Harpocrationis Lexicon in decem oratores Atticos ex recensione Gulielmi Dindorfii

발행: 1853년

분량: 387페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

errειδου υἱος του δικαίου επικληθεντος. ετερος εστι Λυσίμαχος ου

μνημονεύει Λυκοῖργος ἐώ τω περι- διοικήσεως ώς ευπιλοῖς μαλο-

ποιοῖ.

Παλαίφατος δ' εν Γρωλων ευ τη Λιβύη φησιν λυράνω Κόλχων

οἰκεῖν τοῖς &lακροκεφάλους. MAAxio MEN : Δημοσθένης ς Φιλιππικων φ σἰ μένομεν καὶ

addidit Suidas vel Suidae interpolator, quenaadmodum Maeuaucteri Onem cum Romanomina Ianuario comparat Epiptam. Via. l. P. 4 6 d. ex rutione recentiorum nam apud veteres respondebat Novembrii, de qua ilixit Hermannus I. C. - ΜΗ, νηςJ P. II M.

- ΚόλχωνJ κόλων D. I . MAAM OMEN Q. et Epitoine. μαλακωμεν C.G.N.P. Ceteri λακί-ωμεν, quod λακιζόμεθα scribendunt foret, nisi corriaptum esset ex illo. Apud Demosthenem P. I ao, 7. nunc libri omnes λακιζόμεθα Αntiqua lectio μαλκωμεν efise videtur. quod ab interprete utiquo in - λαπιζωελ mutatum esse credibilius

videtur quam contrarium.

232쪽

198 AEE ΕΙΣ

μαλακιζόμεθα. εν ἐνίοις γράφεται μαλκιομεν, σπερ δηλοῖ τον ἔρρον φρίττειν. A;σχυλος

MA primux : Κὶσχίνης ἐν τῶ κατα Κτησιφῶντος Ρ επιυνυμίαν Ρ Αλεξάνδρω MNγιτην ἔθετο καἰ M συας ἐν έ των πιρὶ Aλε- ξάβρου ἱστορεῖ λέγων Μαργίτην -ο Δημοσθένους καλεῖσθω τον Αλέξανδρον. εκάλουν δε τους ανοητους οἱ τω δια τον εἰς Ομηροναναφερόμενον Μαργίτην, σπερ ποίημα Καλλίμαρος θαυμάζειν ἔοικεν. 35MAPaNκiA : Δημοσθένης ἐν πη προς Πανταλτον παραγραφη. τόπος ἐστὶ της 'Aττικῆς. ἔστι μέντοι κά πόλις ἐν Θράκη Μαροί--α,ῆν φασιν έιναι την -' Ομήρου Ισμαρον καλουμένη ' μνημονεύ-

233쪽

ουσι δε αυτης Δημοσθενης τε λ τω προς Πολυκλεα και Ἐφορος ἐν

φυγόντες το του μεγάλου βασιλεως δεσποτείαν εἰς Μασσαλi απρκησαν' οτι δε προ τούτων των πόνων --ο Φωκαεων ωκι-sστο ἡ Μασσαλία - Αριστοτέλης εν-Mασσαλιωτων πολιτεια δηλοῖ.MΑΣTEIPA : ἐν η ΦιM-κων Δηροσθένης - τῶν μὲν ἐν Θρακη κακων τί γαρ αν αλλο τις ει ποι Δρογγίλον και Καβύλην καὶ ' Mάστειραν ροποτε γραπτέον Βάστειραν η Πίστειραν η Επί- Ioμοστον, επει ταμας τας πίλεις εὐρίσκομεν παρ' 'Aναξιμωι εντῶν περὶ Φίλιππον, την δε Mάστειρον οὐ μου -- ης τυχοῖσαν. MAETHPEΣ : Υπερειδης εν τω προς Πάγκαλον. εοικεν σεχ, τις εἶναι ἀποδεδέιγμενη επι τὸ ζητεῖν τα κοινα του δήμου, ως οἱ ζητηται

πολιτεία.

que scripturae testes et exempla v. in Thesauro g. v. Μαο υλλιον vOI.

234쪽

πουσιν-κ οἰμωξεται

MEΔ1ΜNox : Δείναρχ'ς ο τω κατα Καλλισθένους. μέτρον ἐστιξηρων, οἷον πυρων η κριθων, Γλει δε χοίνικας μη, καθά φησι Νίκαν- Ουος ὁ Θυατειρηνος εν τοῖς εξηγητικοῖς της 'Αττικης διαλεκτου. MEonNu : Δημοσθένης Φιλιππικοῖς. λεγοι - την εν Θράκη, ην πολιορκῶν Φίλι-ος ἐξεκόπη τον δεξιον οφθαλμόν. Δημητριος Υ ό Μάγνης εν ταῖς Συνωνύμοις πόλεσι τεσσαρας εἶναί φησι Mεθύνας.

στησε μεῖον.V θῖμ εστιν ο τοῖς φράτορσι παρεῖχ'ν οι τοῖς παῖδας εἰσάγοντες εις τούτους. Ερατοσθενης δ' εν τοῖς περι κωμμίας φησὶν ουτως νόμου ἔντος μη μεῖον εισάγειν ἄρισμένου τινος, επι- σκύπτοντες μετὰ παίδιας πάντα τον εἰσάγοντα μεῖον εφασαν εισώ

nis exempla reperiuntiir in oratorum scriptis quae Bupemunt. 9. -τα Om. A.C. Ald.

235쪽

δεστὴς Διοφάντου τοῖ λήτορος.

3. ἐστῶτεςJ περ---- dixit schol. Aristoph. Ran. 8ΟΣ. s. OQ.ὶe in libris post x inupositum huc transposui. Ante or fis collocaveriit Blancardus. 6. ἐδύναs Bergicius Comment. P. 3 8. δυναται. - ἐστιῶν - τῆς τἀδεJ Indicavi septem syllabarum desectum. Probabiliter P . Jacobi apud Meineh. Via. I. P. I 72. ecl. minoris haec sic conexit et supplevit loπάνων τὰ

236쪽

α καὶ σίτου κώi μελίνης' ἐν δε τω αὐτω πολοῦν δε ε σαμαν καὶ μέλι ν' καὶ εs καὶ ο σπρια πάντα καὶ μελίνους.V ενιοι μνουν εἶδος κέγχρου νομίζουσι τ ν μελίων, οπερ τινὰς καλεῖν ελυμον

Θεόφραστος δε εν περὶ φυτων ώς διαφέροντα ταυτα ἀναγράφει, 3

MEN AR : Δημοσθένης κατὰ Λακρίτου. μία πόλις εστὶ των εν Παλληνη Mενδη, ἴπο Ἐρετριέων ωκισμένη. MENκΛΑΟΣ: Δημοσθένης Φιλιππικοῖς. αδελφος Φιλίππου ομο-

λινην

καὶ μελίνον C.

- εν ς J C. 4, ubi nunc μελί--ς. Vitioga Harpocratio, sive quem Is sequitur grammati-Cus, in exemplari suo Xenophontis reperit Scriptum1 μόλινον et μελίνους induxisse eum videtur ut somnum fingeret masculinam Gλinor, quam

237쪽

METArgi TNInN : 'Υπερείδης ἐν τ8 ὐπὲρ Ξενίππου. ό δευτερος 5μ Aθηναίοις ουτω καλεῖται. ἐν δε τουτο 'Aπίλλωνι Μεταγειτν- θυουσιν, ώς ΛυσιμαχAης εν τω περὶ των Αθηνησι μηνων. METAΛΛΕ Σ : Λυσίας ἐν του προς Διοχάρη, εἰ γνήσιος. οἱ ταμέταλλα ἐργα μενοι ροταλλεῖς ονομάζονται. εστι δε καὶ δραμα Φερεκράτους Μεταλλεῖς', Arv Νικόμαχόν φησι πεποιηκένα Ἐρατοσθέ- Io ς εν περὶ πῆς αρχαίας κωμωδίας. METAΠTPrioΝ : Λυσίας ἐν του περὶ των ἰδίων ευεργεσιων. το ἐν μέσω οικοδόμημα των ἐπὶ του τείχους πύργων μεταπύργιον ελέγετο. ουτω και Θουκυδίδης πολλάκις, ωσπερ ἐν τη γ. METOigio N : 'Υπερείξης ἐν τω κατ' 'Αρισταγόρας. μέτοικος μέν 15 ἐστιν ό εξ ἔτέρας πόλεως μετοικων εν ετέρα και μη προς ολίγον ως ξένος ἐπί μων, ἀλλα την οἴκησιν αυτόθι καταστησάμενος. εδιδοντο δὲ ἴπ' αὐτων καθ' ἔκαστον ετος δραχμαι ι , ἄπερ ωνόμαστο μετοί-

4. bπερ Σει lim J oratio ab nemine memorata : Exstat vero Hv- peridis oratio -ἐρ Εὐξενίππου εἰσαγγελιας ἀπολογία, nuper a Balang- tono Cantat rigiae editu. Hinc in promtitu foret -- Εὐξενίππου IIarpocrationi restituere. si Mεταγειτνιωνος nomen in ea legeretur, quod non lemtur. Quanqi iam vel sic fieri potest ut vertini sit Εὐξενίππου, de quo pluribus conjecturis locus

238쪽

κων δεδηλωκασι και Αριστομήκης. Mενανδρος δ' εν νατιθεμένη καιεν Διδυμαις προς ταῖς ιν δραχμαῖς καὶ τριωβολόν φησι τούτους τελεῖν, ἴσως τω τελωνη. οἱ μέντοι μη τιθέντες το ροτοίκιον μιχτοικοιῶ ήγοντο προς τούς πωλητὰς, καὶ εἰ εάλωσαν επιπράσκοντο, ως φησι Δηραγ σθένης εν τω κατ' 'ριστογείτονος. ει βίβαζον δὲ και εἰς τὰς 1 οναῖς τοῖς ματοίκους, ως ό αυτος ρητωρ ἐν Φιλιπιτικοῖς δηλοῖ εκάλουν δε οἱ κωμικοὶ σκαφέας τοῖς μετοίκους. επεὶ εν ταῖς πομπαῖς τὰς σκάφας ἐκόμιζον ουτοι. METotu NIΣΑΣ Α : ἀντὶ του μεταθέσθαι τον φαῖλον οἰωνον Δείναρχος ἰν τω κατὰ Δημοσθενους. I 5

MEmpo Novo i : ἀρ τις Ἱρ κησίν ἐστιν ἡ των μετρονόμων, ως Δείναρχος ἐν τω κατὰ Καλλισθένους. ησαν δε τον αριθμον ι , ε μοῦν

239쪽

εἰς Πειραἄ, ε δ' εἰς αστυ, εἶχον δὲ τημ επιμέλει- οπως δίκαια ητα μέτρα τῶν πωλουντων, ώς και 'Aριστοτέλης ἐγ- Αθηναίων πολιτεία δηλοῖ.METAYΛΟΣ : Λυσίας ο τη υπὲρ τοῖ Ερατοσθένους φόνου ἰτο-

λογία. μέταυλός ἐστιν η ρυπαρα λεγομένη αυλη, οὐ ἔρνιθες ὁσαν' 5ηριστοφάνης Λημνίαις καὶ Μέναιδρος Θαίδι.MΗΚTBEPNA : 'Υπερε )ς ἐν τω κατα Δημάδου. πόλις ἐστὶν ἐν Θράκη σταδίους κ ἀπέπυσα 6ς Ολυνθου ἡ Μηκύβερνα.

MAAoaiox: 'Υπερείδης ἐν τω κατ' Αυτοκλέους. ἔστι δε ε των λ των παρ' ' ναίοις τυραννησάντων. MATPaio N : Λυκοῖργος ἐν τω κατ' 'ριστογείτονος. τους νόμους

gl. Photius et Suidas. Oriam grammaticorum auctoritas obstat. I xici rhet. Belch. p. 278. 25. μετρονόμοι: a 4 - 'AM σι κληρωτὴ ἡ των μυ-ύμων, δέκα τὸν ἀριθμὸν, ὼν πέντε μεν εσαν ἐν τῆ

την επιμίλεων εἶχον ἄπωt δί-- η τὰ μέτρα των πωλούντων. et Photii p. 264. 25. μετρονόμοι ἄρχοντες ησαν δέκα τον - ὁν, ὼν πέντε μεν ἐν ἄστει, πέντε ει ἐν Πειραιεῖ. και εἶχον

Ratio autem qua Boockhius utitur ut numerum majorem urbi, min rem Piraeeo vindicet. etsi aliquam veri speciem habet, non est tamen ejusmodi ut propterea antiqua cOdicum lectio recentis correctoriSinterpolationi posthabenda vide tur, quuIII praesertim manifesta sit origo eri Oris. Nam quum in veteribus codicibus scriptum esset

ιε , μὰν εἰς Πειραιῶ, ε' Υ εὶς ἄστυ.consequens erat ut conector aliis quis Hy transponeret POM εἰe numerumque denarium post Πειραιῶinferret. Plane eodem ut Alo eademque de caussa, sed non obliterato ut hic errore, peccatum est . V. σιτοφύλακες et in numero φύ

. V. πρυτάνεις.

Libri μῆ-- --. Mico intelligendus pictor celeberrimus, Polymoti aequalis. de quo post alios dixeriint Sillig. in Catalom inificum P. 275. Ialinius in

240쪽

MoΛuix : Λυσίας ἐν τῶ περι του Διογένους κληρου φησι MOD

ΜΟΙΡΟΚΛΗΣ: ονομα κυριον, Σαλαμίνιος, τῶν παρ Αθηναίοις οὐκ ἀφανῶς πολιτευσαμένων. 5MOIPoΛor XHEAI : αντὶ του μήρους μεταλαβεῖν Αντιφων εν τῆπρος Καλλίου ενδειξιν ἀπολογια.

Savpp. Fragm. p. 265. Libri nurois Y vel τριάκοντα ut Ald.ὶ ρένυς. Miconem mulctatum ab Atheniensibus esse quod in pictura pumae Marathoniae barbaros Graecis mais dores pinxerat narrat Sopater in Valgii Rhet. vol. 8. p. I 26. μετὰ Μυ ω- Μίκων ὁ ζωγράφος τους βαρβάρους γράφας μείζους τῶν 'Eλλῆ-

- κλῆρου addidit Sauppius. Sie

Harpocratio ipse hanc orationem citat s. v. δέκα καὶ δεκαδώχος. a. τῶν ι addidit Sauppius. MDe- cenaviros enim a L.ysia ipso commemoratos fuisse Harpocra- tionis vecta videntur docere. De his decemviris Piraeensibus, ' saepe cum prioribus illis coni- mutatis, cf. Vales. ad h. l. Tay- lor. V. Lysiae p. Io5. Meter. de bonis danan. p. I 87. Scheibius

V in litam de rerum ordine Athenis optimatibus turbato p. 67. SALIPP. Fragm. P. I 8 . - Η Υ Muussacus. Libri .. F.

- -- P μετὰ Κusterus ad Suidam, cujus emendatio confirmatur Lex. inet. Belch. p. 235,32. δεκαεσάν τινες - Πειραεῖ οἱ ἄρχοντες κατὰ

Μόθωνας δουλικὴ καὶ ἀγερ- καὶ

Recte haec ona. Epitome. Nam illata sunt ex Schol. Ar. Pl. 279. pariter Rique illa quae de κοβάλοις post Κοτύλαι- illata supra notavimus. . 5. Om. B. C. 4. ΜοιροκλῆςJ Memoratur aliis quoties ab Demosthene. 6. Hanc f. ona. A., Post proximam habet B. - ΜΟΙ ΛΟ Η ΣΑIJ Legebatur μοι δικῆσαι, quo 1 μωροδοκῆσαεcriptum ap. Suidam. Conexi cum

Valesio ex Polluce 4. I76, λοχῆσαι ex Antiphonte attulit. quod Mi λοχῆσαι scribendum esse monuit Ualch. ad Herodot. 7, 53. Vid. de hoc verbo L. Dindor . in Thesauro via. S. P. II 38.

SEARCH

MENU NAVIGATION