장음표시 사용
411쪽
Do CynaethaΤnsibus et memorandis apud illos - sontis Alssi sanandi vi - via Clitorem versus.
Eἰσι δέ τινες γένους μεν καὶ ουτοι των 'Αρκάδων, ονομα δέ σφισι Κυναιθα. k, οι καὶ εν Uλυμπία τοαγαλμα ανεθεσαν του Διος, κεραυνον εν εκατέρα ἔχοντα τη χειρί ' ' ουτοι οἱ ΚυναιΘαεῖς τεσσαρακοντα
δε ες ιν αὐτόθι υδατος ψυχροῖ, δυο μάλιγα απὸ τουάςεως άπωτερω ταδίοις, και ὐπερ αυτης πλάτανος πεφυκυῖα. ες δ' ἄν υπὸ κυνὸς κατασχετος ') λύσση, ητοι ελκος η και ἄλλως κίνδυνον ευρηται, το ὁδωρ οἱ πίνοντι Ιαμαε κή 'Aλυσσον τουδε εἱνεκα ὀνομάζουσι την πηρον. καὶ Ουτω φαίνοιτο ἄν 'Αρκάσι το μεν πρὸς Φενεω υδωρ, ο Στύγα ὀνομάζουσιν, ε άνθρω- που συμφορῆ ἀνευρημενον, ἡ δε πηγη εν ΚυναιΘαελ g σιν ἀγαθὸν ουσα άντιρλοπον τω εκεῖ πήματι. Aείπεται δε ει Φενεοὐ των όδων, αἶ εἰσι πζὸς ηλίου δυσμων, τἀ
412쪽
De Ladonis fluvii sontibus et Ladone ipso - de Daphne et Leucippo narratio.
δ δε Λάδων ποt-ων των εν 'Eλλάδι υδωρ παρέχεται καλλις ον εχει δε και ἄλλως ες ἀνθρωπους φημην, Δάφνης τε ε εκα κοὐ δια τα αδόμενα ἐς την Δάφνην. Του λόγου δε του ἐς Δάφνην τα μὲν Συρίας τοu a οἰκουσιν θ εῶ Uρόντη τω ποταμω παζίημι ' λεγεται , καὶ ἄλλα τοιάδε ὐπο Ἀρκάδων καὶ υλείων. σἰνομάω τω δυνατεύσαντι εν Πίση Αεύκιππος ην υἱός. ουτος ἐρα-εις Δάφνης ὁ Λεύκιπιτος, εκ μὲν του εὐΘέος μνωμενος, γυναῖκα ἐξειν ἀπεγίνωσκεν : Cc 4 αὐτην,
413쪽
αὐτην, ατε απαν το εισεν γένος φεύγουσαν ε
De filivio Clitoro ot Aroansi fluvii piscibus Poeciliae
dictiς - Clitoriorum urbe , musque memorandis templo et signo Al/nervae Coriae.
βάδωνός ες ιν αυλὸς s ενος πεια τον Ἀζοάνιον ποταμόν
414쪽
φλιαι καλουμνοι ' τουτους λεγουσι τοῖς ποικιλίας
φΘέγγεσ9αι κίχλη τῆ ορνιθι ἐοικός. εγω δε αγρευ- Θεντας μεν εἶδον, φθεγγομνων δὲ ηκουσα οὐδεν
αὐτοῖ6 inloe post ea a irinior distinctio vulgata mit, . amauti res ipsa exigebat, post ELλεθυίας reposui. Ceterii in posto Livi lacunam esse, iam Amafastetisto notavit, et alii inrer-Pretes monuerunt. nia mohie exculisse, qui ira Pausanias, Homerum plures Ilithyias me
morasse vide Iliad. M v. 27 Adeclaraverit, ideoque pro Maurais scindiendum estivme, et Glinio et mihi iam
dum viderer probabile. 3 Λυκιος δος ἁρχ. τ . ψα, Δήλιει, - i ' ἐς Ξιλιιθυιά,J Lycius, pom Delius, nulli, rn mormur; Olen vero, Poeta Lycius, qui Deliis et in I. thyiam hymnosi composuit, satis est notus; .vide Paus L. I. C. 38. g. s. et AEt non inare lin. ista recte ita emenda cla censet: A ιιος δε 'φην, ἁγ
415쪽
το Φε εατων και Στυμφαλίων ρρος το ὀνομαζόμενον Γειοντειον ). Στυμφαλιοι δε τεταγμενοι μεν ου μετὰ . δερκαδων ετι εισὶν, ἀλλ ες το Αργολικον συντελου , μετας αντες ) ες αυ ε σελονταί γένους δε εἶναι
416쪽
μασεν ό Τημενος Αἐραν. τώε. μὰν ὐπο Στυμφαλίων, λεγόμε). α οἰδα ες την Θεόν. 'H δε εφ' ἡμων πόλις 3των μὸν εἰρημενων ἄλλα δε εἶχε τοσαδε. ες ινεν τη Στυμφαλίων πηγη, και ἀπο ταύτης ὁδωρ - σιλεὐς Ἀδριανος Κορινθίοις παγεν ἐς την πόλιν ' .εν δε τη Στυμφαλω χειμωνος μεν ωρα λίμνην τε οὐ
μεγαλην ἡ πηγη, και αν αὐτης ποταμον ποιεῖ τον,
Στύμφαλο εν Θερει προςMμνάζει μεν οὐδεν ετ ποταμος δὲ αὐτίκα ετιν ἀπο της πηγης. οὐτος ἐς χάσμα γης κάτεισιν Ο ποταμος, ἀναφαινόμενος δε, αὐ9ις ἐν τη 'Αργολίδι μεταβάλλει το ζωομα, καὶ αὐτον ἀντὶ Στυμφάλου καλοῖσιν 'Eρασῆνον Ἐπι 4 δἐ τω υδατι τω ἐν Στυμφάλω κατέχει λόγος ἔρνιθάς ποτε ἀνδροφαγους ἐπ αὐτου τραφηναι ' ταύτας κωτατοξεῖσαι τας δρνιθας υρακλῆς λέγεται. Πείσαν-. 'δροι δὲ αὐτον ό Καμιρεῖς ἀποκτεῖναι τὰς ορνιθας
οὐ φησιν, ἀλλα ως ψόφω κζοτάλων ἐκδιωξειεν αὐτάς.
417쪽
μ1eree, καὶ ορνιθας καλουμένας Στυμφαλίδας, λεον- των καΓ παρδάλεων οὐδεν τι ἡμερωτεζας ἀνΘρώποις. αὐται τοῖς επρ αγραν αὐτων ἀφικνουμένοις επιμέτο ται, και τιτζώρακουσί τε τοῖς ράμφησι καὶ ἀποκτεί-mυσιν. οσα μεν δὸ χαλκου καὶ πιδήρου φορου ν οι -'ωποι, διατρυπῶσυν αἱ οζνιθες ην-ἐμητα φλοίνην παχεῖαν πλέξωνται, τα ράμφη των Στυμφαλίδων ὐπο της ε Θητος εχεται της φλοίνης, καθὰ καὶ πτέρυγες ορνίθων τῶν μικρον πζοσέχονται τρο ἔξω. αυται μέγεθος μεν κατὰ γέρανόν ε ισιν αἱ ορνι-
του ναπυ τω ορόφω πεποιημεναι καὶ αἱ Στυμφαλίδες - εἰσὶν ορνιΘες ' σαφως μεν οὐν χαλεπον ην διαγνωναι,
πότερον ξύλου ποίημα - , η γύψου' τεκμαιρομενοις
418쪽
ημῖν εφαίνετο εἶναι ξύλου μαλλον η γυψου. δε αὐτόΘι καὶ παρθένοι λίΘου λευκου, σκέλη δέ
Λέγετα δε καὶ ε φ' ἡμιιν γεώμα Θαυμα τοιόνδε. εεν Στυμφάλμ τῆς 'Αρτέμιδος της Στυμφαλίας τηνεορτην κατά τε ἄλλα ηγον οὐ θουδη, καὶ τα ἐς αυτην καθετηκότ2 ὐπερέβαινον τὰ πολλά, ἐςπε- σχυσα ουν υλη '') κατὰ του βαράθρου το ςομα, ηκάτει ν ό ποταμος, ος ἐς ιν ὀ Στυμφαλος, ἀνεῖργε μη
φασὶ δε, ε πεσθαι Θη:ευτην ἄνδρα ἐλάφω φευγούσν, καὶ την μεν ἐς το τέλμα A AE , τον ἄνδρα τον
419쪽
De Alea uriae, sacelai scito Scieria dicto et semitias flagellandi litv - fluvio Tiago in Caplayensium uise, ni onte Cnacalo et fonte Monelaide - arboi ilaus vetustato insini iburi- vico Coit vlen et Ditinae eo nominis Apanchoinenos Oii in0- Sorone querceto, Arcadia seras et Sicis iliter Clitorios et Psophidios finibus.
1στα δὲ Σαυμφαλόν ἐτιν 'Aλέα, συνεδρίου μεν του
χομενίας μη εἶναι Καφυέων βλάβος τη ἐνεργω
κατα δε το εντος του χωματος εοισιν υδωζ αλλο, πληθει μὰν ὁσον τε εἶναι ποταμον, κατηχόμενον δε ες χάσμα
γος, ω. γῆ, cui opponiciar ἀργός.
420쪽
γοντες ' ἐφ' ἡμῶν δε και την πηγην κατὰ ταυτὰ τη , πλατάνω καλούσι , ενελαίδα. Εἰ δε 'Eλλόνων τοῖς λόγοις επόμενον καταριθμήταο Θ - δεῖ με. λτόσα δενδρα σωα ετι και τεθηλότα λειπεται, τrζεσβύτατον μεν ἡ λύγος ες ιν αὐτων, ἡ σν τω Σαμίων πεφυκυῖα
ἱερῆ 'Hραίω ' - μετὰ δε αυτην ἡ εν Δωδώνη δρῖς, - ελαία τε ἡ ἐν Ἀκοοπόλει, καὶ ἡ παιά Δηλίοις γ' τρίτα