장음표시 사용
81쪽
dices et Ald. Triinsposuit Muus-sacus distinctis versibus-ὼς υμῖν πάντως εγὼ l ἀποκρινοῖμαι προς κατηγορουμεω. quos ille haud dubie trii Detros esse putavit. non deterritus quarti pectis spondeo. Sed metrum Eupolideum esse vectaque ex parabasi sumta videri observavit Eliansleius ad Aristoph. Achari . 632. indicula trium syllaba impost πρὸς τὰ incuna quana Veri is κακῶς μου explevit IIeriri ann. Ο-Puse. Vol. 5. P. 297. ratio probabilior videtur quam Meinelcius conjecit in Conii oruin oditione minore Vol. I. P. ι95. ως Ῥῖν εγὼ l ' ἀποκρινουμι πρδς τὰ
jungi voluit. minus apte collorato. 3. ἀ-ὶJ ἀιπι -ὐ B. C. F. eodem vitio quo supra S. v. ἀνῆκει.
Veri a propter ictum qui in P particulam cadit vitii suspecta Dolamo in Append. ad Aristoph. P. ιοψ.
Antiptionte, cujus Verba V. B. U.
82쪽
άπλοῖ τερου ἀκούουσιν ἀντὶ του αποψῶν και ἀπολυμαινόμενος, αλλοι δε πιριεργότερον, οῖον περιπλαττων τον et My κάi τα πίτυρα τοῖς τελουμένοις, ῶς λέγορον ἀπομάττεσθαι τον ριάντα α ελειφον γαρ τω λF και τρ πιτύρρ τους μυουμένους, ἐκμιμούμενοι τα μυ- 5θολογουμενα παρ' ἐνίοις, ῶς αρα οἱ Τιτῶνες τον Διονυσον ελυμνααντο γύψω καταπλασάμενοι ἐπὶ τ' μη γνωριμοι γενέσθαι. τοῖτο μεν ουντο εθος εκλιπεῖν, πηλω υστερον καταπλάττεσθαι νομίμου χάριν. Σοφοκλης εν Αἴχμαλωτίσι
στρατοῖ καθαρρος κἄπνομάτων Αρις, καὶ πάλιν δεινόματος ἀπομει ς τε μεγαλων συμψορων.
ΑΠΟΛΛΩΝ ΠATPωΟΣ Ο ΠΥΘΙΟΣ: προσηγορία τίς εστι του θεοῖπολλων καὶ α ων ούσων. τον- Απόλλωνα κοινῶς πατρῶον τι σιν Αθηναῖοι ἀπο Iωνος' τούτου γαρ οικίσαντος την Αττικην, ως ηρι- Isστοτέλης φησι, τους 'θηναίους Ιωνας κλη αι καὶ 'Aπόλλωνα πα-τρωον αὐτοῖς ονομασθηναι.
- νομί-υJ μνημεί- Belcherus. 9. ΑἰχμαλωτισιJ αδμώλωπισι A. F. Ald., qui frequens accentus est etiam in ultoriam scriptorum libris,
de quo dixi ad Soph. M. 7 . qui repug int Herodiani praecepto
83쪽
AΠΟΜΙΣsor : οἱ μισθον μη λαμβάνοντες' Δηροσθέ ς Φιλιππικοῖς κω εν τῶ κατ' 'Αριστοκράτους.
Ano MixonΜATΩΝ : Δίδυμός φησιν ὁ γραμματικος αντι του εκτων τεμνικων προσόδων. ἐκάστε γαρ θεῶ πλέθρα γῆς ἀπένεμον, εξων μισθουμένων αἱ εἰς τας θυσίας εγίνοντο δαπάναι' ου γαρ κατ' 5ευσεβειαν ἔθυον τα kρεῖα, ἀλλα μισθουμενοι. An ΟΝΟΜΑ : ἡ ἀπόμοιρα, ως μέρος τι των περιγιγνομένων εκ των μετάλλων λ μβανού ης τῆς πόλεως, η ώς διαιρουμένων εις πλείους μισθωτας, ἶν' εκαστος λάβη τι μέρος Δείναρχρος ἐν τω προς τους
Λυκούργου παῖδας πολλάκις. IO A nonΕΦΑΣΜENON : αντι του ἀποδεδειγμένον και πεφανερωμένον. ουτω Δείναρ ς και Λυσίας καὶ Δηροσθένης κατα Νεα-ας απο- πεφασμένως πωλέοῖνται' ἀντι του φανερως. Auo noΜΠΑΣ : 'Iσοκράτης Φιλaππω. ἀποπομπαῖοί τινες ε--λουντο θεοι, περὶ ων ' πολλόδωρος εν ἔκτω περι λων διείλεκται. 35
P. 49. l. μοσθέ ςJ P. 53, 67I, a. Ald. haec sic interpolavit
3. ΑΠΟ ΜΙΣΘΩΜΑ ΤΩNJ Isocrates p. 145 ad quem locum si, ut videtur. Didymi explica io referenda est, male est interpretatus. de quo post Valesium et Corasin dixit nescius Schol. Hypotnn.Vol. 4. P. 25 . - -ὐJ οὐ γῆ B. C. F. G. 5. ἐγίνοντοJ visoreo C. F. 8. 4 ωςJ θρουν Ald. . quemn linmodum vicissim hoυν saepe pira s acceptum est, do quo dixit Bastius ad Greg. Cor. P. 787. - διαιρουμένωνJ δι-ρουμένους A. Maιρουμένη AH. 0 μισθωτὰς ex Epitonae pro μισθωτούς. Vera auteni prior interia pretatio : v. Boeckli. de metallis. Laur. in Commentationibus Acad.
Borussicae R. I 8 I S. P. 12 2.
σιας καὶ κddidi ex Epitoriae. o . addidit Epitomator, omisit vero Dinarchi Lusiaeque orationum titulos, quos haud dubie posuerat Harpocrutio. Dinarchi locus soria
84쪽
ΑΠ OPPRE ANTE 2 : ἀπορορίσαντες, ἀπόμοιράν τινα δοντε ς' 'Iσαῖος εν υπερ Νικίου συκηγορία ἔστι δὲ καν κωμ ια. ΑΠΟPPHTA : τα ἀπειρημένα εν τοῖς νόμις' Δηροσθενης Γλτερ Κτησιφωντος. τίνα δε απερ ἀπείρηται λέγειν εἰς ἀλληλους δεδήλωκε Λυσίας εν τω κατα Θεομνήστου, ει γκη σιος ό λίγος. 5 AnopaTATOE: αντὶ τοῖ προς ου οὐδ α πόρον ἔστιν ευρεῖν Ισαῖος εν τω υπερ της M σαίου θυγατρός. AnoxAxΑNTA : Δείναρχ'ς αντὶ τοῖ φράξαντα το τρημα και απο- πληρωσο τα. Ηρόδοτος ἐν ε .J ΑΠΟΣΥΛΣior : δίκη τίς εστι κατα των απελευθερωθέντων δεδο-ioμένη τοῖς ἀπελευθερωσασιν, εαν μιστωνταί τε απ' αὐτων η ετερον επιγράψωνται προστάτην, και ὰ κελευουσιν οἱ νόμοι μη ποιωσιν. και τοῖς μεν άλόντας δει δουλους ειναι, τους δε νικησαντας τελεως
ηδη ελευθέρους. πολλάκις δ' εστι παρὰ τοῖς Ητορσι, παρὰ τὰ Λυσίαεν τω προς Αριστόδημου και 'Υπερείδη εν τω κατὰ Δημητρίας ἀπο- 15 στασίου. 'ριστοτέλης δ' εν 'θηναίων πολιτεία περὶ τοῖ πολεμάρχου
3. ΔημοσθενηςJ P. 268, 2 2.4. ἄπερJ μιν Η.- λέγειν εἰς δελῆλους om. S. ΛυσωςJ P. II 6, 37. 7. res additum ex Epitoine. - ΜνησαμJ Μνησάου nominis, quod ex rarioribus est, duo praeterhoe novimus exempla, ulterum 3ύν - σάου Τrmani apud Quintum Sm. o. 88. alterum Atheniensis, qui Nica radi rhetoris pater suit, memoratus ab Suida s. v. Νικαγόρος. 8. Δεia ramos addidi ex Epitonae.
85쪽
γράψει ταυτί οἶτος δε εισάγει δίκας τάς τε τοῖ αποστασίου κώ ἀπροστασίου καὶ κληρων καὶ ἐπικληρων. Ano TruΣΑΜENON : αντὶ του προς σταθμον παραλαβόντα Δημο-
σθήκης εν τῶ προς Γιμόθεον. ΑΠΟΣΤΟΛΕia: οἱ ἐπὶ τῆς εκπομπῆς των τριηρων ἀποδεδειγμένοι 5 Δημοσθέ ς υπὲρ Κτησιφωντος καὶ Φιλόπρος εν . lano EToΛoi δ' εἰσὶν αἱ των νεων ἐκπομπαί' ο αυτος ἐήτωρ ἐν α Φιλιππικων. ΑΠΟΣTpoΦΩΝ : αντὶ του καταφων Δημοσθένης Φιλιππικοῖς. AnoTAEIΣ : το χωρὶς τετάχ'αι τους πρότερον ἀλληλοις συντεταγμένους εἰς το ὐποτελεῖν τον ψισμένον φάρον' Ἀντιφων ἐν τaero περὶ του Σαμοθρακων φόρου.
Anori MATA 1 καὶ 'AnoTIMAM A καὶ 'Anoτ1MAN καὶ - α. αυ- των. οἱ μισθουμενοι τους των ρομνων οἴκους παρα του αρχοντος ἐνέχυρα τους μισθωσεως παρείχοντο εδει δε τον αρχοντα επιπέμπειν τινας ἀποτιμησομένους - ἐνέχυρα. τα μοῦν ουν ενέχυρα τα ἀποτι- i5 μωμενα ελέγοντο ἀποτιμηματα, οἱ πεμπόμενοι επὶ του αποτιμη- σασθαι ἀποτιμηται, το δε πραγμα ἀποτιμαν. εἰωθεσαν δε καὶ οι s. 'AΠΟΣΤΟΛΕΙ ΣJ ῶmmone D. τριήρωνJ τροπῶν Κ.T. D. 6. Δ.
86쪽
τότε, εἰ γυναικι γαμουμένη προῖκα διδοῖεν οἱ προσηκοντες, αἰτεῖν παρα του αβρος ἔσπερ ενέχυρόν τι τῆς προικος αξιον, οἷον οικίαν ηχωρίον. ἐλέγετο δε ό μεν δοῖς το ἀποτίμημα ενεργητικῶς ἀποτιμῶν,ο δὲ λαβων ἀποτιμασθαι. ὁ δ' αυτος λογος και ἐπι των αλλων οφληματων' Δηροσθένης εν τω κατ' πιν τορος π κο ὐ Λυσίας ἐν τω προς 5 Διογέ- ὼτερ ροσθώσεως οἴκου, εἰ γνησιος.
ναρχης ἐν τη κατ' 'γασικλεους εἰσαγγελία. Ano TEix et Ai: τὸ απολαβεῖν τείχει καὶ ἀποκλεῖσα της ἐξόδου, An orget gixiΣMΕΝΟΣ δὲ ό ἀπειλημμένος και ἀποκεκλεισμένος τω io τείχει ' Αντιφων εν προς την Δημοσθένους γραψην ἀπολογία κω Θουκυδίδης.
Ano TOT ΠPArΜATor : ἀντι του ἄπωθεν Δηροσθένης κατ' Αν- δροτίωνος.
'Anό. Axix: τὸ ἀποφαίνειν διὰ γραμμάτων κατα ρορος ὁπόσην isουσίαν ἔχει, οπερ εν ταῖς ἀντιδόσεσι μάλιστα γίνεται' Δημοσθένης εν τω προς Φαίνιππον πολλάκις. απαξ μόνον 'Acior p .uω τὸ αὐτὸ
N. cum Epitoine. ον- ων SauP- pius Fragm. Orat. P. 85.5. Δημοσθένηe J p. 876, a . - Λυσίας εν του ἔκ J oratio cliversa, ut videtur, ab ea quam IIarpocratio aliquoties citat Noe
Διογένην περι χωρίου : Vid. Savpp. l. C. P. I 84.
87쪽
Ano opΑΝ : ἀντι του ἀπενεγκεῖν και διάστημα ποῆσαι μεταυ Ισαῖος εν του πρὸς ὀργεωνας, εν ω φησὶν ουτως ' ει περ γουν ωριζον ταῖς ἀποφοραῖς ταυταις τῶν ποδων ἀλλότριον εἶναι το χωρίον Ano A. ZONTAi : αντὶ του καταδικάζουσιν αυτον εἶναι πολίτην Δείναρχος ἰν τω κατ' 'Αρχεστράτου. καὶ ΛΠΟΦΗΦΙΣIN τα 5
πραγμα λέγει Δημοσθένης ἐν τῆ προς Εὐβουλίδην ἐφέσει.
ΑΠΡΟΒΟΥΛΕΥTON : To μη πρότερον εις την βουλην, ἀλλ' ευθὸς εἰς τον δημον εισφερόμενον ψήφισμα. ἐν τρ κατ' ' ἀροτίωνος νόμος παράκειται ταυτα δηλων. AnPόΣκΛATOΝ : τὴν ου προσκεκλημένην ' Υπερείδης ἐν τρ κατ' io
An POETAΣ1OT : ειδος δίκης κατα των προστάτην μη νεμόντων μετοίκων' πειτο γὰρ ἔκαστος ἐαυτω των πολιτῶν τινα προσrησάμενον περὶ πάντων των ἰδίων καὶ τῶν κοινῶν. 'Υπερειδης ἐν τω κατ'
88쪽
δημος εστι φυλης τῆς Αἰγηίδος.
APPΑΣ: A; σχίνης περι της ἀποδόσεως. πιθανωτερόν ἐστι λέγειν
89쪽
οτι Δωριεις, μάλ α ν Ἱργεῖοι, τον οψιν ἀργῶν ἐκάλουν, ώς χχαιος εν λ άστω. Tιμαχίδας δε Ρίδιος ου κατὰ γλῶτταν καλεῖσθαι τον οφιν ἀργῶν φησιν, αλλα γένος τι εἶναι Θεως τους ἀργῶς' λέγε
σθαι ουν εἰκος τον Δημοσθένην, επιτροπης τοῖς ἐπιτρόποις δίκας λαγχάνοντα, οφιν δια το θηριωδες. και αὐτος τους τοιουτους οφεσιν θεικάζει εν τω κατ' 'ριστογείτονος. εν μέντοι τοῖς ττικιανοῖς ἐγέ
γραπτο gρπαξ.' ἔνιοι δε τοῖ δράκοντος εἶναί φασι το ἀργῶν επί
- ride) Ex hoc loco Achaei, ut videtur, Hesychius, χο ν sic
να-μέ-.0. Frequentior Dionysii C alcidensis mentio est, quein ip-Bum quoque de Euboea ilixisse in Κτισουσε novimus ex schol. Apoll. Rh. Iet. 'APPYPIΟΘΗ ΚΗJ ἀργυρο κ A. M. Quae forma est apud Pollucem locis infra asserendis. ἀργυρὶς
90쪽
μόνον τι εν αυτοῖς, τα-ωστε και ἀργυρίδιον κατατίθεσθαι, απερκαι κιβώτια ἐκάλουν, τα ἄλλα και δίθυρα. Aprτpirix ru και χροΣεTIΣ : η ἐργαζομένη πυσον κω αργυρον.