Aratou Soleōs Phainomena kai Diosēmeia Arati Solensis Phænomena et Diosemea Græce et Latine ad codd. mss. et optimarum edd. fidem recensita. Accedunt Theonis Scholia Vulgata et Emendatiora ... Volumen 1. 2.

511쪽

λίσσετ .

dat: Abraec etc. ita pariter tum vespia etς. Cod. Uriitin. αμνις a seriori manu.

512쪽

σωσι.

In Inargine Tρ. μ' es. ad vers. I 6s. Ald. Bas. I 34. Morel. κόσμους. Steph. e schol. edidit κοσμόν. Sic supra apud Aratum et passim apud Homerum et alios. Stephanum secutus

513쪽

positum. - .

514쪽

, di ' habet

515쪽

t 48o ANIMADU RATONTA ERIT ARI habet Suidas v. μόνιος ς o ante λ producitur, quod Ennncia. hatur vi λλ. vid. Nicias ad Geopon. prooem. p. z. Fallitur tamen ibi vir doctus . cum a Grotio mutatum es. μονόλυκος putat in μονώλυκος; naua μοναλυκος est e Steph. recensione. Ipse Groti not. p. 24. μονόλυκος probat; μονωλυκος alios hahere contra analogiam monens. Suid. v. Mόνιος T. II. pag. sTa. MDιος' αγριος υς μεμονωμένος, η ἡ μονόλυκος. I. u. dant ad eum I. Interpp. Hom. ψ', 79, I 4. e LXX. ab Theodo.

Η. A. Ull, 4T. de μονολύκω, qui hic Iupus est. In Demo sthen. apoplithegur. 7. Wolfius vertit quoquq lupus; at P. Leopard. Emend. XII, s.ferus aper, lupus, ex sera sue natuS, aut contra, malit. De re vici. Geopon. I, 3. p. a I. aa ei. Arati Dios. 398. 396. 2IS λύκος ὁμοίως πλησίον των οι κ ματαν θρασυνόμενος, η υνες ὀρύσσοντες την την ὀλολυγὼν τρυζουσα σωθινὸν χειμωνα δηλοῖσι. Theopht'. si . temp. P. 439. λύκος ωρυόμενος, χειμωνα Ἀμώνει. λίκος τριωνεμπων locus eo Tuptus; einendat eum Mictae ad Geop. p. a I. T. I. et ad eum Salmas Pl. Ex. T. II. p. 664. qui omni.no hie est consulendus de ipsa re et de sensu loci Τheophrasti. Dαν προς - ἔργα ορμα ἡ ροσω χειμωνος 'ἡρμῆ, χειμαν σημαίνει εὐθύς. Heius vertit: lupus triduo, posquam Utus es, s petat Ita loea aut intret hiberaso sempore, satins secutura trivsas es. et Aelian Hist. An. VII, 8. Dauis. ad cie. de Diu. 8. Ex his colligit Nicias hic palustre animalloeum non habere. De usu verbi Nυ τη vid. Boch. Hieroz. T. I. L. II, a. p. 73O. item T. I. L. II 1, Io. p. 823. de λύ-

κω μονολύκω.

supra 'Vers. 394. κατέρχητα , σκέπαος I MOsc. κατέρχεται σκέψoo ante σκέπας spatium est vacuum unius vocis. Potest

confecit cum nostro Oppim. n. 3οῖ R. ta lupo.

516쪽

Versi'. 4 - 4Ga. Theophr'. de sign. pluu. p. 438. HAς τρίζοντες κω ὀρχούμενοι, χειμέριον.

Vers. 4Co. Ex Arrato Geop. I, 3. p. 23. κώ μυες τετριγότες, χειμῶνα σημαίνουσιν. es Arat. vs II 47. Theophr. p. 438. Ael. H. A. VII, 8. Vers. 4o2. παλαιοτέροιςJ Urat. et Mose. παλαιοτάτοις. G. 4O3 seq. Theopht'. de sign. tempest. P. 438. κνων τοῖς ποσὶν ὀρύττουσα, - χειμέριον.

νησο - ἐπισηματα σημα. Cod. Uratin. κατόνωa coiTectum alia manu.

517쪽

ιοντος.