Platonis Leges et Epinomis, emendavit et perpetua adnotatione illustr. F. Astius

413쪽

γμένοι ἐκάστοις ἐπὶ το σμικρότατον - πάθος καὶ πρόιεως , εἰς μερισμον τον σχατον δεος ἀπειργα-

415쪽

ν των τόπων. - ἄδον τε καὶ τα τούτων ἐχόμενατωνάι ομεςrωνυπονομάζοντες σφόδρα φοβουνται και ὀνειροποκουσι ζωντες διαλυθέντες τε των σωμάτων.

μείζω -δ' φυκ' κακίας φαρετῆς οπόταν με - - διά τ' αὐτος βουλγίν τε καὶ δμώίαν γενομένον σκυραν, πόταν ἐν ρετῆ θεία προς-ξασα

κακίω ἐν γιγνόμενον αρος τὰς κιγμους φυχάς, ἀμείνω δέ πρός τας ἀμείνους πορευόμενον δε τε ζ

καὶ επιπασε θανάτο/ς πάσχειν τε καὶ ποιεῖν, α προς- ηκον δρων ἐστι τοι προςφερεσε του προπερεῖς-

416쪽

ναίον μῖν ποδεμῖχθαι, - δἐ παραι τοῖς μου εἰναι τοῖσιν ἀδικούσι δεχομ-ς δωρ ουτ τινὶ ξυγχωρητέον παντί, αυ κατἁ δύναμιν

ΚΛΕΙ. Κάλλιστ ειπες, ποιῶμέν τε ως λέγεις ΑΘΗΝ Φέρε δή προς θεῶν αιτων, τίνα ποῦ πον παραιτητο ὶ γίγνοιντ α μῖν, εἰ γίγνοι - ου; καὶ τίνες λαοῖοί τινες οντες αρχοντας ἐν ἀν π

ζουσι τυγχάνειν μείζοσιν ελάττονας πότερόν νίοχοί τινες αν εῖεν τοιουτοι ζευγων μιχλωμδεων , κλοίων- ρνηται τάχα δὲ καν ἀπεικασθόιεν στρατοπέδων αρχουσι τισιν ' ny δ υν καὶ νοσων πολεμον εὐλαβουμένοις αποις μικέναι περὶ,--α, ο γε

419쪽

αν των νόμων ἐρμονεύς πως γίγνοιτο μῖν, προθαγορευων ἐξίστασθαι πασε τοῖς ἀσεβέσι τρόπων τωνα-ων εἰς τους εὐσεβ. r. τοις δὲ - πει μένοις βείας οδε ἔστω πέρι νόμος ' αν τις ασεβο λόγως

δικαστοριο εί-γαγόντων κατά τους νόμους, ιὰν δέ τις ἀκουσασα ρκ' μ' ὁρῆταῶτα, - Νσεβείας

στο- των καθ' ἐν σεβουντων τίμημα δεσμος μένου- αρχέτω πασε, δε--τηρίων γε οντων ἐν τῆ ποι τριων, ἐνος μέν κοινον τοις αδείστοις περὶ ἀγοράν, σωτηρίας δε- τι- πολλοῖς τῶν σωμάτων --

420쪽

εἶναι παντα κράτειαί τε ηδονῶν καὶ λυπων προθαέσωσι μναί τε ἰσχυραὶ - μα - ουιαι -- ρωσι, τὰ μέν, νομίζειν θεοῖς ἄμφοῖν ἄν εν ---

λοὶ καὶ περὶ, α την μαγγανείαν κεκιννοοι, - - γνονται δὲ ἐζ -των ἐστινυτε καὶ τύραννοι καὶ δνηγόροι καὶ στρατηγοί, καὶ τελεταῖς ἰδίαις ἐπιβεβουλευκότες, σοφιστων τε επικαλουμενων μηχαναί του-