Anthologia Graeca cum versione Latina Hugonis Grotii. Edita ab Hyeronimo de Bosch

271쪽

s So

ri. ORILEGII GRAECI

272쪽

Horibus e pulchrris mitto tibi, pulchra, coronam, Composui inanibias quam, Rhodoclea, meis. Est narcissus ibi, rosa nec minus. est anemone, Alba*re caerialeis lilia cum violis. His redimita captu noli, precor, esse superba:

Sic es ut hoc serium: sioret & hicle petita CXXVIII. E I U S D E M. Contiguas aedes habuit Venus altera nobis:

Per Prain non leviter mens furiata mea est. Illusit mihi blanda: foret cum sola, rogavi: Erubuit. veriam tacta ab alnore fuit. Sero tamen seci. gravidae nunc ainlio parius Imminet: heu fugiana rectius, an maneam pC XXIX. E I U S D A M. Haec cute pulchra pnxis, larismae superciliisque,

Longa satis , vernans ubera, flava comana. Τempore inuata est a canescentibus annis, Umbraque de specie nulla priore manet.

Einta coma est illi, facies disper lita riagis, Qualem vix trabeat simia, cuin vetula est. CXXX. E I D s D E M. laficciatur amare Melissias: arguit ipam Corpus, habens plena vulnera de pharetra. Huc gradus inconstans , hoe clamat anhelutri Oris, Et defossa cavis lumina sim ciliis.

273쪽

II πω σοι μύρον ηιχ, μύροι το μύρον Θεραπευων, Uς Βρομίω σπένδων ναμα το τοὐ Βρομίου.

274쪽

Vos duram , per Vos Veneris rogo numen Amores, Urite alliue, donec perdita dicat, amo.C X X XI. E I U s D E M. Si duo corda ne*ais incendere, sananufer, ignem Auser, Vel transfer quem mser unus habet. CXXXII. M. ΛRGENT Λ R. II. Non amor est, oculis 1i quis sapientibus iactu, Corpore quain pulchro ceriait, tabere velit: Sed turpem si quis vi leat, visamque coepiscat, Pectora de tali plena furoris habetis; Hic amor, haec nautina est: nam, siridia est pulchra puella, Cunctis, judicium que Is valet, illa placet. CXXXIII. IN CERTI. Quae niihi es unguenturn, te unguento muneror isto. Sic ali pati Bromio pocula dat Brolmi. CXXXIV. R U F I N I. Dat facies animos Riaodopae. si forte saliuem, Torva superciliis vix mihi Iedest ave. Ipsitu exornem seriis si limina, flores Calcat in Mimano protiniis ista pede. Triste veni senium, Nagaeque accurrite: vobis Aut nulli Rhodopen flectere posse datuna.C XXXV. R I U s D E M. Arnia in corde meo rectae rationis, an Orio ciens uni par satis unus ero.

275쪽

2 si

FLORILEGII GRAECI

276쪽

Mortalis certabo Deo: sed si comes illi Bacaelaus erit, contra quis ferat arma duos 7 CXXXVI. I N C E R. T I. Bina Venus, Mulaeqtre decem, bis Gratia bina, Dereylis est etenim, Gratia, Musa, Venias. CXXXVII. R U P I N I. Lumina Dnonis tibi sunt, Venerisque papillae . Pes Tlieticlis, Melite, Palladiaeque manus. Felicem aspectila tuus, ast aliasque beatum, Senes leum faciunt oscula, noxque Deum.

CXXXVIII. E 3 U S D E M. Spes mea, Rusinus tibi vivere dulciter opto , Vivere si sine me mater ipsi potes. CXXXIX. Ε I u s D B M.

Ante quidem pueri, sed nunc mea citra puellae pDiscus erat coris tunc mihi, nunc crotalum. Pro tenera vaciraque doli cute, nunc mihi gyplay Incipit atque emtum larim placere bonum. Delphinas jani fronde virens Etamantiam MNbit, Et celeres cervos aequora cana ferent.

C X L. E a V s D E M. Si iactu duo corda pari petis, es Detis: hae stVergunt tela, Deus jam mihi non es Amor.

277쪽

D. O IULEGII GRAECI

278쪽

C X I. I. C A L L I M A C H I. Sit 'talis sonandi, Conopion, ct til i, si lena Me super hoc gelidum Iimen trabere facis. Sic injusta cubes, ut me reqluescere cogis. Juippe nec umbra levis de pietate tibi est. Vicinos miseret, sed te nihil, advenit alba, Quae te hormn immemorem non sinit esse , coma.C X LII. R U O N I. Cui patuere Deae, clunes si cerireret istas, Numqtiam respiceret, quas habuere Deae.

CXLIII. E I U s D E M. Cenatant Rhodope, Melite, Rhodoclea puellae,

Cui femortis pii lchri gratia prima foret. Desce me steterrent spectarulae more Dearmna, Piuulque illis deesset, nil nisi nectar erat. Alburiuna Paridis me terriait: hinc tribus illis Coelitibus per me cinque corona data est. CXLIV. E I to D E Μ. Sumamus Prodice cnam lavinius a o coronas, Plenaquere ducamas grancia poeta meri. Gallitia quae patittar vita est Nevis r im e senectus Impellit, ct finem mors inimica facit. CXLV. E I U s D E m Europes equidem sunt oscula dulcia, tantulnSumma licet tangat labrai vel ora tibi:

279쪽

FLORILEGII GRAECI

280쪽

LIBER SEPTIMUS.

Extrarit ex imis unguiculis animam. CXI. VI. E I U 1 D E M. Nunc ubi Praxiteles ille inclitiis, & Polycleti

Viva potens Olim ponere signa manus Nam quis odoratos Melites in imagine crines, Ignitosque oculos, pulchraqua colla dabit PMarmoris artifices ceraeque ubi P debuit aris 4 Haec facies, superiana ceu sinulla lara, coli.CXLVII. E I U S D R M. Non monui, Pridice, te, nostra, senescimus: & non Dixi, dissidii semina Raa venient. Rugae cumque comis pannucea pectora canis, Quique aegre fracto trivsitur ore son Nemo fores adit ecce tiara; neque supplicat ullus Jam tibi. ininsimus te qmsi Milla viri.

Transfuga qui meram, sub Iuga nussire eo. Sponte mea servus tibi sum coepiensque volens rLibertas valeat: non placet illa mihi. Constitui ritus esse, tuus canescere: ranciun, Ne spes, Oro, malus fascinet haes oeulta.

CXLIX. E I U 1 D E M. Ille quis est, nudam qui te expulit atque ee lit Qui sacere hoc potuit, saxeus ille fuit.