장음표시 사용
391쪽
εξ εκείνου δε ἡ πλησίον πηγὴ Κίσσα ἀπο τῆς 3 οζνι-9ος ονομάζεται. Τεσσαράκοντα δε ἀπο τῆς πηγῆς ητάδια ἀφετηκε Πετροσακα καλουμενον χωρίον Mεγαλοπολιτων καὶ 'Gαντινεων ορος ἐς ἰν ἡ Πετροσάκα. επὶ δὲ ὀδοῖς ταῖς κατειλεγμεναις δύο ἐς ορχομενόν εἰ ν ἄλλαι, και τῆ μεν ἐς ι καλούμενον Λάδα ς άδιον '), ες ο εποιεῖτο δεάδας μελέτην δρόμου, καὶ παρ αὐτο ἱερον 'Αρτέμιδος, καὶ ιν δεξια τῆς όδάγης αυφηλόν ' Πηνελόπης δε εἶναι τάφον φασὶ θ. οὐχὶ ψολογοῖντες τα ες αυτὸν ποιήσει τῆ Θεσπρωτίδι, ονομαζομεν'. εν ταύτη μέν γέ επι τῆ ποιόσει, ἐπανῆκοντι ἐκ Τροίας 'Oδυσσῶ τεκῶν την Πηνελόπην ΠτολιπόζΘην παῖδα. ΛΙαντινεων-ό ἐς αυτὸν λόγος Πηνελόπην φησιν ὐπὸ Dδυσσέως καταγνωσΘεῖσαν.ως ἐπισπα υς ἐσαγάγοιτο ες τον οἶκον, κή ἀποπεμφθεῖσαν ὐπ' αυτοῖ, το μεν παραυτίκα ες Λακεδαίμονα ἀπελθεῖν, χρόνω δὲ ὁροιζον εκ τῆς Σπάρτης
mavult εὐθώ τῆe φωνῆς, quod L. III. C. ai. init. εὐθὼ vulgo genitivo iungariir,
392쪽
εςMαντίειαν μετακη; αι, καί οἱ του βίου τὸν τελευτὴν ἐνταὐ9α συμβηναι. Toυ τάγυ-ε χεται τουτου Φπεδίον οὐ μεγα, καὶ ἔρος επὶν εν τω πεδίω, τά ειχείπιαετι Mαντινείας εχον της ἀρχαίας ' καλεῖται δε τοχωρ εν ἐφ' ἡμων Πτόλις. κατὰ δὲ το ς ος ἄρκτον αὐτης προελθόντι μον ου μακράν, Ἀλαλκομενίας εςὶ πηγη, της πόλεως σε μετὰ ς αδίους τέιάκοντα, κώμης τὸ ερείπια καλουμενης Mαι ζῶς' εἰ ἐνταὐοα, καὶ μη εν τη Τεγεατῶν ετάφη oγιάταις γὰρ του λόγου το εἰκὸς κ' οὐ γ αντινευ ν επεται , Mαιζὰν την Ἀτλαντος παρὰ σφίσι ταφηναι ' τάχα δ' αν κάψάπόγονος της ' Ἀτλαντος Mαιρας ἐτερα Mαιρὰ /άφίκοιτο ἐς την Μαντινικηα Αείς; εται δε ετι τῶν sόδων η ες 'Oρχομενὸν, κα5' ηντινα Ἀγχησία ) τε ἔρος κάι AZχίσου μνημά ες ιν ὐπὸ του δρους τοῖς ποσίν.ώς γὰρ δη εκομίζετο ες Σικελίαν ό Αινείας, εσχε ταῖς ναυσιν ἐς την Δακωνικην, κ* πόλεων τε 'Λφροδισιάδος καὶ οἰητιδος εγένετο οἰκιτης, καὶ τον πατέζα Ἀγχίσην, κατὰ πρόφασιν δη τινα παζαγενόμενονες τοὐτο το χωλζίον, κM αυτόθι του βίου τητελευτη χοησάμενον, εΘαψεν ἐνταυθα κῶ τοορος τουτο ἀπὸ τοὐ 'Aγχίσχυ καλουσιν Ἀγχισίαν. τούτου δε συντελοὐσιν ες πίςΜ Λἰολεων οι 'Iλιον ἐφ' ἡμων εχοντες, οὐδαμοὐ ' της σφετέρας άπο- φαίνοντες μνημα 'Aγχίσου. πρὸς τοῖ' Ἀγχίσου
sed paulist infra cum , quae scriptura origininoni misisγnvenit. In sequentibus
393쪽
De 'memorandis in Orchomeniorum finibus, templo Di nae H liniae - Orchomeniorum priscae urbis reliquiis et memorandas . - monte Traclay, et uine Capthya Aristocratis monumento, sontibus Teneis et vico Arnilo via Stγmphalum versus et Pheneiani, ae Carya
394쪽
Τενεῖαι, και ἀπεχει των πηρον ς'άδια ως επτὰ
Ἀμιλος χωρίον' πόλιν δὲ την ' μιλόν ποτε εἶναι λάγουσι. Xατ τοῖτο αὐθις το χωρίον Αχἀ
η όδος τεμ τιαιε καὶ ἡ μεν εοὶ Στύμφηλον,
βάντι το υδωρ το λα της χαράδρας λέον ὐπο Παχύ
395쪽
γης. ἀνατείνει δε ὐπερ τοὐς ομυς κρημνος ὐψηλός - πέτραν Καφυατικὴ, όνομάζουσι ἔον κρημνόν. μετὰ σε τοῖς Οζους ταῖς κατειλεγμενιυς πόλεσι φάραγρτε ὐπόκειται, καὶ φέζει αὐτης η ἐς Φενεον οδός. κατὰ μεσην δέ που μάλιτα την φάραγγα υλουρά νεισιν εκ πηγης, καὶ επι τω της φάραγγος Καροαὶ χωσίον ν ,
De priscae uinis Phenei reqquiis - Laoncine, Amplai- tryonis matre - alveo Oiusi fluvii ab Hercule ducto urbe Pheneo, memorarulis in ejus arce et Neptuni Hippii signo ab Ulysse posito - primis aeris conflandi inventoribus - Iphiclis monumento et Iolao - Mercurio a Phet eatis inprimis culto; ludis Hermaeis et My tuo - maris Myrtoi alendininatione, faciis Eleusiniis a Pheneatis factis et NaO. i
ulgato aurov, quod potius αυτην esse deberet, si iun*endum esset cunn Φενεον. sic enim mox Cap. seqv. initio v v
396쪽
εἰ δε υρακλης ἀληθεῖ λόγω παρὰ τοῖς Φενεάτας
'Hρακλης του Φενεατων πεδίου λυμα εἶναι τω ποταμωτω 'ολβίω, ἔντινα 'Αροάvsον 'Αρκάδων καλοῖσιν ετεζοι,κ- οὐκ ολβιον. μηκος μεν του ὀρύγματος ταδιον πεντηκοντά εἰσι ' βάθος δὲ, οσον μη πεπτωκός ες αὐτου , καὶ ες τριάκοντα καθηκει πόδας. οὐ μηνταύτη γε ετι κάτεισιν ό ποταμος, ἀλλα ες τὸ ρε α άπεχωρησεν αὐθις το ἀρχαιον, 'καταλιπων ἔλυ- Vον, τοὐ 'Hζακλεους το εγον. Tων βαράθρων δε εν 4 τοῖς εἰρημενοις πεποιημενων ἔζεσιν ἀπωτέρω πεντηκοντα που ταδιους ες ιν ἡ πόλις ' αἰκις ην δε οἱ Φενεάται λέγουσιν ἄνδρα αὐτόχθονα εἰναι Φενεόν. wι δε σφισιν ' ἀκρόπολις ἀπότομος πανταχόθεν, τὰ μεν πολλὰ εχουσα Ουτω , ολίγα δε αύτης και ώχυσωσαντο ὐπη
397쪽
α σφαλείας. ἐνταυθα ἐν τη ἀκροπόλει ναός ἐπιν Ἀθηνας ἐπ&λmmν Τριτωνίας ' ερείπια δε ελείπετο αὐτοῖ μόνα. καὶ Ποσειδῶν χαλκους ἔτηκεν ἐπωνυ- μίαν 'Ιππειος ')' ἀναθεῖναι δε το αγαλμα του Ποσειδωνος Uδυσσέα ἔφασαν ' απολέσθαι γαρ λπους τω 'Oδυσσεῖ, 'καὶ αυτὸν γην την Ἐλλάδα καταζητη ν ἐπιόντα τῶν ἴππων, ἱδρύσασΘαι μὲν ἱερὸν
ἐνταυθα 'Αρτέμιδος, κα Εὐριππαν όνομασ5ηναι την Θεόν, ενΘα της ΦενεαMκης χώρας εἶρε τὰς ἱππους ' αναΘειναι δε καὶ του Ποσειδωνος το αγαλμα του 'Iππίου. τφ δε 'Οδυσσῶ λεγουσιν εὐζόντι τας petr πους, γενέσθαι οἱ κατα γνωμην, εν χώρα τῆ: Φενεατῶν εο ῖππους, καθάπερ γε καὶ τὰς βοῆς εν τη ηπιέζω της ἹΘάκης ἀπαντικρο τρεφειν αὐτόν. καί μοι κομ γράμματα οἱ Φενεάται παρείχοντο επὶ του αγάλματος γεγζαμμενα τ- βάθρω, τοὐ Uδυ σεως δη τι πρόςταγμα τοῖς ποιμαίνου τὰς ἴππους.ς υ μεν δη ἄλλα επομενοις Ῥῖν τφ Φενεατων λόγω, εικὸς προσεται ' το δε ἄγαλμα Uδυσσεα ἀναΘειναιτο χαλκουν, οὐκ εχω πείΘε-αί σισιν. οὐ γάe: πω τότε του χαλκου τὰ ἀχμματα δια παντὸς ηπί-σαντο 'ἐργάσα-αι καθάπερ εὐητα εροφαίνοντες. τροπον δε , οςτις - αυτοῖς ες τὰ χαλκῆ εργασιας, Πειξεν ηδη μοι του ες Σπαρτιάτας λόγου τὰ επὶ τουαγάλματος του 'Υπάτου Διός ' . διεχεαν δε χαλκὸν πζωτοι και ἀγάλματα εχωνευ ταντε 'Pῶκός τε Φιαίου
398쪽
de qua duplici forma unius nominis vid. myne V. Q ad Apollodor. p. 123. 224. - ) καλουμέν- a. - mn laedMollonidae, de quibus vidφ
399쪽
μνωμενος του Οἰνομάου την θυγατέρα, ο μὲν ηπιί τε ὀ Mυρτιχος συν τέχνη του Oiνομάου τὰς ἰππους, οεν τω δρόμω τον μνη τηρα, ὀπότε kγγυς γένοιτο, κατηκόντιζεν. Ιπποδ μείας δε ηρα 'ἐν κοδε αυτος οMυρτιχος, ἐς δε τον ἀγῶνα ἀτόλμους ἔχων ὐπῶκε, και ἡνιόχει τω οἰνομάω. τέλος δὲ καὶ ἁναφανηναι του Οἰνομάου προδότην φασὶν αὐτον ὐπα-ἐντα ορκοις, ας οι νύκτα ο Πελοψ μίαν Ἱπποδαμεία συγγενέσθαι παρήσει. ἀναμιμνησκοντα ουν τῶν Ορκοὐν ό
Πέλοψ ἐξέβαλεν ἐκ της.νεώς' Φενεάται δὲ του
Mυρτίλου τον νεκρον ἐκβληθέντα υπα τοὐ κλύδωνος λέγουσιν ἀνελόμενοι θάψαι, καὶ νύκτωρ κατὰ 8 ετος ἐναγίζουσιν αυτὼ. 'Eςι-ο Πέλοψ δηλος οὐ πολλόν τινα παραπλευσας Θάλασσαν, ἀλλα οσον απο τοὐ 'Αλφειοὐ των εκβολων ἐς το ἐπίνειον το υλείων. εὐκ ἄν οὐν τό γε πέλαγος το Mυρτωον ἀπο Mυρτίλουτοῖ ' μοὐ φαίνοιτο κεκλημένον, - μενόν τε ἀπεΕὐβοιας καὶ παρ Eλένην ἔρημον νησον καλκον ἐς το Αἰγαῖον. ἀλλά μοι δοκουσιν Εὐaοέων οἱ τὰ άρχαῖα μνημονεύοντες εἰκότα εἰρηκέναι, λέγοντες ἀπο γυναικος Mυιτοῖς τω πελάγει γεγονέναι το ονομα τω, υγώω. Φενεάταις δε και Δήμητρός ἐς ν ἱερον ἐπι- κλησιν Ἐλευσινιας , καὶ ἄγουσι τη Θεω τελετην, τὰ ἐν Ἐλευσῖνι δρωμενα και παρὰ σφίσι τὰ αὐτὰ φάσκοντες καΘες ηκέναι' ἀφικέσθαι γὰρ αυτοις Nαον κατὰ μάντευμα ἐκ Δελφων τσίτον
400쪽
De Petromate apud Plaeneatas et persona Cereris Cidariae Colerisque Tiresiuit ac satio - memorandis in via Pellenen et Aegiram vegiis se Telamone et Cir aleodontes Iereulis contra Eleos sociis - Plaeneatarian et Aeliaeo-riini finibus, monte Cqathide et Dianae Prioniae. ' templo.
μεγάλοι. αγοῦντες σε πασα ετος, ηντιεια τελετηκ
μεiζονα ονομάζου , τους λίΘους τούτους τηνι- καὶ ὐτα ἀνοίγουσι, λαβόντες γράμματα εξ αὐτων
ἔχοντα εξ την τελετην, καὶ ἀναγνόντες επηκοον των μυοῦς ων κατέθεντο εν νυκτὶ αὐ9ις τη αὐτη. Φενεατων δε οἶδα τους πολλοῖς και ομνύντας ύπες μεγχων τω Πετρωματι. καὶ επίθημα επ αὐτω περιφερές ε ιν, ἔχον εντος ρ ημητρος π ζόσωπον Κ δασίας. τουτο ο ἱεζευς περιθεμενος το ς όσωπον εν τη μείζονι
καλουμενη τελετη, ράβδοις κατὰ λόγον δη τινα τοὐς επιχθονίους γ) παίει. Φενεατων δε ες ι λόγος,
Cyri L. II. C. s. 38. μησαν εἰς ἐπηκοον, L. III. C. s. I. καλε
recte monuit, emendandum esse τους ύποχλωέους , ruferos, qui eius silia n Proserpinam detinebant. ὐποχθονίους ciam Plu tonem et Proserpinam, tiam manes et umbras denotare,