Mythographoi scriptores poeticae historiae Graeci edidit Antonius Westermann

발행: 1843년

분량: 482페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

μη τυγχάνουσα καταφεύδεται του παιδος - ἐα-ῆς' και ὁ

πατὴρ ὰκρίτως εὶς λάρνακα Tόννον κατακλείει, ὰλ καὶ Ἀπlii Hμιθέαν περιαλγουσαν τἀδελφο9, και ἰφίησι π θαλάσσm ἡ δ' εἰς νῆσον ἐκφέρεται, καὶ οἱ ἐπιχώριοι την λάρνακα ἀνακομίζονται, καὶ το κράτος τῆς γ ς ἐκείνης ἴσχουσι Πονης καὶ Ἀμιθέα, καὶ ἡ νῆσος Tόνεεις αντὶ Αευκόφρυ- ώνομάσθη. ὁ δἐ Κύκνος ματαγνοὐς καὶ ὁρμώμενος προς Ἀν1I νῆσον ἐδεῖτο του παιδος ἀπο τῆς νεὼς αμνηστίαν ἔχειν. ὁδὸ, ώς μαὶ ἐπιβαίη τῆς νήσου, πέλεκυν ἀράμενος - πείσματα

τῆς νεὼς διακόπτει. καὶ ωα αντ- Οἱ ανθρωποι ἐκὶ παντος ἀποτόμου πράγματος τυν πιννου πέλεκυν ἐπιλέγουσιν. XXIX. ,κδ , ῶς Μάγνητες οἱ Mαγνησίαν τυν ἐν Ἀσωχονλ oiκουντες το πρότερον περὶ Πηνεῶν ποταμόν . καὶ τὰ Πήλιον δρος φκησαν, καὶ συνεστράτευσαν Ἀχαιοῖς καταTροίας ηγονμόνου αυτῶν Προθόου, καὶ ἐκαλοῖντο Μαγνητες. ελα δεκάτη μαγνήτων ἀνακοπιζομένων αυτῶν ὰπο

αναστάντες του ἱεροῖ καὶ κατιόντες ἐπὶ θάλασσαν ἐπεραιώθησαν εις κρητην. υστερον δε βιασθέντες ὰνόστησαν ἐκ Κρήτης, καὶ πλεύσαντες εἰς τὴν μίαν.ἐρρώοντο κακῶν νεόκτιστον οὐσαν την Ἀωνίαν καὶ την Αἰολίδα, συμμαχODντες αυτοῖς κατὰ τῶν ἐπιτιθεμένων. ἐκεῖθεν ὰφικνοῆνται ἐν φώνυν et , ο καὶ κτίζουσι πόλιν, ὰπο τῆς κατα τό ἀρχαῖον πατρίδος μαγνησίαν αυτὴν ἐπικαλέσαντες.

XXX. N λ τὰ περὶ Πειθηνίου του υπολλωνιάτου, ὁς τὰ ἱερὰ Πλίου νόμων πρόβατα, ἐπεὶ αὐτῶν ἐξήκοντα λύκοι

162쪽

XARRAT. XXVIII XXXII. l37

διώκουσιν.

XXXII. D λβ τα περι Εὐρώπης τῆς Φοίνικος δντα- 23 τρῖς αταν0ῆς γεγενημένυς, καὶ ὐς πέμψειε τοὐς υἱεῖς ὁ πα- τηρ κατὰ ζήτησιν τῆς αδελφῆς, ων δε καὶ Κάδμος, μεθ' ου συναπαίρει καὶ Πρωτερος α Aiγυπτον, την Βουσίριδος δεδιως βασιλείαν. καὶ ώς κατα πολλην πλάνζω μηδὲν εὐρόντες κατέσχον εἰς ΙΠαλλήνην, καὶ ῶς Πρωτεὴς ξόνια δον Κλίτω 30 καὶ λαβὼν φιλίων βασιλεῖς δ' ἐν ὁ Κυτος σών ρων καιδίκαιος Σιθώνων θωκλυ ἔθνους ἄγεται Πρωτεῖς γνναῖκα

163쪽

ὁ δἐ Βράγχος ἐξ Ἀπόλλωνος ἐπίπνους μαντικῆς γεγονώς ἐν

164쪽

NARRAT XXXIII XXXV. 130

τῶν κλοπν τοῖ Παλλαδίου Λιομήδης καὶ υεισσευς, καὶ ἀναβαινει ἐπὶ το τεῖχος Αιομήδης, ἐπιβως τῶν -- 'OJD 'lus e ὁ δῶ οὐκ ἀνελκύσας υδυσσέα, καίτοι τὰς χεῖρας δρέγοντα, ξει το επὶ τὸ Παλλάδιον, καὶ ἀφελόμενος αυτὰ π ς'ωυσσέα ἔχων μέστρεφε. καὶ διὰ του πεδίον κατεόντων πυνθανομον ἔκ-- ω 'Oδυσσεῖ ομήδης, τὰ δόλιον τἀνδρος εἰδώς, οὐχ ὁπερ ἔφησεν Ἐλενος Παλλάδιον λαβεδε αντόν, 15ὰM' ἀντ' ἐκεινου - ν, ὰποκρίνεται. κρνη γεντος ει του Παλλαδίου κα- υνα δαίμονα, γνοίς Φυσσενς αυτῶ ἐκεῖνο ειναι καὶ κατόπιν γεγονώς σπῶται τὰ ξίφος, ἐκεῖνον ι ἐν ἀνελεῖν βουληθείς, αυτῖς δ Ἀχαιοῖς τὰ Παλλάδιον κομίζειν. καὶ α

165쪽

και τους μυχας oi μἐν εM τιν χαίτν, οι δ' εἰς τὴν ἐσθῆτα 10 πηξάμενοι ἐκοντιζον και'κατέτερον αντὸν κακῶν ὰπαθῆ ἐπὶ τόν υποκείμενον μυλῶνα. ἐλθὼν δ' ἐπὶ τό αρχεῖον ἄπαντα φράζει. καὶ τόν μιν ἐπιβουλευσαντα οἱ Εφέσιοι ἐλεγχθέντα καὶ τὰν χρυσόν κατορωρὶ μόνον καὶ ἄκοντα ἐπιδειξανrα τιμωροννται, τῶ δ' ἰδικημώρο τὴν ἡμίσειαν)TOD Zρνσον νεώu-ντες τὸν ἐτερον ψήσειαν ἱερὰν ἀπέφροαν 'Ἀρτέμιδι καὶ Ἀπόλλωνι. ὁ ει διασωθεὶς καὶ το χρυσίν τιμηθεὶς ποιμὴν τῶν τε πάνυ πλουσίων ἐγένετο, καὶ βωμόν ἐπ'. ρας τῆς -- ρντῆς τοῖ ὁροε ς Ἀπόλλωνος εῖσατο, γυπαιῶς εἰς μνημεῖον

τῶν συνενεχιλόντων ὀνομάσας.

τυθ στρατου μοῖραν, απολείπει. καὶ ὐς Κάδμος υπῖ του

166쪽

NARRAT XXXVI X XXVIIl. 14

Φοινίκων βασιλέως, μέγα καὶ αυτὰς δι νώμενος παρὰ Φοίνιξιν, ἐπὶ τον Εὐρώπον στῶ v. οἱ δε Φοίνικες τότε μέγα τε, ῶς λόγος, ἔσχυον, και πολλην τῆς Ἀσίας καταστρεφώιμνοι

καὶ τῆς ἐνεδρας δόξα παρέστη αὐτοῖς ὁπλοις μειναι τῆς γῆς τους ἄνδρας, καἰ σπαρτοὐς ώς ἐκ τοῖ χωρίον ν ἡντας αυτοὐς ἐκάλεσαν. περὶ μἐν Κάδμου καὶ Θηβῶν Oiκίσεως ουτος ὁ ωληθὴς λόγος, τὰ δ' ἄλλο μυθος καὶ γοητεία ἀκοῆς.

τον παρακαταθήκην. ὁ ει λαβών ὁμολογεῖ μἐν λαβεῖν, διέ-

167쪽

10 πιμωθήσας ὁ δειλήσιος νίπτει τον νάρδοκα, Φρυν αμαὰν ραγὼν τενν ἐν ἀνθρώποις πιστιν. καὶ ὀ νάρδιξ ἐρ-

σμα τῆς νευδορκίας. καὶ ὁ μἐν μιλήσιος το ὲ διον εῖχεν, ὁδῖ τραπε της νπ' αiδοῖς καὶ του κα- σθαι πρός ὰπάντων

168쪽

γους ἄνθρωποι τῆς Γοργόνος τῆ κεφαλῆ δεγεται δ' οἶν

169쪽

καὶ ' Ἀντανδρος, οm ὰντὸ ωός ἔλαβον πόαν. ὁ δ Ἀσκάνιος υἱός μἐν ἐν Αἐνείου, μετὰ δι Tροιας αλ- ἐβασίλευσεν Ἱδης. οἱ δὲ φασιν ἐντευθεν οὶκῆσαι Πελασγυος Ἀντανδρον. Ἀπόλλωνος και κρεούσης Ἀνιος γίνσαι παῖς, 3 του δι υνδρος, ός μίαν οiκήσας τῶν νήσω. - ονομα λι-ειτν νησω, κατὰ στάσιν δ' ἐκεῖθεν ἐκπεσών, καὶ χωρίων ἐδμυ- τὴν Ἱδην παραπλήσιον Ἀνδρο, πολιζει - χωρίον καὶ Ἀντανδρον προς την ἡμιόπι- ονομάζει. την δ' Αωω- ωπον ουσαν .λ ς Πελασγῶν ἐσφυκίσατο. καὶ ἡ Κυζικος Πελασγους ἔσχειν ωκητορας καὶ γὰρ Κύζικος ὁ - -- νος, Πελασγῶν τῶν ἐν Θεσσαλιμ μ ιεύων, υπo Aioλέων μετὰ Πελασγῶν ἐκπεσών τὴν χερρόνησον τῆς Ἀσίας πολίζει, δευς αυτῶν καὶ τοὐνομα. καὶ ηὐξήθη ἐκ ταπεινδε πι - εἰή μέγα ἡ αρχή, - ' ον Κλείτην τιν Μέροπος, ω τῶν περὶ II 'P-δα-ν χωρίων ἐβασΔευε, γειν-- ἐγάγετο. ει δι μετὰ Ἱάσονος ἐπὶ το δόρας ἐόντες κυτίσχουσι προς τὴν Κυζικον τῶν Ἀργοῖ, καὶ μαθόντες οἱ Πελασγοὶ Θεσσαλι - ν ναμ κατὰ μῆνιν τῆς ἐα λῆς νυκτὸς ἐμάχοντο αν Ἀργοῖ κυζι--ν δὸ λῖσαι τὴν μάχην ἐπιστάντα ἀγνοῶν. Σάσων κτείνM,2sπεσόντων καὶ ἄλλων Πελασγῶν. καὶ ἡ μἐν Ἀργὼ ἐπλει ἐα Κόλχους, οι δ. τότε μὰν ὐπερηχθέσθησαν ἐπὶ τῆ του βασιλέως τελευτὴ , καὶ τοῖς παρ' αυτοῖς δυνατοῖς - τῆς πόλεως

ώ- Ἀρρηνῶν Κυζίκου μετανέστ αν, καὶ Ἀρρποὶ τονει χερρόνησον ἔσχον. καὶ τούτους Μιλησίων μοῖρα μ ν να - σαντες αυτοὶ Αὐὼ - νκησαν. . XMI. N U , ώς Γήλων ὁ Σικελιώτης τυραννιδι ἐπωθέσθαι διανοούμενος 'μεραίων ἐθεράπευε τον δῆμον, καὶ κατὰ τῶν δυνατῶν υπερεμάχει, καὶ αυτον ήγάπα τὰ πλήθος, ω καὶ φυλακὴν του σώματος -τουντε ώρματο διδόναι. Στησίχορος δ' ι Ἱμεραῖος ποιητὴς ὐποτοπήσας ἐπιχειρεδε -to. τυραννίδι, στὰς αινον ἔλεξεν ώς τὸ πλῆθυς, .iκόνα του μέλλοντος - νς. ἱππος, φησἰ, νεμόμενος ἐφοίτα πιουμενος

SEARCH

MENU NAVIGATION