장음표시 사용
111쪽
γεγραφότες φασίν. ωνομάσθη δε ἀπο Γαληψου του ἐκ Θίσου καὶ Τηλεφης, ῶς Μαρσύας ο νεώτερος εν πέμπτΨ Μακεδονικῶν. ΓΑΜΗΛΙΑ : Δημοσθένης εν τη προς Κυβουλιδην εφέσει και Ισαῖος. 5καὶ Δίδυμδες ο γραμματικος ἐν μὰν τοῖς Iσαίου πιαμ μασί φη νεἶναι γαμηλίαν την τοις φράτορσιν επὶ γάροις διδομέν , παρατιθμρο ς λεξιν Φανοδημου, ἐν , οὐδὲν τοιοῖτον γέγραπται. εν δὲ τοῖς εις
Δημοσθώ ν ο αὐτος παλιν γαμηλίαν φησιν εἶναι την εις τους φράτορας εισαγωγην των γυναικων, ουδεμίαν απόδειξιν της εξηγησεως 1 oπαραθεμενος. ΓΑΝΟΣ και ΓANIA AA : AJσχίνης κατα Κτησιφωντος. χωρία ἐστὶ
Etyna. M. p. et I 0. 45. Duplici vitio ra Hiλost in libris Thucydidis 4,
112쪽
ΓENNATAr: οἱ του αυτου γένους κοινωνουντες. διηρημένων γαρ Sάπάντων τῶν πολιτων κατα μέρη, τα μὰν πρῶτα καὶ μέγιστα μέρη
εκ ουντο φυλαι, ἐκάστη δε φυλη τριU δι ρητο, και εκαλειτο ἔκαστον μέρος τουτων τριττυς κοίἰ φρατρία. πάλω δὲ τῶν φρατριωνεκάστη διηρητο εἰς γένη λύ, εξ ων αἱ ἱερωσυναι αἱ ἔκάστοις προση
κουσαι εκληρουντο. εστι παρα πολλοῖς τῶν ρητορων τουνομα, ἔς 1 o
καἰ Δηροσθενης εν τη προς Ευβουλίδην εφεσει. Ισαῖος ἐν τω περὶ του 'πολλοδώρου κληρου τους συγγενεῖς γε--ας - πισεν οὐχ οἱ συγγενεῖς μέντοι άπλως και οι εξ α ἄματος γεννηταί τε κώ εκ
356. Idein vulgatae scripturae sensus; vide exempla similia hu-Jua verborum colloeationis quae attuli ad Demosth. p. 63o, 28. Vol. 6.P- 9ΟΣ. - συγγενεῖςJ ξυγγο.ῖς Α.B C.L N.
113쪽
του αυτου γένους εκαλοῖντο, αλλο οἱ εξ ἀρχῆς εἰς τα καλουμενα κατανεμηθεντες. Φιλόχορος δ εν φησὶ πρότερον ὁμογάλακτας
ονομάζεσθαι ώυς νυν γει/-ας καλουσιν. ΓEpAPAi: αἱ τω Διονύσω ἱερωμέναι γυναῖκες' Δημοσθένης ο τω κατα Νεαίρας. 5
ΓκpANEi Ar Λυσίας ἐπιταφίου. ἔστι δὲ Ῥος Mεγαρίδος, ῶς Διευχίδας.
ΓκppA: Δημοσθέν ς υπερ Κτησιφωντος τούς τε εκ των σκη- νῶν των κατα το α γοραν εξεῖργον καὶ τα γέρρα ἐνε-ίμπρασπι Περσικα μέν τινα σπλα τα γέρρα ἐστὶ, καθα και ΙΗρόδοτός φησιν' 1 oδε καταπηστικως καὶ ἄπαν σκέπασμα, εἴτε δερμάτινον εἴη ειτε ἄλλης τινος υλης, γέρρον ελέγετο. νῖν γουν τα των σκνων σκεπάσματα και παρακαλυμματα εμπίπρασθαί φησιν ό Δημοσθήκης υπερτου μη συνεστάναι περὶ τα ωνια επὶ τῆς αγορὰς μαμε προς ἄλλοις τισὶ τὰς διατριβὰς εχειν. εν δε τω κατὰ Νεαίρας, εἰ γνησιος ὁ λόγος, φησιν οὐ ' Ρ τους δὲ πρυτανεις κελεύει τι θεναι τους καδίσ- σκους ό νόμος και τὴν ψῆφον διδόναι προσιόντι - δωρ, πρὶν ' τους ξένους εισιεναι και τα γέρρα αναιρεῖν ' ητοι ουν ταυτόνεστι τω υπερ Κτησιφῶντος, η τοιοῖτό τι υπολκηπτέον ίς παρὰ τοῖς εκκλησιάζουσι πολίταις η ψηφος ἴπο τῶν πρυτάνεων εUιδοτο Σοπριν εισιεναι τους ξένους και πρὶν ἀναιρεθηναι τα περιφράγματα,
9. ἐνεπίμπρασανJ ἀνεπίμπρασαν Α.
114쪽
τουτεστι πρὶν ἀνιωτασθη--εκκλησίαν παντὶ του ει πειν βουλομένω.
ΓΕΩΦΑNio N: χωρίον ἐγ ω γῆς μέταλλον. περι δε του εν Σάμω γεωφανίου ον τρόπον εξευρέθη Εφορος δεδήλωκεν εν τῆ θ . ΓΩ ΠΕΛΩΝ : Δείναρχος εν τ' κατα Στεφάνου. γηπεδον το χωριον, θοῦ τερ καὶ οἰκόπεδον το καὶ οἰκημασιν ἀπαρτιζόμενον. ΙΠλάτων γοῖν εν ε Nίμων μησὶν '' ων ελαχεν οἰκοπίδων η προτέθων.
μενου Ἐπιχωρίου Plutarchus citet in libello de vita Homeri c. a. Mihi
manifestum videtur illud mρι χωρίων vel περὶ χωρίον Ortum esse ex proximae glossae verbis orεδον ἀχωρίον, quam eum praecedente glossa aliquo in libro con sum fuisse ex eo apparet quod prima ejus verba πιπέδων--ἀπαρτιγμενον absunt, A. et Ald., verba ωσπερ - αρτι μενον Ωb C.G. . Porro ab initio Uπίδων ἔφορος καὶ χωρίων scriptum est iu 13. C. G. L. , πιπέδωνεστι ἔφορος και χωρίον in N. Eadem
Muelleri sententia in Fragm. Hist.
A suae regiones et adjacentes insulas lescripsitὶ Μuelleriis l. e. Vol. I.
interpolatore illata sunt ex schol. Aristoph. Pluti v. 366. ubi iisdem fere veri is scripta leontur. Non hahent lianc glossnm E. T. neque in suo Epitoines exemplari reperit Suidas, qui quae de vocabulis γναφευς et x ψευς Paullo brevius traclidit ipsa tilioque ex Sel 1Oliasta Aristophanis derivata Sunt.
115쪽
ριος καὶ τα φ φίσματα τα γεγάμενα φυλάττει καὶ τα ἄλλα πάντα 5αντιγράψεται κοὐ παρακάθηται τη βουλῆ, δε λακεν Αριστοτέλης
ΓpΑΦετΣ : ἀντι τοῖ ζωγράφος Δημοσθένης κατὰ Μειδιου. καὶΓPA4EiΝ-το ζωγραφεῖν ελεγον. ΓΡΑΦΗ : δημοσίου τινος ἐγκλήματος ονομο. ου μόνον δἰ ἴταν ψη- ioφίν τος η γάμου κατηγορῆ τις, παρανόμαν γραφην αποφέρεσθαι κοὐ γράφεσθαι λέγεται, ἀλλα καὶ επ' ἄλλοις πολλοῖς ἀAικήμασιν, οτανη δημοσία η ως ωτὶ δημοσίοις αὐτοῖς ἐγκαλη τις. πολυ δε τουνομα παρὰ τοῖς ρετορσι. Δημοσθένης κατὰ Κόνωνος.
1. ΓO PINPAJ Ut m Moisa. Contra regulam Heri, uni περὶ μον. λε l . I 7. 26, cui Κέρκυρa, γύρρορ Pro κέρκυρα κδρκυρα rostituit Lobeck. Palliol. p. 274. 'onL dicta in Thesauro Vol. 2. P. 735 - Αἰσχιν ςJ αισχίν' L. Non le-itur apud P chinem mirumque est Δείναρχος, Αἰσχίνης dici non interposito xtil. Valde probat,ilis litur Valesii conjectura miscinos ἐν συνπορ- Αἰσχίνη, quomodo hane orationetii aliquoties citat Harpo-crixtio, vel Plena inscripti orie Δει .ναρχος ἐν συνπορ- Α σχίνη κατὰ Δεινίου. Suuppio Fragin. p. 34o. Veri similius videtur Dinarchi orationem κατὰ Καλλίππου significari, non alia de caussa quam quod similis noti
116쪽
δεια, ώς και Αριστοφάνης δηλοῖ εν Εἰρηνη. ΓΥΛ in nox: ἄνομα κύριον, Λααεδαμάνιος.
117쪽
'μ δε κάμψαντι του τείχους, οῦ βουλὴ, γωνιασεις εν ἀριστερα καιρο ευρυχωρία πάνυ πολλη. καὶ Αριστοφάνης Βατράπις
118쪽
ρον Πυσοῖ στατῆρες οἱ Δαρεικοι, ηδύνατο-ο εἷς ταὐτο ρ και όχρυσους παρα τοῖς Ἱmκοῖς ονομι- ρονος. εὐηθησαν δε Δαρεικοι οὐχ ως οἱ πλεῖστοι νομίζουσιν, ἀπο Δαρειου του Ξέρξου πατρος, ἀλλ' ἀφ' ετέρου τινος παλαιοτέρου βασιλέως. λέγουσι δε τινες δυνασθωτον Δαρεικον ἀργυρας υιππ-ς κ ώς τους ε Δαρεικους δ σθω sμνῶν αργυρίου. ΔATEΤΣ ΑΙ : το μερίζεσθαι, οἱ ΔATHTAI οἱονει μερισταί τοδε EiΣ ΔATA TnN Aip Exi, εἰ δίς τι δίκης εστίν' -οτε γαρ κοινωνοῖέν τινες ἀλληλοις, και οἱ μὲν βούλοιντο διανέμεσθαι τα κοινα, οἱ δε μη, εδικάζοντο οἱ βουλάμνοι τοῖς μη βουλομένοις προκαλουμενοι εἰς Ιο τητων αἴρεσιν' Λυσίας ἐν τω προς Αλεξίδημον, εἰ γνησιος, καὶ Αριστοτέλης εν τῆ Αθηναίων πολιτεία. ΔΑΤΟΣ : πολις εστὶ Θράκης σφοδρα εὐδαίμων' ἀπο ταύτης γοῖνελέγετό τις καὶ παροιμία, Δάτος αγαθων. δεδηλωκασι δε περί τε αυτης καὶ της παρακειμένης χωρας ότε μοῦν το Δάτον οὐδετέρως λε-isγοος, ότὲ δε την Δάτον θηλυκως, ως αει Ἐφορος ευ τη δ ' ἄπαξ δ' ἀρσενικως τον Δάτον Θεόπομπος ς Φιλaππικων. μετωνομάσθη μέν-
I a. Ἀρι--ελ ςJ Ipsa Aristotelis verba apposita sunt in Lex. rhet. Cantabr. p. 667, 3O.I3. ΔΑ ΤΟΣJ Scribebatur hie et infim Δατύς, ὀξυτόνως. Correxi ex Epitoine. Apud Stepli. Byz. est
num est apud Strabonem aliosque. quorum loci collecti sunt in The-
119쪽
μαίνειν ἀπο των εν τω τόπω τους τόπους αυτούς. Δημοσθένης ἐν τω περὶ τοῖ τριηραρ ματος καὶ Λυσίας. ΔΕΙΠNoΦOPOΣ : 'Υπερείδης εν τω κατα Δημου. λεγεται δὲ καὶ toτας δειπνοφόρους καταλέγεσθαι νῖν, ἴτι αι των κατακεκλειμένων παίδων μητέρες ει σώαμπον κα θ' ἡμέραν αυτοῖς τρο=ην εις το της Αθη- νας ιερον, εν ω διητωντο, και αὐται συνίεσαν ἀσπασίμναι τους
intelligenda illa de pueris, qui in
ante Thesei iter Creticum facta erant, quotannis festo die Oscho-phoriorum cithos in teinpluna Minervae Sciradis defcirent. V. Plut . Thes. aa. 23. SAUPΡ. Fragm. P. et 89.
120쪽
δῆλον απασιν Ερατοσθένης δε εν τοῖς περι της αρχαίας κωμ3δίας πόθεν το πραγμα εἴρηται οἴτω λέγων ' Λύκος εστιν πως προς τοῖς εν Αθηναις δικαστηρίοις, του θηρίου μορφν ἔχων, προς ον οι δωροδοκοῖντες κατα ι γιγνόμανοι πιεστρέφοντο, οθεν εἴρηται Λυκου s δεκάς. Αριστοτέλης δ' ἐν Αθηναί- πολιτεία - τί φησι καταδεῖξαι το δεκάζειν τα δικαστηρια.
περὶ των μετα την κατάλυσιν των λ θηνησι χειροτονηθέντ- αν- ων ι και των ἔξης εἴρηκεν ' ἀροτίων εν τη γ εκαλεῖτο μέντοι τούτων ε στος των αρχόντων δεκαδούχος, ως δῆλον ποιεῖ λυσίας οτω περι του Διογένους κληρου. ΔΕΚΑΔΑpxi A : Ἱσοκράτης. τὰς ρύεν ὐπὸ Λακεδαιμονίων - α σταθείσας εν ταῖς πόλεσι δεκα δαρχίας συnwχως ονομάζουσιν οι ἱστο- 35ρικοὶ, ο μέντοι 'Iσοκράτης ἐν τω IΠαναθηναῖκω τρόπον τινὰ εξηγησατο
τουνομα' φησὶ γὰρ ἄτι Λωcεδαμόνιοι ι μόνον ἄνδρας κυρίους ἔκ
στης πόλεως ἐποίησαν. Φίλι-ος μέντοι παρὰ Θετταλοῖς δεκαδαρχίαν οὐ κατέστησεν, ως γέ πωτται ἐν ς Φιλιππικω Δημοσθένους, ἀλλα τετραρχίαν. 2