장음표시 사용
4쪽
6쪽
Iu Vnwη sane F praeclarum nomen avi Ita s. de quap ut Imbcaverant multi docti F sapientes viri, memoriae pro-HIwn est. Horarin bene displuandi facilitatem ad rantes nos etiam, cum domi stuιn hortis una efmtu, de ea re, pmetansis opportunitat pibus alu ndabat, saepius nostro modo sumus locuti; quod quidem eo lubentius faciebamus, quoniam in sum. ma niliaritave ejus fructus caperranus uberrimos. Inter omnes autem, pri de amicilia commentati fint, auctores nobis semper ante oculos versabatur divinum illud M. Toceronis ingenium. qui sub persona Laelii ita de ea disseruit, ut unus e multis E amiritiae vim intellexisse. aipve eius ubertatem ac necessitatem aliis exposuisse, sit habitus. Ha
rent insiua arimis summi dicendi maristri praecepta, qui his nihil flictum, nihilsimulatum, sed quidquid esset, verum s v luntarium esse volebat, pii, quod per Iotam insputationem maxime urguet in bonis amicitiam esse non posse sen-Τo M. III. tiG
7쪽
modum adriduit remedia. Et tamen . cum nuper ad 'os de hac re ali ii i m Urae vellem atque ea comatione Ciceronis mel a de amicitia ae .
curate relegerem, nescio F moguus scsenipuarii ex em s vel omisio vel saltem non sum immer ex.ssicame, mihi ms est. Scipionis pridem sententiam p. uineae silebat, nihil di ilius es , Atam muttatimn a G.
tremusn vitae permanere, optime remis, n9n iis vero utiturra tionibus, pulata iustum confici poste Gimvmntu. S innuinu n a falimn mnicitia D duumv placide acpuevit. Inridunt one Depe tempora, praesta n a aetas plus semel ridit. pel ut amici de rept ca non idem sentiant. velut interranientib- ca i ora vi voluntates ac mores ranam/tentur ataue ad rita studia, piam in Fussus antea rem siluant. ipsi nonnunpiam tranfrantur. L e qmnem ala. ua opinioniun tonsio , non vero animo rem dis unctio inter seros S pe sectos amicos enasci potest. At Cicero, p/i in administratione Nipsilicae atque indeplomam eo. endi m cIe omnia ponunt in amicitia voti statum, studiorram ac sententiarum diu sionem nranis ae-νre tulisse videtur, atqine illud, quod ad p lutatem ac virtutem optimas S unicas omnis honesti amoras conmatmes, tantum pertineret, etiam aliis NMU Π nxO, E . quindi 1sis sis rationurius , pias probi viri S amIcι ιn ordinando re isticae statu se nonnunpiam septi ataque amplecti debere arbitrantire , Nιod, me Didice , cui rei licae salus non minora curae est, 'am optimo culine, sera non oportet auoniam hic, sicuti pleraque moriamιm, consilia saeptiti inceristo fiunt. F ipsa teste 'θ cicerone, od novos casus tensorum,
novormn consiliora in rationes accommodantur; pvale nihil douam auricitia admittit. In cullus meliori S eenι-
rii lare eori maue rationes ad voluntates nos S accommodare,
igne Otares es, Ni saltem eo debet. Non inutile autem
8쪽
erit. hanc nostram sententiam exemplo, ab hoc loco non plane alieno, illustrare. D. Heinsius, vir eruditissimo, visebat eum HUGONE GRo. Tio conjuncti me F quavis data occasione erra illius sinuatum praedicator celeberrimus. Cum itaque anno I 6 3. H siodum ederet, uiam in Graeco carnune GROTII amicitiam alis pre doctrinam summis laudi Uus efferre non disitaυit: sequentibus vero temp,rpibus eum missius alteram Hesiodi editionem in lucem proferret, F a GROTio de reptillica di entiret. ea verba, quae GROTII laudes continerent, ictu P amrem ita enarrat praestantissimus auctor'. AD. Fabricius.
si Penultimus in appendice umni versus
in aliis recentioribu pred missus non stuleret tantis laudibuu mactare nomen HUGONIS GROTII , lau
datissimum profecto, sed praevalentii tu tum in Belgio partibus invisum.
Videmus Heinsit inbecillitatem animi, qui rebus dubiis sanon auderet prostIeri amicum istius piri, quo nec doctior nec melior vixit unquam. Sed Hlud tempori condonandum forte nonnulli putabunt, neque in ea re esse ullam infesti animi signim Iionem. Verum enim vero non his continetur Uiu, latius hoc, si quando eruperit, serpiἔ malum, atque omnem Iucundia ratem ac Mnestatem ex hominum vita tollit. QMd enim turpius ac magis jejunum excogitari potest, piam propter quo a reipublicae bene gerendae serium, quo hie s ille Mertatem tueri patria re commoris se inservire opinantur. F penes quem sit veritas in tantis animorum peraurbationibus S rerum cisilium fluctibus difficile admodum est inteluctu, sanctissim In nomen amicitiae violare, in teratas familiaritates
non mouo Iinguere, sed etiam odia suscipere sempiterna;
9쪽
pred tamen nostris temporibus non semel factum esse Gran bo
Si Din tale p/id accidere post iis , pγi lexi ainodum
funt ingenio F apud quos, ut ait Terentius, non bene viviatur, non valde repugnamus: at si pris ulterius progressi atque de omni animorem conjunctione idem statui pose existimet, meo pridem judicio longe a veratnte Ueoat. I os, amici, vos appello, pιi tu nostra patria reluu geren is non foliun asi usis , vertun etiam praefuistis, si jam alias parara, puam ego, in reptolica secuti essetis, nin eo amicitia nostra; minorabus fima situ re volasset p non multin sapere videamara ; sed illud filum nostris studiis S ri. giliis consciui funus, ut bene intelligantis, in bellis civilAbus ab utraque parte, sic t olim, ita est nunc, pIam maxime peccam; F emin solum esse fortem, honestum ac sapientem vi- Nun, qui di oriatos clximn animos raresim confIngere, F veterem tranquillitatem ac sectiritatem respissicae re era possit. Dare haec tempora m intervalla aut paraiann Musis aut furtunae luditu ia nepιe minus valebant ad mutuam nostram v luntatem intereungendam, ne dicam, tollendam, quam sipiis nostrum aliam Cestem insieret, aut alio cibi atu potionis gener e quam antea delectareri'. In eam igitur cogitationem veni, ut nostra amicitia, jam per traginta fere annos non usi is remn vicissitaulinuri s. ne- p e temporam rationssus obnoxia, non ullis conranodis aut in .
commodis a fio primo sple Idore quidquam inimitata, longe aliis E firmioribus, pysin piae Cicero conrane noraxit, niteretur Jn nentis. Orae dum praero , statim ultro mihi occum it pιaediam persuasio aut potius eorta opinio, v Uil a notus invicem nisi ab optimo anisvo poste proficisci; adeo ut, si piidquam vitii aut labis jam emergere videretur , cujus nemo iuranunis est, protinus ad illud ejusdem ciceronis confugeremus pr aeceptum, pio monet, non visi GIna perfectis honunibus plenepie sapientibus, sed Gran iis, in piissu pra clare agitur, Dunt Anulacra rinutis. Ibae pridem opinio, Irrima hora contractae nostrae consueturinis suscepta, longoreraran Uι con gratia, iste tam altas apud nos egit rassices, ut pimita acciderit, nihil mali hinc timendum sit.
10쪽
Tota pilus naturae nostrae indoles convenatur, atq&e, upita dicam, Iransforanetur necesse est, quam si ea . pias,nuuaetate, ulla res intercedere possis, se ae de prastina nosra benevolentia vel piimum timet aut detrahat: Atque hoc pacto non modo spes afulget fora, uI ad extremum vitae, Wιod tamdi cile esse olim existimabat Scipio, futuri simin amici; sed
certissimam rem esse plane denuntio. uuare, si idem Scipio suae, pIam csIm Laelio contraxerat, familia=itatis memoriam sempiter am S i posteritati notam fore desideraret: Ego. pri non minores puam Scipio aut La situ glo=vor habere amicos, sinerem tria iam Dora1m. prates inonini antipιitate vis inveniuntur, nomina ignota esse postem,pniinquaniprofecto illud. plo semper erga vos sui animo . patiar.
Sed pιu ego sum y si puid scripserim, quod forae nostrora mhominum, aurit u placuerat, an id ad cognisionem posteratatis perventurium sit, omnino incereum est; alia igitur erat inra. utenda yia , pva illud, piod tantopere coperem, praestare possem F quod per me mistu liceret, id per sunt num viram H D G o N E M G R O T I U M essectum redderem. Neque in ea re me mistrabitur spes: nemo enim est, qui disitet, quin G n. o-Ti AN I ingenu fractiu etiam admiratura sit posteritas, F iis aditura monumentis, piae 9lim Graeci S Romani reliqμmmint, cium iis vel iurentionis gloria, vel accirentae doctrinae diligentia , vel bonarrem remum copia, vel ianique Danina scripturae elegantia ac venustate eo unctissimos Absolutis igitur traluu Antholosiae Graecae, ab H UGONE G R o Tio Latinis Perm is resistae, volumini,us, facere non possunt, in illud optu, piod apuae poster u semper erat in deliciis S inter insignia eloquentiae anque in striae censebiatur argumenta, D, is serram non sine funima signifieatione nostrae mutuae voluntat G. Sic enim sim posse puta,am, tu nostris amicitia, conjuncta cum GROTIi dom ina F ingenii fenilitate, etiam posteris innotesceret, quod si fuerim conse-euitu, me nm msra nctum esse arbitrabor. Tantum, aut et iam plus quam necesse es, de consuetudine nostra. Nunc de hoc volumine agendaran, quod, cum duobm priori-