Athenaeus

21쪽

το χρωτα τοὐς δ' ἐρῶντας αἰτιαν δ' ενιν ἐκεῖνον ἄλλως, γνοηκότας ὁ τολγραφεῖς ἔχοντα πτέρυγας αντον ζωγραφειν.14. Θεόφραστος δ' ἐν τω Ἐρωτικω αιρημον φησιτον τραγικὸν λέγειν, τον οἶνον των χρωμένων τοις, - ποις κεράννυσθαι, οντως καὶ τι χρωτα ος μετριάζων μέν ἐστι ευχαρις, ἐπιτεινόμενος δ καὶ δαπταράττων χαλεπώτατος. διόπερ ο ποιηρος ουτος ου κακῶς αυτο τὰς ,

ἔδει γε πρωτον ἐν στρατευτικωτάτους εἶναι, πονεῖν τε δυναμεν- τοις σωμασι

μάλιστα προσεδρεύεις τ' α6στους τω πόθω, ποιητικοῖς, ιτα - , προθυμους, εὐπορους, ἐν τοις ἀποροις βλεποντας, ἀθλιωτάτους. 363 Θεόφιλος δ' εν ω Φιαυλοπ φησὶ τους ἐρωντας Ουχὶ νουν ἔχειν;

nos,iς ἐστι τοὐς τρόπους ἀβελτερος. γαρ ἀφέλοι τις του βίου ας δονὰς,

καταλείπετ' οὐδὸν αλλο πλην τεθνηκεναι.

23쪽

15. Οὐτων των πιέξιδος ἀπομνημονεύσας ὁ Μυρτέλος, κατα ἀποβλέφας εις τους τὰ της -- αἱ γένους τὰ 'μμέου του κοοροέως ἐκ των ἰαμβων προειπών

τἀν τοῖς πόναξι πριν- φ πω δουν αντο καταρροφεῖτε, καθ άλωκεσθε ἐναντια πράσσοντες ἶς τραγωδεῖτε, παHom- οντες καὶ τωτο μόνον ζηλωκότες τον ἀπηγον -- της σοφια Ζήνωνα τον Φώνικα - ουδέ τε γυναικὶ ἐχρησατο, παιδικοῖς δ' ἀῶ ως Ἀντέγονος ὁ Καρ- στιος στορε ἐν τ περ του - --ο θρυλεῖτε γαρ- δει μη των σωματων, ἀλλα ηὐτυχῆ ψῶν ἔτινες 1 μέχρι κτῶ και εἰκοc- ἐτῶν δεῖν λέγοντες συνεχειν τους ἐρωμένους καί μοι δοκεῖ Ἀρίστων ὁ Κεῖος ο περι- τι- κος ου κακῶς ει κενα ἐν - δευτερ περὶ των ρωτικῶν μοίων προς τινα 'Arτιχον, μέγαν τινὰ κα- τηνηλικών, επιδεικνύντα ς καλον, ου Λωρος ην νομα, τὴν προς Λόλωνα μοι νησὶ, δοκῶ παρ' μσσεως ἀπαντησιν μόσε μεταφέρε

, ά νύ τοι μεγάλων -- ἐπεμαιετο θυμος.

24쪽

IT 125s

έβη παιδικά προς ἀληθειαν γὰρ, καθάπερ φησὶ λια

25쪽

1256 IT

ὁ θαλιμος, ἀλλ' ἀναπεπταμένων των βλεφάρων κοιμίζειτον ἐρωμενον, πως δια παντος ἀπολαύν της του θεωρεῖν ημνης λέγει δ' οντως

καὶ ἡ Σαπφώ δ προ τον υπερβαλλοντως θαπμαζόμενον τρο μορτην καὶ καλον εἶναι νομιζόμενόν φησι Στῆθι καντα φίλος καὶ τὰν Ἀ οσσοις ροπεπασον χάριν.&41 Ἀνακρεων τι φησίν ς Π παῖ, παρθένιον Ταπων, diζημαι σε, - δ' - κλύεις εοὐκ ειδῶς ὁτι της μης

26쪽

τυφλωσιν, παντα μαλλον αυτης ἐπαινεν των φθαλμων μνωονεέει λέγωνίδε , . . M κα πρόσωπε, χρυσεοβόστρυχε Γαλάτεια, χαριτόφων κάλλος ερώτων. sisse. ὁ Φαινος και κατ' -δὲν θωος συνκε- μἁνω

σαλε, γλαυκων αρίτων θάλος καλλικόμων μελέδημα, σὸ μἐν Κυπρις α τ' ἀγανοβλiφαρος Πειθ ρωλισι ιν ανθεσι θρέ-

27쪽

γαρ στραταειν πινοεῖν μοι φώνεται καὶ παντα - πώγωνι δρῶν παντέα. η πλουσιακον τοιουτ προσπίπτει κακόν.

μ τι ἔχεις ἐγκαλεῖν τῆ φύσει, στι ανδρα σὲ ποιησε καὶ

γυναικα ετ ον δε τινα επὶ Ἀπου δων παρα-νπιέως ἔχοντα καὶ μεμυρισμενον καὶ τούτοις ἀκολουθως ημφι--μενον πρότερον ἐν ε σε ζητειν τι ἐστιν λιππόπορνος, νυν νευρηκεναι εν Ῥόδω ὁ νόμου οντος μη ξυρεσθαι,ουδ ἐπιληφομεν- ουδεἰς ἐστι, δια το παντας ζωρεσθαι. εν νζαντ- δῖ ζημιας ἐπικειμενης--εχοντι κουρε ξυρον,-M W- πάντες χρωνται αυτω. καὶ ταυτα ἐν θαυμάσιος ψηκε ρὐσιππος. 19. O M σονος ἐκεῖνος μνων, ως νησιν Ἀντίγονος

παρακουσαντες αυτο των λάρον - μη συνεντες σονται ἐυπαροὶ καὶ νελευθεροι, καθάπερ ι της ριστιππου προενεχθε τε αιρίσεως σωτοι καὶ θρασεῖς καὶ δη τοι--

28쪽

. τοι μων εἰσιν πλεῖστοι, συνεσπαμένω καὶ κακοπινεχ,

- μόνον τοὶς ἔθεσιν, ἀλλὰ καὶ ζει βουλόμενοι γαρ

2O. Ἐπαινῶ δ καὶ αυτο τ -ῖλος καὶ γὰρ ἐν ταῖς μανδρίαις τον καλλιστον εγκρινουσι, καὶ τούτους πρωτοφορεῖν ἐπιτρεπονσιμ εν Πλιδι δει καὶ κρίσις γίνεται κάλλους, καὶ τῶ πρώτω τὰ της λοὐ φέρειν τείχη δοται,566, 3. δευτέρω τυν - ἄγειν, ο δε τρίτος τὰς θυηλας εαι τέ σιω- πιρακλειδης ὁ ὁ βος στορεῖ ὁτι κατὰ την Σαόρτλγω -υμάζεται μῶλλον ὁ κάλλιστος καὶ γυνη ἡ καλ-λiso, καλλίστας ιννώσης της Σπάρτης τὰς γυναῖκας. δι καὶ φασὶν Ἀρχιδαμον του βασιλεως, γυναικὸς αὐτω καλῆς --ομενης, τερ - αἰσχρῶς καὶ πλουσίας, λάαακλινεν ἐπὶ τυν πλουσῖον, ζημιωσαι τους πόρους αντον, i, έπιλεγοντας δε μειλiσκρος ἀντὶ βασιλεων τοις παροτιάταις γεννον προαιρεῖται. πιπiδης τε νι

29쪽

. . . ,

- Πρῶτον με εἶδος αξιον τυραννίδος. καὶ ι παρ' μῆρ ει δημογέροντες θανάζοντες της

ἔρχεται, ταυρος ἐνεται, σετὀ πυρονται πολλάκις, σπερααὶ ια' ιri . Σωκράτης δ' ὁ φιλόσοφος, τι, παν- των καταφρονῶν του Ἀλκιβιάδου κάλλους ου ηττων ἐστis; ώς καὶ ὁ σεμνότατος Ἀριστοτέλης του Φασηλλο μα τοὐ. μεῖς δ οιχὶ καὶ των ἀφυρον τα κάλλιστα προκρίνομος ἐπαινοωντες των Σπαρτιατῶν το θος το γυμνουν