Bibliotheca historica Ex récensione et cum annotationibus Ludovici Dindorfii

발행: 1867년

분량: 603페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

26 I. . . CAP. XXI. ἔχει παρεκτεινούσης δε αυτῆς παρὰ την υρωπην

λοξης το μὲν ἐλάχιστον ἀπο τῆς πείρου διεστηκὸς ἀκρωτήριων ο καλουσι Κάντιον, φασὶν αὐχειν ἀπο της γης σταδίους ως κατον, καθ ο --πον η θάλαττα ποιωἐπ- τον ἔκρουν το ἔτερ- ἀκρωτηριον το καλουμενον Βελέριον ἀπεχειν λέγεται της πείρου πλουν μερῶν τεττάρων το δ'

λαγος, νομάζεσθαι δ' 'υρκαν των δὲ πλευρῶν την μὲν ἐλαχίστην εἶναι σταδίων ἐπτακισυλίων πεν- κτακοσίων, παρήκουσαν παρα την Εὐρώπην, την δεδευτέραν την ἀπο του πορθμου προς την κορυφην ἀνήκουσαν --ίων μυρίων πεντ υσχιλίων δὲ

λοιπην σταδίων δισμυρίων. στε την πῆσαν εἶνατης νησον περιφορὰν σταδίων τετρακισμυρίων διο Ud χιλίων πεντακοσίων --οικεῖν δέ φασι την Βρε τανικην αυτDNUνα γένη καὶ τον παλαιον βίον ταις

ἀγωγας διατηρ-ντα. αρμασι μὲν γαρ κατὰ τους πολέμους χρῶνται, καθάπερ οἱ παλαιοὶ των Ἐλληννων ρωες ἐν β ρωικῶ πολεμω κεχρησθαι πω κραδεδονται, καὶ τὰς οἰκησεις υτελεῖς ἔχουσιν, ἐκ των καλάμων η ξύλων κατὰ το πλεῖστον συγκεμrsμενας την τε συναγωγην των σιτικῶν καρπῶν πομο ται τους στάχυς αυτους ποτέμνοντες καὶ σαυριζοντες εἰς ας καταστέγους οἰκήσεις ἐκ δεα τούτων - παλαιους στάχυς καθ' ημέραν τίλλειν, καὶ κατεργαζομένους χειν την τροφην τοῖς ηθεσιν πλοsς εἰναι και πολυ κεχωρισμήνους της ντων νυν ἀνθρώπων ἀγχινοίας καὶ πονηρίας τάς τε διαιτας υτελεις ἔχειν καὶ της ἐκ του πλομμη γεννωμένης τρυφη πολ διαλλαττουσας. εἰναι δεκα πολυάνθρωπον την νησον, καὶ την του Φει

102쪽

LIB. V. CAP. XXI. XXII. 27

ἔχειν διάθεσιν παντελῶς κατεψυγμενην, ς αν παύτην την ρκτον κειμενην. βασιλεῖς δε καὶ δυνάστας πολλους ἔχειν , και προς ἀλληλους κατὰ τοπλειστον εἰρηνικῶς διακεῖσθαι. ἀλλα περὶ μεν ων 22 κατ αυτην νομίμων καὶ των ἄλλων ἰδιωμάτων τακατὰ μερος ἀναγράψομεν ταν ἐπὶ την Καίσαρος γενομενην στρατείαν εἰς Βρεττανίαν παραγενηθῶμεν , νυν δὲ περὶ του κατ' αυτην φυομενου καττιτερου διέξιμεν της γαρ Βρεττανικῆς κατὰ τοi ἀκρωτηριον το καλουμενον ελεριον οι κατοικοῶντες φιλόξενοι τε διαφερόντως εἰσι καὶ διὰ την των ξενων ἐμπορων ἐπιμιξίαν ἐξημερωμένοι τὰς ἀγωγάς. ουτοι τον καττίτερον κατασκευάζουσι φιλοτέχνως εργαζόμενοι την φερουσα αυτὸν γῆν. -υτη δὲ πε- 2i τρώδης ουσα διαφυὰς χει γεώδεις, ἐν α -ο πόρον κατεργαζόμενοι και τηξαντες καθαίρουσιν ἀποτυπουντες δ' εἰς ἀστραγάλων ρυθμους κομίζουσιν εἴς τινα νησον προκειμένην μὲν της Βρεττανικῆς, ονομαζομένην δὲ γ κτιν ' κατὰ γαρ τὰς ἀμπώτεις ἀνα- 2 ξηραινομενου του μεταξ τόπου ταις μάξαις εἰς ταυτην κομίζουσι δαψιλη τον καττίτερον. ἴδιον δε τι συμβαίνει περὶ τὰς πλησίον νήσους τὰς μεταξὐκειμενας της τε Ευρώπης καὶ της Βρεττανικης κατὰ

μεν γὰρ τὰς πλημυρίδας του μεταξ πόρου λη- β ρουμένου νησοι φαίνονται, κατὰ δὲ τῆς ἀμπώτεις ἀπορρεουσης της θαλάττης καὶ πολῶν τόπον ἀναξηραινουσης θεωροsνται χερρόνηοοι

τευθεν δ' οἱ ἔμποροι παρὰ των ἐγχωρίων νουν- ται καὶ διακομίζουσιν εἰς την Γαλατίαν - δε ο τελευταῖον πεζρ διὰ της Γαλατίας πορευθέντες μέ- ρας τριάκοντα κατάγουσιν επὶ των ππων τὰ φορτία προς την ἐκβολην του μδανου ποταμο s.

103쪽

23 σθησόμεθα , περὶ δε του καλουμένου λέκτρου νυν διέξιμεν. της Σκυθίας της σὰ την Γοα-ίαν καπαντικρυ νῆσός εστι, πελαγία κατὰ τον Ωκεανον προσαγορευομένη Βααλεια. εἰς ταύτην ὁ κλυδωνι ἐκβάλλει δαψιαὶ το καλουμενον λεκτρον, - -- μου της οἰκουμήνης φαινόμενον. περὶ δε του--του πολλοὶ των παλαιῶν νέγραψαν μυθους --τελῶς ἀπιστουμένους καὶ δια των ποτελεσμάτων ἐλεγχομένους πολλοὶ γαρ των τε ποιητῶν καὶ των οσυγγραφέων φασὶ Φαέθοντα τον υλίου μὲν υἱόν,

παῖδα δε την λικίαν οντα, πεῖσαι τον πατέρα μίανημέραν παραχω σαι του τεθρίππον συγχωρηθέντος δὲ - τούτου τοὐμὸν Φαέθοντα ἐλαύνοντατὀ τέθριππον μὴ δυνασθαι κρατειν των ηνιῶν, τους βδ' Ἀπους καταφρονησαντας του παιδος ἐξενεχθη ναι του συνηθους δρόμου, καὶ το μὲν πρῶτον κατατον ουρανον πλανωμένους ἐκπυρῶσαι τοsτον καὶ ποιῆσαι τον νυν γαλαξίαν καλουμενον κυκλον, με- δὲ ταsτα πολλην της οἰκουμένης ἐπιφλααντας υκ

νολίγην κατακάειν χώραν. - καὶ του ῶς ἀγαγ- ναοήσαααος ἐπὶ τοῖς γεγενημένοις, κεραυνῶσαι μὲν τον Φαέθοντα, ἀποκαταστῆσαι δὲ τον λιον ἐπὶ την συνθη πορείαν του δὲ Φαέθοντος πεσόντος προς τὰς ἐκβολάς - νυν Πάδου καλουμένου ποταμοs,mτο δε παλαιὰν φιδανου προσαγορευομένου. θρη νησαι με τὰς δελφας αυτο τὴν τελευτην φιλοτιμότατα, δια δε την περβολην της λύπης υπὸ της φύσεως μετασχηματισθηναι την φώσιν, γενομένας αἰγείρους --τας δὲ - ἐνιαυτον κατὰ προ αυ- ωτην ραν δάκρυον ἀφιέναι, καὶ τοὐτο πηγνυμενον

ἀποτελεῖν το καλουμενο ηλεκτρον, λαμπρότητι μ ὲν

104쪽

LIB. V. M. XXIII. XXIV. 29

τῶν μο-ων διαφερον, ἐπιχωριάζον δ' ἐν ταῖς τῶν νέων τελευταῖς κατὰ το τούτων πένθος διημαρ- bwώτων δὲ παντων ων - μῶμον τουτον πεπλα- κότω καὶ δια των ἀποτελεσμάπων ἐν τοῖ ---βρον χρόνοις ἐλεγχομένων, προσεκτέον ταῖς ἀληθιναῖς στορ ς' - γαρ λεκτρον συνάγεταις τ προειρημελ li , σω . κομίζεται δε υπο των χωρίων προς την ἀντιπέρας πειρον λ ης μρεται προς - καθ' ημας -ους, καθότι προεί-

εληλυθότες δὲ περὶ των νη- των κειμένων ν ἐν τοῖς προς δυσμα μέρεσιν, οὐκ ἀνοίκειον εἶναι νομίζομεν περὶ των πλησιον της υρώπης ἐθνων βραχέα διελθεῖν, α παραλελοίπαμεν ἐν ταῖς προ-ψτερον βιβλοις της Κελτικος τοίνυν το παλαιόν, ως φασιν, ἐδυνώτευσεν πιφανης ἀνήρ - θυγάτηρ ἐγένετο τω μεγέθει του σώματος περφυης τῆ ευπρεπεία πολυ διέχουσα - λλων. αυτ δε διά τε την του σωματος ωμν καὶ την θαυμαγ- μερον πιπρέπειαν πεφρονηματισμένη παντος του μνηστευοντο τον γάμον ἀπηρνεῖτο, νομίζουσα μη- 3ένα τουτων αξιον αυτῆς εἶναι. κατὰ δὲ τηνηρακλεους επὶ Γηρυόνην στρατείαν καταντησαντος εις

την Κελτικην αυτο καὶ πόλιν λησίαν ἐν ταύτηηκ- αντος, θεασαμένη - Ηρακλέα καὶ θαυμάσασα την τε ἀρετην αυτοὶκαὶ την του σώματος περο-

viv, προσεδέξατο την ἐπιπλοκην μετὰ πάσης προ

θυμίας, συγκαταυε υσάντων κα ὶ των γονέων. μι- δγεω δε τω υρακλεῖ ἐγέννησεν υἱὸν νόματι - λατρο πολυ προέχοντα των με - ἀρετη τε Φvχῆς -- ρώμη σώματος. ἀνδρto =εὶς δε την ηλικίαν διαδαήμενος την πατρώαν βασιλείαν, πολλην

105쪽

30 LIB. V. ΑΡ. XXIV XXV.

μὲν της προσοριζούσης χώρας κατεκτησατο , μεγά-πρῶζειε πολεμικὰς συνετέλεσε περιβόητος δὲ γενόμενος ἐπ ανδρεία τους - αυτὰ τεταρομένους νομασεν ἀφ' αυτου Γαλάτας αφ' ων ησυμπασα Γαλατία προσηγορευθη. 25 'Eπε δε περὶ της των Γαλατῶν προσηγορίας οιήλθομεν, καὶ περὶ της χώρας αυτῶν δεον ἐστὶν εἰπεῖν. η τοίνυν Γαλαπία κατοικεῖται μὲ, υπο πολλῶν ἐθνῶν διαφόρων τοῖς μεγέθεσC τα μέγιστογαρ αυτῶν σχεδὸν εἴκοσι μυριάδας ανδρῶν ἔχει τα ρδ' ἐλάχιοτα πέντε μυριάδας, ων ἐστι, ν -- --μαίους ἔχον συγγένειαν παλαια και φιλίαν τρο, μορι τῶν καθ' - χρόνων δωμένουσαν. κεμμένη ὁ κατὰ το πλεῖστον υπὸ τας αρκτους χειρομέριος ἐστι και ψυχρὰ ιαφερόντως. κατὰ γαρ την' χειμερινην ἄρα ἐν ταῖς συννεφέσιν μέραις ἀντὶ μὲν μβρων χιόνι πολλῆ νίφεται, κατὰ δε τὰς αἰθρίας κρυστάλλ καὶ πάγοις ἐξαισίοις πληθει , διων οἱ ποταμοὶ πηγνυμενοι διὰ της ἰδίας φυσεως γεφυρουνται οὐ μόνον γαρ οἱ τυχόντες ὁδῖται κατ' ερ ὀλίγους κατὰ του κρυστάλλου πορευόμενοι διαβαί

νουσιν, αλλα και στρατοπέδων μυριάδες μετα κευ

οφύρων καὶ μαξῶν γεμουσῶν ἀσφαλῶς περαιο- ται πολλῶν δὲ καὶ μεγάλων ποταμων εοντων διὰ της Γαλατίας καὶ τοις ρείθροις ποικίλως την

πεδιάδα γῆν τεμνόντων ο μὲ ἐκ λιμνῶν ἀβύ σων έουσιν, οἱ δ' ἐκ τῶν ρῶν ἔχουσι τὰς πηγὰς καὶ τὰς ἐπιρροίας την δ' ἐκβολην οἱ μὲν εἰς τον

πέλαγος εοντων ὁ Ῥοδανός, τὰς μὲν πηγὰς ἔχων ἐν τοῖς Ἀλπείοις ρεσι, πέντε δὲ στόμασιν ἐξερευ-

106쪽

LIB. V. CAP. XXV XXVI. 31γόμενος εἰς την θάλατταν των δ' εἰς τον 'SZκεα νον ρεόντων μέγιστοι δοκουσιν πάρχειν 'ε α-

νουβιος καὶ ὁ ρονος , ον εν τοι καθ' ημῆς χρόμ350νοις Καῖσα ὁ κληθεὶς θεὀς ἔζευξε παραδόξως, καὶ περαιώσας πεζη την δυναμιν χειρώσατο του πέραν κατοικουντας αυτου Γαλάτας πολλοὶ δε καὶχαλλοι πλωτοὶ ποταμοὶ κατὰ την Κελτικην εἰσι, περὶ ων μακρον ἀν εχ γράφειν πάντες δε σχεδον ποπάγου πηγνυμενοι γεφυροῶσι τὰ ρεωρα , καὶ τουi κρυστάλλου δια την φυσικην λειότητα ποιοsντος τους διαβαίνοντας ολισθάνειν, ἀχυρων πιβαλλομένων ἐπ αυτοὐς ἀσφαλῆ την διάβασιν χουσι. Ἱδιον δε τι καὶ παράδοξον συμβαίνει κατὰ την 26 πλείστην της Γαλατίας, περ οὐ παραλιπεῖν ουκὶ αξιον γούμεθα ἀπο γαρ θερινης δύσεως καὶ ἄρκτου πνεῖν εἰώθασιν ἄνεμοι τηλικαύτην ἔχοντες σφοδρότητα καὶ δύναμιν στε ἀναρπάζειν ἀπο της γης λίθους χειροπληθιαίους τοι μεγέθεσι καὶ των Φηφίδων δρομερη κονιορτόπι καθόλου δε καται-

ργίζοντος λάβρως ἀρπάζουσιν ἀπο με των ἀνδρῶν τὰ ὁπλα καὶ τὰς ἐσθητας ἀπο δε των ππων τους αναβάτας διὰ δὲ την περβολην του ψύχους δια 2φθειρομένης της κατὰ τον ἀερα κράσεως ἴτε οἰ-

νον ἴτε ἔλαιον φερει διόπερ των Γαλατῶν ιn τούτων των καρπῶν στερισκόμενοι πόμα κατασκευάζουσιν ἐκ της κριθῆς το προσαγορευόμενον - ος, κά τὰ κηρία πλύνοντες τω τούτων ἀποπλύματι χρῶνται κάτοινοι δὲ οντες καθ' ἡπερβολην τον 3 εἰσαγόμενον πο τῶν ἐμπορων φον ἄκρατον ἐμ- ρ,0ροένται, καὶ διὰ την ἐπιθυμιαν λάβρω χρώμενοιτ ποτῶ και μεθυσθεντες εἰς πνον η μανιώδεις διαθέσεις τρέπονται. χι καὶ πολλοὶ τῶν Ιταλικῶν

107쪽

LIB. V. AP. XXVI. XXVII.

ἐμπόρων διὰ την συνηθη φιλαργυρίαν ἔρμαιονήγουν ται τὴν τῶν Γαλατῶν φιλοινίαν -- γα διὰ , των πλωτῶν ποταμῶν πλοίοις, δια δε της πεδιάδος χώρας ἀμάξαις κομίζοντες τον οἰνον, ἀντιλαμβάνουσι τιμης πληθος απιστον διδόντες γαρ οἴνου κεράμιονε ἀντιλαμβάνουσι παῖδα του πόματος διάκονον ἀμει-27βόμενοι κατὰ γαρ την Γαλατίαν αργυρος με τὸ συνολ- ου γίνεται, χρυσος ' πολυς, - τοῖς ἐnωρίοις φυσις νε μεταλλείας καὶ κακοπαθείας υπουργεῖ. η γαρ τῶν ποταμῶν ἐύσις σκολιους του Ηἀγκωὲ ας εχουσα, καὶ τοῖς των παρακειμένων ρῶν

ποοις προσαράττουσα κώι μεγάλους ἀπορρηγνυσα 2 κολωνούς, πληροῖ χρυσου ψηγματος. τουτω ν - περὶ τὰς ἐργασίας ἀσχολουμενοι συνάγοντες λη- θουσιν η συγκοπτουσέ τὰς ἐχουσας το ψῆγμα βοό- δ' λους, δια δὲ - δάτων της φυσεως το γεῶδες πλύναντες παραδιδόασιν ν ταῖς καμίνοις εἰς τὰν χωνείαν. τούτω ιν - τρόπφ σωρευοντες χρυσου πληθος καταχρῶνται προς κόσμον υ μόνον αἱ γυναῖκες, ἀλλα καὶ ο ανδρες περὶ μὲν γαρ τους λκαρπους καὶ τους βραχίονας ψέλια φορο ι, περὶ τους αυχένας κρίκους παχεῖς ὁλοχρύσους καὶ δα- 4 κτυλίους ἀξιολόγους, ἔτι δὲ χρυσοὐς θώρακας ἰδιον δέ τι καὶ παράδοξον παρὰ τοῖς νω Κελτοῖς ἐστι

περὶ τὰ τεμένη των θεῶν γινόμενον ' εν γαρ τοις,

ἱεροῖς - τεμένεσιν ἐπὶ της χώρας ἀνειμένοις

ριπται πολὐ χρυσος νατεθειμένος τοῖς θεοῖς, καὶ των ἐγχωρίων ουδεὶς απτεται τούτου δια την δεμ σιδαιμονίαν, καίπερ οντων τῶν Κελτῶν φιλαργυρων καθ' υπερβολήν. κ28 Οι δὲ Γαλάται τοῖς - σώμασίν εἰοιν ευμ μιλτας δὲ σαρv κάρυγροι - λευκοί, ται δὲ κόμαις

108쪽

ου μονον ἐκ φυσεως ξανθοί, ἀλλα κάνδιὰ της κατασκευης ἐπιτηδεύουσιν ἀρεινὴν φυσι- της χρόας λότητα. -τάνου γαρ ἀποπλυματι μωντες τας τιμ. συνεχῶς π τῶν μετώπων ἐπὶ τὴν κομε ρυφην καὶ τους τένοντα --πῶσιν, στε την

προσοψιν αυτῶν φαινεσθαι Σατύροις καὶ ἀσινέοιμυῖαν παχύνονται γὰρ αἱ τρίχες απὸ της κατε γασίας, στε μηδὲν της τῶν ππων χαίτης διαφέρειν. τα δὲ γένει τινὲς μὲν ξυρωνται, τινὲς δὲ 3κμετρίως ποτρέφουσιν οἱ δ' ευγενεῖς - μὰ ρειὰς ἀπολεαίνοπισι, τὰς η υπήνας νειμένας ἐῶσιν, ωστε τὰ στόματα αυτῶν ἐπικαλύπτεσθω. διόπερ ἐσθιό-- άν --- ἐμπλέκονται ταῖς τροφαῖς,

πινοντων ἡ καθαπερεὶ διά τινος ηθμου φερεται τοHπόμα. δειπνουσι δὲ καρήμενοι πάντες ου ἐπὶ θρόνων, αλλ' ἐπὶ της γῆς, ποστρωμασι χρώμενοι λύκων η κυνῶν δέρμασι. διακονοῶνται δ' υπὸ των νεωτάτων παίδων ἐχόντων η ὐαν, ἀρρένω τε καὶ λειων πλησίον δ' αυτῶν ἐσχάραι κεῖνται γέμου- σια πυρὸς και λέβητας ἔχουσαι καὶ βελους πλήρεις κρεῶν λομερων του δ' ἀγαθους - - τα,

καλλίσταις των κρεῶν μοιραις γεραίρουσι, καθάπερ καὶ ὁ ποιητης τον Αἰαντα παρεισάγει τι μενον- των ἀριστέων, τε πρὸς μορα μονομαχήσας. ἐνίκησε, νωτοισιν δ' Αωντα διηνεκέεσδε γέραιρε.καλ σι δὲ καὶ τους ξένους ἐπὶ τὰς ευωχίας,οα- μετὰ τ δεῖπνον ἐπερωτῶσι τίνες εἰσὶ καὶ τμνων χρείαν ἔχουσιν. εἰώθασι δὲ καὶ παρὰ τὸ δ.

αμιλλαν καταστάντες, ἐκ προκλήσεως μονομαχεῖν προ αλλήλους, παρ' ουδὲ τιθέμενοι την του βίου

109쪽

34 V. CAP. XXVIII. XXIX.

τελευτην ἐνιπυε γαρ παρ' αὐτοῖς ὁ Π αγόρου λόγος τι τὰς ψυχὰς των ανθρωπων ἀθανάτους έἶναι συμμμιε-H QV ἐτῶν ριομένων πάλι βιοὐν, εἰς ἔτερον σῶμα της ψυχῆς εἰωυομένης.

διὸ καὶ κατὰ τὰ ταφὰς τῶν τετελευτηκότων ἐνίους ἐπιστολὰς γεγραμμένας τοῖς οἰκείοις τετελευτηκόσιν ἐμβάλλειν εἰς την πυράν , των τετελευτηκότων ρο αναγνωσομένων ταυτι . ἐν δε ταγοδοιπορίαις ταῖς μάχαις χρῶνται συνωρίσιν, ἔχοντος του αρματος ἡνίοχον καὶ παραβάτην. ἀπαντῶντες δε τοui' ἐφισταε--ιν ἐν τοῖς πολέμοις σαυνιάζουσι τους ἐναντίους, καὶ καταβάντες τὴν - του ξίφους συνίστανται μάχην ἔνιοι δ' αυτῶν ἐπὶ τοσουτοτο θανάτου πιτταφρονουσιν στε γυμνους καὶ περιεζωσμεν ους καταβαίνειν εἰς τον κίν δυνον. ἐπάγονται καὶ θεράποντας ἐλευθέρους ἐκ τῶν μνη- καταλέγοντες, οἷς νιόχοις καὶ παρασπιστῶς χρῶντια κατὰ τὰς μάχας κατὰ δε τὰς παρατάξεις εἰώθαπι προάγειν της παρατάξεως ἡ προκαλεῖ - σθαι τῶν αντιτεταγμένων του ἀρίστους εἰς μονομαχίαν, προανασείοντες τὰ ὁπλα και καταπληττό- μενοι τους ἐναντίους. -- δέ τις πα-- στρος την μάχην, τάς τε τῶν προγονων ἀνδραγαθίας ξ- μνουσι καὶ τὰς μυτων ἀρετὰς προφέροντιM , κῶτον ἀντιταττόμενον ἐξονειδίζουσι καὶ ταπεινουσι μκαὶ τὸ σύνολον τὰ θράσος τῆς ψυχῆς τοῖς λύγοις

η προαφιαρου-- των πιομτω πολεμίων τὰ κεφαλὰς φαιρουντες περιάπτουσι τοι αυχέσι τῶν Ἀπωw τὰ δὲ σκυλα τοῖς θεράπουσι παραδόντες ἐμημένα λαφυραγωγουσιν, ἐπιπαιανίζοντες κῶ iῆδοντες μνον ἐπινίκιον, καὶ τὰ ἀκροθίνια ταυταταῖς οἰκίως προσηλουσιν σπερεὶ ἐν κυνηγίαις τισὶ

110쪽

ῆ 'F-ν κεδροσαντες τας κεφαλὰς ἐπιμελῶς τηροsσιν μενοι διότι τῆσδε της κεφαλῆς των προγόνων τις

- κατηρ καὶ αὐτὸς πολλα χρηματα διδομενα

οὐκ ἔλαβε φασὶ δέ τινας αὐτων καυχασθαι διέτι χρυσον ἀντίσταθμον της κεφαλης - ἐδέξαντο, βάρβαρόν τινα μεγαλοφυχία ἐπιδεικνυμενοι - γα το μη πωλεῖν τὰ συσσηu της ρετῆς ευγενες, καλλα το πολεμεῖν το ὁμόφυλον τετελευτηκος θηριωδες Ἀο σι δὲ χρῶνται καταπληκτικαῖς, χιτῶσι 30 με βαπτοῖς χρώμασι παντοδαποις διηνθισμένοις καὶ αναγρίσιν, ας ἐκεῖνοι βράκας προσαγορευου

n τοῖς χερροῶσι δασεῖς, κατὰ δε το θέρος ψιλούς, πλινθίοις πυκνοῖς καὶ πολυανθω διειλημμένους. πλοις 2

χρῶνται θυρεοῖς μεν ανδρ0μήκεσι , πεποικιλμένοις χιπιτρόπως τινες δε καὶ γων χαλκῶν ἐξοχὰς ἐνυσιν, ου μόνον προς κόσμον, ἀλλα καὶ προς)ρασφάλειαν υ δεδημιουργημενας κράνη δε χαλκῆ περιτίθενται μεγάλας ἐξοχὰς ἐαυτῶν ἔχοντα κῶπqμμεγέ φαντασίαν ἐπιφέροντα τοῖς χρωμένοις τοῖς μὲν γαρ πρόσκειται συμφυῆ κήρατα, τοῖς δε νέων ἡ τετραπόδω ζψων ἐκπετυπωμέναι προτο- σάλπιγγας ἔχουσιν ἰδιοφυεῖς καὶ βαρβαρι- ἐ- ανῶσι γαρ ταυται καὶ προβάλλουσιν χοντραχυν καὶ πολεμοιης ταραχῆς οἰκεῖον θώρακας εχουσιν οἱ μεν σιδηρους ἀλυσιδωτους, οἱ δὲ τοῖς - τῆς φυσεως δεδομέν- αρκουνται, γυμνοὶ μα- η χομενοι ἀντὶ δὲ του ξίφους σπάθας ἔχουσι μακρὸς σιδηραῖς η χαλκαῖς ἀλυσεσιν ἐξηρτημενα παρὰ την Φαν λαγόνα παρατεταμένας. τινὲς δὲ τους χι

SEARCH

MENU NAVIGATION