Anecdota graeca e mss. bibliothecis Vaticana, Angelica, Barberiniana, Vallicelliana, Medicea, Vindobonensis deprompta edidit et indices addidit P. Matranga 1

발행: 1850년

분량: 415페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

UI 9 Quum nulla sere sit ings. l,ibliotheca, in qua Τget-Zae allegoriarum pat'tes 'asServentur, Vaticanae PIampliartini codices, ut integrum opus evadat, contanodam mihi praestitere utilitatent. Neque operae est pretium omnes reeenSere, lii variantes Solum continent: qia pede praestantioribus Tisiliui dicani. Inter hos vetustior est bonibycinus miscelli generis 90 i. Quamvis careat principio prooemia, et pauca liabeat Odvsseae, et non senael hiscat. ex illo tainen carinina *Iamplurima, librarimini fortasse incuria in aliis codicibus oblita, et Piae laui scitolia in naargine

psi C. VII. epistolas lin, quast Chiliadum si in t sundamentum, ut ipse latetur Clail. V. p0St v. 201., et Fiariini Ope castigatiorem earuni letu Chisiadu in editioneni erit ditorum manus tractabunt, non oniissa operis integrii impressione, lia Lacisti, Liectit Κiessiiugii etc. et rores

1 Quattuor ex liis i inplessit L acitius in calco Cli ilia Ilina p. 267. Sq. Basil. 1546., quintam, quae est XXI., Κusteriis in notis ad Sutilam. Cf. Fabi . ed. n. V. III. p. 753. Νescio tamen quomodo I .acisius liallucinatus sit vitiose interpretans plurima: hoc sufficiat exemplum - Sanetissimo rnetropolitar In paι ιπι - ita vertit titulum primae epistolae a se editae, quae et XV., τω t οτάτω Μητροπόλεως μητροπολιτῶν in marg.) ποπρίν: at hoc vocabulum civitatis est nomen, et Patramian ituli at metropoliten. In Chil. IV. post v. 166. argumentum epistolae, PIae prosa oratione praeit historiae, veluti versiis impressit, etc.

12쪽

quamplurimi coi riguntur 13. Necheic silentio praetereunda est, *Iando*Iidem occasio sese obseret peculiaris benivolentia, qua erga me praestat egregius Vir Ε nanuel Milteriis. Is enim mihi in Τgetgeanis studiis inte io, epistolariina apograptium a me consecatus suinina hu-naanitate cuna codicitias Parisiensibus collatum sponte obtulit, ut eiusmodi variantes ineam editionem Ornarent. Cod ex nihilominus mutilus est in fine, quanao,en pars postremae Iliadis rhapsodiae deest: at eius beneficio versus Auchilochi ineditus 2x geminula pretiosior in lucem venit 3). Cod. Vat. Ρal. 316. chartaceus, Pran Vis mendosus, allegorias in XIII. priores Odysseae libros, praeter Iliadis lib. XX. versus 84. , uniciis continet, cetera Omnino desunt. Negligentia enim bibliopegae *iaterin

l) Non vi 'at ilotuli in huiusnunti ol, servationii 3us constipare, et variantes recensere: attamen iuvat unui et alteriam exentium producere. Cod. Vat. hoc modo implet lacunam Chil. IX. v. 664. 5-6. ed. Lac. pag. 175.

13쪽

nes dispersos Puto, lii imperitissime Odysseae fragmenta Iliadi praemisit, neglecta notarum registri et paginariam antiqua serie, et *Iod incongruens eSt, MSensi Monemhasiae Arctu ep. epistolam ad Paullum III. P. M., *Ia eidem scholia vetera in VII. Euripidis tr goedias obtulit. principio codicis adglutinavit. Hisce subsidiis allegoriis impressis si), quum eiusmodi sint ut commule legi ahsque adnotationibus posse videantur, rem non inutilein duxi indices varios adsicere, quo facilliis quique sutiliosus loca opportune invenire laeat. Hac naente ita*ie VI. indices. non absque lala re, et patientia. conseci . Ut, quoad V iticeii, optis haberetur absoluturn, Bddendus esset index Graecitatis; at ea est non solum in Teteteta, sed in reli*iis etiain voluminis auctoribus nOVO-rum vocabulorum c0pla, ut ad huiusmodi stiuitiam le-xicographos exhortari satis putaverin . Porro allegoriae Irenae linperatrici, ex Alamantamian lalissimo genere, intitulantur. Anteliam a Manuele

Conineno anno 1 143. in uxorem 23 diiceretur, Berti aerat appellata. Eius niltias Theodorus Prodronatis 3ὶ

1 Craticam edestionem securulis curis, quum otium erili, in Iucem e initian . adhi litto textu cod. 1369. , ac viligenter sesaolia et quae alii codices suppe litant in notis reseram, addita latina versione, si fortuna et diligentior lupo aptius me iuverint. 2 Vide huius vol. I art. II. p. 609. 21. sit. de hisce nuptiis auctoris praesagium. 3) Mirum quod ex iis; lom nuptiis lunaide et truculenter constrinari contendit Pri,dromus, idest primatum B vetantii supra Romam. Iniuria id sustinent schismatici ob sedem imporii ibi con-

14쪽

cecinit, et carinen e C. V. Olt. 23 . exscriptum fieic protuli, cuius notitiam vir Enainentissimus dederat, in litteraria re publica iure merito celeberrimus lin. Fuit eximiae virtutis, et pulclinitulini S semina. Soror uxoris Conradi iniperatoris, silia vero Berengarii comitis Sulg-lochensis in Bavaria 2ὶ. Eius itaque iussu et hortatu, addita mercede, ut auctor testatur 3), Iliadein allegoriis suisse adumbratain vut raris est eritilitoriam opi

opus ad finem ducere nequivisset, nisi Constantinus C terietes 5) poetae cupiditati satisfecisset. De mercedeat, imperatricis generositate recepta, haec ipse nos doceti pro Sin ulis allegoriariini spiaternioniblis, XII. aureos initio accepisse testatur γ): at quateriaione praestituis, , at Prodromus lioc ineptum inserit argvinent lini ad Opinionein consolidandam: vir est caput Inulieris, utiliai sponsa Ber-llia veteris Romae idest ritus occidentalis sula lita fit niarato novae Romae, patet eroo CP. doininari Roinani. Ruliculum i Carmen verminiamen e littun fuit quuin fama peritilit nuptias constitutas esse inter Ioluinitaem et Conradum imperatores: lumpnini Manuel in Isauria morabatur.

15쪽

grandi adlathito, Et triplici scriptione cum exarasset quot carinina X. quaterniones caperent, Piaestor aulae imperialis, decuplum pro simplici computans, *Ηκl etiam mentinit in epist. ine l. LVII., Inercedem priuium iniiminuit, et dein omnino denegavit. Constantiniis Cotertres ipse fortasse est iii a Cinnamo 13 in magnatum alia, recensitur, taliae Strenue se gessit in bello Ρersico a Manuele Conineno feliciter consecto. Epistolae L.XVΙΙΙ. et C.ΙΙ. ad ipsum sunt missae, XII. et quae se*iitur ad ei ius fratrem Theodoratum. Colertetae igitur linpensis cuius etiam sit naentio

in sine indicis Cliniadum 2), ΙX. postremos Iliadis li-

1 Hist. l. II. c. V. n. 22. ed. Ven. 1729. I) Coterigae hortatu auctorem emendasse Cliniadum exemplar a librario vitiatum, ex hisce iamlhis ineditis in calco historiariam scriptis cod. Vat. arguitlir.

Hinc vulgares Di tui gationes, quiluis Tetclara acriter urgetl ibi arii inscitiam, de iluo haec etiam refert in scitolio adposito I.

16쪽

bros allegoriis et metaphrasi TZelgam OrmasSe nunc prinatim depreheiulitur; tuin etiam longe post moriem Irenes, ut instantiis amicoriim cederet, allegorias in

In eadem epistola I. sunt sequentes versus e quadam tragoedia Dionvssi Srracusarum tyranni deprompti, quorum primus allegatur in Chil. V. hist. 23.

ἐλῶ του ἱππον, ου πεφρικα του κτυποῦν, την συτάδην γεγηθα τῶν ἄλλων πλέον, καὶ τόξα τείνων, ου πτρουμαι τὰς μάχας Insunt praeterea codici Vat. in Chil . nova scholia, longiuscula, vel emendatiora editis a cl. ciantem in T. III. Anecd. Oxon.

17쪽

Odysseam composuisse ipse asserit, at pectinia aliunde collata si). 0uum vero Irenes anno 1158. decessisset, hinc aetatem, qua TZelges opus utrumpae consecit. Opinari licet. Summaria allegoriaru in heic ali litis desiderasset. ut curiositatem competistiarie expleret; at ego nil magis cupio, quam TZetetam, qui graecis litteris callent, perlegant: nain non levetu et VanitOSuna graismaticum appellare dehinc audebunt. sed hominein omni genere do-1836. a pag. 350. ad 375. Sic ex. g. cod. Vat. habet prrincipii impostrem versus epigraminatis Hadriani imper. schol. in Gil. II. hist. 34. , Φαρσαλίη κεῖrαι χερσίν, pro edito Φαρσά λυζ: et nota diversam lectionem in Anth. l. IX. 387. Scholion in cilii. IV. Iiist. 122. v. 94., quod cianteriis refert p. 357., in principio haec continet liuae ibidein desunt. λέων, γενειου ουκ εχεt' ως

λοδόντας οὐκ εχουσιν. Allegatur dein Alnuntiani auctoritas, et sequentia Cramero consonant. Integmina scholion sicuti prostat in TZetra, olim legi etiam in cod. Vat. 11 44. Saepe versus quasi prosa oratione ibidem sunt impressa, es. p. 371., 374. etc.,

ubi deest versus initium - Κουρβας υti: p. 373. desunt etiam haec - Κουρβας υιε, τράπου υιὲ, ὁλος αὐrοβόρβορος ει, κη κοπρια, καt. Ibidem: Ἱδετε τῖ κερπιὰ τσυ υιώ πῶς κατέλειψε τὸ πῶς etc. Contumeliosum ellatum A κῶλε χοίρου, mendose legitur ib. p. 375. A και λεχοίρου. Quin etiana, ne singula repetam,

plurima vulgaria dicteria sunt conupta. 1) Huius vol. p. 224. N. Ibid. v. 16. sq. inperatricem miro adfectu laiulat, quam mortuam iam esse ex iisdem versibus patet.

18쪽

ctrinarum cluentein agnoscent 13. Pluriina enim insunt Optiuaae frugis arguinenta, Piae apta sunt ad milios sexplicatulos. quaeque ad phYSicen, cosmNOniam, astro

logiam, geographiani, historiani s2), hi bliographiana 3, et bellicani artem ) inlustrandam pertinent. Adde quod

saepe in Homeri textu et scholiastis coi rigendis im

Nihilominus si liis est, qui me reprehendat oleum et operam perdidisse in mus Zaetaeanis edendi , is ante omnia perpendat cl. Presselliani nuper e codicibus Parisiensibus allegorias exscripsisse typis tradendas: dein legat TZelgae opera, in primis scholia edita et ine . lita; noscat tandem doctos Gerinaniae viros, qui TZet-Zae suas claras impendere nainime dedignati sunt. Saterit recentiores cl. Inana. Betaerum non inare, PiiΛntehomerica elc. Berolini l8l6. reciisit, et God. Her-inanuum, qui eaeegesin in Homeri Iliadenti priinum Lipsiae edidit 18l2. Verumtamen improprie huiusmodi titulus libello indicitur, qutun exegesis re ipsa non sit in Iliadent, sed ad 102. versuin I. rhapsodiae

1 landis chronicon compositisse e v. 657 sq. alleg. I l. l. XVIlI. huius vol. p. 166.'constat. ' - η Cf. limius vol. pag. 8. Prooem. v. 216-224. . ubi anachronismus demonstratur de iudicio Paridis in nuptiis Pelei, quod Barnesius notavit in Hom. e l. Cantati . 1711. 3ὶ Cf. IV. Ohss. p. 248. . ei X. p. 281., ubi multa ad Harpocrationis partes mi huc ineditas cuiusdiun cod. Vat. referuntur, immo ad verbum transcribuntur. 4) CL p. 66. v. 15-8. , ubi XIV. mechanographos nominat. 5) Huius vol. p. 95. v. 19. sib etc., et Part. II. p. 708. etc.

19쪽

ni praelatio, praesertim pagina VI.

Nescio quo casti in scholiis ad allegorias praeterimiseri in notulana naargi ualent cod. Palatini ad XIII. Iliadis, pag. 108. v. l5. huius voluntinis. Scuthanim ibi leni auctor laudat mores, et ipsoru in imaximana fidena in iure iurando, sul, lit*ie:ους αν ο Καλχηδόνος τε ὀμόση καὶ Κυζίκου ad vocem itaque KQ ηδόυος in imargine Scriptuna eSt kno Tζέ ζου, *iod laid sibi velit plane definire non audeo l).Pauca nunc de Heractae. queui naaluerint appellare Heract/iιm, ut a TZetza vocatur, et ut eo l. Vat. 871. titulus pene abrastis sorte ii aliebat. Aiactoris allegorias

hontericas Aldus prinium edidit Venetiis l505.; Conr. Gesnerias latinas fecit, inapressitque Basileae l54i., et denuo 1586. in calce Homeri Oid Pseae fueriint additae: iniser opuscula inuthologica Τh. Galeus ann. 1688. iterum proti alit Hemiclidem, qui postreino Gottingae

IT 82. expolitior priΗliit, adnotationes et conuuentationeni criticam adiecit Nic. Scho vitis praemissa cl. C. G. Hevnsi doctissitna epistola.s Notabiles lectiones ulule iiiiuna et allerUin mutiluin locrun Suppleta, plures auteni enaen dari poSsent nobservavit cl. I. Λ. cianu)rias 2ὶ in tuo lani cod. Oxoniensi, atque in no a Holneri editione restituendas pi posuit: *iod nescio si huc lae doctus vir peregerit.

1ὶ CL Chil. V. hist. 17. , ubi de sui ipsius prosapia disserit. 2 Anecd. Graec. e coelicibus mss. bibl. Oxon. T. I. p. VII. Oxonii 1831.

20쪽

Interea cuna contertum habuerim Vaticaniana codicem ad lectiones non modo emendandas, Sed ad te tum mire augendum maxime consei re, gratum fuit Heraclidis sextam editionein curare. Quamobrem ipsius codicis scripturam, saepe rotavismo et mendis librarii vitiosam, exhilbere decrevi. Errata typothetae incuria, de cuius inscitia et cemicositate saepe saepius doleu- dum est . quandoquidem temporuni iniquitas, quain Satius est silentio praeterire, Viria in in arte peritum eligere vetuit, in fine volunainis emendavi; hoc monitum volo, ne omnia in culpani typographi vertantur. Duo vero facilius haec editio editioni Nic. Scho vii comparari poSSit, eanulent capitum distinctionein servavit ceterum Onania ad inlitationem codicis imprimenda stiui ui si verSuum civisionem. qui selluta oratione sunt exarati, exeipias: Plare Spatia vacua, interpuncti

tacta, ut in codice prost ant, reliqui, solum maiusculis capitum initiis et nominibus propriis adpositis. Partes nunc primunt editas pari inethodo in capita distinxi, auctorum seriem denique, qui in opere citantur, Variantesque quantu navis nuntiaras ab editione Nic. Scho vii Unis indicibus concluSi. Multa si qui leni, quae N. Selio vitis docte, et ingeniose in observationibus criticis emendare satagit, cum nostra editione concor lant; at innumera pene Sunt liae codex dilucida reddit, et mire sententias auctoris explanat. In exemplis auctoriina saepe diversa occul rit

lectio, ut p. 300. lin. 10. . ubi legitur sc εζεις επεμβάτην,

SEARCH

MENU NAVIGATION