Strabonis Geographica. Recens. G. Kramer. Ed. minor

291쪽

ρα, οὐχ οἷόν τε ἴσως, το δε την δονατην προσφερειν --θειαν ρομονων ἀγαθῶν ἐστιν. δε βοήθεια - Ο μεν πολλην παρέκχουσιν ἐμφράξει κωλυον, την δὲ λ ρωσιν, ἐν ἡχους ἐργάζεται, τουναντίον ἀνακαθ άοσει-ων διωρύγων καὶ

εφε αεται κἀκείνην και ποι, δυσέγαωμον το στόμα και και τάχω ς δεῖ προς το ταχεως κλεισθηναι τὰς διωρυγας καὶμ πῶν ἐκπεσεῖν ε αντῶν το δωρ ξηρανθεῖσαι γαρ του θέρον ξηρα--σι και τον που μον ταπεινον ς ε - μο- χοείας - δύναται παρωσθια κατὰ κωρόν, ων - πλει στον του θερους πυρος ουσα ἡ χωρα και καυματ ρά διαφέρει δ' ουδεν πλήθει των δατων κατακλυζεσθαι τους

σῶάοντα και κυβερνωντα - σκάφος, ἐπισκοπε ρειν τὰς διωρυγας μετὰ του πλhθους των συνακολovi qσώ-ων'ώς δ' -τως καὶ τὰ στόμια εμφράττειν, τα δ' ἀνοίγειν κατ--τιαντα δε μία τρον μαδεστο --- πὸτ τὰ δε κω τὰς λίμνας τας προ ης γυψίας, δνσμεταχείριστον χουσα τῶ στόμα κοὐ μη θαδίω εμφράττεσθαι δυναμερον δια το ευενδοτον και μαλακόγειον, αλλο ἀνοιξα καινὸν στόμα, απὼ σταδιων τριῶκοντα πόπετρον λαβόντα χωρίον, κἀκεῖ μεταγαγεῖν το ρεῖθρον ταντα δε ποιεῖν, προν--- - κω ἡ μη μνυ πιμαν δυσείσβολον τελεως - των λιμνῶν η καὶ - ελων ---λε ναι, νησίζουσαν δη διαδε πληθος του δατος δια-

292쪽

κατακομισθη- μέχρι Βαβυλώνος - ἡ δ' , Βαβυλω,

σομπηξάμενον των ἐν τοις α Οεσι και τοῖς παραδείσοις κυπαρίττων σπάνις γαρ λης ἐνταμα ἐν ε Κοσσαίοις καὶ δε- λοις μετρία τίς ἐστιν ευπορία - φασθαι μεν ουν αἰτίαν---μω, σίν, ἐπει- μόνοι - πάντων - πρεσβεύ- γραβες, αὐτόν, το δ' ἀληθὸς ὀρεγόμενον πάντων

, παρέχοντας, τρίτον - μν λωτον τιμησεσθαι, κρέκτμα-α --: ἐπιτρέψαντα την πάτριον αντονομίαν χειν, νεῖχον πρότερον ταωτά τε δ πραγματευεσθαι περὶ τας διω- evrας τον Αλέξανδρον, και του τάφους σκευωρεῖσθαι τους τψν βασιλέων κα δυναστῶν τους α πλείστους ἐν ταῶ λι- ini. '--θέν ς δέ, ων λιμνῶν μνησθεὶς των προς τῆ Ἀραβία, φησὶ το δωρ ἀπορούμενον διεξόδων ἀνο α πόρους υπὰ η και δι κείνων ποφέρεσθαι μω Κοιλοστρων ἀναθλίβεσθαι δε εις τους περὶ Ῥινοκορουρα καὶ το Κάσιον ρος- ως κου ποιεῖν τα ἐκεῖ λίμνας κω - βάρα α - οἶδα Α l077δ δε πιθανῶς ειρ κεν α γαρ του Εὐφράτου παρεκχροσεις αἱ ποιουσαι τὰς προς ' Ἀραβία λίμνας καὶ τὰ ἔλη πλησίονεισὶ της κατὰ Πέρσας θαλάττης, ὀ δε διείργων ἰσθμος υτεμις ἐστιν - πετρώδης, - τοι μη μῶλλον εμος ην με - σοισθαι τὸ ιδωρ, την θάλατταν -'ο- γης, ἐ-τώ ς, C. Gη πλείους των ξακισχιλίων σetαδίων διανυειν, siδρον και ξηρὰν οὐτω, και ταυτα ορῶν ἐν μεσο κειμένων του τε ιβενου καὶ - Αντιλιβάνου ναί του Κασιοι οἱ ἐν δ τοι-τα

I3. Πολυώζειτος δέ φησι μη Ἀμμυρεῖν τοὐμφράτην δια α πεδίων φέρεσθαι μεγάλων, ἁ πάθη τὰ μεν δισχιλιον ἀφεστάναι σταδίους, τὰ δε οσσαι μόλις χιλιονς, ον

293쪽

,αεδια - ολως τὰ πλημμυρῶν λεχθέντα - τῶν ὀρῶν ἀνωμαχίαν ἔχει, πλιῶν ἐξηρμένα μαλλον, τὰ βόρεια , πνοπλατυνόμενα, τα μεσημβρινά δε χιὼν οὐ τοις ἔφεσιτα μήνον, ἀλλα και τοι κλίμασι τό τε αυτ ορος - φόρεια μω νι perou μῆλλον η τὰ νότια, και την χιόνα σιμμένον- ἔχει μαλλον ἐκ- η τομα ὀ μεν - θρος ἐκ των νοτιωτάτων μερῶν της Ἀρμενίας, ά - σίον ἐστὶ τvom amna;

και της Καππαδοκίας διὰ του ἡρο διεκβαλὼν ει θαρά κου φέρ- Ἀν κάτω πί- και την ηεσοποταμίαν - ζων, ὁσον δὲ τὸ λοιπον μεχρι Βαβυλωνος και της ψολης μητριγωρίων κα ἐξακισχιλίων σταδιων τὰ μεν οι περὶ τὰ διώρυγας τοιαυτα.

ται κω γὰρ ωτον καὶ οἶνον και ἔξος και μελι και ra τά τε πλεκτα παντοῖα κ τούτ- τοῖς δε πυρῆσιν ἀντθράκων ο χαλκεῖς χρῶνται, βρεχόμενοι δε τοι σιτι με κεἰσὶ τροφη βοοσὶ και προβάτοις φασὶ δ' εἶναι καὶ Περ νοδον εν ῆ τὰς ψήλειοι τριακοσίας και ἐξηκοντα διο

. 43 μουνται εχαί δε χρῶνται σησαμίνο- πλέον οἱ δ'οι λοι τόποι σπανίζονται τούτου-- φυτον.

294쪽

- ἀπολέψαι, πλον πολλέ σφόδρα καταντλοωντες το δατι*-νων διέσωσαν οἱ περιεστῶτες. 0σειδωνιος δε φησι - τῆ Βαβυλωνί νάφθα τὰς πηγάς, τὰς μεν εἶναι λευ-

υρο ει ὰς του λευκοῖ ταύτας δ' εἰναι τὰς ἐπισπώσας τὰς - , τι τας ε του μελανος, ἀσφάλτο τοῦ ρας, ο ἀντ ελαιον

κάουσι.

295쪽

LIB. XVI. c. I. S. 6-is. εντα- του χειμῶνος διάγειν οἱ βασιλεῖς διὰ το εὐάεροπι της παλαια δόξης. -σπερ δὲ Βαβυλωνια την χωρα καλλμεν ουτ κώ του ανδρας τους ἐκεῖθεν Βαβυλωνίους καλου- C. 44 μεν - απ τῆς πόλεως, αλλ' - της χώρας - δε της 17. in Q καὶ Ἀρτεμίτα πόλις ἀξιόλογος, διέχουσα πεπιτακοσίως της Πευκείας σταδίους, προς ει το πλεον, καθεπε και φατακηνη. και γαρ αντη, πολλ τε και Ιαθή, μέση Βαβυλῶνος τέτακται και η Σουσίδος, στε τοις Βαβυλῶνος ει Σουσα βαδίζουσι δια της Σιτακ νης η δος απασα προὐμ προ ει δ' ἐστὶ κώ τοῖς - Σ σων, τὴν μοὐγαιαν της Περσίδος δια Φης Οὐξίας καὶ τοις ἐκ- ς Περσιδος εις τα μέσα v Καρμαν ας την μεν υν Καρμανίαν εγκυκλου- ται πρῆς ἄρκτον ή Περσίς, πολλ' ουσα ταυτ δε συνάπτει Παρωτα ν και Κοσσαία μεχρι Κασπίων πυλῶν, ὀρεινὰ καιο, στρικα ἔθνη τῆ δε Σουσίδι 'λυμαῖς, και - τραχεῖ ξ πολλῆ και λῖστρι ' τῆ δε ελομαχι τα περι τον Ζά-7ρον και 'δία. IS. Κοσσαιοι ἐν υν εἰσι τοξόται, πυον, καθάπερ καὶ οἱ συνεχεις ρεινοί, προνομποντες ἀεί χωρα γαρ χρουσιν ὀλιγον τε και λυπράν, - εκ τῶν ἀλλοτρίων ἀνάγκη ζῆν ἀναροι δὲ και σνειν μαντες α εισι μάχιμον τοῖς ἀνώωμαίοις μνεμάχον μύριοι και τριπαιοι, πολεμουσι πρός τε Βαβυλωνίους και Σουσίους. οι δε Παραιτακηνοι μαλον με των Κοσσαίων προελοῖνται γῆς ομως δε καὶ αυτοι Μνηστηρίων - A. 108 ἀπεχονται. λυμαῖοι δε και μέζω τούτων κώπη νται χώροιν

296쪽

γάλη πόλις Σολόκη δ' εκαλειτο πρότερον τρεῖς δ' εἰσιν εις την χωρα σφνεῖς εισβολῶ ἐκ μεν της φδίας και των περὶ τον Ζάδερον τόπων δια νς ασσαβατικῆς εκ δε- ς Σωσίδος

σίδος ἔστι δε και Κορριανο παρχία iEλομαίδος. μοροι δ' εισὶ τούτοις Σαγαπηνοί τε καὶ Σιλακηνοί, δυναστεῖαι μικραί. - έωτα με και τοιώ- ων προς έω - περκε -- 'ς

Βαβυλωνίας προ αρκτον δε την ηδίαν ἔφαμεν καὶ την Ἀρμενίαν ἀπο δε δυσεως ἐστιν η διαβην και η εσοποταμία. Is V μεν ουν διαβην ς η πλείω πεδιάς εστι, καὶα- τος αβνλωνίας μερος ισα, ἔχονσα δ' ὁμως αρχοντα χιον, ἔστιν ὁ - μενί προσχωρουσα. ο - - δοι-οι Ἀρμένιοι, τρίτοι δε Βαβυλωνιοι τα μεγαστα τῶν

αδειν διαλυεσθαι καὶ τουτο και μέχρι της τῶν Παρθυαίωνἐ- ρατείας διμινα τῶν μεν ἀν- δων κω τῶν Βαβυλω- νων επάρχουσι Παρθυαιοι, τῶν δ' Αρμενίων οὐδ' αἰ- ἀλλ' εφοδοι μεν γεγόνασι πολλάκις, αν κράτος δ' π άλωσαν, αλλ' ο rράνης και ἐρρωμενως ἀντεπεκρά σεν, λεν τοις Ἀρμενιακοις - ται μεν - Ἀδιαβρο τοιώτη καλουμ- δ' οἱ Ἀδιαβηνοι και --ποδες ' περ δε της Μεσοποταμμίας ερονμεν ἐφεξης καὶ τῶν προς μεο μβρίαν θνῶν, πιόν-

a sori sis. o. προς τους Πέρσας καὶ προς τους μα- νας καλ.

297쪽

LIB. XVI. CAP. I. S. I9-24. τες ἐπὶ μικρον πρότερον τὰ λεγόμενα περὶ των ἐθῶν των παρατοῖς Ἀσσυρίοις. 20. αλλα μεν ου ἔοικε τοῖς Περσικοῖς, ἴδιον δε - καθεστῶνοι π.ῖς δρας σωφρονας κάστης ἄρχοντας φιλης,

rim τελουνται ὀσάκις δ' ἄν μιχθῶσιν ἀλληλοις, πισυμιε- σοντες ἐξανίστανται κάτερος χωρις ὁρθρου δε λουονται, πρὶν απειον τινὸς ἄφασμα παραπι λησίως γάρ, σπερ ἀπο νεκροοτο λουτρὸν ε εθει στίν, - καὶ ἀπο- νουσίας πασπις δε ταῖς Βαβυλωνίαις θος κατά τι λόγιον - μιγνυσθαι, πρός τι φροδίσιον --μέναις μετὰ πολλῆς θεραπείας καιδελ- θωμιγγι δ'Ἀστεπται ἐκ -- κοιταθῶς - τὰ γονατα, - κυὼυῶς νι ἀρροριον, συγγίνεται, πωθεντο τεμενον ἀπαγαγων το δ' ἀργυριον ἱερον της Ἀφροδίτης νομῆεται. αρχεια ἐστὶ τρία, τὰ των ἀφειμενων δ της στραπώας και ἡ τῶν ενδοξοσάγων καὶ το τῶν γερόντα , χω- C. 46 ρες του να- του βα-έως καθισταμενου τοὐτο δ' ἐ- Α. 1082 τὰς ποιμήνου εο ναι καὶ τὸ τὰ περὶ μοιχείας διαλ

τνχω ' ει τι φρονεῖ σωτηριον, ποτίθεται ἐσθης αυτοῖς

-Ho των ἄλλων- θάπτουσι δ' εν μελιτι κηρψ περιπλάσαντες. μως δ' εἰσὶ φρατρία των ἀπόρων σίτου ἐλειοι δ' εισὶν -- τοι και χθυοφάγοι, διαιτωμενοι παρω - Πως τοι κατὰ τ νΓεδρωσίαν. 21. Η Μεσοποταμία δ' απὸ του συμβεβηκότος νήμα-σται ειρηται δ ἔτι κεῖται μεταν τολμφράτου και τοὐπιγριος και διήτι ἡ μεν θρις - ωθινον αντος μόνον κλύζε

298쪽

μίμ. το ἐν υν μέγιστον ο ἀφίστα-αι διάστημα ἀπ ειλῆ- λων το προς τοι ορεσίν εστι τοντο - ει το αυτό, περ

22. πι τκος δε συχνον προπρπτέοκεν συναγωγὴ της μεσοποταμίας, και πλοί πως ἔοικε ποιεῖ δε τὼ πλεῖστον της

στεριφερείας ὁ οφράτης και ἐστι το μεν - - Θαφάκου μέχρι δεφνλωνος, He in 'E ποσθένης, τετρωασχίλιοι καιοκτακόσιοι στάδιοι το δ' ἀπὸ του κατὰ Κομμαγηνὴν ζειγμα

299쪽

- LIB. XVI. c. I. s. 24-28. ἀρχιτε, τονικοί τινες εῖναι κα πολιορ πικῶν ὀργάνων ἔμπειροι διόπερ αυτοῖς εἰς ταυτα ο ιγράνης ἐχρητο εγένετο κιαδε λοι μεσοποταμία πο ' μύοις Πομπνος δ' ειής

γεραν πόλιν καλουσιν, εν τιμῶσι την Συρίαν θεον την Argerάτιν διαβάντων γὰρ θ δή ἐστι διὰ της ρήμου μέχρι δεφνῶν, ἀξιολόγον πόλεως, 4rἐπι τοι της Βαβυλωνίας ορ-ς', τινος διωρυγος ἱδρυμένης. ἔστι δ' ἀ- - διαβάσεως μὴ φ

300쪽

ταγωγὰς εχοντες τοτε μεν δρείων εὐπορους των λακκαίων τοπλεον, τοτε ἐπαλτοῖς χρωμενοι τοις δασι παρέχουσι δ' αv-

αγρον τεμώμενοι, μναστείαν ἔκαστος δί περ βεβλημένος

ς, τοσουτον σπουδασε περὶ την φιλίαν την προς Καίσαρατον δεβαστόν, στε και τὰ τροπαια πεμφεν, ἁ κατὰ Ρωμαίων ἀνέστησαν Παρθοαῖοι κω καλέσας εἰς σύλλογον ίτιον ἐπι--οοντα τότε της Σορίας, ἐπιμα παιδας νqσι-ς ενεχείρισεν μηρα αυτ φ, Σερασπαδάνην καὶ νωδάσαν κω

Φραάτθν και Γονωνην, και γυναικας τουτων δυο και ιεῖ A. 10,6 τετταρας, δεδιὼς τὰς στάσεις και τους επιτιθεμενον αυτψ'