOSITIO

Composita simplici uiri quantitate in sere Sequuntur, ut v τιμὴ, honor ὸ et v ἄτιμος, inhonoratus, ias penulti inalon a: ἡ φράσις, loquutio; η μετάφρασις, intc P elatio, Penultima lar V . A privativa particula in compositione cor ripItur , ut ἄτιμος, inhorror s; ἀκλεὴς, ingloritιs. Particulae etiam Jα, αρι, ερι, βρι, δυς, in eo inpositio ite repertae corripiuntur.

INCREMENTUM NOMINUM

A incrementum Aeolicum genitivortim longum est, ut Αἰνείαο, Mουσάων.

tum Pliniae declinationis breve est in NeutriS α, ας, αρ, ut m , cos Pus; κρέας, α ο; νέκταρ, nectar'. Sed tarmen κέρατα producit Anacreori Od. m. Foemniinis et masculinis in M, ut ὴ Παλ-

240쪽

μελιτος.