장음표시 사용
491쪽
πεπολιτευμένον, καὶ διὰ μὲν την εἰς μας ευνοιαν μὴ τυχεῖν φιλονθρωπίας , δια την ἐν τοῖς κοινοῖς πηρεσίαν ἀπαραιτητω περιπεσεῖν τιμωρίμ, καὶ τον μὲν ἐπαγαγοντα τον πόλεμον ἐπὶ Συρακοσίους
ἐκφυγεῖν την φωρίαν, τον δ' μολογουμένως, λανθρωποτατον λθναίων γεγενημένον μηδε οὐ κο - ωνου τυχεῖν ἐλέου. διόπερ ἔγωγε την του τ-του βίου μεταβολὴν θεωρῶν ἐλεῶ την τυχην. πρότερον μεν- ἐν τοῖς ἐπι πημοτάτοις των Ἐλληνων πάρχων, καὶ δια την καλοκἀγαθίαν ἐπαινουμενος μακαριστος νην καὶ περίβλεπτος κατὰ πῆσαν την πόλι w νυνὶ δ' ἐξηγκωνισμένος ἐν ἀσχήμονι καὶ ταπειν προσόψει των της αἰχμαλωσίας οἰκτρῶν πεπείραται, κάθαπερεὶ
της τύχης ἐν τετούτου βίω την αυτῆς δύνων ἐπι--δείξασθαι βουλομένης ης την ἐλευθερίαν ανθρωπίνως μῆς πενεγκεῖν προσήκει καὶ μη βάρβαρονωμότητα προς ὁμοεθνεῖς ανθρώπους ἐνδείζασθαι.
28 Νικόλαος μεν οὐ προς τους Συρακοσίους τοι -ούτοις χρησάμενος λόγοις κατέπαυσε την δημηγορίαν, συμπαθεῖς ποιησας τους κούοντας Γυλια-πος δ' ὁ Λάκων ἀπαραίτητον το προς Αθ αλυς μωος διαφυλάττων , ἀναβὰς ἐπι- βῆμα τῶν λῶ-2 γων την ρχην ἐντευθεν ἐποιήσατο θαυμάζω μεγάλως, ανδρες Συρακόσιοι, θεωρῶν μῶς ουτω αταχέως περὶ ἔργω κακως πεπόνθατε περὶ τos- των Φλύγωμεταδιδασκομένους εἰ γαρ περ ἀναστάσεως κινδυνεύσαντες πρὸς τους ἐπὶ κατασκαφῆ τῆς πατρίδος υμῶν παραγεγενημένους ἀνεισθε τοις
θυμοῖς, τί χρὴ - μὰς διατείνεσθαι τους μηδὲν νηδικημένους δότε δέ μοι προς θεῶν, ανδρες - ρακόσιοι, συγγνώμην την συμβουλίαν ἐκτιθεμόν'
492쪽
LIB. m. c. XXVIII. xxα. 423 μετὰ παρρησίας Σπαρτιάτης γαρ ων καὶ τον λό- ρον ἔχω Σπαρτιάτην. καὶ πρῶτον αν τις ἐπιζητη- σειε πῶς Νικόλαος ελεησαί φησι τοὐς Αθηναίους, ο το γηρας αυτου διὰ την ἀπαιδίαν ἐλεε νον πε- ποιήκασι, καὶ παριὼν εἰς ἐκκλησίαν ἐν δε- πε θίμη δακρυε καὶ λέγει δεῖν οἰκτείρειν του φονεις των ἰδίων τεκνων. -υκέτι γαρ ἐπιεικης ἐστιν τῶν συγγενεστει- μετὰ την τελευτην μνημονων,
τους ὁ πολεμιωτάτους σῶσαι προαιρουμενος ἐπεὶ
i πόσοι των ἐκκλησιαζόντων χῶς ἀνηρημένους κατὰ - πόλεμον ἐπε- έσατε πολλοὶ - των καθημένων ἐθοιγυβησαν. ὁ δ επψαλων, ορ- φησί, τους ἴ
αδελφους η συγγενεῖς η φίλους ἀπολωλεκότες ἐπι- i5 ζητεῖτε καὶ πολλῶ πλείους ἐπεσημηναντο. ,αι 6Γυλιππος Θεωρεῖς, ἔφη, το πλῆθος των διναιους δυστυχούντων ουτοι πάντες ουδὲν εἰς ἐκει- νους αμαρτάνοντες των ναγκαιοτάτων σωμάτων ἐστερη σαν, καὶ τοσουτο μισεῖν του Ἀθηταίοis 20 φείλουσιν σον τους ἰδίους γαπήκαοι πῶς οὐν 29ου ατοπον, ἄνορες Συρακόσιοι, τους με τετελευτηκότας ἐκούσιον υπὲρ μῶν μέσθαι θάνατον, μῆς δε πὲρ κείνων μηδε παρὰ των πολεμιωτάτων λαβεῖν τιμωρίαν, καὶ ἐπαινεῖν μὲν τους υπὲρ της κοι--εινῆς ἐλευθερίας τους ἰδίους ἀναλωσαντας βίους, περι πλείονος δὲ την των φονέων ποιεῖσθαι σωτηρίαν της ἐκείνων τιμῆς κοσμεῖν ἐμηφίσασθε δημο- 2σία του τάτους των μετηλλαχότων καὶ τίνα καλ- γ6 λίονα κόσμον ευρησετε του κολάσαι τους ἐκείνων. αὐτόχειρας εἰ μη νη Θία πολιτογραφησαντες --
τοὐς βουλεσθε καταλιπεῖν εμψυχα τρόπαια των μετηλλαχότων. ἀλλα μεταβαλόντες την των πολεμίων δ
493쪽
424 IAB. XIII CAP. XXIX. XX. προσηγορίαν γεγόνασιν ἱκέται ποθεν αυτοι ταύτης της φιλανθρωπίας συγκεχωρημέρος - ραρχης τα περὶ τούτων νόμιμα διατάξαντες τοῖς μενδυστυχοwσι - ἔλεον, τοῖς δε ιὰ πονηρίαν δι- κουσιν ἐταξαν τιμωρίαν ἐν ποτέρα δη τάξει με τους αἰχμαλώτους. ἐν τῆ των ητυχηκότων δει- τις αυτους τυχη μη προαδικηθέντας ἐβιάσαπο --
λεμεῖν Συρακοσιοις καὶ την παρα πί σιν παινου
μένην εἰρηνην ἀφέντας ἐπὶ κατασκαφῆ παρειναι τρουμετέρας πόλεως διοπερ ἐκουσίως λόμενοι πολ nμο αδικον ευφώχως πομενόντων τὰ τούτου δεινά, καὶ, κρατουντες μὲν ἀπαραίτητον ἐχόντων την καθ ήμῶν μότοτα σφαλεντες δὲ τοῖς της κεσίας φιλανθρώποις παραιτεισθων την τιμωρίαν. εἰ ἐλέγχονται δια πονηριαν καὶ πλε-εξίαν τοιο οις Ἀἐλαττώμασι περιπεπτωκότες, - καταμεμφήσθων την τυχην, μηδ' ἐπικαλείσθω τὸ της κεσίας ονομα. τουτο γαρ παρ' ἀνθρώποις φυλάττεται τοῖς καθαρὰν μεν την ψυχην, γνώμονα ὁ την τυχην ἐσχη κόσιν. -υτοι δ' πάντων ων ἀδικημά των πληρη πτον βίον ἔχοντες οὐδένα τόπον αυτοῖς βάσιμον εἰς 30 ἔλεον καὶ καταφυγην ἀπολελοίπασι. - γα τῶν
αἰσχίστων ου ἐβουλευσαντο , τ δε τῶν δεινοτα-
των ου ἔπραξαπι, πλεονεξως ἰδιόν ἐστι τὸ ταῖς ἰδίαις εὐτυχίαις - ἀρκούμενον τῶν κόρρω κειμε- ονων καὶ μηδὲν προσηκόντων ἐπιθυμεῖν' ουτοι ταυτ' ἐπραξαν. εὐ φονέστατοι - ντες των Ἐλλη- νων, την εὐτυχίαν σπερ βαρ φορτίον ου φεροντες, την πελάγει τηλικούτφ διειργομένην Σικελίαν ἐπιθυμησα κατακληρουχησαι. τους ἐνοικουντας μἐξανδραποδισάμενοι. δεινόν ἐστι μη προαδικηθέν- τας πήλεμον ἐπιφέρειν, καὶ οὐ μηργησαν. μ
494쪽
λοι γαρ οντες τον ἔμπροσθεν χρόνον, ἐξαίφνης ανε πίστως τηλικαυτη δυνάμει Συρακοοίους ἐπολιόρκησαν. περήφανόν ἐστι το των μήπω κρατηθέντων προλαμβάνοντα την τυχην καταψηφίζεσθαι τιμω- ρίαν οὐδὲ τοὐτο παραλελοίπασι. πρὸ του γαρ ἐπιβῆναι της Σικελίας γνωμην κυρωσαν Συρακοσίους μεν καὶ Σελινουντίους ἐξανδραποdίσασθαι, τους λοιποὐ διδόναι φόρους ἀναγκάζειν. μα-ουν περὶ οτους αυτους ἀνθρώπους πάρχη πλεονεξία, πι-- βουλη, περηφανία, τίς αν νουν χων αυτους ἐλεη 565σειεν ἐπεί τοί γε 'A- αῖοι πῶς ἐχρήσαντο Μυτιληναιοις κρατησαντες γαρ αυτῶν. ἀδικῆσαι μενουδὲν βουλομένων, ἐπιθυμουντων δὲ της ἐλευθε
ρίας, ἐψηφίσαντο τους ἐν τῆ πόλει κατασφάξαι. G2ώμόν τε καὶ βάρβαρον το πεπραγμένον καὶ ταῶτα 5 ἐξημαρτον εἰς Ελληνας , εἰς συμμάχους, εἰς νε γέτας πολλάκις γεγενημένους. - δη νυν γανα-
κτουντων εἰ τοιαsτα προ τους αλλους πράξαντες αυτοι παρπιτλησίας τευξονται τιμωρίας δικπιότατονε γαρ ἐστιν ον καθ' ετέρων νόμον τις ἔθηκε, τούτω
χρώμενον μη ἀγανακτεῖν. - λέγω νηλίους, ους6 ἐκπολιορκήσαντες βηδον ἀπέκτειναν, καὶ Σκιωναίους. οῖ συγγενεις οντες της αυτης Μηλίοις τυχης ἐκοινώνησαν, στε δυο δήμους προς Ἀττικηνειοργην ἐπταικότας ουδὲ του κηδευσοντας ἔχειν τὰ των τετελευτηκότων σώματα. - Σκυθαι τομ ἔπράξαν, αλλ' ὁ προσποιουμενος φιλανθρωπία διν-- φέρειν δημος ψηφίσμασι τὰς πόλεις αρδην ἀνρρηκεν. 4δη λογίζεσθε τί αν ἔπραξαν , εἰ την των κ Συρακοσίων πολιν ἐξεπόρ γαι οἱ γαρ τοῖς οἰκείοις οὐτως ἁμῶς χρησάμενοι τοι μηδὲν προσοκουσι βαρυτέραν αν ἐξεῶρον τιμωρίαν. -υκ ἔστιν
495쪽
31ο ω τουτοις δίκαιος ἀποκείμενος ἐλεος αυτοὶ γάρ
αυτον επὶ των ἰδίων ἀκληρημάτων ἀνηρήκασι που γαρ αξιον τουτοις καταφυγεῖν προς θεους, ν τας πατρίους τιμὰς ἀφελέσθαι προείλοντο προ αν- θρώπους, ους δουλωσόμενοι παρεγενοντο Λωρο τρα καὶ Κόρην κοὰ τα τούτων ἐπικαλουνται--στηρια, την ιερὰν αυτων νησον πεπΩρθηκότες ναί. ἀλλ' υκ αιτιον το λουος των θηναίων , u2Mλκιβιάδης ὁ ταυτα συμβουλεύσας ἀλλ' υρησίμμεν του συμβουλου κατὰ το πλεῖστον στοχα ομεμπνους της των ἀκουόντων βουλησεως, σθ' ὁ χει ροτονῶν ω ρήτορι λογον οἰκεῖον ποβάλλει της εαυτο προαιρέσεως ο γὰρ ὁ λεγων κύριος--
αλήθους, ἀλλ' ὁ δῆμος θίζει τον ήτορα τα βα
ντιστα λέγειν χρ τὰ βουλευόμενος. εἰ δε τοις αδι 'κουσιν ανήκεστα συγγνώμην δώσομεν, ἐὰν εἰς τους συμβουλους την αἰτίαν ἀναφέρωσιν ευχερῆ τοῖς πονηροις την ἀπολογιαν παρεζόμεθα. πλῶς δὲ πάντων ἐστὶν ἀδικώτατον των με ευεργεσιῶν μητους συμβούλους, αλλὰ τον ῆμον ἀπολαμβάνειν, τα χάριτας παρὰ των ε παθόντων, - Mικημάτων ἐπὶ του ρήτορας μεταφέρειν την τιμω- ρίαν. και ἐπὶ τοσοsτόν τινες ἐξεστηκασι των --γισμῶν - Αλκιβιάδην , εἰς ον την ἐξουσίαν ἐχομεν, φασὶ δεῖν τιμωρεῖσθαι , τους ' αἰχμαλώ- τους αγομένους ἐπὶ την προσήκουσαν τιμωρίαν
ἀφειναι, και πασιν ἐνdε ξασθαι δεότι την δικαίαν μισοπονηρίαν υ εσχηκεν ο δημος των Συρακο-
ωσίων. εἰ δὲ καὶ κατ' ἀληθειαν αἴτιοι γεγόνασιν οἱ σύμβουλοι του πολίμου, μεμφέσθω το μεν πλῆθος τοῖς ήτορσιν πω ν ἐξηπάτησαν, μεῖς καίως μετελεύσεσθε το πλῆθος υπὲρ ῶν δίκησθε.
496쪽
LIB. XIII CAP. XXXI. XXXII. 427
δι αυτην την προαίρεσιν αξιοι τιμωρίας, εἰ εἰκῆ βουλευσάμενοι το πολεμον ἐξηνεγκαν, ουδ' ς αὐτους ἀφετεον, να μη σχεδιάζειν ἐν τοω τῶν δε- ολων βίοις ἐθισθῶσιν. - γα δίκαιον ἐστι την προμαίων γνοιαν Συρακοσίοις φέρειν ἀπώλειαν, οὐd' i ἐς το πραχων ἀνηκεστόν στιν ἐν τούτοις ἀπολογίαν πολείπεσθα τοῖς άμαρτάνουσι. νη 323ία, αλλὰ Νικίας υπὲρ Συρακοσίων ἐπολι--το καὶ μόνος συνεβουλεπισε, πολεμεῖν. τον μεν ἐκεῖ γεγενημένον λόγον ἀκουομεν, τα δ' ἐνταυθα--πραγμένα τεθεωρηκαμ επι ὁ γαρ ἀνrEέπων κεῖ περὶ 2
τῆς στρατείας ενταsθα στρατηγὸς ν της δυνάμεως, αεὶ ὁ πολιτευόμενος υπὲρ Συρακοσίων πετείχισεν ιβυμῶν την πόλιν, καὶ ὁ φιλανθρώπως ιακείμενος προς -- Θημοσθένους καὶ τῶν αλλων απάντων
βουλομένων λυσαι την πολιορκίαI , μύ '0ς βιάσατο
μένειν καὶ πολεμεῖν. διόπερ εγωγε νομίζω μηχεῖν δπαρ' μῖν πλέον ἰσχυσαι τον μὲν λόγον τῶν 'γων, την δ' ἐπαγγελίαν της πείρας, α δ αφανῆ τῶν πωπάντων ωραμένων. νη-μ, αλλὰ καλὰν
τῶν δικηκότων κόλασιν, εἰν μῖν δοκῆ, προση---- διαλυσεσθε την ἐχθραν. - γὰρ δίκαιον, νοτα με κρατῶσιν, ως δουλοι χρῆσθαι τοῖς λω κόσιν, ταν δὲ κρατηθῶσιν, οέδὲν δικηκότας συγγνώμης τυγχάνειν. και του μὲν οὐναι δίκηνῶν πραξαν ἀφεθησονται, λύγ' δ' εὐσχήμονι καθ' - αν χρόνον αυτοῖς συμφερ της φιλίας μνημο- νευσουσιν Ἀῶ γὰρ τι τοsτο πράξαντες συν πολ- θλο- ἄλλοις καὶ το ς -κε φονίους ἀδικήσετε, υμον χάριν κἀκει τον πόλεμον ἐπανηρημένους καὶ
497쪽
ἐν-- συμμαχίαν ἀποστείλαντας ἐξῆν γαρ αυτοῖς ἀγαπητῶς γειν εἰρηνην καὶ περιορῶν την δεκελίαν πορθουμένην. ' περ ἐὰν τους αἰχμαλώτους αφέντες φιλίαν συνάπτησθε , προδόται φανησεσθε
συμμαχησάντων , καὶ τους κοινους χθρούς υrρα- μενοι ταπεινῶσαι, τοσουτους στρατιώτας αποδόντες πάλιν ἰσχυρους κατασκε υάσετε. - γαρ ἄν ποτ'5M ἔγωγε πιοτευσαιμι ς θρο/αῖοι τηλικαυτην ἐχθραν
ἐπανηρημένοι βεβαίαν φυλάξουσι την φιλία, ἀλλ'
ἀσθενεῖς μὲν οντες ποκριθησονται την ευνοιαν,
ἀναλαβόντες δ' υτους την ἀρχαίαν προαίρεσιν - τέλος ξουσιν. ἐγω μὲν ουν, ω Ζευ καὶ πάντες θεοί, μαρτυρομαι πάντας -ἀ μη σώζειν τους πολεμίους, μη ἐγκαταλείπειν του συμμάχους, μη --λιν τερον ἐπάγειν τῆ πατρίδι κίνθυνον. μεῖ de, ανδρες Συρακόσιοι, τουτους φέντες, ἐὰν ἀποβῆτι δυσχερες, οὐδ' ἀπολογίαν ἐαυτοῖς ευσχήμονα --
33 Toι τα διαλεχθέντος του Λάκωνος μετέπεσε τοπλῆθος καὶ την σιοκλεους γνωμην κυρωσε θιο- οπερ οἱ μὲν στρατηγοὶ παραχρῆμα ἀνηρήθησαν καὶ οἱ σύμμαχοι , οἱ ἡ 'Aθηναῖοι παρεω σαι εἰς τὰς
λατομίας, ων στερον οἱ μεν ἐπὶ πλέον παιδείας μετεσχηκότες - τῶν νεωτέρων ἐξαρποέντες -
σμωτηρ- κακουμενοι τον βίον οἰκτρῶς κατέστρεψαν α o δὲ ην κατάλυσιν του πολέμου Λιοκλῆς ανιγραψε τοι Συρακοσίοις του νόμους, καὶ συνέβη παράδοξον περὶ το ανδρα τουτον γενώθαι περιπέτειαν. παραίτητος γαρ εν τοις ἐπιτιμίοις, γενόμενος καὶ σκληρῶς κολάζων τους ἐξαμαρτάνον--τας, γραφεν ἐν τοῖς νόμοις, ἐάν τις πλον ἔχων
498쪽
LIB. XIII CAP. XXXIII. XXXIV. 429 εἰς την ἀγορὰν παραγενηται, θάνατον εἶναι πρόσ--ον ουτε ἀγνοί ειυς υτ αλλη τινὶ περιστάσει
συγγνωμην. προσαγγεῖ ντων δὲ πολεμίων ἐπὶ της 3 χωρας, ἐξεπορεύετο ξίφος ἔχων αἰφνιδίου στά- σεως καὶ τ ατης κατὰ την ἀγορὰν γενομένης, ἀγνοήσας μετὰ του ξίφους παρην εἰς την ἀγοράν τωνδε ἰδιωτῶν τινος κατανοήσαντος, καὶ εἰπόντος τι τους ἰδίους αὐτος καταλύει νόμους, ἀνεβόησε, Μαυία ου μεν οὐν ἀλλα κυρίους ποιήσω. καὶ σπα--ψ σάμενος το ξιφος ἔ-τον ἀπέκτεινε. ταυτα μὲν οὐν
ρ ἄρχοντο δ υθηνησι Λαλλω μαιοι μὲν δέ ἀντὶ των πάτων χιλιάρχους κατέστησαν τέτταρας, Πόπλιον Κορνήλιον, Γάιον Φάβιονολυμπιὰς δ' ψηχθη - λείοις δευτέρα προς ταῖς ἐνενήκοντα, καθ ην ἐνίκα στάδιον Ἐξαινετος Ἀκραγαντῖνος. επὶ δὲ τούτων Ἀθηναίων περὶ δεκελίαν ἐπταικότων νεβη την ηγεμονίαν αὐτων καταφρονηθῆναι - 2εις γαρ ἰοι καὶ Σάμιοι καὶ Βυζάντιοι καὶ πολλοὶ τῶν συμμάχων ποτησαν προς τους Λακεδαιμονίους. Μιόπερ ὁ δημος, θυμήσας ἐξεχώρησεν ἐκουσίως της δημοκρατίας ἐλόμενος δε ἄνδρας τετρα- κοσίους τούτοις την διοίκησιν ἐπέτρεψε των κομνῶν οἱ δὲ της λιγαρχίας προεστῶτες ' ναυπηγη-
ψαμενοι πλείους τριηρεις πωτειλαν τετταράκοντα καὶ στρατηγους . -υτοι δε στασιάζοντες προ αλ 3λήλους εἰς Πρωπον ἐξέπλευσαμ ἐκεῖ γαρ ρμουνώ των πολεμίων τριηρεις. γενομένης - ναυμαχίας ἐνίκων ο Λακεoμιμόνιοι, και κατῶν εἰκοσιω καὶ δυοῖν ἐκυρίευσαν. Συρακόσιοι δε καταλελυκότες τον προς ἔθη-
ναίους πόλεμον, τους μὲν Λακεδαιμονίους συμμα-
499쪽
430 LIB. XIII. Q. XXXIV XXV. χησαντας, ων ρχε Γυλιππος, ἐτίμησαν τοῖς ἐκ του πολέμου λαφυροις, συναπέστειλα, δ αυτοῖς εἰς Λακεδαίμονα συμμαχίαν εἰς τον προς Αθηφαίου πόλεμον τριάκοντα καὶ πέντε τριηρεις ών ρχεν -- ωμοκράτης ὁ πρωτεέων των πολιτῶν απιτοὶ δὲ τ ιε του πολέμου γενομένας φελείας ἀθροίσαντες τους μὲν ναους ἀναθήμασι καὶ σολοις ἐκόσμησαν, πιών δν στρατιωτῶν τους αριστευσα τα ταῖς προ ληκο-αις δωρεαῖς ἐτίμησαν. μετὰ δε ταῶτα των δημαγωγῶν ὁ πλεῖστον παρ' υτοῖς ἰσχυσας - ουκλῆς ἔπεισε τον δημον μεταστησα την πολιτείαν
εἰς- κλήρ' - αρχὰς διοικεῖσθαι, ἐλέσθαι δὲ καὶ
νομοθέτας ει το την πολιτείαν διατάξαι καὶ νόμους 35 καινους ἰδίο3 συγγράψαι διόπερ οἱ Συρακοσιοι τρος φρονησε διαφέροντα των πολιτῶν Ποντο νομ si θέτας, ων ν πιφανέστατος ιοκλῆς τοσουτω γὰρ των ἄλλων διηνεγκε συνέσει καὶ δήξη στετης νομοθεσίας πο πάντων κοιν γραφεισης - μασθηναι τους νομους ιοκλέους ου μόνον δὲ τον ἄνδρα τομον ζῶντα θαυμασαν οἱ Συρακόσιοι, κἀλλα καὶ τελευτήσαντα τιμαῖς ρωικαῖς ἐτίμησαν καὶ νεὼν κοδόμησαν δημοσία - στερον πουιονυσίου κατὰ την τειχοποιίαν καθαιρεθέντα.εθαυμάσθη δε ο ἀνηρ υτος καὶ παρὰ τοίς ἄλλοις Σικελιώταις- πολλαὶ γουν τῶν κατὰ την νησον πόλεων χρώμεναι διετέλεσαν τοι τούτου νόμοις, μέχρι μου πάντες οἱ Σικελιῶται της Ῥωμαίων πολιτείας ηξιώθησαν οἱ ὁ Ουν Συρακόσιοι κατὰ Ους νεωτέρους χρύνους κατὰ μεν ιμολέοντα νομοθετησαντος αυτοῖς Κεφάλου, κατὰ δὲ τον Ἱέρωνα τοτ βασιλέα Πολυδώρου, ουδέτερον αυτῶν νόμασαν
νομοθέτην, ἀλλ' η ἐξηγητην του νομοθέτου, διὰ το
500쪽
LIB. XIII CAP. XXXV XX i. 431 τους νόμους γεγραμμένον αρχαία διαλεκτ' δοκεῖν εἶναι δυσκατανοητους. μεγάλης η οὐσης κατὰ την
νεται διὰ το πάντων των νομοθετῶν πικρότατα πρόστ μα θεῖναι κιχτα πάντων - ἀδικούντων, δικαιος δ' ἐκ του περιττότειδον των προ αυτο κατἀναν κάστ το ἐπιτίμων παρξαι, πραγματικει δεκα πολυπειρος ἐκ του παν ἐγκλημά τε καὶ πρῆγμα θημόσιόν τε καὶ ἰοιοWικον ἀμφισβητούμενον ρι- ih νενης ἀξιῶσαι τιμωρίας Ἀστι δὲ καὶ κατα την λέξιν συντομος κά πολλην τοῖς ναγινώσκουσιν ἀπο 569λειπων ἀναθεώρησιν. μαρτυρησε δ' υτο την Ι
ἀρετην καὶ την σκληρότητα της ψυχῆς η περὶ την
τελευτην πεοι πετεια. ταῶτα μὲν ουν ἀκριβέστερον; εἰπειν προήχθρ διὰ το τους πλείους των συγγραφέων λιγωρότερον περ αυτου διειλέχθαι. Οἱ δ' Ἀθηναῖοι πυθόμενοι τὴν εν Σικελία δύνα-36μιν αρδην ἀνηρημίνην, βαρέως ἔφερον το πλῆθος τῆς συμφορῆς. - μην ληγόν γε δια τομο της N Λακεδαιμονίων φιλοτιμίας περὶ της γεμονίας, ἀλλαναυς τε καπεσκεταζον πλείους καὶ χρηματα ἐπορμζ0ιρτο. φιλονικοῶντες μεχρι της σχάτης ἐλπίδος υπερ των πρωτείων. ἐλόμενοι δε τετρακοσίους αν- δρας τούτοις ἔδωκαν ἐξουσίαν αυτοκράτορα διομ25κεῖν τα κατα τον πόλεμον ' πελάαβαωον γαρ την ὀλιγαρχίαν εὐθετωτέραν εἶναι της δημοκρατίας ἐν ταις τοιαυται περιπιάσεσιν. - μην καὶ τα πράγ- 3ματά γε κατα την κείνων κολουθησε κρίσιν, αλλὰ πολὐ χεῖρον - πόλεμον διήκησαν. ποστείλαντες γαρ τετταράκοντα ναυς συνεξέπεμψαν τους αφηγη- σομενου δύο στρατηγους ἀλλοτρίως ἔχοντας προς αλλήλους -- δε περὶ τους Ἀθηναίους πραγμα-