Platonis Leges et Epinomis, emendavit et perpetua adnotatione illustr. F. Astius

162쪽

μανθάνει τε παρά των νοσούντων, - δέ κα -- οῖος τέ ἐστι, διδάσκει τον μενουντ αντον, καὶ - πρότερον ἐπεταυ, πρὶν αν α' ιυμπεισο τ τε ἐν μετα πειθούς Μερούμενον αε παρασκευαζων τον κάμνοντα δείς τον γίειαν αγων, πο Τεχεῖ πειρῶται. πό-ρον ουτως ' ἐκείνως εατρός τε εώμενος άμείνων κω γυμναστος γυμνάζων, δαλτον μίσγαποτελῶν δυναμιν, ξ μοναχ', καὶ κατα - χειρον τοι δυοῖν καὶ αγριωτερον περγαζόμενος,

163쪽

ἐστιν λανθρωπινον γενος φύσει τινὶ μετειχ'φενοδονοσίας, Ου καἰ πέφυκεν ἐπιθυμίαν σχειν αας πάσαν το γαρ γενέσθαι κλεινὰν καὶ μὴ ἀνωνυμον κεῖσθαὶ δευτοκότα του τοιούτου ἐστὶν ἐπιθυμία.

μενος--, - σμων γ τριάκοντα γεγονὼς καἰ πέντε, 'πιούσθω ἐν κατ ἐνιαυτον τοσν καὶ τοσμιγα μ' δοκῆ, ' μοναυλίαν οἱ κερδος καὶ ραστωνον

μόνον χρωμένους , πλοῶς γίγνεσθαι τοις μήκεσι. N ET IIρος μἐν του Λακωνικου τρόπου, μνε, το - δε--ερα - προ ρν, τούτων μην των γραμματων εἰ τις κριτον ἐμὸ κελεύοι γίγνεσθαι --τερα βουλοίμον ν εν τὸ πόλει μοι γεγραμμένα τε-o'ναι - μακρότερ αν λοιμ'πι κα δ' καἰ περr a

164쪽

γόναμιν, - ἀλάή περὶ νόμων διαλεγόμενοι, ν μο - ρου μοι δοκουμεν λέγειν σεσθαι -δεμαροσω 'ν πάντα 'μῖν προοίμια νόμων. τί

165쪽

N Omo I. IV, 12. 155

ταυτ Φοκα τόδ' ειπειν βουλοθείς, ὁτι λόγων ἐν πάντων καὶ σων φων κεκοινων*ω, προοίμιά τέ ἐστι καὶ σχεδον οῖον τινες ἀνακι ομεις, ἔχουσαί τινα ντεχνον πιχείροσιν αργιμον προς τὰ μελλον περαίνεσθω. ad y που κιθαροδικος δος λεγομένων νόμων καὶ πάρος μουσος προοίμια αυμαστως εσπουδασμένα --αι των οντως νόμων - των, ους δ' πολιτικους εἶναί φαμεν ουδεὶς πο-οτε Ου εἶπέ τι προοίμιον ουτε ξυνθετος γενόμενος ἐξω- νεγκεν εὐτλφως, ως οὐκ νro φυσει ' μῖν λονυν διατριβ' γεγονυῖα , ως ἐμοὶ δοκεῖ, σναίνει ςόντος, οἶ τε γε δ' διπλοῖ εδοζαν νυνί μοι λεχθέντες νομοι, - εἶναι σπλως ουτω πως διαχω, αυδδυο μεντινε, νόμος τε κα προοίμιον του νόμου '

μεν χειν ' γαρ εὐμενῶς κά δια την εὐμένειανευμαθεσrερον την ἐπίταξιν, Ο ὐεστιν, νόμος, δε -

ἐνται, ψ τον νόμον ὀ νομοθετος λέγει, τούτου -- ριν ειρησθαί μοι κατεφάν - ὀ λόγος ουτος, ναείθων εἶπεν ὀ λήγων διὰ δ' κατα γε - ἐμὰν λ γον σου αυτ προοίμιον, αλλ' οὐ χόρος αὐ-δως

166쪽

στεον απασεν αυrν δὲ τετε 'τορι κώ-φμε--καὶ μνομοθετο - - ολον μαστοτε ἐπιτρεπτέον. VAEI 'θέστατα δοκεῖς μοι ενιμ αλ2ἄδὴ μηκέτ εξενε, διατριβον πλείω 'ς μεδεήσεως ποιωμεθα, ἐπὶ δὲ τόν ἀόγον πανελθωμεν καὶ αεαείνων ἀμωμεθα, ἴσοι φίλον, ων ού - προοι μιαζόμενος--- πάλιν ουν, οῖόν φασιν οἱ παίζοντες, ἀμεινόν- ξάρκος δευτέρων, ἐπαναποχ'-σωμεν ως προοίμιον, χἀ τον τυχόντα πιον πταίνοντυ καθάπερ ἄρτι λάβωμεν αυτων --χην ομολογουνυς προοιμιάζεσθαι, καὶ ταμεν περὶ θεω τυρῆς προγονων τε θεραπείας καὶ τα νυν δολεχθέντα ἱκανά, τὰ δώρος πειρωμεθα λεγειν με χρι περ αν σοι ἄν, προοίμιον κανως ερjσθαι

λεγειν.

ΑΘΗΝ. Οὐκουν περὶ θεων μεν καὶ των μεrάδεοίς και γονεων ζωντων τε περ καὶ τελευτησάντων τότε ἱκανως προοιμιασάμεθα - νυν λέγομεν, τοδ απολειπόμενον ἔτι του τοιούτου φαίνει μοι συκελε-σ- τανυλοῖον προς τὰ φως πανάγειν. KAEI. Πανταπασι μέν ουν.

168쪽

ARGUMENTUM.

Prooemia eontinuantur, et quum in praegressis d. honore diis tris

ad antro in mimit, praestatuissiniani Huninis pariena, quan weundum deos colere par tini, quo antini et evo et culturaemuinearint, creelaot. C. a. Tertium os corpus, in quo sinitimin Hid principatini ominat, legis latorem defitiare oportet; et post corpus eonsiderantur ad iacula ilia, quae ad vitae usum pertinent, bona videlicet externa, Quam in sicut in reliquis omnis bus, modo si optinia est. Parentes curare non delimit, iura linias divitias unq-nt, sed ut vereeundiam iis iniiciant, quae non vitioraim reprehensione comparMiri, sed ipsa seni in verecundia : namque non is, qui tantunamodo aditione ac praecipit, vexemidit, sed quem ut, quod praeeipit, ipsunt facientem videmus. sanguinis communionem etintilitatem colere debemus, ut in milien in iis mox procreation nobis propitii sint parito ami eorum et civium benevolentiarii nobis onciliare desininus, in

peregrinos hospites ne peccemii , inponara cavere oportet. lam pro se quisque quomodo optimo vivat, exponit Ante omnia

vexxtas colenda est ut fidem benevolentiam ilio mina colligamus. Honore OrTo allici eiulus est, qui iustitiam et ipse coli alios. ite initasti qui it lac ant proli ibet. Vir borrais severiis esse dehil in eos qui con liti Peccant et fluorum pravitas fere insanabit fit. misericors aut Ira et sile I ens erga eos, glii culpas leviores easque Per errorem Cori In IIIunt. C. S. - Max Dii uni in lioni in is Datura insitum . vitium est suimet ipsius amor ptiiriniorum peccato rum fons atqii Oxigo. In gauilio et dolore ni odiis est a mill emctus, in iis Vero , quae e fortuna suspensa sunt, pro I Identia divina

tet. C. . Iam si dolorem et voluptatem iliter se contuleris, vitam irritentes, quo minus doloris . quo Hiis otii ptatis habeat,

169쪽

forsis et sana praestet intemperatae, imprudenti, ignavae et aegrotae. - Tooemio ab ioluto, civi uri in trahem recipiendor in dele..etuni esse inhiendum mouet et in pIobos Teiiciendos Vel a IIo Telegandos Ire bOIii Oriam contagione contaminentit . C. . Nonnulla deinde praefatus de dissicultate, quam amorum distribu Iotabilia novae habeant, de civium et habitistionum nurnem 5o44

quippe qui in plurimas possit partes lividi, eorum distributione in classes, et agromani domin marique divisione Usputat. C. . - Ἀ-lnis divinis ima latoren nihil nova. oportet. Cuilibet ivium parti deiis ves daemon vel lim os praesidendus est, eique imi et agri dedimites; vero in stim dolis ommuinbus et eonventibus benim vultu se exespient et uom umit, quo niles reipubibea salubritis emitari potest. C. s. - - sunt ovitatis gen

ina unum divinum s. absolutum, in quo omnia communia sunt. alterum Ood a perseero illa proxime abest, et tertium vulgare. Civitas, line nunc coiistitiritim secundum genus pertinet. Primum uitiis domus vitriis dividuntor, et in cutiano sors obtigit, eam pro patrio possessione habeto et quaniniaximo colito sortium vero nummis nequo augeri iequo minui debet. C. O. ΙMirco sortem nelio Vendere neque emere licen et omnibno a moestu illiberali ac sordido abstinendum est. C. ii. Etiam auro argenuo civibus interdicet legis lator, commercii autern musque quotidiara causa numitan inti odiiset apud emieros pretium non imitem Vetabit porro dolei dare et accipere, pecuniam deponere et foenerari non enim diuiuae, sed virius dives imitos reddit); quanquam, ut divitiae a civitat amovendo sunt, si tranquillitaten securitatem adesse volunius, si etiam mimia si eo da est paupertas. Utiliusque modus erit sors, quae cuique obtigit,

quam aeque minureo nem e supra quadriiplum augere licebis. C. 15. - Uib in media regione colu erula Et univeIsa teria in

ciri quibus ingulis deus praesit . disci ibi exuli. Et sis in omni-hus cerius iidam modus ac fitim emis constitui ac praescribi in quo tan en eaVeridum est, ne quos Aegyptias et Phoeliaci Minconstat actis lis e numerozum cognicio abeat in sordidani et ilia,

170쪽

ορθῶς παρακελευομαι, τι- - εἰπεῖν, ---δεὶς πως δοκώ δέ -ον γαρ ἀγαθόν που