Anthologia Graeca cum versione Latina Hugonis Grotii. Edita ab Hyeronimo de Bosch

161쪽

r4o FLORILEGII GRAECI

Σύρα κατιθυνας τοξότιν ἐν πολεμω, 'Εν τε συναγκυαισι παρίτασο δεξακοῦσι Πρωτα δώς αγρης δωρα κατ' αντιπάλων.

162쪽

I4IXVI. LEONIDAE, TARENT INI. Rupibus Arcadicis suspenssit Pani Lycaeo Thera machus lepores docta ferire peda.Λt tu Theti clio Deus hoc pro munere don2, In bello certa mittere tela manu, Auxiliumque illi dextrips convallibus adsta, IIt spolium victo primus ab hoste serat. XVII. PAULI SII. ENTIRILII. Has tibi, quas quino munitas ungue leoni Abstulit exuviis sanguineumque caput, Hac, Pan semicaper, pinus sub fronde reponens, Addit agreste simul missile Teucer Arabs. Nunc quoque signa manent semesa in cuspicie dentis, Ptiain tulit in partem se trucis ira ferae. Tunc eum silvicolla Ny hae saltastis aquarum,. Non senui illius territa liuba minis. XVIII. Z o N Λ E. Hatre tibi sub platano Telesion suspendit agresti Detractam pellem de moriente luPo, Apposuitque simul sub fronde virentis olivae Noe, sua quod solira est dextra rotare, pedum. Tu juga , Faune, tenens, contentus Paupere dono,

Fac sit in hoe illi prospera praeda jugo.

XIX. A N T I P Λ T R T. Hos veteres nebulae pannos, frangique negantem Ex nervis laqueum, vinclaque terge una,

163쪽

FLORILEGII GRAECI

164쪽

Et ruptas caveas & subsilitaruia fila, Et quae de flamima venit ac tua sudes, Quodque fluit lentrum de robore, quaeque volucres Captat, & ex visco semper ariando madet Quiqiue plagas nodi triplices strinxere latentes, Quaequere in clamosos noXa parata griles, 'enat cr Gambis Neolaciae filius ista Pan illi sacro, senex Arcas ab Orclaomeno. X. LEONIDΛE alio MNΛ3 ALCI. Insulsis cervam cinxit Cleolaus, & hasta Perculit, in saltu dum latet illa suo, Ad vada Maeamici. sub pinu colloc t alter Quae ramos octo fragmina frontis habent. XXI. ANTIPATRI. Cervam quae Pholoes dorso Ladonaque circum, Atque Erymantheas propter agebat aquas,

Patre Theariae Lasionitis ille Lycormas Cepit, ab hastili cum foret icta Rio. At pellem celsaeque simul duo cornira frontis

Silvarum dona inae donat habere Deae.

XXII. S Λ3 II. IIaee bovis Herculeo suspendit cornua possiBissenis palmis ar .im & exuvias . Quem cum se rueret contra rex ipse Plii lippus

Cuspidis invidiae vulnere sentit humi, Qua pedis Orbeli sunt pastara: terra beata Emathia est, tali qme duce freta viget.

165쪽

ri. ORII. EGII GRAECI

166쪽

Qui prius Octeli tauriis nurgivit in agris, Pinguia depopulans arva Macedoniae, Dardaneum donutrix c ut illi immane Philippi Martia fulminea pereulu laasta manu; Cornuaque excelsae decus & munimina hontis Consecrat, Alcide, non sine pelle tibi. Quippe tua de stirpe genus deduxit, & ipsum De bove consecto laus proavita decet. XXIV. S A N I I,

de eodem.

Haee dedit indomiti tauri tibi terga Philippetu,

Alcide Minyis cognite clade sua, Cornuaque ipsa simul, quem saevum ac triste frementem obviiis Orbeli sub pede fudit humi. Tabente invicia crescat tua glorria, sanguis Clare Beroeaei principis Λenaalliae. XXV. ANTIPATRI. Nams macie Phila, genitore Polyenite Sosis .. Arriam, Phoebe, tibi, rete, fidemque dicat. Venator dat rete, pater lyculator at areinn, Mater at ipsius Ilulere docta fidem. Hic alios vineat venatibus, ille sagittis, Et cithara cunctis doctius illa canat.

167쪽

Κάμαν, καὶ μογερων πιπμ σαγηνοβολων. ΛΘετο δε Κλε νικος, ἐπει καὶ πόντιον αγραν Λω, και πτῶκας πολλάκις ἐξεφόβει.

168쪽

XXVI. CALLINACHI. Vivite Cynctiades, siquidem iam Cretiis Belaemmae Dianae sacer est arcus in Ortygia, Quo juga vastavit. posthac requiescite caprae , Nam Dea nunc volis ota certa dedit.. XXVII. Λ E G I D I S. Hos tibi suspendit varos, baculum*re volucrem Cum calamo Medon aucupe, Phoebe potens. Nempe ex arte levi levia haec feri munera: si quid Majus ei dederis, tu quoque plura feres. XXVIII. AGATHIAE, ORATORI M

Lutotas ad scopulum venatu duplice laetus Hirsutiun, Capripes, sera tibi, Faune, caprinae. Namque uti latrans canis & venabula temaciaspide stant cordi, praedaque parva lepus , Retiaque in fluctiis inunera & sedulus auceps,

. Et toto pisci s an ne sagena trahens. His te inunetainu merito Cleonicus honorat, Felix in Iepores nec miniis ille mari.

Dedicat hane Phoebo URNas Eunonius aere die clam, Non sine clivina Mi fide incit ope.

T a Cum Disi tiroci Cooste

169쪽

148 FLORILEGII GRAECI

170쪽

Cum commissu ei fuit in certamine Parthis: Nam Locra vix sonuit pectine tacta chelys, Absiluit rauco ruptiis modulamne nervus: Sed ne parte sui clauda Camena foret, Insedit cilliarae tenera mam voce cicada, Proque destit chorda defici ente sonum. meque prius nemoriam cantare solebit in uniuiis, Coepit cuni lyricis foedus inire modis. Propterea issii, Phoebe, datur tua parva voliteris Λerea, quae culiaram stat bene facta super. II. ΜΛcEDONII, CONSULI 3.. Eumolpiis digitos acrilsans multa seniles

Ad tripoetas citharam finxit Apollineos. Ne mihi moliri posthac sit amabile carmen, Ne myri sit ilicens tangere fila lyrae. Vos juvenes pulsate chelyn: pro pectine nctis,

Sit inculus trepidae funia columna naan M. III. L E O NI D A E. Non modo frondosa cantare lab arbore novi ,. Cum calidii aestivo me fovet aura die, Musa viatores mea dum delectat inemra, Et teneri pascor nectare roris ego. Sed super invidiam torvae quovie Pallados instam Hie tibi conspicior parva eicida sedens.

Diligi mi r quantum Musis & Palladi: postmaam, Nos nutivit L ei tibia displicuit.