Nicandrea Theriaca et Alexipharmaca

발행: 1856년

분량: 483페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

rας πλάκας του ρους ναβαλεῖν. ο ὁ Κραγαλευς υτος ἐγεγόνει γηραιος δ' καὶ τοις ἐγχω9ίοις νομίζετ δίκαιος rici καὶ φρονιμος καὶ αὐτ νέμοντι οὐ προσάγουσιν υπολλων καὶ Ἀρτεμις

Ἐπειροι . γειν νησας παῖδας υρυτον καὶ Ἀμβρακίαν, αφ' ἐς πόλις μβρακία καλειται καὶ αυτος μεγισr χαρίσασθαι τουτο

πόλει Σισυφωας' μὲν γαρ αυτοι προστάωντος ἀφικομένου κατ- - - πολεμον Ἀμβρακιωται τον γενόμενον αὐτοῖς προς Ῥααιρύλου. Γόργον ἡ ν τον ἀδελφον Κυψέλου - - τοις αυτου

I In afferendis Antonini vecti sequimur 'Vesierinanii recensionem, a mi sicubi discedemtum nol is videbitur, indicabinius statuo.

2 Σισυφίδας . . Corinthios inii suscepisse Aritoninuin patet ex ipso Nicandro qui eodeni usus os vocabulo Alexipli. is relimioraim poetar III usum sectitus . nam incola saepe λεγοντο πό των διασημοτάτων παρ' υτοις 'Aθηναιοι Κοδρίδαι καὶ Κεκροπίδαι, Θησεῖδαι, Ἐρεχθεῖδαι, quae Stephan Byz verba sunt p. 34, 1. at lio citatis a Meκραναῖδαι Ρ. Eurip. lippi Tlb coli. παιδες ραναου p. Aeschyl. Eunaen. 93merni. o paulo aliter foratuita, sol illem illud significantiario nina Κεκροπες, Φορωνῆες, Μεροπες, Κόδροι, ite iliabiis videndi I, hech Paralip p. 30 et Unger do Valg. Rus. p. 10 Celemina at hi micandreum a tσυφι δας Antonuitis in D lian suun convertit, itii filia XXV Nicandri narratione retinuit 'Aονίαν. ii sintiliter Parisienius nee nrant. XV viiletur Nλιδία scripti trus fuisse nisi ita iii lori vel potitis Duiliti fl es. Iechor in clinei levi. Philol. 4. IV elegia Naιδιην scriptiun

Calliinacia in Del. 160 eou. Eustath ad Il. p. 7, 30.

62쪽

τας ἐπαναστῆσαι καὶ παρα τουτο πολλο απολιπεσθαι γ τον -- λαικον ῖλον αυτος εν τῆ πόλει Τωυσαι πλειστάκις ἐμφυλιοι - λεμον και 'ριδας καὶ στάσιν. ἐμποιῆσαι αντὶ τούτων ὁ εὐνομίαν

καὶ μιν καὶ δίκην, αὐτον - - παρὰ τοῖς Ἀμβρακιώταις σωτῆρα Πυθιον ἐν ἔπταῖς κά εἰλαπίναις δε-ι υι εμις--

φῆναι σκυμνον λέοντος, ἀναλαβόντος εἰς ας χεῖρας ἐκφρομεῖν

ἐκ της λης τ ιν μητέρα καὶ προύπεινου πιν αναρ bH - στω α του Φαλαίκου του ὁ υμβρακιωτας ἐκνυγόντας την δουλείαν Ἀρτεμιν

1 In eo lice of πολλους απολέσθαι, Ῥiod mi ita in or linei copi posse putamini, ut oλλοὐ inducerent, debebant lette in sequentibiis, ubi Diana sua opera gloriatur Plialaocum n leone inteliseeti in osse, Phalaec substituere maylitim coli. Aelian nat an in al. XII, 40 nani in Ovid. Ib. 00 ob eo licum dissensum nihil est raosi lira Milii autenii alio videtur verisimilius Aelianum potius iliani cum Nicanstro et Atl1α-

rit bis mori, et Apollinis et Diana opera Apollinen quiden nutu egisse putamus nisi ut se lutone exorta Plialaeeus mdiu is ferior mulsori in hune in sensuit vulgatani lactionem coneximus.

2 Vulgo: πολεμησαντας γαρ αυτ πιλτους καὶ ἀονας κ. τ λ. Sed nomini uni Chaonibus et hesprouis intino debellanduli Herentem societate merito offensi sunt interpretes, quomian κελαιθους- ieptimi.'κ. Bericiniis correxi in o novς. Sed quum codex habeat re is, non revis, se ipsi quod supra vides Hoe dicit Hereulos, postra lat in celios quoruni ierium peram ememuleam Geryonis mi ara, ves consis vel e Parilionii nainati xx etiam Epirotas, perdoniuisse. ceterui πολεμεῖν τινα ab huius adiatis seriptoribus minime idiotiet. os Dindors in Thesanri Paris VI p. iam , B i. v. urit is it seq.

63쪽

Ηροκλέους εἶναι. πολλων δὲ κα ὀργὴν φάμενος αυτου τ) χειρὶ πετρον ἐποίησεν νωτε εἱύτηκει υμβρακιῶται ὁ Ἀπόλλωνι με σω- Ουσι, την ὁ πόλι πιρακλέους καὶ των ἐκείνου -- νεν ἄχρι νυν -

πιπι λέγεται γαρ μουσικωτατος των τότε γενέσθαι καὶ ἐπὶ βουκολι- κοις σμασι διαβοηθηναι καὶ συοιγγα ποιμενικην ἐν τοῖς ρεσι συν-

θελοι καὶ λυρ πρῶτος ἀνθρώπων κεχρησθαι, πλεῖστά τε καὶ κάλλιστα μέλη πομ- τούτων υ χάριν λέγουσιν φο ναι--φ ποτεν-- καὶ προυσαι προς - κρον-- του Κεραμβου, πινα δὲ τουτ κατ ευμένειαν - παραγγεῖλαι κατα τόντι τη ' ρυνεν τω πεδίω τα πρόβατα ποιμαίνειν. ζαίσιον γαρ τι καὶ α πιστον χρῆμα χειμῶνος ἐπεινα μέλλειν Λέραμβος π μεγαλαυχίας ἐκ νεότητος Ια θεοβλαβης ἀπελαυνειν με ἐκ της ἰθρυος εἰς πεδί- οὐκ ἐγίγν- αν, λαήμψε ὁ λόγον αχαρίν τε καὶ ανόητον εἰς ας νυμφας, τι γένος μέν εἰσιν οὐκ ἀπο ιος, αλλ' ἔτεκεν αὐτας η δεῖνα - Σπερχειου , Ποσειδῶν δὲ ποθω μιας αυτων --άτρης τας αδελ- φῶς ἐρρίζωσε καὶ ἐποίησεν αἰγείρους χρι αυτὸς κορεσθεὶς της ευνῆς ανέλ- καὶ πάλιν αυται ἀπέδωκε την ξ ἀρχης φύσιν τοιαυτα μενο πιραμβος ἐπιρ μημεν εἰς ας νυμφας Μετα δε χρόνον ὀλίγον ἐξαι φνης ἐγένεο κρομος πιπιι ἐπάγη- - χαμμαι καὶ πολλη κατέπεσευωωκοὰ - - νια - Κεράμβου σὐν αυταῖς ἀτραποῖς καὶ δωρ

σιν φανίσθη νυμφα δὲ μετέβαλον κατ οργην τον Κεραμβον, τι αὐταις ἐλοιδορημε καὶ γενετ υλοφάγος κεράμβυξ. Φαίνεται ὁ ἐπὶτων Φυλων καί ἐστιν ἀγκυλος ἐκ των οδόντων καὶ συνεχῶς τα γένεια

64쪽

λωνης.

ἐπιβουλευε τῆ γέλη των βοῶν του Ἀπολλωνος αἴ δε ἐνεμοντο να- περ σαν αι δμητο βόες καὶ πρῶτα μὲν εμβάλλει ταῖς κυσὶν, Τωυλαττον αυτας, ληθαργον καὶ κυνόγχην, αι δὲ ἐξελάθοντο των βοων

τηλουρας προς ἔκαστον υλν , ως - - hνη των βοῶν φανίσε, καὶηγεν αυτας ἐλαυνων διά τε Πελασγῶ και ι υχαῖα της Φθιώτιδος καὶ δια Λοκρίδος καὶ Βοιωτίας καὶ Μεγορίδος , καὶ ἐντεῖθεν εις Πελοπόννησον δια ορ-ου καὶ Ααρωρος χρι εγεας, καὶ ἐντευ- σαιρα - -και- ρος ἐπορευο καὶ π α τυ Μοανάλιον καὶ τας λεγομένας Βάττου σκοπιάς. κει δὲ Ῥαττος ουτος ἐπ κρω bHis καὶ ἔα- της φωνης κουσε παρελαυνομένων των μόσχtui . προελθεον ἐκ τῶν οἰκείων ἔγνω περὶ των βοῶν τι κλοπιμαίας γει.

καὶ μισθον νεισεν, να προς μηδεν φράση περ αυτῶν Ερμης δὲ δωσειν ἐώ τούτοις πεσχετο και Βάττος μοσε πρὶ τῶν μων προς μηδένα μαερεῖν ' τε ὁ -τας Ἐρμης ἔκρυψεν ἐν α' πρηῶνι παρατο Κορυφάσιον εἰς- σπηλαι- εἰσελάσας αντικρυς Ιταλίας , δε-

65쪽

θN αι. καὶ ἐγένετο πρῶτα ἐν κλεμμυς ἐπεὶ η Βρυόπη ἐλοπα μετα των νυμφῶν καὶ παίγνιον ποιησατο την κλεμμον καὶ Ουτην ἐνε-

φυλάσσουσι τοὐτον-γυναικὶ δ' ου ὁσιον παρατυχειν, τι ρυόπην - ατανισθεισαν υπο νυμφῶν δυο παρθένοι τοις ἐπιχωρίοις ἐδηλωοαν, προς ας ἐχαλέπηναν αἱ νυμφαι καὶ αὐτας αντὶ παρθένων ἐλάτας ἐποίησαν.

s correxi rori pro reum ob constantem Antonini usum. 2 Vul 'κοπιά, quod ora ori propior v. is: τας λεγομένας -- του σκοπιάς. .

66쪽

δε Τελαμώ μὲν Σαλαμινα τὴν νῆσον, Πηλευς ἐζίκετο προς υρυτίωνα τον Ἱρου καὶ ἱκετευσας - ψεται παρ' υτω ον φόνον καὶ αυτις ευ-ίωνα 'νεσίοις ἄκων -- - βοὶ κτείνει, καὶ - γων μναπι παρῶ --τον, - σω της γυναικος προ αφροδίσιον ἔργον διαβληθεὶς καταλεραται μονος ἐν τῆ Πηλίω καὶ πλαζομενος

ἐκεῖνος εἰς τααντρον καὶ Πηλευς ἀγείρας σωλλα προβατα καὶ βους αγει προς το θρον κατα ποινὴν του φόνου ταυτην οὐχ ποεινται - ποι- ο ψος, ἀλλα φυυς απππων ἀφίη--αα χ ρομμο- πιι τα πρόβατα νομέων ἔρημα λύκος ἐπιλθὼν κατέδει, καὶ ο λυκος

ουτος κατὰ δαίμονα μεταβαλὼν γένετο πέτρος, καὶ χρι πλεισrου διέμενε μεταξυ οκρίdος καὶ της Φωκέων γης. Α3 6. Si phari. vet. p. IM, Ἀσπαλάθεια, πολις αφίων. --νω- τειρο - μένων πρώτη υσπαλάθεια σηροτος - - Eius ieius rugineus suspicetur aliquis olim mentionem tactam fuisse in his Ebin Mam. p. 56, 30 ad i. Zona. r. s. v. vortiis: σπάλαθος

vid. IV, 7 Damenta inal in unum libriali consuderint. Sed si quis Euriis Guilinii. p. 8. 25 et Eumes Angeliemi Rusche- in I p. VII, 32 emitulorit, eo potius inelinabii, Ebin Mami

seeundo lilbro has Antoniniis sabulas excerpsit: I. Antonis Liberat. XIII. -παχίς. στορεῖ Πίκανδρος ἔτεροιουμένων β DBιος καὶ νυμφης 'οθρηίδος γενετο παις Μελιτευς του

i διαβληθεὶς κddidi eum Municoro G. Hor nnno vid. och. mos p. LI , ubi quod diei unius oro verbi lacunain apparere in codice, nescio unde lio acceperit nam in eo lico liodio tabulana XXXVII oxtro-rnam, iiiiii ab XX VIII totam, postremo ab XXXIX sere dimidiam non iani comparere ipso dixerat praesai P. XII.

67쪽

λωνος καὶ ο θρηίδος νυμφνις, τις τεκε Μελιτέα τον εν ῆ ἴλη παιδα. θαυμασας ὁ προς - ογκον του σωματος καὶ τι πλέον προς τὰς μελίσσας νεωτο καὶ απηνεγκεν εις τα οἰκία καὶ ἔτρεφεν πολλὴ σπου-

ανηρ γενετο γενναιος - πλείστων ρξε περιδείκων καὶ πόλιν ἔκrισενεν Φθία προσαγορευσας Μελίτην. ν ταύτην τῆ ελίτη τυραννος ἐγένετο βίαιος καὶ προ- - - οἱ μὲν ἐπιχωροοι-M' ονομάζου - σιν, - ὁ τῶν ξένων Τουροι - ἐκαλειτο -- ε τις διαμη παρθένος - κάλλει των ἐγχωρίων, πῆγεν αυτὴν καὶ ἐμίγνυτο προ

λίδος καὶ κρυψας παρα την ευωνυμον πλευραν το ξίφος .αθε προς την νιν αντίπαις ων , παρελθὼν δε εἰς τα οἰκία γυμνον οντα καια λακτον τον τυραννον κτείνει. οἱ δὲ Μελιτεις τον μὲν στυγίτην

ἐστεφάνουν καὶ μετὰ παιάνων προέπεμπον, το δε σῶμα του τυράν - νου κατεπόντωσαν εἰς ποταμον ἐμβαλόντες, δν νυν ἐξ ἐκείνου του χρόν- άρταρον καὶ σι, το δὲ σῶμα - τῆς 'Acmαλίδος ξερευν--τες πάντα τρόπον, πως κηδευσωσιν ἐπισημως, - μνη σαλευ- ρειν Ἀλλὰ τουτο μD φανω Ἀααα θεόν, αντὶ ε του σωματος ἐφάνη αν- τα - της Ἀρτέμιδος στηκός ονομαζεται δε παρὰ τοις ἐγχωρίοις τουτο - ρόανον παλὶς εὐφη utin q, -- ἔκαστον i Fun ἔτρεφεν ιν πολλῆ σπουδῆ, suspeeium v fier-

marino uiti

2 Hoe quid si esse, neseio, milia-iogi et mmiolori nostri non dubito quin tacito explicent ab Hevelim memoratum orbum,Haε- i. ἀρε-ειν, μειλίσσειν producenios, ut ἀμειλητ significe την -κπλεων, in ro seminitiam humani non eurabunt magnoporo interim misi 'vidoant sitne 9σπαλὶς ἐν Μειίτη καιρo serit,endum, quod e qumque eontinendari videtur, quod pericione motri vestita, vino Morino romovere non licui nisi si ipsum a Memio proditi in no ne mutare voluit Praeterea cons Galen d eomp. medio see. De Ix, Tom. XIII,

p. 72 illin. εἰωθασι πολλοὶ καὶ ωὐ ποιητικῆς ἐν τω βίω λέγειν, ε - - ἐν Περγάμ υσκληπιον, μὰ την ἐν Ἐφέσι υρτεμιν, μὰ τὸν ἐν

68쪽

ροξετ η κόρη καὶ ἐγένετο ἄφατον τι καλλος δείσασα τον άμπροι η Γαλάτεια - ου ἐνην ἔτι λα-ν, κατέφυγεν εἰς το Auroυς - καὶ πλεῖσαι - θεον ἱκέτευσεν ενπως αὐτῆ- παῖς ἀντὶτνς πατρος δονιατο γενέ-αι, καθάπερ ου Καινὶς - Amora Hουσα θυγ/άτηρ βουλῆ Ποσειδῶνος ἐγέ- Καιν - ο απίθης, ειρ

σίας ὁ γυνη μὲν ο ανδρός οτι τους ἐi et ij τριο ὁ μιγνυμένους τεις ἐντυχὼν πέκτεινεν, ἐκ δε ii mκος - ανη ἐγένετο δια το -- κοντας πολλα λακτίσαντα κτανεῖν κω Υπερμνὶ στραν πιπρασκομένην

- γυναικὶ μὶν ψασθαι -- αν'' δὲ γενομένην γωνι πο-- α φέρει τω πατρί, μεταβαλειν δὲ καὶ - Κρητα απροίτην,

ου κυνηγετῶν λουομένην δε την Ἀρτεμιν. -Aητω συνεχῶς,δυρομενην καὶ ἱκετευουσαν κτειρε την Γαλάτειαν - μετέβαλε ην -- σιν της ποιδος εἰς κορον ταύτης ετ μέμνηντοι της μεταβολῆς αὐ

69쪽

el 1 ιν υλνιι καὶ αυτον ἐπιφοιτῶντες λυκοι βουλῆ πόλλωνος τύ --ττον - ωρε - σω - μέρος γάλα, πιιτα δὲ βουκόλοι περιτυχόντες ἀνείλοντο καὶ τρεφον ἐν τοις οἰναιοις ἐπιι δε ὁ παῖς ηυξετο κιὼθένετο, λος καὶ ὁ στ ηριος, πιι ὁ Μίνως κοπιῶ -- ἐνεχείρει βιοῦ ζεσθαι, τότε νυκτος ο Μίλητος ἐμβας εἰς κατον βουλὴ Σαρπθδόνος

λίας παρα τον Ἀδρίαν ἐξελάσαντες δε του ἐνταυ λοι οἰκουντας -- σονας αυτοὶ κα λιδουθqσαν. ν δ το πλεον αυτοῖς της στρατιας ἔποικον, Ἱλλυριοὶ Μεσοάστιοι πιτα ὁ τ- στρατον - καὶ την γῆν i 8M ,- - Ἱλλορ ι γ, Μεσσάπιοι, in quo non solum copulae desectus ossendii, sed inulto main etiam hoc, quod Illyrionian eis si ipsi eum Messapiis maior exercitus para vi ant, nulla tamen in sinanda terra ratio linasita est. Itaque Nicandraim in nomimi eme apios Myria oriundos quainquam inter Illyrias populos non inentini Memapios ab aliis memoratos osso sed ut tamen ii, quoque urbs ' πο . s. Steph. a. p. 322, t. At soriasso Maon. scripsit 'Iuvριοι Μεσσή

70쪽

τιαν τῆς Ἱαπυγίας ἐμετο Μεσσαπίων, ἐν ὁ πόλις κται ρεντέσιοπι το παμ ταυτην' ἐντος του άραντος ἐγένετο Πευκετίω .ωοτέρω ὁ τουτου της - 1σης ἐπιπλέοντι -υνιοι το ὁ συροπα ἔθνος ἀνόμασαν -πων καὶ ἐγένετο ταυτα πολυ πώ τε

κλέους στρΘείας. ην δὲ τ- τότε βίος απο θρεμμάτων καὶ νομῆς -- λογουσιν υν τῆ Μεσσοπτίων γῆ παρα τας λεγομέναι ἱερας πέτρας φανῆν ι νυμφος πιμηλίδας χορευουσας, τους δε παιδας τῶν εο--πλην μααλιπόντας - ποίμνια κοὰ θεωμένους εἰσαμ, οτι βέλτιον - 44 Uni uv. -- ὁ λογος ηλγυνε α νυμφας καὶ το νεῖκος ἐπι-αuον ἐγένετο αερὶ της νοείας οἱ δὲ μγιδες τι μὲν η αὐτοις αμιλλα προς δαίμονας γνόουν, ἐχόρευον ' οια προς μriλικας θι ητας, καὶ ο τρόπος αυτοῖς της ορχηγε--τε ποιμένων μουσος ην, ταις δὲ νυμφαις π οσο ὁη' πλειστον ἐπέ)-- εις κάλλος καὶ ἐπεκράτησαν χορεύ-α των παίδων - ἔλεγεν αὐτοπις τάω - κουρο

των νυμφῶν ἐγένονro dii dρη, καὶ 'τι νυν κουεται φωνη νυκτος ἐκτης λης, οἷ θρη--των ο ε ὀπος ὀνομάζεται νυμφῶν τε καὶ

παίων. πίου, ut Messapius Ilaetiortiti dux fuerit, ut Ἱλλυριο male huc illatuni ex ab XXXVII. 1 Viligo et ar 'Iταλιας , quod, diu in Italiae armin plures sint,

nemo putabit ab Antorii no scribi Ottrasse. 2 Vulgo παρα την. intelligo: παρα την Μεσσαπίαν, citius orni- Iiis in ut milli O - εσσαπίω sacta tacita memoria, unde etiam sciπήλι explicatum habet.

3 In libris ot scripto et mus suu ἐπέπλεον, 'od veriuri eos nequit, certe non eo se ii lemmuniceriis statuit: , mare illud navibus invadebant et usum his sibi simiotiant nain τοι τότε βίος ἀποθρεμμάτων καὶ νομῆς orat, ut mox logismis lin. 7. Sed si quis itii vulgarunt interpretabitur, Daunios classe profectos in eani monetues, dicat mino ipsis distributione obuisset, non imperfectunt, sed noristum oneri luna sitisse apparet. Itaquρ ἐπιπλεον τι scripsi hoe sensu si quis alierius ovτου i. e. , quati Peucetio Nun ager est in mare driaticum involinur, minios inveniet. nam θαλάσσης aperio

SEARCH

MENU NAVIGATION