장음표시 사용
181쪽
Inde per arduas cautes eluctatus in is 1 fallitiem denique evado: vast*m illam, somninae belluis frequentatam. Ceterum ibi ιη sermi camporum vireta , dc pratorum aeqdora, ine & nemorum opaca visebantur. Melius ea vigilans Apelles non pingeret, quam mihi soporis inertia adumbrauit. Qua:
omnia dum otiosus ego perambulo , in is lucum feror, quem magni formicarum texercitus inquietabant . Non arborum frondes,non flores pratorum, non herbularum calices aliud, quam MYRMIDONVM acies fuere. Et ipsa humus formicosis collibus tumida,infraque mille cuniculis perfossa, gentem immodicam e- 3ducabant. Non habuit immunem illa me pestis ; sed per totum corpus grassata , morsibus innumeris seruiebat. Mirabat ego tam paruum hostem , tantum mihi
negotium facessere. Irata proin' manu pugnaci sitinum animal contundo. Etiam cladem legionis unius feceram, cum nouae identidem copiae suppetias iere: semperque infestiores aderant, quanto plures necabantur . Crederes mihi esse cum
HYDRA negotium;& hostem ab interituseo fieri ferociorem. Sed quod maxime tuli impatienter, urebat, tergum, quod frequenter hostis insidebat; ubi mihi defendere vim , nisi dolo,non i icebat. Quid enim facerem eo hoste, qui aversis vulneribus infamaret 3 Conuersus.ad artem, humi abijcior, incipioque crebro an frictu omnes elidere, ac tandem infestam obsissionena soluere. Somnia Verum magno ingenium stetit . pice in
Nam locus picea sores pinuque consitus quis It
182쪽
168 Lib. V. V topia. humum omnem sudore nativo infecerat, viscoque tenacissimi roris impleuehat: in quo dum inscius volutor, tergum Ohane pedesque mille laqueis occupantur, lenta pice impediti. Sic, ut Echeneide tactus nus. quam me possem moliri: Primum risus,& quales in Iudo solent cachinni. At postquam nec pedes eximere, neque corporis truncum extricare licuit; vix imo caput subigere, manusque irritas leuare : coepit animus mihi compavescere, vitaeque seu licitus esse. Itaque inanibus obnit, meque
humo conor attollere. Sed iam, & m nus picati pertinacia visci ita tenebantur,vi,quicquid contingerem, coalescere' mecum videretur. Circumspicio tandem anxius, & ad opem vocandam , couesamare
aggredior. Verum quod ferm8 in somnias solet,
Iterum proinde alternis pedibus eruptio-Hem tento, camumque ineluctabile plantis su igo: iterum plumbei pedes, iterum ill u si laboreS. In hac rerum desperatione, strepitum tiri, si e istiniςςxo,ac mox Vlulatum accipio rueta a ,.. xi st xx. Lupus is erat, qui nidore e nouit, ' citu , ad annonam cum magna familia accurrebat. Hic ego iam semianimis, Ce berum adesse,aut stygis vigilem credens, nesciebam quid porro agerem; nisi qudar ordabar aadive me; quod olim & alius seserit, in simili naufragio deprehensus. 'Tempori ergo ingeniosus, mortuum sin-go : nec longe mentiebar. Tum illi praedones cominus explorare, & si quid animae
183쪽
nimae reliquum esset, videre , erebrique circum in orbem ire : donec incauto litam a te alter atque alter brachium destrinxit. Tunc ego dextra laevaque singulos adortus,caudae flabella complector, arcteque duobus inhaereo . Ille se captos arbitrati,non respicere; non pugnare: sed cumvlulatu ultimas vires ad fugam vertere . Ceteri omnes,ne una caperentur, curricumlo in siluas refugere : duo, quos solos vadimonio tenebam, properare; meque inscij inuitique de resinae luto educere. Sed, quod neutram manum absoluere statim quibam , per aliquot passus lepidam appendicem raptarunt; humique tractum
nouo me iterum monstro vestierunt. Forte enim plumarum funera suberant cassarumque volucrum spolia ; in quibus eius volutatus, miserrimam metamorpho- sin incido ; & plumis undique inhaerentibus noctua germana fio . Talis ego iam ales , ubi nondum volare me posse vidi, corporis tamen illuuiem abstergere natando volui. Qtiare cupiebam viad: s lustrare me, ac postliminio in Oceanum redire. Sed nulla iam v Eam aequora erant; ne fontes me ulli,aut amnes accepere. Mamnu igitur impensius insto plumantia vellera decutere, corpusque infamibus exuuijs liberare. Inter haec noctis ridicula HERMIVsaltum inclamat. Evigilo ; & sudore penisulas diu me ipse quaero: ac denique intepentis lecticae nidulo deprehendo . Hic, ecce , tCraba pedibus subacta in sarcinam
184쪽
175 Lib. U. Vio.. ea perturbatis, seriam fuisse somni vel,
lationem appareret. Et HERMIVS nondum gnarus quid ageretur, Quaeso te , inquit, satin' tu sanus es, qui& noctem facias personatam I Mihi porro sciscitan . ti,qui noc quaereret o Diu est,isaquit, cum somnianti ali stulto: hic tu modo lectulum videbare utraque manu plaudere: velut ex anatum ritu pronus in undas rue
re . Risi ego te ; & in calente lectulo natantem , Et siccos vacuo revomentem e pecto fluctus. Idem aliquando gloriosus miles nocturnum hostem prouocabas: & erat vici more A quoque; sed exanimem tolleres, aliaque sexcenta hoc genus insanires:quae non totuisti, tu quidem, nisi personatus. Plane, inquam ego. Et multum huic equidem nocti debebo, quae tot mihi artium magistra fuit. Rem deinde omnem, ut erat somniata, reeenseo . Ille stultitia
semiiij delectatus, alia mihi cou similia
referebat . cum inter nos diceremus rerum audimus vigilem conceptis verbis noctem prodere, tertiamque somni vigiliam nuntiare . Nos ubi tantum noctis r
Iiquum esse sensimus, ad quietem compositi,rursum obdormimus.7- At sole exoriente, nos post ea, quae O-Non portuit LVCIVS ANNlVSque visunt: ro-F - ire gant quemadmodum nox euenisseti Ibi tinen ii, repetitis, cum risu somnijs, tubicen ir iplatea coepit populi concionem cogere. Mittimus illico puerum, qui rem propius exploret. Abit, redit,nuntiat iudicium capitis esse. Detestabar samum iudicem,qui
185쪽
Ziderman; . ITIne fastis etiam diebus tribunal poneret;ii que sesta vini licentia sanguinem sitiret. Sed liberauit me ANNIVS inutili metu , cum docuit, rem utique nimicam fore; quippe quae ad Moriae puteal cognoscere.
tur. Proin' si gratum esset, una omnes inius ambularemus: diemque iam alterum serensibus nugis venderemus. Persuasitis, ut facilὸ omnibus luberet. Vnus ego, nescio quid repente tristior, meos itertim comites requirebam,quid in silua nuper a me diuerterant. Suppresso tamen gem, tu ibam. Ita centuriatim ad eadem, quae prididatria regressi; cernimus undique a curiositate omnia obsideri. Tumebat in
lablimi pegmate Praetor; & fastum impatiente supercilio explicabat . Latera claudebant unguli iudices;hinc Ioeutuled
serenses,& rabularum Vaenales animae: in-dE patroni,&,si qui possent marsupio ad
uocationem facere . Mox delatorum, α quadruplatorum tribus ingens,cum stylo
singuli,& palimpsesto,qui ut aliorum ge.
mitus nutusque seruarent, solliciti, ad rant, pallebantque ceu toto Decembri vinum non bibissent. Post hos, apparit rum lictorumque agmina forum corona. bant. Plebs reliqua pars circumsistere,
pars e fenestris tectisque despicere. Nos
cubiti umbone vim aperimus, inque intimam concionem vi penetramus. ibi rem
erat longe tristissimam videre 3 iuuenem habitu incessuque moestum, & quem ex amiculo sordido, reum se cild sciremus. Atqui vultis partim erat pudor vietus, partim lachrymis deformatus ,
186쪽
ut nulli vostrum agnosceretur. Is talis se dolescens ligatis post terga manibus, inter lictorum cuneos ducebatur . Et iam alij lictores animaduertere ; populumque clamosὰ summouere, alii silentium poscere, ac fi quis vim parat et, lege sirein pse reum reique patronum postula se . Con. gemuit plebs ferali edicto, timenemque omnis continuo gratia reliquit. Qui ut aduersus Praetorem constitit, caussam ervinculis dicturus, coepit a disertissimo a. ctore magnis criminibus accusari. Caput .Latrocini js eum viciniam omnem
Falsata. rrocinis infestam habuisse, ac ne hospiti quidem suo parsurum iam fuisse, nisi fuga innocentiam defendisset. Inde in rei narrationem ingressiis, Illum ait adolescentem tribus nuper soci' stipatum ad se venisse, α hospitio acce aee a. pium, noctis beneficia mox diurno male. lib. sicio pensitasse. Nam ut ille me, inquit, hominem ege antiqui moris, neque fablaciis septum aduertit, opportunum credidit, quem suae perfidiae argumentum haberet. At Drte ex seri nilo male cauto compererat, iter mihi ad vicinum oppidum esse ; quo me oporteret grandem pecuniam perferre , quam apud argenta rios occuparem. Simul didicit perfectio.
nis horam , didicit viam , & si quid a Iiud
erat insidiatori sciendum. Inde omnes in genio uti, alterque alterum in sceleris me- citationem hortari- Conuenit summa luce ad insidias currere, viamque arma, tis latronibus insidere. Ita clanculum domo se urbeque eijciunt. Mihi nox ea
nullis fuit suspicionibus ducta. Primo di
187쪽
Bidermania I 73 Iuculo equum iubeo sterni Austurconem, quem unum celerrimum sciebam , Iniecto deici' auri pondere proficiscor, Et quamdiu noctem inter, & lucem ambiguus ibam , nihil occursabat formidinis. Sed ubi unum ab urbe lapidem aberam , eminus coepit ab aduerso colle hominis quaepiam larua existere, humeroque t nus videri, mox iterum condit, atque iterum eadem prospicere. Mihi ne sic quidem suspecta res esse . Qui pρξ otiosus ibi
viator cous edisse, & suos utique comites expectare credebantur. Interim propius accedenti, plura se indidem ora, neque
iam plane ignota ostendunt. Nempe hospites meos esse satis parebat: Sed quonam pacto illuc peruenissent, id vero mis ' prabar. Et quid ii , inquiebam, niter iblos auri ecciuit, praedaeque spes has ijs alas addidit,quibus me praeverterent ' Aut latrones sortassis habebo, quos hospites
Dicebam haec; simul loci simiIitudo, io
& silvular infamia subibant, quam recen- Iecus lati flagitio locus contraxerat. Siquidem trocius scedas inibi caedes nuper, ac nullis aucto- infestus ,ribus factas recordabar. Aliqui simul eo delati fuere , nusquam inde, quod scitis, in huue diem conspiciuntur. Aliquorum reperta, quidem vestigia; sed explor
torem in vitima fluminis ripa deseruerunt 3 ut appareret, eos inde coelum ij se. Alibi vestium abiectos centones , ve lut in spoliatio monstrari. alibi, cruorem amphitheatralis arenae videri nuntiabatur. Ipsemet ego saxum informe vide
188쪽
mihi speluncam reserebat. Iuxta elises ubique dentes, excussosque molares intuitus , quid nisi Cadmeam segetem,ac mox hastatam messem λrmidarem 3 Tum egomet mecum, Flaminiam serte Lai, namve viam quaesiasti, ubi funeri tuo tuis mulum haberes 3 Cette iam vespillones conduxisti. Ibi demum cohorrui; ac velut amens, nullum mei iuuandi confilium inueni. Nam ultra progredi, quid .aliud erat, quam ultro ad Libitinam properare , iugulumque ferro praebere 3 At
retro etiam cedere cum intra teli coniectum Veneris . praeter quam quod ad declinandum serum erat, fugam manifesto proderet, animosque latroni meus metus augeret. Quod autem erat miserrimum, ne subsistere quidem tuto iam licebat, aut opem a mora flagitare. His igitur periculis circumuentus, benrimo sudore dissuebammec vero plus tri
ginta passiis ab interitu distabam, cum mihi loeorum facies ingenium snppeditauit. Nam latronum insidias forte mons laeuus absconderat: ad dextram mihi nemus visebatur, opacum & propinquum :media interualla vix singuliscurribus peruia . Et nimirum hac illi me traniitu rum arbitrati, post quam nihil metuere viderunt, de specula montis decessere riam praedae venientis securi. Id e3o conspicatus, dum arbitris carco, subditis e. quo calcaribus, de via in silvulam ocyμsime diuerto ; perque auia inviaque mortem effugere laboro. Fefellit aliquam 4
diu fuga ignaros ; donec equi fugientis sonitu perturbati, in speculam redie.
189쪽
omnes agmine persequuntur . Decem omnino mere , magnis viribus latrones:
quorum ego pone seqqentium clamores, ut magis magisque sensi crebescere; iamque virgultis arbustisque vias impediri, Gquum desero,receptoque auro, qua licuit evado. Premunt tamen illi, & viarum diauortia partiti, pertinaciter in me ruunt. Ergo cursu metuque fractus nouissimE succumbo : ac dum latibula mihi circumspicio,annosam alicubi quercum inuenio 'nullis iam frondibus proceram, sed vasto
solum cauoque stipite nixam . . Hiabat in summo truncus; idque indiciam latentem caueam prodebat. Illue aegre tandem eniaxus,in arboris carcerem descendo; & lastus asylo, sicarum minas irasque hostium
i, Verum breuis ea fuit securitas . Vt enim insolens loci fartor me aduertit, coepi Lauisa pedibus pertentare, quidnam in si iterem ;Cedebant enim fundamenta sensim, ciputre subesse solum videbatur. Locum proinde oculis manuque exploro: ibi smiserum me i perfossi hominis cadauer reperio 3 per huius cruentam faciem, sordes vermium ambulabant. Equidem Iic metu pallidus, nihil credere reliquum esse , atque ut ipse cadauer fierem .Quare damnato funesti hospitij lare, festino indidem
erumpere , neque in illis puticulis meum carnificem exspectare. Talia meditantem alius iterum metus absterruit. Nondum enim dimidius emerseram , cum hi mei praedones apparuere. Quorum a
190쪽
eundem praeceps relabor: neque de fuga iam ulla cogito: sed arboris spurcissimae speleum,quod paullo ante sorduerat, prae quouis palatium milii fit amplum & ani γέ num. Interim illi accurrunt & velut ad condictum venissent, propter arborem omnes subsistunt. Tum eorum unus, Commilitones, hic, inquit, e cui ita respiremus. Nam de fugitiuo quidem cur porro cruciemur, non video. Ultra hanc arborem solum palNstre tenditur, silvaque omnis vligme impeditur, ut nusquam fugae sit locus . Cassibus iam tenetur fera, &iat hae vicinia se alicubi defendit, dum . quaesita ad macellum protrahatur . Ita alijs in colliculi cespitem abiectis, ipse fata-Ii se arbori applicat, incipitque sua qua
dam facinora praedicare iai Biennium, inquit,in hac vestra legione Furu tua milito, magnis quotidie periculis iactat is, licitas quorum omnium ego vel socios vos haubeo, vel testes . Et si autem Cepe pernox in hac quercu delitui, & quaerentium lictorum minas elusi; nunquam tamen piopius Orcum abfui, atque abhinc Sexennium , cu n alter im adhuc familiae ductor, teme-rd mihi discrimen ingens conflaui. Ti lius erat in urbe, homo, si quem- alium nouistis, locuples, & apprime copiosus tqui unus flagellare populi annonam potaset, rursusque eandem si placuisset. la. Xare, Nam praeter quam quod latis lim δarabat ipse, alienis etiam mestibus imminere, frumenta per agros coemere . atque undi que solebat convehere. Inde ritilla illi neque horrea satis ampla etae,neque marsupia condendae sufficere . Eum nos