장음표시 사용
381쪽
aetiones violento prooetuens, in primis reminae ex inviolation et contumeliis in parentes, magistratus vel cives edisias disserit. Contunieliose in deos dicunt et agunt hornino qui deos ves omnino non esse, Vel nullam habere humanamim rei uprocumitionein ves votis et donis Placari et capi posse, existini it C. i.). Quamam perversaruari opinionum Uiusa ab impiis eomini, qui se philosophos e so profitentiis, sermonibus repetenda est; quos, Clinia adhortante, Atheniensis iam resinere insinuit C.
Disseminata et divulgata est illorum sententia omnia a rotura casu esse prosecta, artem vero et I ationem nihil nisi simulam air ducere verique imagines e clito secilla tuae deos falso pro ei uni auctoribus liaberi. Sinailite ius tui alit id esse natura, aliud lege, idc1rco Varias esse pro diverSi liominum iudiciis ac legibus dodivino et ii isto sentetitias C. . . . Scilicet res in animatas, ignem,
tendunt, perperari id . quo ii II ni t et de ne lationis et uitationis calis est, posterius natum esse censentes Ina antina et quae ex ea proficiscuritur, alio Opinio leX, ara . ante res corpo-xeas natae, earum disposaia onera ac mittarionem Tegunt et per sosunt C. . . Quod iit clarius appareat, de Ieriura II Nilina causa et origine exponit eanTNue esse motionem se ipsa IN II OPEII LENI statuit. Omnia enim quae moventur, Vel moventa principi uiti in se habent vel aluini o agitantur, ea ero , quae aliunde noventur. st quibus nIO Uentiir posterius nata sint necesse est ita uita-LuI, ut, quae ipsa a se moventur, ex Olii IIibiis sint et prirna et Praestantissima. Iam vero principiun Se ipstini et cetera iovensanum tacitur er go haec est omnis et generatiotiis et lautationis et interitara causa es origo , coIPOxeae auLem Iec ocuIIdae bulla et ex
382쪽
aninia per dein c. . . Militiam ponimus remini omisiunx musam esse, non solun pulmsi turpis, iussi et iniusti, oriuniniam eoeli conversionis emimvis, quae intero, qua geritntur, ii in Hiberi oportet motioris pono, quibus omnia ordine et regat eootationem esse. Voluntatem recordationem simique asse-etiones, et M otionem divinani se iuuiis, omnia bene et feliciter ipsam inberii re, sin dementiae se dedat, prave res constitinere. Duo igitu animas esse Porieridas apparet Mneficat alterain, albteram inalain. Et illito quidem motus est constans et uno eodem- mi semper statu manens, isque est otionis motus, vi similis si exae coelestis conversio est ex quo perspicituri coeli conversi
veri a beneficin eo anima ; animae vero malae motus est vagus ille, qui nec rationem nec ordinem sequitur hic autem dementisa est notus C. . . uodsi anima ninia , quae in coelo geruntur,xerit, siveri astris inest, sive ipsa torpiis sibi induens, extrinse-eus co OT NIO et si calio locunque modo agit pro deo 11abenda est e quo ec lutuT, e se deos C. 9.). - Isti deinde , qui deos titia dena esse, eid Inni eos curatione et admixtis iratione rein xum ata Te cenSeIit in lislN Opi I i Oneri fortasse adduci xiiiit quod homines etiam TRVibSin Os Vidissent Summos Ionores adeptos. Quod vi iderni statuunt, ipsam divinam naturam tollunt. Nam si delini concedimus omninil praeditum vis tutibus esse nidii prinvi in eum cadex potest quo ut ani In illa vitia, quae ex gnavia et socordia manant ab eius perfectione alienissima sint. Quois eurea nemiae magna Deiqi e Parva deum negligere stati pie detruemus C. 1 - 1 . . Etenina Nin1 in Teriim Isiversitate ita a deo odidit at tonsti Iuta uII t. It totius salutem spectem sing ita enim totius caiisa. O tori In singularum PartitIm malia extant. Anima vero qχIum in e se et Per alios . qui biiscum vivit, multis assi- elatur mutationibus at Vic Issitud Iaribus uriiversi glibernatori quia omnia toti iij raalones liabita corrigere et nutare res esset inari e n si Iabovis, Iulii IeIInqititur, nisi ut pro animariam diversitate suum euilibet locum assignet meliori melioIeIII, detexi Ori deterIorem rut virtus dignitate superet pravitatem. Itaque ut quisque peris est: et vel virtutem Vel pravitatem sequitiati , ut etiam fati lege obstrictus locum suum, vel superiorem illui vel inferiorem nancisebiux C. ix Atquo haec aeterii est iustitia, quam nemo potest Mibtertiam e et eam nisi perspectini habemus, in quo vata et misera nitatur comoscere non possumus. - Tertii deniquo sententia, qua demisiadem esse res avo liuinarias mirare, sed a
via ad sedibus miri standi, ab iis proseistatur, qui iniusti modediti omnis sibi licero putant, deos pro custodibus hallenticii Lon
383쪽
quan ah glirdum it tunc Irim dii deteriores etiam custodes esse cartihus et homini hiis pravi SQ, per e tu elligitur; unde patet, omnium pessimos esse. iii a IIa Buciarit C. 5 - 4. . Dei do impiorum Iasges sex eniim erantur sing Ita enim illae senteritiae deos non esse, ut Iani Tmum uniana1um PT curationem haber e,
donis ac precibus placari duo hominum genera complectuntur, bonum unum velut si iis, in quiidem esse deos, sed per ea nus et iustus est , alterum malunt. In quos quae pro Variis ii Pietatis gradibus poenae eonstituenda sint, exponit '. Atque in leges d. cultu deisuri subsiciuntur.
385쪽
δἐ ευχάις παράγεσθαι, ἔλυς υμεῖς λέγετε ' ξιουμεν καθάπερ υμεῖς ηξιωκατε περὶ νόμων, πρὶν α σεε
δεῖν - - 'ρῶς, μας πρότερον ἐπιχειρόω πείωι καἰ διδάσκειν,--ὶ Θεοί, τεκμηρια λέγοντες
ἱκανά, και τι βελτίων. καρα - δίκαιον δεο τινων δώρων παρατρέπεσθα/κηλούμνοι νυν με γαρ
387쪽
τυγχάνεις, εἴγε ε ' μονον, νυν-οτε πάμπολῶοι τυγχάνουσιν, τι χαλεπωτερον αν ειν
τό τινος ἐν σεβεσιν ἀνθρωποις ήμων, φεύγουσι περὶ της νομοθεσίας, λέγουσιν - δει- ἐργαζομε δα νομοθετου-εζω οντω ψεων ' χαίρειν ἐάσα- 88
388쪽
μενος α σου νυν λόγος, ἐπιώ, προθυμως ου τεμνεις μέλλειν λούκδε ἐγχωρεῖ λεγειν.
Φέρε δ' - αν τις μὴ θυμφ λέγοι περ θεων,- -- ανάγκη γαρ δὴ χαλε- φέρειν καὶ μισεῖν
διας καὶ μετὰ σπουδος λεγομέν-ς, καὶ μετλουσιωνευχαις -- ἀκούοντές τε καὶ φεις δρωντες ἐπομένας αὐr,ῖς άς διστα Ο γε νεος ρῶ τε καὶ
ρωντες Ἐλλήνων τε κα βαρβάρων πάντων ε ἐυμφοράω παντοίαις εχομενων καὶενευπραγίαις οὐ- οὐκ ὀντων ἀπ - οτε μάχιστα ντων καὶ ουδαμ' --ίαν --ντων ως - είσὶ θεοί τούτων δ' πάντων οσοι καταφρονήσαντες οὐδὲ ἐι ἐνος ἱκανουλο-
389쪽
ρ τυυς θεους ροῶς διανοοθεντα ζῆν καλῶς ' μ'. πρωτον δέ περ αυτ ον τε μεγα σο μονυων οὐκ αν ποτε φανείη φευδος - τοιόνδε - λσυ μόνος, οἱ σοὐ φίλοι πρωτοι καὶπρωτον ταυτην δοιαν περὶ θεων σχετε, γίγνονται δέ σε πλείους ' χάττους
ταύτην την νόσον κοντες τὰ τοίνυν σο παραγεγονός αυτῶν πολλοῖς φράζοιμ αν, δυοδενα, ποτε λαβόντα πινεου ταυτ'ν ' δόξαν περιδεῶν, ως-- εισί, διατελέσαι πρ- γυας μείναντα ἐν ταυ- εχ εο διαναγει τὰ δύο μέντοι πάθ' περὶ θεους