Anecdota graeca e mss. bibliothecis Vaticana, Angelica, Barberiniana, Vallicelliana, Medicea, Vindobonensis deprompta edidit et indices addidit P. Matranga 1

발행: 1850년

분량: 415페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

pN ουκ σχaς, ut Vulgo habent Anacreontis editiones: cetera index locebit l); ὀαοιοtὐεύtου errore perio lOS Integras omissas cod. Vat. restituit, et plures quana VII. paginae 2) non antehac inipressae nunc priIulun ex-himentur. Hucusque Tretetae et Heracli lis in Homerunt allegoriae huius voluminis priinam partent occisant: reliqui auctores. de litibus nunc verba faciana, in secunda parte continentur.

Milii in Ronaanis bibliothecis quae ad TZetZana spectant peripitrenti, Occtu rit cod. n. l. hihi. Angelicae, olim Card. Passionei, a cl. C. G. Hevnio etiam appellatus 3), at pariun adcurate descriptus, quod non summi viri doctrinae, sed vitio, qui ei notitiam trasmisit, verti debet. Praeterinissa itaque holnerica lectione quae est codicis nobilior pars), arguimentum Iliadis, TZelgae allegorias n= γDwησεως et Gu Oziau 43, et Scholia exscripsi: quae cum a me cognitis non paullulum dissetient,

vel einendatiores lialberent lectiones . consultum duxilii t3pis traderem. Primuin enim coiistitueram omnia liaec scholia cum editis. quae prae manibus elant, Con parare, quapropter in nolis Eustathium, Villoisonum etc. appellavi, Varian- 1 Pag. 789. Sqq. 2) A pag. 354. ad 361.

eodicibus Homeri.

M CL allegorias versibus iambis a F. Morello editas Parisiis 1616.

22쪽

tes*ie adposui. Saepe nanulue deprehenderam aliqua singillaria, ut ad I. Iliad. l) ubi ad reui observavi aegyptiae mulieris nomen Vr, ab Eustathio etiam praeterinis- Suna, quae prinilia sedendo telain texuit, ulule apud aegyptios statua sedentis Minervae orioinem duxit, Ephorias-lae citatur alictor 2) in tractatu de inventionati f. Νeque parvi naomenti aestiinanda est lectio incerti fragilienti ex operi l)us Pindari deperiti iis halista, cli10d vulgaverat ei. Boeclinius sa) addita cl. I. G. Sclineideri eniendatione; at, meo qui lena iti licio, codicis Angelici textum ouinibus hucus pie editis onanino praeferen luna puto 4ὶ. Hisce adde Menandri se mentu in 5ὶ, quod fortasse ineditum est; nelie eniim laid si inite inveni in auctoris ni pera fiagmentoriina collectione iligentissinae a cl. Fr. Diibnem consecta 6). Sero tamen ad aures pervenit cl. I. A. Chainerum haec eadein e cod. reg. Parisiensi 2556. Oxonii edi-d isse in suis anecdotis T. IV. anno 18 l. 0uum vero scholioriani I. et II. esset i inpressus, et perpendissem difficultates osse maximus eiusinodi libros conlparandi, utilitati patriae consulens, quae strant ii spreSsa a meo

1 Iluius vol. P. I. p. 385. v. 31. 2) Nou semel adespota sunt a Scholiastis allata, auctorem habent in cod. Ang.; es huius vol. P. II. p. 445. Sq. etc., et p. 461. 29., isti sane legenduin 'Ατρέως et lacunae ii istau

rantur.

23쪽

volumine non abieci. experientia doctus e codicuna varietate et retractatione praestantiores quotidie fieri editiones, ut laisque nostram cuin Chaineriana conserens animadvertere poterit.

Eodem consilio, iis lenaque de causis exhibui scholia in allegorias a TZetra l) addita, quamvis a cl. C mero in anec totis pretiedictis fuerint vulgata, et Theogoniam ab Iliam. Bel kero 18 2. Berolini impressam, cuius stagnientum nuper etiam edidit cl. Ε. Milierus 2ὶ. Dum vero ibi naulta perlegerein quae a TZeteta cum Iliadis heroilnis connectuntur, atque Priami genus enat rant, ab allegoriis seiuligere nolui, codicis naendositatem ipsana proferens . Inedituin videtur TZelgae facetuna dranta 33, pio miseram sui ipsius conditionem deplorat, eo spiodvis doctius fortunam experius esset parum propitiana,

piae ignaros facile secundat, ilivitiisque replet ; haec saepe in suis operibus si) repetit, et litteratoriina sinium

1) Huius vol. P. II. p. 559-618. Auctores variat appellantur, quos recensui in fine vol. Ipsoriun exemplis allatis locum adsi- piandum curavi, quamvis IV. Homeri versus, p. 605. 1-3., et p. 615. 25. , mistra per tu isiverim, lium haec hiennio ante tumultuarie edebantur; nuuc comperi versus in pag. 605. ad Iliadein parvam pertinere, eosque cuin variante 4υε ρες ησαν pro ἡσαυ Α- χα οἱ, legi in Homeri fragmenti A v. 232. ed. Barnesii Cantabr.1711.; versiis autem in p. 615. est in Il. XI. 298., at pro tοειδέα,

ut vulgo habent editiones, heic varia legitur lectio Uροειδέα. 2) In catal. codd. Eseor. p. 30. sib Paris. 1848. 3ὶ In hoc vol. P. II. p. 622. sqq. 4) Chil. IV. hist. 7., isti de vυ, huius vol. p. 120. Il. XV, v. 88. N, p. 279, Od. IX. v. 79, et P. II. p. 592. etc.

24쪽

a saeculis nihil nalitatum conficinant. Ut lainen extremuin drainatis vel min. χρυσο sertκαὶ λαλει, καὶ σπευδεται, ΤZet Zae tribuerem, non possvna animuni inducere. Miretur aliquis eiusdem auctoris opusculis volumen conspersum: si qui dein scitolia allegorias sequi dehebant. et, ne Saepius de ΤZetZa sermo rediret, Omnia continenter imprimerula erant. Do manus victas: at principio syllogen homericam Statueran promere, neque scholia TZet ae adhuc in iraeis adversariis erant redacta: mutato delii consilio. varii veneris collectaneaedesta est, ut lectoritim antinus a severis Homeri situlus sublevaretur, et nova poetarunt Series Anthologiam exornaret.

Sequuntur Hoinerica citiae laim selecta ex operi lRis

Christophori Contoleontis vel Contoleonis. Extant iuco l. Vat. chartaceo l352 l . Quatulo quidena a tabliographis de hoc auctore ne verbum quidem traditum est, et ex eiusdena scriptis nihil alitul eriti tun nisi liod sim

1) En quae in codice continentur. ASterisco notant Ir lieic edita. Praeit priae satio ad Iani Lascaris epigraminatum sel Olia lIuae sunt in sine, et Iuae coinposuisse dicit rῆ προς τές φιλομαθεις σορδ9. F. 3. Oratio, iluae titillo caret, de optinia vivendi ratiotae si Homero desumpta. Princ. Ο μευ πολλοι τῶν γλοτόρου - F. ἐ-

25쪽

Pauli ΙΙΙ. Pontificatu vixerit. hinusmodi notitias investigare per Otiti in in aliud teriapus dissero. Ut pro aevi cuius*ie ingenio et cmitti in exemplo sit Homeri sortii na, lii interpretum menteS Semper exagitavit, et exactiit ad carinintina expiatiandain sapientiam, inter tot homericas lucissirationes, quas codices Vaticani abunde largiuntur, libenter auctorein selegi in- καὶ ς ρατιωτου. P. Oo μ κρου ἡμιν - F. Θεῶς εις τὰ θεῖα βλασφημησας.

F. τῆ πλεθους οἰ τοῦτο. Cetera desunt. F. 218. ad 233. continet scholia epigrami nil una Lascaris. Insuper cod. Vat. 1386. habet Boeotiae hypothesin.

Dicit

26쪽

finiae Graecitatis. Contoleon siquidem scholia, quae ad I. rthapsodiae v. 424 . periingunt, suo ingenio comp0suit, et parti in allegorice partim moraliter poetae sen-Stis exposuit. Hac ratione argumentum Iliadis et Odysseae interpretatus est: in allegorica tandem explanatione Aganaeinnonis arinaturae, hornine in hene n Oratum, politicis disciplinis, et non vulgata eruditione inibutuni

Inter e lita PoῬhurii scripta a lupa ot opuscula ad Honderun1 spectantia oli in eruditi recensuere si). Posl- quain vero Lia inbecius in Coinna. de hihi. Caesarea s23 indicavit opusculorum veru ua auctorent eSSe Gregorali . sim eius nolui ne dentiun 3 in ea linprimere licuit. Revera in cod. Vat. 1098. deest auctoris nomen, et ante opuscula Gregorae ali tua sunt Iωά99ου Εὐνετων Μ πυοπολυτου. Nulla itaque praecedenti editione consulta encornium in O ivsseani et moralena enaπ3tionena error in Ulyssis si) inapriniere denuo constitui, eodeni sane consilio ductus, quo i supra aperui de scholiis acl. Cran ero editis disserens. Anno 1668. Roniae apud success em Ra qcardipti, e indiculus in X. libros sJ ni ictorinn, Prae LeoAllatius edere proposuerat. In l. III. n. 43. 5) lupis

1) CL Valchenarii diss. de scholiis in Homeritin ineditis, Leo vard. 17 7. p. 142. sib, et Falu'. ed. n. Vol. V. p. 734.

23 Lib. V. p. 291.

27쪽

erat parata Ilii inu , quam ego anno 1838. exscripsi ex autographo si in in inia. Vallicelliana extante. Opusculum more rhetoriam ingeniOSe et eleganter conscriptum libenter volumini adieci, eo quod Allatius Uly sis

sagacitatem ante oculos veluti in talnila depicta, Ceb tis tabulam linitatus, ponemlaim Studiterit. Sequuntur κ ουίσματα quaedam ex Homero desumpla, idest regulae gramna aticales veri or im Brinationem explanantes. Eariun auctor latet: quae vero ante

has regulas cod. Vat. 93. continet, Sunt Bettζάtςη Ιο-liannis Ducae in. Nescio si alias editae fuerint, at cuniperutiles Homeri stu siosis eas intelligerein, in or linein alphabeticum digessi, et iuri psilico imandavi. Ex eodena indiculo Uinmieton Attalii l. VII. 128. sq. , Leonis plinosophi Imperatoris et Constantini Siculi Grainniatici eius discipitii poematia adhuc inedita

in Romanis fortasse bibliothecis asservari praeSen Si, eaque cod. Vat. 9l5., cuius etiani subsidio TZelgae Antehomerica etc. H. Inina. Belcherus recensuit, perininutis characteribus in unica pagina consertim exaralamihi obtulit. Nunc dubia, quae cl. Fr. Iacobsius circa Leonem assert in catalogo poetamina epigrammaturn 2ὶ

1 Ex iis leni Allatu adversariis inter alia exscripsi etiam Donardi h retini de Horeminormn re piolim tracta turn grae cum ipsius Allatii latina versione , quae etiam approbatione In S. C. Irulitas consultoris R. P. Clementis Tosii signatam die 25. Septemb. 1668. praeseseri, ut i pis traderetur. Haec et aliquot ex iisdem uiss. edam in Allatii ipsius vila a Stepliano Gradio partim redacta, quam iam tu promisi. 2) Vol. III. pari. III. p. 907., sive Aniuol. T. XUI., et Fabr.Vol. IV. est. n. p. 479.

28쪽

ex hisce carminitiis facile solvuntur. Etenim Imperatoris partim latulata continentia ol saepe repetitas nuptias, quod male audit Ecclesia Graeca, tum cura ad disciplinas philosophicas et honas artes foveiulas . classicoruni lue stu ha suscitanda, dum inediocris doctrinae

viro philosophi nonaen intinerito indidit, similationis notam in christiana religione profitenda dolose inussit hinc carininum significatio intelligitur. Constantinuin in poesi discenda sub Leonis disciplina operam navasse

tum titulus prioris, thim Vero postrenam elegiae versus confirmant, e liuibus tam lainiliariter cum Iinperatore versatum esse ignoscitiir, ut eius corilis in Steria scrutatus, occultain pravitatem vix sero didicerit. Quapropter acriter insectatur Leonis vitia Constantinus, iii idem ac Siculus est, ut videre licet in Anthologiae l. XV. 13. , cuius nultili epigramnatis sententia in ipsius Leonis thronuin ex hisce praeimissis. et e versibus nunc vulgatis perceptu facilis redditur. Ad aures interim Imperatoris haec tria scopium carmina pervenisse patet ex ipsius apologia edita ut huiusniodi calumnias a se di inoveret, ethnicos eniim inJlhos detestatur, et sulei professionena dilucide exponit. Verumtamen dolet quod Hippoclidis effatuin non plotuleriti quod si fecisset, e staginentis Herculanensibus Polystrato tributis, alitia sortasse ad Hippocli dein pertinere noveri inus l). Constat ex historiis anno 886. Le0ne in i inperii regimen excepisse, Statimque schismaticiam Photium a IX. Pontificibus

1 ci T. IV. Hereul. Vol. col. XXIII. p. 47., et col. XXIV. p. 49. ed. Neap. 1832.

29쪽

inax unis anathemate perculsum in exilium misisset mi re epigranania Leonis ante illain aetatein compositum

fuisse in Pholli laudent liliet. Ex his quae ad nos perveneriint si in Leoneni mediocrem suisse poetain satis superque coimperitur: ipselainen . invita Minerva, quan plurimas sacri argumenti composuit odas. Inter deperditos auctores, quos codex Barberinianus continebat et lioriini indiculum 1840. edidi cum anacreonticis s. Sophronii 2ὶ connumeratur Leo sapiens, cuius erant XLI. Odaria καtαυυκτικά 33. Huiusmuli tituli is cuni IV. tantum strophis mihi Occu-rit in cod. Vat. 207., integram vero Oden sacra moeStitia, et compunctione resertam, a cod. 263. Vindobonen- Si conservatan mihique inissaim a cl. Caesareae bibli thecae Praesecto, cuius ex in iam coinitatem mox digna laude conanienda, , heic in primendani curavi. Tot melodorum iacturam, quorrum ni inina et OdR-riam varii nec invenusti generis arguinenta solummodo

indiculus Barberiniani codicis tradidit, alias deploraverani ), neque spent eos in ali*ia nass. hibliotheca in-

Allatianum n. 379. signatum cum archetupo cod. 246. bibliothecae barberinianae an. 1839. diligenter contuli, ut monui in praelatione ad Sophronii anacreontica p. XX., isti inlustrissimi Priii-cipis et humanissimi lubliothecae Prahe laeti conlitatem latuiήivi, Barberinianuvι appellare placuit. 3) Vocabulum in ly,ris ecclesiasticis Graecoriim usitatum, melos signiscat aptum ad compunctionem excitatulam.

30쪽

veniendi omnino adieceram. Praecipue namque angebar, amori S patrii caussa, nostratis Constantini Siculi carmina pessuin ivisse, lioriun lepidii aroumenta ab iri culo Barherimano servata Inaois niagisque investigationis vili-Wentiam augebant. Noveran lj in cod. 52. pliit. XXXII. hibliollieme Laurentianae asilias Oilas contineri, quae librarii oscitantia uno auctori adpinguntur, dum re Vera ad tres spectare ostendaui. Quippe inferioris aevi codici anteponendus est abs*ie dubio antiquioris notae prae-tIOSISsImus Barherinianus a me laiulatusi idem indiculus

Georgio Grainmatico tribuit 2ὶ. Ad Constantinum italae tantum pertinent binae odae lae ic impressae. Prioris enim argumentuin Planavis in epitonae contractum cuin indiculo Batheriniano consonat 33, et litoralem habet paraenesin ad Auioris sallacias devitandas . Sequuntur

2) CL Allatium in diatralia de s eoripis p. 322. ed. Paris.1651., Spio. Rom. Τ. IV. p. XXXVI., et tutius vol. p. 659.

3 Hanc oden cl. I. A. a1nerias anonianam edidit in Anecd. e codicitias Parisiensi inis T. IV. p. 380. sib inina simplici titillo Gάριον ερωτικόν. At quantum praestet haec mea impressio videat lector.

SEARCH

MENU NAVIGATION