장음표시 사용
431쪽
ται δε ἐξ Ἱλιάδος επη, καὶ εκ Θηβαίδος μαντυζίας
rimachi, de orsus versi Ismox lavitatis vide &tillent ergad Antimachi reliqu. p. 66. 66. Pro 'Aρ-ι Cod. Mosci exhibet 'Aeει ι, quae rectior scriptum esse videtur docto reliquiaria editori l. c.
432쪽
o δὲ Δαδων της Ἐριννυος το ἱερον ἀπολιπων, ἐν δει- θςεζα παρήξεισιν, ἐν ἀζις ερα μὰν του Ἀπόλλωνος τουUγκαιάτου τον ναό τὰ δε ἐν δεξια παρ Ἀσκληπιου παιδος ἱερόν, ἔνθα ἐπι Τρυγόνος μνημα τροφοῖ τροφὸν δε 'Aσκληπιοὐ την Τρυγόνα εἶναι λέγουσιν. ἐν γὰρ τη Θελπουσν τω Ἀσκληπιω παιδὶ ἐκκειμένωφασὶν ἐπιτυχόντα Αὐτόλαον 'Αρκάδος υἱὸν νόθον ἀνα- Θέσμαι το παιδίον και ἐπὶ τουτω παῖδα Ἀσκληπιὸν εἰκότα εἶναι μαλλον ἡγουμην, ο και ἐδήλωσα ἐν τοῖς 'Eπιδαυρίων. 'E δὲ Πυθόα ποταμός' ἐμβάλ- α ιλει δὲ ἐς τον Λάδωνα και η Τουθόα, κατα τον Θελπουσῶν ἔρον πρὸς 'Hραιεῖς, καλούμενον δε rὸ Ἀρκίδων Πεδίον. καθότι δὲ αυτὸς ό Λάδων ἐκδιδωσιν ἐς τὸν 'Aλφειόν, Κοράκων ώνόμας αι σος. οι δὲ πηνται, την Ἐνίσπην και Στροτιην τε καὶ 'Pίπην τας
emendatio stridentis lisελέσθαι, ' . quod verbum de insente A sculapio usurpavit Pausan. supra L. II. C. 26. , qui locus milium: . est conferendus.
433쪽
De Heraea inhe ejusque memorandis - templis Haeelii Politrae et Avitae - Coroebi sepulcro - urbe Aliphera ejusque memorandis, Jovis Lecheatae ara, fonte Trit nide et herois sacris - urbe Melaeneia et Buphagio.
υραιευσι δε οἰκις ης μὰν γέγονεν περαιεῖς ὁ Λυκαονος, κεῖτα δε ἡ πόλις ἐν του Ἀλφειου , τα μώ
νJ Reliosui ex Codice Mose. Pro vulgato M., sicuti disi .
iam coniecerat Ceterum ouh- πιι notam exscriptam hic appo
hane rem isa se hasera, s Ura se ere disse ista sciant. Ira
non malum est , mala pati, mala qui fecerιπx. De quo schetriare locutionis Eustath. in Iliad p 334. ecl. Rom. ' Locus Euripidis a Kuhnio laudatus estores . F. st ., tibi tainen ista veri,a interrogative quinque ex plicari posse in notis declaravi. Vid. Eiiripidisorestes. Var. Iereet animadvers. illustravit I. F. Facilia. Coburgi 1778. 1.
434쪽
γὰρ υπὸ οἰκητόρων πολλων, ὐπὸ τον συνοικισμον των Ἀρκάδων εςMεγάλην πόλιν. ες τουτο ουν το πόλισμα
435쪽
- ἀφίξη' αυλς τῶια οσον Πιακοντα ες το παλισμα ἀναβέ ν τοῖ ορους. 'Aλιφηρευ σι δε τομεν ονομα πόλει γεγονεν ἀπο Ἀλφήρου Αυκαο νος παιδός. ἱεζα δε 'Aσκληπιου τε ἐροι και 'AΘηνας, Θεῶν σέβοντα μαλωτα, γενεμα και τραφῆναι παρα σφίσιν αὐτην λέγοντες ' και Διος τε ἱδρύσαντα Δεχεάτου βωμον , ατε ενταυθα την ἈΘηναν τεκόντον καὶ κρήνην καλουσι Τριτωνίδα τον επὶ τω ποταμω Teb.τωνι οἰκειούμενοι λόγον ). της δὲ 'Asηνας το ἄγαλμα πεποίηται χαλκου, 'Υ πατοδωρου τε ε γον, Θέας αειον μεγεθους τε εἴνεκα καὶ ες την τεχνην. αγουσι δε καὶ
- πανηγυριν ἴτω δη Θεων ' δοκω δε σφας ἄγειν τη
436쪽
De Megalopoli ucte - Megalopolis conditore - nois mina civitatum enumerantur, quariam incolae Megalopolin migrarunt-- de Trapeetutitiis emigrantibus- Megalopolitanoram vicis - tempore Megalopolis condi-- Megalopolitani a Lacedaemoniis ejiciuntur Aristodemo Megalopolitan. Imperium obtinente Lacedaemonii Megalopolin invadunt et superantiar - Lydiade Megalopolitanis imperati te Lacedaemonii Meg lopolin obsident -- Cleomenes Megalopolin expugnat - de Buphago amne et heroe.Η δά Mεγαλη πολaς νεωτάτη πολεύω', Ου των Αρκαδικων μόρων 'λ άλλα καὶ των ἐν Ἐλλησι, πλὴν ἴσον κατα συμφοραν άρχης τῆς 'Ρωμαίων μεταβεβηκα ν οἰκήτορες φ). συνῆλθ ον δε ὐπὲρ ἁτχύος ες αὐτην οἱ Ἀρκάδες, ατε καὶ 'Αργείους ἐπιτάμνοι τα μὲν ετι παλαιότερα μονονοὐ κατὰ μίαν ἡμέραν ἐκί
a . 9 ἔσω - οἰκητoerdAmaf, qui interpretatur u --n exemtis, legisse videriirzeo G. In. tem ipsam putat hellum Actiacum spectare ea que, quae Pausan. liabet L. IV. e. 3 i. init. Mihi potius ad Corinthum a Caesare restitiiratri colonis Romanis ista
Pertinere videntur cvi. supra L. II. C. I. init. , seues Amseus
quoque interpretatus est: nae tamen excueris, ιρι pvas ab urbe Roma eoloni immigrarunt. Goldhagen in versono germa nica Nicopolin innui censet ab Aumsio conditam.
δειαν, quae scriptiirae varietas ex Stephano ByΣ. re aliis nom
437쪽
432, ARCADICA πόλισμα ουκ αξιολογον ἐν- 'Αργολίδι -ν, τά τιόπο Δακεδαιμνίων άδεέα ζα τοἰς 'Αργείοις τάρξαντα, καs αμα ες τοὐς πιριοίκους ἰσχὼν γενομενην ' αὐτοῖς γνώρμη μεν τοι πιπν συνωκίζοντο οἱ 'Αρκάδες. Ω Τῆς πόλεως οἰκιτὴς 'Eπαμινωνδας ό Θηβαῖος συν- δικαίω καλοῖτο αν ' τους τε γαζ 'Αρκάδας οἶτος 1ν ὀ επαγείρας ἐς τον συνοι σμον, Θηβαίων τε χι
λίους λογάδας, κοὐ Παμμένην ) ἀπέτειλεν ἡγεμόνα
ἀμύνειν τοἰς Ἀρκάσιν, εἰ κωλυειν πειρωνται οἱ Λακεδαιμόνιοι τον οἰκισμόν. ἡρεθησαν δε καὶ ὐπο των Ἀρκάδων οι κιται, Λυκομηδης και 'Oπολεας ' , και Τίμων τε καὶ Πρόξενος ' ουτοι μεν ἐκ Τεγέας, δευκα- μηδης δε και 'Oπολεας Mαντινεῖς ' Κλειτορίων Κλεόλαος καὶ 'Aκρίφιος Εὐκαμπίδας δὲ καὶ 'Dρω- νυμος ἐκ Mαιναλου Παρρασίων δε Πασι ράτης τε, καὶ Θεόξενος. Πόλεις δε τοσαίδε ησαν, όπόσας ὐπότε προΘυμίας καὶ δια τὸ εχθος το Αακεδαιμονίων πατtίδας σφίσιν ούσας ἐκλιπῶν ἐπείθοντο οἱ 'Aοκίδες 'Aλεαν, Παλλάντιον, Εὐταία, Σουμάτειον Ἱασαία ' , 'Λπερέθεις' , 'Eλισσων, 'Oρεσθάσιον,
ὁ Πολεμ. Apollodor. L. III. C. g. S. I. inter Lycaonis filios
Stephano, ubi vid. Berkel. ιγ 'IασαιαJ Cum urbs hujus nominis nullibi memoretur, ' ib. 'Ae a suta C 44 , t alte tisibendum censet. Mallem uti supra C. M 'ΑπεριθειοJ Rectius forte Περαιθεῖς, supra C. 3. evincta C. 36. est. '
438쪽
παια ex Stephano et Pausan. L. III. C. II. OI δa Διπαιεῖς Εα.
atque infra hul. Libra C. 3o. 1 'AλυκαiM A ex praece denta voce male adhaesit, et Λυκαια scribendum, paul Io post et C. 3α nec non in Stephano est. Cons supra nota ad C. 3.1a Zetiri J Infra C. 3 . Zοι-stis singulari: numero. StephRII.
1s) Αἰγυπτι- J Vocem corclxuptam esse, nemo in dubium vocare ausit; nam Aegyptiis nullus hic esse potest locias. Amaf ab Astrassibus. Sed si . et Mn n. probabili
emendant Aisurisis ab Aepyto Tege, de citio supra C. Ial ac similiter C. 34. in fine inendose legi contendunt γῆς - λιγυπνιδος, ubi Amasia Aloriistie. Palmur. ramen Exercit. p. 42O. 4a I. ab illis diriniit et AIγυτιωv corrigit ab A ιγυe, re giuncula Megalopoliti si vicina, de qua vi l. supra L. III. C. a. I. s
gittar Βελεμινα. . Vide not. s. ad L. III. C. sti. Mox ad vocem
439쪽
Nων-ζις. το μεν αλλο Ἀρκαλκον ουτε τι παρέλυε τοῖ κοινοῖ δόγματος, και συνελεγοντο ἐς τὴν Mεγαλην πόλιν σπουδῆ ' Λυκαιατα δε και δ ι- κολωνεῖς καμ δευκοσουζεῖς τε και Παπεζούντιοι, μετεβάλλοντο Ἀρκαδων μόνοι, και οὐ συνεχωζουνετι τα ατεα τὰ Ηχαῖα ἐκλιπεῖν) οἰ 3μεν αυτῶν κα ἄκοντες ανάγκη κατηγοντο ἐς την Mεγαλην πολιν. Ttαπεζουντιοι δε εκ Πελοποννησον το παζάπαν εξεχώρησαν ' ἴσοι τε αὐτῶν ἐλειφΘησαν καs - σφῆς υπὸ του Θυμου παραυτίκα διεχρησαντο οι 'Aρκάδες, τρυς δὲ αὐτων ἀναο Θεντας ἀναπλευσαντας ηαυσινες τον Ποιπον, συνοίκους ἐδέξαντο μητζοπολιν τάττοντες καὶ Φωνύμους Οι 1 απεζούντα εχοντες τηνεν
440쪽
αλλων των κατειλεγμενων πόλεων, αἱ μεν ἐς απαν εἰσὶν εφ' ἡμων ερημοι, τας δε εχουπιν οἱ -γαλοπολῖται κωμας, λζτυνα, Διποίνας, Θεισσσαν την
y εγαλη πόλις ενιαυτω τε τω αυτω, καὶ μησά τε όλαγοις υς Ψον, η τὸ πταῖσμα εγενετο δεακεδαιμονίων τοεν Λευκτροις, Φρα κλειδου μεν 'ΛΘήνη ν ἡ χοντος, δευτερου δὲ ετει της εκαταιτης ὀλυμπιάδος κοὐ δευτερας, ην Δαμων Θουριος ενίκα ςώιον. Mεγαλοπο- λίταις δε ἐς την Θηβαίων συμμαχίαν ἐγγραφεῖσιν, ἀπο Αακεδαιμονίων δεῖμα ην οὐδεν. ως δε ες τον πολεμον τον ἱερὸν όνομασθέντα οἱ Θηβαῖοι κατετησαν, και αὐτοῖς επεκειντο οἱ Φωκεῖς, την τε ομορον την Βοιωτων εχοντες καὶ δντες οὐκ α δύνατοι χρ μα Πατε το ικον τὸ ,εν Δελφῶς κατειληφότες, τηνικαυτα, Ee a οἱ .vdita ista, uti se habeare, ira
potius cum Amasaeo fiant interpretanda : eos in domieissio nominis Deierarem pec Drunt, qui Trapezumem iuEuxi.ni rea tenebant , re mera Fo- Iin h. e. caput rgionis eondebant. Quilii τάττειν, statuere, de urbe cottilenda diei possit 8 Primos autem illos Hi- prauntios Sinopensium coloniam fuisse, ex XenopLonte patet exped. L. IV. C. 8.