장음표시 사용
92쪽
t AI NOMEN A. 69Nec veri hic quadrirpes est; ab umbilico nainis
Dimidio sein perscctus exoritur sacer Equus. Hunc etiana aiunt in excelso Helicone Pulchram aquam produxisse Equi fontis. Nec una Iam enini Helicon suininus destillarat lanissitas Verum Eqinas ipsum serui atque .copiose inde aqua Effusa est ictu prioris pedis. Pastores auteni Primi hunc potum appellarunt Equi fontem. Atque hic quidem e rape stillat, nec modo ipsum . A Thespiensibus viris longe cernes. Ceteriana Equus In coelo obuersetur. Atque, prope spectato, Illic etiam Arietis celeri inni sunt cursus: i sane, vel longissimos agitatus per Orbes, Ni-
93쪽
APA ΤΟΥ Ουδεν ἀφαυρότερον τροχάει Κυνοσουριδος Αρ-
γενομενου. ανατέλοντος τοίνυν τού Κριου Κυνόσουραμέση μὶν ὐ- τον μεσημβρινον ανύοντος ὀὲ τοῖ Κριοῖ, τουπὸ γην, εἶτα πάλιν επ' ανατολας ἐρχομένου, ἰσοφρόνως κινεῖται Κυνόσουρα περὶ τευ βόρειον πόλον. ὶν ουν, κα τοι μέγιτα κυκλα ανύων ο Κριὸς, κατ' Οὐδεν αὐτης δμως βραδύτερον κινQr . EG δὲ ἰδεῖν κω ἐπὶ του τροχοῖ τουro ' σωγαρ παντὶ κύκλω τοὐ τροχοῖ συμφέρετο η σχοινικις, κήτοι ελαττον τρεφομενη. το δε τροχάει, αντὶ τοῖ κινri v. Aοτὸς μὲν ν ω Θ η ςJ Bραδύς. δοκεῖ δὲ σναντία εχ τοῖς προειρημένοις, αλα το βραδα αἴρητ' προς την κατάληψιν. αμυδρος γαρ έM. το δὲ οία σελ νς, αντὶ τοῖ, ῶσπερέν πληθούση σελ νν φαινόμενος' αὐτη γαρ οτε πλήθει, αμυδρότερα ποιῶ τα ἔςρα. ἄνευ ουν σελήνης αὐτος αμυδρός
94쪽
61 Nihilo segnius currit Cynosura Vrsa. Ipse quidem languitatis et obscuriis, utpote luis '
obseruando. Verumtamen per Cingulum deprehendere poteris
Andromedae; fiatui longe enitri sub ipsem situs est.
aelae et cingulus Circtiniagitur Orionis. Est vero adhuc aliud dispositum prope signuin Supter Andromedain: id autein in tria chinem furn est Dei totum latera, aequalibus assinissatum
και της ζώνης της Ἀνδρομέδης, μικρον ὀιέςηκεν ὀ Kριος, νοτιωτέραν εχων την θέσιν, λέγετ' ὀὲ, δια το τον Κριὸν
95쪽
Ἀμφοτέρων δέ σφεων ἀποτίνετα τε δεσμὰ Ουραίων εκάτερθεν ἐπισχερω ἀς εν ιόντων
γρααμη, κατα το μεγεθος των λοιπῶν πλευρῶν, Ομως εὐκαταληπτός έω ' περισσως γὰρ δια των προκειμένων αςέρων
96쪽
. Duobus. Tertium Uem non tantum, tamen ad--uluis lacile est Initentu; prae multis eni in sulgiduin est. ibus paulluluin Arietis australiores stellae sunt; illae vero adhuc anterius. Praeterea autem in procursibus Austri pisces; sed semper alter propior altero IAtque inagis Boream recenter descendentem sentit. Ab ambobus veli ipsis tetuluntur quasi vincula E caudis utrimque sequenter in unum coeuntibus,
97쪽
ΚΗ τα μεν, εἶς ἀς ἐπέχει καλός τε μέγας
a que 'Oν ρά τε ηα συνδεσμον ὐπουράνιον χαλέουσιν.
Κα/ οἱ δεξιτερ μεν ἐπὶ κλισμὸν τετάνυς
Πενθερίου δίφροιο τα δ' εν ποσιν οια διωκων ανια μηκύνει, κεκονισμένος ἐν Δiὶ πατρί.
οὐραιων, οMς ωσπερ συνδεῖ αμφοτέρους, ον καλουσιν οὐρωον δεσμον.
98쪽
porro Andromedae humeriis sinister piscis esto Index septentrionalioris; admodum narrulue ei vicine est. Arcto autem pedes sponsirin indicare poteriint, Persea, qui quidem ei semper oti humeros VOL
Veriam lac in horeali parte fertur maximus alior Ha Atque ei dextera quidem ad lectiearn protensa est, crinae sellae. In pedibus autem Velut persequens
Vestigia Istendit, satigatus in Dio patre. At
99쪽
Πληῖάδες φορέοντον. ὁ δ' οὐ μαλα πολος απα-
100쪽
At ei prope sinistriim genu acer atina omnes Pleiades seriantur. Neo vero adeo spatiosus ves-
Loeus continet; atque ipsae inspicierulo langui.
τολὴν τέτραπτ . Νίκανδρος μεν ουν ἔπι τῆς Ουρας του Ταυ. ρου τίθησιν αυτας. ,,AI θ' υπο Ταύρου,,Dλκάην ψαίρουσιν, ὀλίγνες φορέοντ . ὁ Ιππαρ- χορ ὀὲ οὐκ ἐπι τοῖ Ταύρου ' η, γαρ αυτὸς μίτομον τον Ταῖρον φησιν' ἀλα τω μὲν ποδὶ τοῖ Περσέως μῆχῆλον αυ- τας πλησιαων. πόρρω δὲ την κνήμην ει νη τοῖ ἀριςεροῖ γόνατος ' πώς δ Διόδωρος μεν μιγουνίδας γράφει, ὀπερ ψην μ' σῆμα γένοιτο ' Μονοφαντος δὲ ἐπιγουνίδας την κν - μην ακούει, &α τὰ ειναν ἐπ αυτῆς τὸ γόνυ. δύναιτο ὀ' αν
πίγουνος τὸ ἄνω τοὐ γόνατος, ῶς Ἀρμαρχος' ούς δὴ Κράτης, ἐπωμίσε ούς δε χάρης, ἡ ἐφ' ολου τοῖ σωματος συσαρκία. οὐ πολὐ δε αὐτὰς χωρίον ἐπέχειν φησὶν, ἐπειδὴ κατὰ μεν μῆκος μίαν μοῖραν ἐπέχουσι ' κατὰ δὲ πλάτος ἡμισυ κωλογδοον. ἔούαν δὲ μιτολῆν ποιοῖνταν ἐφ' ημέρας πεντέκοντα δυο τῆς ἔαρινῆς ἰσημερίας, κ, ο ελιος έει μοιρ- ιζ ἐωΤαύραν ' η, την εσπερίαν ὀὲ ἔφ' ημέρας τοσαυτας τῆς φθινοπωρινῆς ω μερίας, ἡλίου οντος ἐν Τοεμν. φασὶ δέ ἔτι μία των Πλειάων έκεραυνώθη, κλ θιῶ τοῖτο οὐ φαίνετα .