Arrianus Anabasis

421쪽

τε θέοντο ἐξ Ἀλεζάνδρου ταχεῖν καὶ - μα συναι τοῖς Ἀλέξανδρον κομίζειν φ σκληπιφ ἐπειστό δτι καίπερ υκ επιεικῶς κέχρηταί μοι ὁ Ἀσκληπιός,

8 1κειναὰ προς πάντων ξυμφωνούμενα, ἐς τρίτην ὀπὴ του θανάτω τοι μαιστιωνος μέραν μήτε σίτο γει- σασθαι Ἀλέξανδρον μήτε τινὰ θεραπεία αλλην θεραπεπι- σαι τὰ σῶμα, αλλὰ κεῖσθαι γαρ η δυρόμενον η πενθικῶς

βυλῶνι αδ ταλάντων μυρίων, οι καὶ πλειόνων νέ-

7, 23, 6.8. μυρίων, s aues Plut Ai. 72;

422쪽

re m/ καὶ στι πένθος ποιῶΠθαι περιηγγέλη κατὰ πα- σαν ' χώρω τ παρβαρον καὶ τι πολλοὶ τῶν ἔταίρων τῶν Ἀλεξώδεο ἐς θεραπείαν την ἐκείνου σφας τε

πρῶτον ἐ υμένη αρξαι του σοφίσματος, οντινα λέγφαρωθεν φαμεν τι θιγέχθη προς Ηφαιστίωνα καὶ

γία πολύ τι τῶν αλλων τῶν πρόσθεν ἀριθηλήτεροπι τρισχιλίοις γαρ ἀγωνιστὰς τοις ξυμπαντας τὰρεσκευασε. καὶ

liuites berielitet Dio lorat, lib: τῶν ηγεμόνων καὶ φίλων ἔκαστος σrοχαζόμενος της του βασιλέως δρεσκείας κατεσκεύαζεν εἴδωλα δι' ἐλέφαντος καὶ ουσου καὶ τῶν αλλω τῶν θαυμαζομένων παρ' ἀνθρώποις - ὀλίγο προσθεν, c. 2, an de aerit uehentias ni0. ὁ υνομα, . 4, 22, 7. - καὶ τὸ σημεῖον, in das elagoielien

423쪽

φευγουσιν, ἐς ἀπορίαν βάλλοντες τους ξυν μνάμει σφίσιν

καὶ Κελτους καὶ 1βηρας, περ φιλίας δεησομενους ων τά τε νόματα και τὰς σκευὰς με στρωτον φθ ναι

424쪽

199 πιεῖς Ἐλλην - τε καὶ Μακαδόνων. τους ει καὶ ἡπ--- ῶς αλλήλοις διαφορῶν λέγουσι δει λεξάνδρφ διαχρινα ι

σης τριον ἴθιστος ὁ και Ἀσκληπιώδης τῶν τὰ Ἀλεξάνδρου ἀναγραψάντων καὶ ωμαί- λέγουσιν - ἐντρέσβευσα, καὶ ἐντυχόντα ταὶς πρεσβείαις άλέξανδρον ἡστἐρ

Ῥωμαίων τι τη-τ ε tειχα ἐσδεμ ελζς δυνάμεως μαντεύσασθαι, τόν τε κοσμον τῶν νωῶν ἰδόντα καὶ τὰ φιλή-

ποτόν τε καὶ ἐλευθέριον - περὶ του πολιτείματος αμα διαπυνθανόμεινο ν. καὶ τουτο -τε ἀτρεκὰ οἰ τε λιαπιστον πάντη νέγραφα πλην γε δὴ ἀτε τις Ῥωμαίων ναἐ της πρεσβείας ταύτης ς παρὰ λέξανδρον-ταλείσης μνήμην ποιήσαι τινα, ἴτε τῶν τὰ Ἀλεξάι δρου γραψάντων, οις τισὶ ἄλλο εγώ ξυμφέρομαι, Πτολεμαιος ο άγ- και Αριστόβουλος ουδἐ τψ 'Pωμαίων πολιταματι

ἐπεοικὰς ἐν ἐλευθέρν δὴ τότε ἐς τὰ μάλισταμνιι, παρὰ

βασιλέα ἀλλόφυλον, ἄλλεο τε καὶ ε τοσόνδε ἀn τῆς οἰκεέας πρεσβευσαι, ἴτε λ ύβου ξαναγκάζοντος ἴτε κατ' ἐλπίdα φελείας, μίσει τε, εἴπερ τινὰς αλλους, ιο τυραννικ- γένους τε και- ματος κατεχομένους.

τούτου δὴ Πρακλείδην τὸ ωργαίου ἐκπέμπει ἐς 16

μακρὰς φρύκτους τε και πεφραγμένας ἐς τὴν κόσμον τὰν

425쪽

α περ υν καὶ τον Περσικὰ ἐξευρε, τὴν ἐρυθρὰν ἐκολουμένην θάλασσαν, κολπον οισαν της μεγάλης θαλάσ- σης. ου γάρ πω ἐξετρηντο Οὐ ἀρχαὶ της Κασαίας

ποταμῶν πλοῖμων ἐμβαλλόντων εις αυτην καὶ ε Βάκτρωνμεν Ἐξος, μέγιστος των ζάσιανῶν ποταμων, πλην γε δὴ τῶν γνων, ἐξιησιν ἐς τα ειν τὴν θάλασσαν , διὰ Σκτωνὁἐγαξάρτης καὶ - ωράλ ει τὰ ἐξ υμενίων μοντα ταύτην σβάλλειν ο πλείων λόγος κατεχει μέγιστοι μἐν έ τοι πολλοὶ ὁ δὴ καὶ ἄλλο ες τε τούτους ἐμβάλ- λαντες και αυτοὶ ἐπὶ σφῶν ἐς τὴν θάλασσαν ταύτην ξια- σιν, οἱ ἐν και γινωσκόμενοι αρὰς των ἀμφ' ο λέξανδρον ἐπελθόντων τὰ θνη ταιτα, ι δἐ κατὰ τὰ ἐπ' ἐκεινα τοΡκδλπου, ς εἰκός, τον Σκυθας τοι Νομάδας, ο καγνωστον πάντη στίν.

τιβ διέβη ἐλαυνων ἐπὶ Βαβυλῶνος, ἐ--θα ἐντυγχάνουσιν αὐή αλδαίων οἱ λόγιοι. καὶ μαγαγόντες δαντων αἰ- ρων ἐδέοντο πισχειν τὴν επὶ Γαβι λῶνος λaσιν. λέγιωγὰρ γεγονέναι σφίσιν ἐκ του θεου του Βήλου μ προς

ἀγαθου οἱ εἶναι τὴν πάροδον τὴν ἐς Βαβυλῶνα ἐν φ

426쪽

mμε τὰν ει ἀποκρίνασθαι,οτοῖς λόγος του Ηριπίδου

α υτον ταυτὸ το δαιμόνιον η παρελθέντα ἐχρηνήθη τελευτῆσαι. καί που τυχὼν καὶ μεινον απιτο, εν ἀκμῆ, ς

τε λ λης δόξης καὶ του στὁθου του παρ' ἀνθρώπων ἀντηλυλάχθαι, πρίν τινα ξυμ ναι αὐτ ξυμφορὰν νορ υπίν ,

ἐς νεκα καὶ Σόλωνα Κροίσο παραινέσαι εἰ κὰς έλος-ρὶ μακρου βίου μηδε πύσθεν τινὰ ἀνθρcύπων ἀποφαίνεινε δαέμονα επε καὶ αυτρο λεων φ Ηφαιστίωνος τελευτὴ ου σμικρὰ ξυμφορὰ γεγένητο δ καὶ αὐτος ωλέξανδρος προαπελθεῖν αν με μοι ἐθελῆσαι μαλλον

ζῶν πειραθ ναι, ου μεῖον η καὶ 'γχιλλε δοκῶ ν λέ- σθαι προαποθανῶν Πατρόκλου μῶλλον η του θανάτουαντα τιμωρὰν γενέσθαι.

πιν δέ τι πιγὶ ποπτυ αυτψ ἐς τοὐς αλμίοις - Ποῖ κατὰ μαντείαν τι μαλλον η ἐς φέλειαν τὴν αυτῶν

ελθειν,4 4, 20, 3.7. γε - ἐχρην,4 2 6 6 7. ἐν ἀκμῆ, ais ille Gunsi dei Glitterpreistes Arri empl. 23 4 νέον μεταλλάξω ανθρώπων - ου

427쪽

202 φέροι αυταῖς η κώλυσις της Ἀλήξάνδρου ἐς Βαβυλωνα ἐν τ τότε λύσεως. ὁ γὰρ τοπι Βηλου νεώς εν μωρ θαόλει o Baβυλωνίων, μεγέθει τε μέγιστος καὶ κ πλίνθου πτης εὐασφάλτφήρμοσμένης τουτον τον νεων,

tersitus, Curtius b, 4, 24.2. D νψ εἶχε, selion Obe 3, 6,

runs de Tenipeis keine opsersiaticinden. - τὰ περ γιγνόμενα,

428쪽

γιγνόμενα τούτων δὴ εῖνεκα ποπτοι λεξάνδρω σανουκ ἐθέλειν παρελθεῖν εἴσω Βαβυλῶνος Ἀλέξανδρον, ς

μὴ ι' λέγοι τὰ νεων ἐπιτελεσθέντα φωσθαι,πιτοῖς τὰ των χρημάτων φελείας. μως ει τά γε της ἐστι ο

στροφης της κατὰ την εἰσοδον την ς την πέλιν εθελησαιαυτοις πεισθ' α λέγει Ἀριστόβουλος, - τη πρώτη μεν παρὰ τον ποταμὼν τον Εὐφράτην καταστρατοπεdευσΠι,

ἐς β την στεραίαν ἐν αι ποντα τὰ παταμὸν παρ' αὐτὸν πορεσεσθαι, ἐθέλαντα περβάλλειν της πόλεως τὰ μέρος τὰ ἐς δισμὰς τετραμμένον, ς ταύτy επιστρέφαντα

Ἀλεξάνορον, στρατηγὴν της στρατιυς η πορὰ αλιφή Βαβυλωνος σαπράπὴ ἀπέλιντο λέξανδρος, ἐπειδὴ

βουμενος χρήσασθαι ἐθέλοι το μαντείφ τον δε γρά φαι

429쪽

αυθις τι τόν τε βασιλέα αυτὰ καὶ Ηφαιστίωνα Θυε-

λέγει Ἀριστε βουλος κομίσασθαι ζάπολλόδωρον μια πρόσθενήμψρ η τελευτῆσαι μαιστίωνα αυθις δε θυεσθαι τὰ ΙΠειθαγόραν ἐπι- ν λεωνδρφ καὶ γευέσθαι και ἐα' Ἀλεζάνδοφ ἄλοβον το παρ του ιερείου καὶ Πειθαγδραντ αυτὰ καὶ πἐρ Ἀλεξάνδρου γράφαι Ἀπολλοδώρου Απολλόδωροι ὁ οὐ κατασιωπησαι. αλλὰ φράσαι γὰρ προς Ἀλέξανθραν τὰ ἐπεσταλμένα, ς ἀνοιαν μαλλον τι ἐπιδειξδμενον τψ βασιλεῖ, P λάττωθαι παραινέσειε μή

ραν επειδὴ παρῆλθεν εις Βαβυλῶνα, ρετο του γενομένου - σημεί- αιτα ἐπέστειλε πρὰς τὰν ἀδεψόν τὸν ἐδειπεῖν δε αλοβόν οι το παρ γενετο - ἱερείου

ἀδώλως την ἀλήθειάν οι φρασε ταυτα αὐτὰς ριστω βουλος λέγει παρὰ Πειθαγόρου πυθέσθαι και Περδίκκαδ μαντευσασθαι υτὰν λέγει καὶ Ἀντιγόνφ χρόν* στεροπι καὶ του αντο σημείου ἀμφοῖν γενομένου Ιερδίκκαν

430쪽

ἐπὶ τὴν πορειβε ἀποθονουμενος τατε - ,δε αλλο εταίρους ἀσπάζεσθαι αὐτόν, λεξανδρφὰλου ἐθελησαι

προσελθῶν ἀσπασόμενον, αλλὰ φάναι γαρ τι εν αβυλῶνι α τῶ ἐντDχῶν ἀσπάσεται. καὶ τουτον τον λόγον,μἐν τω ὁτε ἀμεληθηναι ' στερον δέ, πειθῆ τελευτησεν

ἐν Βαβυλῶνι - ζανδρος, ἐς μνήμη ἐλθεῖν των κουσάντων, τι ἐπὶ τὴ τελευτὴ ρα τῆ Ἀλεξανδρο ἐθει-

Παρελθόντι αυτω ες Βαβυλῶνα πρεσβεῖαι εαρὰτων Ἐλλήνων νέτυχον, υπ- των μεν καστοι πρεσβ--σόμενοι - ἀναγέγραπται δοκιῶν δ' εμοιγε αἱ πολλαὶ στεφανουντων τε α δ ησαν καὶ ἐπαινοέντων ἐπὶ ταῖς νίκαις ταῖς τε ἄλλαις καὶ μάλιστα ταῖς ι, αις, καὶ σῶος ξγνδῶν πανήκει χαίρειν φασκόντων. καὶ τούτους δεξιωσάμενός τε και λεικότα τιμήσας ἀποπέμψαι ὀπίσω λέγεται. σους ε νδριάντας η σα γάλματα η εἰ δή

ται ἀπενεχθῆναι πίσω ἐς Ἀρήνας καὶ της μέμιος τος Κελκαίας, ἔθος

ἀποθανεῖν, imis. 32 aut seineui Zuge gege Ptolemaeus dumili eine