장음표시 사용
172쪽
θειότατον , τιμότατα καὶ κακοσχημονέστατα διατιθείς- τον γαρ λεγομεκον δίκον τος κακουργίας - μεγίστη δόμοιώσθαι τοῖς κακοῖς ἀνδράσιν, ομοιούμενον δε του με ἀγαθους φεύγειν ἄνδρας καὶ - γους και ἀποσχίζεσθαὶ τως, προςκολλασθα διωκοντα--λτα ιυνουσίας προμερυ τα ε τοις τοιούτοις νάγκ' ους καὶ πασχειν α πεφυκασιν
ξυνοάμ, ον εα λοιπον βίον ' διὰ δεύτερον ἐτά-- τιμω -- τρίτον , πας αὐτολο γε νοοσε τὴν του σώματος εἶναι κατὰ φύσιν τιμην. - . Mτιμ δε Ἀκοπεῖν, καὶ τούτων τίνες ἀληθεῖς καὶοσω
173쪽
τε γαρ ἐκείνοις ου αὐτῆ πώει ἄμεινον ' Ἀ- των ων --κευτος οὐσίὰ των δ' ἀναγκαίων, ἐπι δενς αυτη πασῶν μουσιμωτάτο, καὶ πίστ' ἐυμ φωνομα γὰρ ω, καἰ ἐνναρμόττουσα εἰς παντα ἄχυπον τον βίον ἀπεργάζεται παισὶ-αἰδῶ χρο
κού- ρωκτα φλέγοντα τι των αἰσχρων εὐ οπουαναισχυντοιοῦσι γέροντες, ἀνάγυ καὶ νεους ἐνταυθα εἶναι ἀνα-στάτους παιδεία γὰρ νέων διαφεροωσά ἐστιν ἄμα καὶ αυτῶν οὐ το νουθετε ν άai, απερ
174쪽
τερα τας ἐκείνων ὐπορεσια ει αυτὀ 'γούμενος ' 'κεῖνοι, λα-ους δ αὐτὰς υτου διανοούμενος εἰς τούς φίλοως χάριτας αὐ- των φίλων τε καὶ ἐταμ
T μἐν ουν περὶ σνέας τε καὶ ἐαυτόν καὶ τὰ --οὐ περὶ πολιν τε καὶ φίλους καὶ ζυγγένεια ρε κά τε καὶ ἐπιχωρια - λύθαμεν σχεδὸν μιλο
175쪽
γειν καὶ περὶ φρονοσεως, καὶ σα ἀλλα ἄγαθῶκεκροται, δυνατῶ μ' μόνον αυτον ἐγειν, ἀλλα καὶ ἀλοις μετα--ου καὶ τον μέν μεταδιδόντα ἀπο-- χει τιμαν, τἀν δ αυγ' δυνάμενον, ἐθέ
177쪽
μνησις δ' ἐστὶν πψροφφρονήσεως - -ουσν. διδνεώτων τε ε*γεσθαι χρῆ των ωισίων καὶ δακρύων, παραγγελλειν παντὶ πάνe ἀνδρα καἰ O 'ν περιχάρειαν Γαασανί ποκρυπτόμενον καὶ περιωδυνέ' εὐσχημον. I πειρ ,αι, κον- τε -πραγίας ἱσταμένου του δαίμονος εκάστων καὶ κατὰ τύχας, οδον προς φνλἀ καὶ δενάντη δαμ- - λιταμ νων-εσὶ πράξἐσιν ελπίζειν ἀεὶ τοῖς γε αγαθοῖς
ἐναντία τούτων , ἀεὶ ἀνου αὐτοῖς παραγενέσεσθαι με ἀγαθος τύχης ταύταις δ' ταῖς εἁπίσεὐεκαστον
μηδἐν φειδόμενον, ἀχά αεὶ κατά τε παιδιὼς καὶ σπου- δῶ ἀναμιμνήσκοντα τερον τε καὶ ἐα-ανὰ --
179쪽
των ο αυ ως χοροῖς, ου βουλόμεθα πάντας δ' δε διανοεῖσθαι τοὐς βίους - ῶν ως ἐν τούτοις δεδεμενοι πεφύκασε, και δεῖ διανοεῖσθαι, ποίους -
σει βουλόμεθα ' λ δε τι παρα ταμ ορα, ἐν βολλἀ - ἄγνοιαν καὶ ἀπειρίαν των οντων μα--τα λέγομεν.
ἐὰόμενον ζῆν, ως ο ν τ ἐστὶν ανθοωπον, μακαριωτατα λεγωμεν , σωφρονα βίον ἔνα εἶναι και φρόνιμον ἔνα καὶ ἔν τονἈνδρεῖον, καὶ τοκυγιεινον βίον ἔν--μμεθα, καὶ τούτοις ουσι τέτταρσιν ἐναντίους ἄλλους τέτταρας σφρονα, δειλώ, -όλαστον, νασιων σωφρονα μέν ου βίον ὀ γιγνωσκων γεε πραον αἰ-άνra, καὶ ρεμαίας ἐν λύπας ήρεμαίας δονάς, μαλακάς ἡ ἐπιθυμίας καὶ ἐρωτας - μωμονεῖ παρεχόμενον, κολαστον δὲ ἀξυν επὲ πάν-
α καὶ σφοδράς μἐν λύπας, σφοδρας Ἀνδονάς,
180쪽
φαῖμεν αν, καὶ δ,'πιανδρίας του τος δειλίας ἐλάττονα καὶ σμικρότερα καὶ μαμυρα ἐχων ἀμφότερα, τῆ των ωανων κατερος ἐχάτερον μερβάλλων, τῆλυπος ἐκείνων περβαιόν ων αὐτούς, ὀ ἐν α ρόως - δειλόν, ὀ δὲ φρονιμος τὸν ἄφρονα
κῶσιν ωςυ δίους εἶναι τους βίους των βίων, σαμφρονα καὶ ἀνδρεῖον καὶ φρόνιμον καὶ γιεινόν δερολου καὶ φρονος καὶ κολάστου καὶ νοσώδους, καὶ