De recta diphthongorum pronunciatione canones ex autographo R.P. Io. Baptistae Ricciolij è Societate Iesu fideliter exscripti, et à R.D. Petro Maruertio Soleriensi ... luci publicae dati. Accessit ad horum calcem apologetica responsio contrà eruditos

발행: 1667년

분량: 486페이지

출처: archive.org

분류: 어학

321쪽

rialiter, ac sine anima significationis ψerba edere immo vero se ipsum vulnerare , dum nostrum in caput arginmenta collineat, ut iaculi inaurati, scilicet eruditi, vanum sulgur ostentet. Quoniam tamen sunt Errores simul

et I catenati, alterque alterum trahit, id

ii ,3- ipsum propterea, quod hucusque con- gQη- siderauimus,4 exsibilauimus, instar va-',2ιr, ginae, repugnantias alias latenter inclu-Phil.-dit. Scripserat Anonymus, ut alia vice superius dictum est,opinione Vossiicom tra nos militaturus, an inanem fastum, sibi uni infaustum, exhibiturus' seque tem in modum: Non, aggraui pero idis ancora Gerardoiosus spere ριν di ques corrotta pronuntia, sovei risonoscere ' ut de piu delic ri, e residititisperche eua pronum ita de oriano VI DA PVR COMPAGNO SED A M. Clarius inde enucleata re, adductis exemplis , a nobis etiam examinatis, addit E endo via dumque di parere , heu' in Aurum, Causa, Euge , Europa M. itioni

come

322쪽

non per fendere, per scusare almeno, ques vosra opinione. is duobus orationis ex traictibus componitui, Dcuiturque duplex acies forcipis , quamiser Philolrammaticus egregie torqueatur. Id digito tangamus, numerando labes queis scatent.

I. Apertissime isti supra notatum bt est hic rursus indicatur, ne simus, Timplicatos , insertosque Cancros lonQun igo interuallo disiungamus, Chron Otaxim laedi I ad quartum sarculum Christianunia traducens diphthongi corruptelam mutationemque vocalis I. priscis a Latinis, Graecorum more,

Iurpatae vice vocalis E cuius vi ac

323쪽

Terra, Muse, Meta, desinerent. Qua

opinione, quinque, vel etiam se saeculorum solidam per intercapedinem deflectit aberrat a veritate quod dilucide iam demonstratum est. Nam

Maronis aetate ita fuerat desinentia talis obliterata, extincta, ut eius usum

patio a Guarino, alijsq; non paucis, rein Grammatica insignibus, dicta sit suscitatio vetusta consuetudinisci ergo talis mutatio facta est probabiliter eo temporum tractu labente, qui a nobis superius ad Quaesitum III dictus est

Antiquus confirmata postea , utpote suavior, consonantior, fluente Etate Perfecta , nempe Tulliana Hinc apparet cubitalis allucinatio Philogrammatici qui euentum , spectantem ad tempora , quae alicuius insignis interualli longitudine Ciceronianis natalibus praeivere , in Theodosiani sinculi ferreos annos asportat. H. Va-

324쪽

II. Vaserrimes, vel absurdis siniesententiam nostram DiphthongiLE;hὰ- pronunciatione refert, exponit A trio. nonymus lactat enim, vitiosam a no-: bis' dissi,namque comprobari ac si ab Viris delicatioris auditus , ac magis religiosi, penes recentiora secula instituta

foret cui re vera commendauerimus

Optimam, Grammatices Legislatoribus solemnem,in gratiosam unius scilicet misti soni, cum syllaba absoluta nitate coniuncti eamque improbauerimus, quam penes Sapientes , ac rei litterariae gnaro cum nausea scimus audiri: distrahentem nimirum duas in syllabas vocalium binarium illud solide compaginatum, o alienum a cilquo potissimum duae Diphthongi AV, E V eonficiuntur , eo prorsus pacto , quo a Scriptore eaedem in papyro distinguuntur, aut separantur, a lamo conformatae, vel maractere metallico usa ab Impressore. Et sane

325쪽

tio fuit inuecta vixere proximi, minus apti iudicandi sunt ad vitium probe cognoscendum, quo ipsi, primis in fascijs cunisque, vix editi, laborarunt rquemadmodum ad illud intelligendum magis fuerunt accommodi, qui ab ijsdem temporibus, corruptela insectis, magis magisque dissiti, ac semoti potuere paulatim resipiscere,in antiquorum voluminum iugi meditatione legitimam rationem rectae pronunciationisserib memoria tradere, cin consuetudinem reuocareri eo penitus pacto, ouo multoties Actor ea Theatri menda non percipit, quae obseruat exacte Spectator opportuno in loco, ac subsellio distans ab orchestra , atque pro- scenio. septerea hac in re optime cauendum, ut subtilis evitetur aequivocatio nam Antiquitatis nomine duplex litelligi solet aetas. Prima, dicem da Antiqua absolute, ea est, quam Perfectam in Quaesiti III responsione

nominauimus tunc temporis enim ve

326쪽

Iatinitatis; digni prosectd proinde, qui

ab Nepotibus, seculorum deinceps successive labentium circulo nexis, iure, meritoque Antiqui nuncupentur. Alia vero est solum Antiqua relative, respective nemph ratione habita corruptelae, iam obitae, Latini sermonis. Primi n. qui tam luctuosae cladi vel inter- suere, vel vixere proximi, solum comparatione habita cum recentioribus aetatibus, sunt vocandi Antiqui talesque consequenter dicendi, qui seculo quinto, sexto, septimo floruere, non vabde disiuncti a quarto, quod maximum Latinitatis, antea leuiter corruptae, suo in ambitu excepit exterminium. Hoc premisso, constituto si primam duabus ex commemoratis elatibus nomine

Antiquitatis intelligamus, utique rece tioribus nulla cum restrictione est ameeserenda haec enim Principes Artis amplexa est, quorum prelucente Sapiemtia, aloquentia tutum iter arripitur in stadio, studioque Latinitatis. Sivero secundam significemus, tunc omnia

327쪽

αδ diximus,4 ruriam assi anniis, τῆeentiora saecula Antiquis antecellem: in pote longius a viti sonte dissit , es magis Honec suppetias adhibenteeIiligenti optimorum librorum lectione, ad errores intelligendos, amputandosque in genuina pronunciationis se mam exsuscitandam; quam sit illa AE Antiquior, inter Barbarorum ferinos mores in tetrae caliginis undas me , a, consepulta. sa Tettio Philo-grammaticus, suemeias

η sertionis oblitus, primum dicta , maris,cunda vice retractat. Probatur E dem prorsus vitio nos affirmat laborare, quo scatebat aetas Bedae, ita enim de Volis locutus, scribit Nelia r nantia de Diiron V, se V vi da per Compagno que Beda, Meo I FGnue de Leiterari de suo tempo. Tum, exemplorum ad lucem agis, magisque declarato tenore viiij, isthaec superaddit . uando non Maeste a suis uia inre con Beda A-urum

328쪽

3DPropositionum frustis, mutu discre, pantibus, simul untiis, scarguor Vel loci Bedae vere sumus harum Diphthongorum in praua enunciatione, at .que sectione, vel non . Si secundum: mentitur ergo Philo- grammaticus, hinius incommunionem erroris,o errantis societatem nos asciscendo. Si primum ergo dicendi non sumus , dum exercite, tractice errori Bedano hae . remus alligamur, ac si in actu solum primo constituti essemus, liberi ad nauseandum eiusdem Bedae errorem, coniungendasque vocales eas, quas ipse , suae peccato, mendoque aetatis,

praedictis in Diphthongis AV, AE V

disiungebat. Et tamen haec profecto verba Senon haueste a chis, queis ab eo compellamur, nos huiusmodi viti sae pronunciationi non solum non Ggnificant addictos, sed potius ab ea declarant alienos dum, loquendo conditionale, nostra in potestate constituit, nostro relinquit arbitrio Vel nauseam,

329쪽

e.ium iungit eo In loco, ac temporis articu

- lo, qui eundem exhibet, expingiez' 'errantem. Sensus enim Philo-gra in Phit, matici hic est Beda Venerabilis Do- ιμ--, o sua aetatis litteratos interis

eis, Nas Phoenix, turpuer allucinatus, ab re

a Detphthongorum V, o E V ρυ-ntinctatione discessit , vester socius, ruertiani Antagonis , corruptelam eam Noauus est , qua vocales diri thongales, necessario consociandae. τὸ que nectenda , dissone diuiduntur. Quod Deus bone commercium est errori cum litteratorum Phoenice Quali cum plumbo, commendationis illustris haec gemma, maritatur Quo pacto laus cohaeret corruptelis Neut, quam negamus quidem optimos Homeros dormitare,o nullum in terris dari aurum , quod omni faece careat.

sed prudentis Scriptor est, hanc ab R

330쪽

lo segregare, ut Regale metallum, spo diatum scoria, candide elucescat commendationis splendor sit immunis

a tenebris. Quoniam cum contraria,

iuxta se posita, artus emicent, prose---si meriti dignitas cum errat vilitate copuletur, illius deprimitur celsitu .do, huius sceditas amplificatur. nimuero qui prima fronte audit B dam sui saeculi Phoenicem , hac intel- lecta laude reduplicate , ab Dialecticis lucem mutuemur, ita loqui fas sit, quemadmodum frequenter alias fecimus prauae enunciationis vituperiata.& probra non expectat, neque repu tat, humano Capiti ceruicem equinam, monstroso nexu, iungendam. Addimus etiam hoc pacto a Philo-grammatico incogitanter nobis obtendi velame excusationis; si enim vere eodem in errore versaremur, quo tantus Doctor nostris oculis exhibetur implicitus, nonis ne menda nostra imminueret haec contentio, vel comparatio ' Si enim Eru

ditorum Phoenix praua pronunciatione

SEARCH

MENU NAVIGATION