C. Cornelii Taciti Opera, quæ exstant, integris I. Lipsii, Rhenani, Vrsini, Mureti, Pichenae, Merceri, Gruteri, Acidalii, Grotii, Freinshemii, & selectis aliorum commentariis illustrata. Ioh. Fred. Gronovius recensuit, & suas notas passim adjecit. Ac

발행: 1685년

분량: 1327페이지

출처: archive.org

분류: 로마

1211쪽

ANNA OvM LIB. XVI. viij uippe semina belli civilis, ta defunctionem a domo Cr*rum quaesitam. Ac ut memoria tantum infensi nominis ad disicordias uteretur, assumpsisse L. Silanum juvenem genere nobilem, ' animopraeruptum, quem novis rebus ostentaret.

Ipsum

deinde exscribebat artifex: pingebat pictor imagines, quamdiu sit ioci ti

ma imitatιonis imitatio, ut Caecilianus

libro . epist. Iulio severo seribit. Itaque, ut dixi, Cassius avi sui inscriptam estigiem colebat: quod crimini datum de ipse in Sardiniam de-

Portarus est, uti mox Cornelius refert. Sed a Nerone tandem hic mori uis as dicitur Suetonio. Cassa Gn-

Contra Sextus Pomponius de si iccessione juris prudentum de Sabino locutus sie hatiet, Huic successit C. Caspus

Letamus, natus ex stia Tuberonis, quailiat n ptis Servii Sulpitii: ct ideo proa tum suum Servium Sulpitium appellisint. Is dc consul fuit cum Quar-tino temporibus Tiberii. dc plurimum in civitate auctoritatis habuit; donec Casat eum civ hate expelleret. Expulsus ab eo in Sardiniam , revocatus a Vel patiano diem suum obiit. Idem Cassius supra libro Ia. caeteros Praeeminebat peritia legum: qui cum Syriae praeesset, quantum sine bello dabatur, revocabat priscum morem :cura provisuque perinde agebat ae si hostis ingrueret. Ita dignum maioribus luis , ita familia Cassia ratus per illas quoque gentes celebrata , poli illum Callium qui mandatu Senatus M auctoritate Pop. Rom. adjutus, Syriam cum tribus exercitibus qui in eadem provincia erant, in pol citatem suam, redegit. teite Livio lai. dc aliis scriptoribus. Ver-

rranius.

I ut memoria. J Lego , ae ue.

Lipsius.

ut memoria tantum insensi nominis

ad discord M ureretur. J Scribendam , ut Faernus legebat: De ne memoria Iantum in s. nammis. Visinus. Nero

scribens ad Senatum , iis tacite occurrit . quae Cassio apud eum gratiam parare potuissent : scilicet illum non amore libertatis , ejusmodi tentare , sed odio sui tantum. Et ut sciatis sin quit Callium in mei solum remi-ciem , illius Cassii se agnatum facere. en ad impetium vocat, de sollicitat

silanum. Satinerius. Accuratissimus interpres legit: c ne memorLa tantum . dcc. At integra est lixe lectio

enim vult Tacitus: Statua Cassii culta , hostis Caelatum , dc adsumpto L. Silano, cujus patruus imperium erat meditatus, ninil aliud egisse C. Cansium , quam ut repetitis tantum aestimatisque eorum nominibus, qui vel ipsi Caesa tibus extiterant infesti, vel tales nomine ae sanguine contingebant , discordias populi adversum Caesares excitaret. Quantum in oblitteratis ae depressis ejusmodi nominibus momenti Principes reponant, vel ex eo horum instituto liquere potest, quo damnare ejusmodi nomina, dc interdicere potieris, consu verunt. Cuius passim , etiam apud Tacitum , exstant exempla. Eoxhοrnius. Frustra interpretantur , quod vitios im est. Recte Lipsius de Faernus, aene. Hoc enim lignificat: de quali non sussiceret infamis ae damnati hominis memoriam renovalle

palainque coluisse , quod quid aliud

quam parricidium ejus pro dare de ad simile scelus praesentes vocare λ) ad junxisse partibus ece. Vel etiam: Et ne ad rebellionem stimulandam una holiis Caesarum imagine niteretur in qua praeter nomen nihil est additamenti , assumpsisse Silanum , dcc.

Praestactus, de iis qui rigida esse i-que

1212쪽

II18 C. CORNELII TA cITIIpsum dehinc Silanum increpuit iisdem quibus pa

truum ejus Torquatum, tamquam disponeret jam imperii curas , ' proiceret Τue rationibus ta libesiis G τμstolis libertos: φ inania limul de falsa. i nam Silanus intentior me tu , & exitio patrui ad praeca vcndum exterritus erat. ' Inducit posthac vocabulo indicum , qui in Lepidam Cassii uxorem , Silani ami tam , incestum cum fratris filio , ta iras sacrorum ritus confingerent. Trahebantur ut conscii F Vulcatius Tullinus, ac si Marcellus Cornelius senatores , & Calpurnius Fabatus eques Romanus : qui appa lato principe instantem damnationem frustrati, mox Neronem circa sui iam a scelera distentum, quasi minores evasere. ' I unc senatusconsulto, Cassista Si

lans

que audacia sunt. Ita Ciceroni pro Rostio, Proruta audacia. dicta. U-ρ lai Practerra rationibus o libe is. JIllud his verbis significatur, quod libro superiore planius tradidit fuisse objectum Toiquato Silano, quodnabiles haberet , quos ab epistolia , o

libellis. O orationibus appellaret e no-mrna ct med tamenta summa cura. Fer remus.

et Inania simul O falsa. J Castigavimus, o mania M O salsa. Rhenanus. vulgo. ιnania. Sed abstulimus redundantem, O, Florentini ae

Veneti. Puben a Nam Silanus intentiar meta exitio patrui ad praca υendum erat

dum est verbum . exterritus. Vrsinus. Deleri poterat non modo vox erat , sed & , exterritur. mihi profecto resipiunt illegitimum quid : idemque iere pronuntiaverim de illis,

rcitus.

s. 'eatius Tulimus.' Credo, Tertullinus: supervixitque ad principatum Vespatiani. libro iv. Hilior. Vulcasius Tertu in tribunussplebei intercessi. Lipsius. 6 Marcelias Cornelius.' Quem Galba deinde interfecit. libro i. Hi istor. Luam glorram ad principatum artiatit, occisi Obultronii Sabim, O Cornelii Marcella in Histania ' Noto eo , quia Tacitus ipse admonet, evasiste eos hoe discrimen, & Neroni superfuisse.

Idem

7 Calpurniur Fabatus, J Ille prosocer plinii Seeundi. Idem. Calpurnitis Fabatus eques Rom. JFuit hie patria Novocomensis , C. Caecilii Plinii prosocer. elus antiqua memoria adhue Comi visitur Iovii

Benedicti, v. Cl. opera, eruto monumento in haec verba: C. Calpurnius. L. R. OQ. Fabatur. VI MI III. Diri t. d. praef. Vat. trib. LI. XXI. Rapae. praef. εοM tιr. VII.

qua. sunt. in. Numidia. Fiam. D. U. ex. patrimonio. T. F. I. Alci

8 ne senatusconsulta. J Volumen regium . tunc eonsulto senatri. Paulo

poli apparet illinc etiam legi polle.

Haud minus promptam. Rhenanus.

Scribendum est, Tunc consis ιο senatu.

1213쪽

ANNALIVM LIB. XVI. III siano exsilia decernuntur ; de Lepida Caesar statueret. Deportatusque in insulam Sardiniam Cassius, & senatus jus exspectabatur. Silanus tamquam Naxum deveheretur Ostiam amotus; post municipio Apuliae cui nomen est Barium , clauditur. Illic indignissimum casum sapienter tolerans , a centurione ad caedem misso corripitur. Suadentique vendis abrumpere , animum quidem morti destinatum ait,

di ita libet Corvinianus habet. Ver

r Senatus ius exspectabatur. J Vulnus . cui non medeor. Palmelius legit ita ab Hieron. Berchemio accepi, vereri in eo amico Senatui seu ui Pe ctabatur. Franciscus Medices: σθ-nectus ejus exspectabatur. At de exsilio Cassii, convenienter cum Taci-ro Pomponius De orig. iuris: Ca-jus Cassius Longinus plurimum in eiλ-

rate auctor raris habuit , donee eum

C sar Nero, non Claudius, uti censent) pe urer : expulsia que ab eo m

eximia ejus scientia, noster I. X I r. Ea tempestate Casitis ceteros praeminebat peritia legum. Plinius libro v I r. Epii l. Lator quod domus C. G i, hujus quι op an a Fhota princeps parent fuit , serviet domino non minori.

Lipsius. Et senatus jus exJeflabatur. J Haud scio, damnato Cassio quale jus senatus exspectaretur: ae ita scriptum lego , Deporiat que in insutam Sardiniam cap us e senatus itist, stillaba rur , id est, ex senatus decreto. Ver-rramus. Inter tot emendationes fa tius erit vulgatis adhaerere. Claudius neminem ex sesium nisi ex sinatus auctoritate res tu t. Sueton. Ia. Quod Nero, qui alias dixerat lib. I 3. annal.

Tenerer antiqua munia snatur , θmandatis exercitibus eonsulturum, in

Callio aemulatur: imbellis enim licet olim dux) habebatur libro i 2.

ann. I a. de oculis tum captus erat Sueton. Ner. 37. At non expectatur

restitutio Silani, quippe qui Neronis erat praecipuus timor. Salin ruis. Hisce nee Lipsius nee Aluretus medentur, & ne tentant quidem. Palme

rius tentat ille quidem . sed irrito conatu. Ego nihil hiscere etiam posia sum : nisi ii delenda plane sunt. Etenim oratio sitne his integra: & ipsa nullo modo aptati ad sententiam loci posse videntur. Nisi trajicias in hune

modum : Tune Senatusianseo. Cassio OS: lana exsilia decernuntur , dr L pida Casar flatueret. Et Senarus ocius ex quebatur : deportatusque in insulam Samdiniam Cathus. Silanus tanquam Naxum dcc. Acidalius. De eorruptione hon dubitatur. In Florent. legitur, o Senatus ejus. Quod Frane. Μedices corrigendum censuit: senectus eius. id est, expectabatur, ut se-ilectute caderet, contra quam accide rat Silano , cuius senectus non expectata. Ego potius legendum sitspicor. extrus Gus. timebatur scilicet ne centurionem Nero ad caulem Cassii partandam mitteret, ut Silano acciderat , di ut moris tunc, ad fugiendam invidiam civitatis. Sie de Lollia

l. ra. In Lolliam mittitur tro nus, a quo ad mortem red geretur. Pichena.

Hae plui imos exercuerunt. Et locus haud dubie mendo ius est. Quippe jamjam tradidit Tacitu , Senatuscon-itillo exsilium Cassio indictum. Quo modo igitur hie dicitur. Senatus jurespectatum Florent in . codex habet; senatus ejus expectabatur. Corrige autem ; O festinatus exitus exspectabatur. Id est, in Satdinia brevi vitam

1214쪽

oro C. CORNELII TACITI sed non permittere percussori gloriam ministerii. At cenis

turio quamvis inermem , praevalidum tamen & irae quam timori propiorem cernens , premi a militibus jubet. Nec omisit Silanus obniti, & intendere ictus quantum manibus nudis valebat, donec a centurione vulneribus adversis tamquam in pugna caderet. Haud minus prompte L. Vetus, socrusque ejus Sex

tia & Pollatia filia necem subiere: invisi principi,

tamquam vivendo exprobrarent interfectum esse Rubellium Plautum generum Lucii Veteris. Sed initium detegendae saevitice praebuit 'interversis patroni rebus ad accusationem transgrediens Fortunatus Iibertus, ascito Claudio Demiano, quem ob flagitia vinctum a Vetere Aliae proconsule , exsolvit Nero in praemium accusationis. Quod ubi cognitum reo, seque & libertum pari sorte componi, Formianos in agros digreditur. Illic eum milites occulta custodia circumdant. Aderat filia super ingruens periculum longo dolore atrox , ex quo percutiores Plauti mariti sui viderat: cruentamque cervicem e jus amplexa, servabat sanguinem, de vestes respersas, in vidua implexa luctu continuo, nec ullis ali mentis , nisi quae mortem arcerent. Tum hortante patre , Neapolim pergit. Et quia aditu Neronis prohibebatur, egressus obsidens , audiret insontem , neve consulatus sui ' quondam collegam dederet

eum morte commutaturum Cassium sperabatur. Quam pestilens, 5c aliunde advenientibus plerisque letale suerit Sardiniae caelum, nemo nescit. In hane autem Cassius erat deporiatus. Eoxtarnisu. Acu rem tetigit Fr. Me dices. Si e lib. M. P. Celeram GMaab- sol re ne εὐbat Casar , traxit senecta

donec mortem obiret. GIOnovius.

I Sed non permittere percu seri si viam. J Faemus legebat ; sed non praripere dce. Vitinus. Marci. A vero permittere dce. Male, & contra Taetii di viri sortis mentem. cι

trusa

2 Interversis patroni rebus.JId est ala ipsomet liberto , qui patroni rem ia-

miliarem fraudaverat. Dehena. 3 iri a implexa luxu continuo. lexa vocem certum est mihi delendam , natam ex superioris lineae iterata voce amplexa. Acidalias

1215쪽

ANNALivM LIB. XVI. Tarrhberto , modo muliebri ejulatu , aliquando sexumcgre ita , voce infensa clamitabat. donec princcps immobilem sc prccibus & invidiae iuxta ostendit. Ergo nuntiat patri a icere spem, S uti necessitate. Si- II

mul affertur parari cognitionem senatus, 2 trucem sin tentiam. Nec desilere qui monerent magna ex parte heredem Caesarem nuncupare, atque ita nepotibus de reliquo consulere. quod aspernatus , ne vitam proxime

libertatem adtam novissimo servitio foedaret, largitur in servos quantum aderat pecuniae : & si qua asso tari possent, sibi quemque deducere, tris modo sediti sud stuprema retineri lubet. Tunc codem in cubiculo, eodem ferro abscindunt venas, properique & singulis vestibus ad verecundiam velati, balneis inieruntur. pater sil iam , avia neptem ; illa utrosque in

tuens, & certatim precantes labenti animae celerem exi

tum , ut relinquerent suos superstites ta morituros. Ser vavitque ordinem fortuna : ac senior prius , tum cui prima aetas, exstinguuntur. Accusati post se

pulturam, ) decretumque ut more majorum punirentur.

Et Nero intercessiit, ' mortem sine arbi:rio permittens.

ear Immobilem se precibiu ct invidia iuxta ostendit. J Non habet hie

paniculain , o, exemplar Budense. scut nec mox adverbium , simul tomia affertur parari euntiaonem Senatus. Rhenanus. Fortallis, invidia. nee precibus nec reverentia iam ae , aut maligni rumoris metu movcii.

rur. J In exemplari Budenti habes ,

extinguisur. Rhenanus. Legendum, tum cut proxι- --. aut potius , - femores ρυ- , tum cui P ιma atm. ut capias . prius patrem dc aviam, deinde siliani exspirasse. Modatius. 3 Decrerumque ut more maiorum

puniretur. J Neroni cum quaeieret , quid esIet , More majoriam, ruponsum est, Nudo homines cervicem inseri furca . corytisque voras ad ne cem eat. auctor Tranquillus. Fer

retrus.

Mortem sine arbitrio permitten3. JClarissimis Faber his huncce locumat. igit. Piimo ei visum legere, mortem tibero arbitrioa poli maluit, fusarbitrio. Quod potiremum magni vatis effatum iure placet: magis tamen meum . mortem sine ar&trio. Et adseverem eam Cornelii ieripturalia esse, a Florentino etiam codice ut postea compeii) approbatam. Mora sine arbitro , libera, sine domino. sine iudice. Simile lib. i. Annal. Mupraemia sub dominu , poenas siue ar itro Use Z Liplius. Mortem sine arbitrio permittens. 4

1216쪽

1 Irdi C. CORNELII TACITI ea caedibus peractis ludibria adjiciebantur. P. GaIlus eques Romanus , quod Fenio Rufo intimus ,& Veteri non alienus fuerat, aqua atque igni prohibitus est. Liberto & accusatori praemium ope

rae, locus in theatro inter viatores tribunicios da

tur. Videndum an legi debeat: martis arbitrium permittens. Ursinus. Sue arbitrio, id est , arbitro . ut iudicium pro iudice, iussirium dabo ait praetor Libro DD. de facile animum inducolixe vera eme; quod legitur apud nostrum Ilibro . Gn. superbiam vice superbam. Sed si eadem postulas in eodem verbo, de Caesare pete. libro 3. constituit tit arbitri darentur et per eos Ferent aestimationes posssonum , ct rerum quanti qkaque earum ante bellum fuissent , atque ea credi IOrιbur transilerentur. adde, O Mius appellast de Uimatione, o solutionibur, qua per arbitrium fierent rat Caesar praesem consit uerat; fore aiaxilio poetuebatur. Salinetius. Lipsus ait Fabro placuisse ,

martem suo arbetria et cum in vulgatis omnibus legeretur . mortem sine arbitris. Ipse autem ex ingenio restituit, mortem sine arbitra , id est,

liberam , sine domino , sine iudice.

Sic libro I. An n. On praemia sub δε- mrnis , poenaa sine arbitra esse ρ Quam correctionem a Flor. codice confirmatam . recepi. Puliena. Scribendum esse , mortem sine arbitrio remotis zens , docuimus Observat. Φ, 2. Gro

I Inter viatores Tribuniciat. J Qui spectasse videntur non abiuncto da Tri bunis loco, uti ad obsequia apparere pollent. Hoc autem inter praemia: quia Tribunos honestissimo loco speetasse, vel hine colligas, quod Caesari Iulio inter honores decretum : Misemper festa curuli sederer, excepto per ludos. Tum enim sessio ei in Tribunicios sectio, inter eo ut quoque anno Tribtini essent, concedebatur. Dio lib. x Ov. Itemque postea Augusto: in insuUΗἰiu Tribunorum plebit suderet. Dio idem, Iibro x ix. LV r. Deus in theatro inter viatores Triabunitios datur. J Qui Diatores Romanis antiquis ellent, diu anxie quaesivi, & dissicultatem afferebat, quod apparitores, viatores. accentos, liciores , summotores, ita ossicio coniunctos observarem, ut quae inter illos differentia esset constituenda . ignorarem: quod tamen longo studio de diligentia me adinveni ne existimo. Itaque hi omnes c paritore

dicti, quod scilicet Magistratibus ansistetent, de praesto essent ad obsi

quendum Lis. 3 . s. dc 1, 33. Quod de potissimum passim patet ex Amm. Marcellino, de ex Iustiniano, in l. 3I. g. s. Cod. de Discop. curis. Hi quoque nominati ministeria, l. 3. f. Tutor. D. de suun Z. tutor. Aliquando apparitio, l. finali, β. finali, D. de einctian. Cicero tamen in epist ad Thermum, anaritionem pro ossicio apparitoris accepit Vocati quoque& interdum oscia , l. Izistram , g. Ne tenuis, D. de ine. prae . Nonnunquam osciales , Rubrie. & l. r. Cod. de filiis ossiciat. dc Cap. NM-tur , 4. quaest. quarta. Interdum exectis ores , l. 2. Cossi de sportui. Aliquando misit, uti cap. I. de immu

ρim. In horum numero fuere licta-rra, qui apparebant his tantum magistratibus , qui auctoritatem haberent non solum vocandi de ligandi . sed di quoque puniendi. hique ab aliis in hoc distinguebantur , quod iecuri de virgis supplicium de damnatis sumebant. ju Tu magistratuum . quibus apparebant. Ita Tribunos Consulari potestate creatos, Iictores habuisse constat ex Livio libro 1. Ita

1217쪽

ANNALI vM LIB. XVI. II 23tur. Et mensis qui Aprilem eumdemque Nero

neum

Consules ubique, ita 8c Imperato- tres. Isti autem lictores de aliquando summotores dicti, eo quod eorum OL ificium esset, turbam de alios quo Dcunque summovere. Liv. 3, s. dc g. dc libro ου , 33. dc s, 29. quo in loco pro summotore , intelligendum lictorem , non dubitandum vel propter verba libro as , 27. Occensis munus fuit vocandi . de ab acciendo dicti, ex Varrone libro f. de Ling. Lat. Cie. libro I. epith. r. ad in Frat. Verum quia dc id munus propitum erat Maiora. in quo di. erreni de distinguerentur, indagandum. Hi araris munus praecipuum fui me vocandi, constat ex Columella in praef. lib. I. Cic. de Senect. c. I 6. Et Festo in Vιatores. Et Liv. g , I g. Et Plin. ig. 3. Ex dictis patet, sicuti occensi, ita dc Tia- roris quoque vocandi munus fuisse.

At quomodo distinguendi sint, non

aeque manifestum. Ego statuendum puto. in hoc riatores ab LAccensiu di-hingui. quod Harores non modo vo

candi ius haberent , sed et ligandi.

Accensi vero minime. verum quia Sigonius id aperte negat libro a. de jure antiq. civ. Rom. cap. I s. ideo comprobandum est. Livius libro 3 , c. &6 . I 6. de s , Io. dc ε , I . v trobique enim apparatoris voce, Dia- rarem , omnemque alium , qui ligandi ius haberet , intelligendum

non dubito. Sicut 3 , 38. de Harorι-bus interpretandum coniicio. At Cicero omnem terupum demit, quum ait in Vatinium : Miser ne υiatorem,

qui M. Bibialiam υι domo extraheret.

Itaque quum Tratores facultatem haberent ligandi . in hoc ab Occensis distinguebantur r ccensi vero a Viatoribus alia differentia discernuntur. Namque Accensi munus erat, etiam meridie conclamare populo , quod Haro es non faciebant. Id autem constat ex Varrone loco citato. Et Plin. 7, 6. Hatores aut proprios fuisse Tribunorum pl. sicuti lictores Con.

salum existimavit plurimae lectionis vir , Andreas Tiraquestus ad Alexandrum motus auctoritate Livii r . 6. qua tamen in re eum hallucina tum non dubito. namque non modo Tribuni pl. sed dc alii magistratus uiatores habuere, quibus vocandi ius ibit. De Senatu constat ex Plin. 18, 3. De consulibus nulli dubium. De Ai dilibus patet ex Livio lib.

mae in Basilica Sancti Petri in vaticano extat tabella antiqua inscripta , in qua fit mentio T. Tettiem ima toris Ora ιcti. Et in Ie de Sanctae Caeciliae in alia tabella. Diator. quastor. ab aerar. in alia in domibus Dominorum S. Clucis legitur: Ti. Ones

iit et de reliqui magistratus υtatores proprios habuelint , rationi consonum est, de constat e et IurisconsuI-

iis , l. finali , de iudie. p. l. Ma taput . g. Illud quara potes: de rebus eOIum , qui lub tutel. p. Vnde de Tratores Plaetoris scit. vel Iudicum aliorum eisdem dicti executores litiam . ut Imperator docet in I. TH-plici, de actombur. Platores ex servorum genere fuisse contendunt aliqui ex recentioribus auctoritate Strabonis innixi libro s. dc Gellii io, 3. idem 5e adversus Picenos de Luca nos obtervatum , qui viatorum tabellariorum loco sunt habiti. In oppositum tamen stat veritas , siquidem viatores cives Rom. fuisse constat ex antiq. inscriptione tabellae,quam Carsigonius de l. describit. Praeterea quomodo Nero liberto dc accusatori praemium operae dedisset, locum in theatro inter viatores . si hi ex servili genere extitissent 3 Ad haec Livius libro 3 s. scribit. ut postrema Araba , watoresque tribunos relinquerent. Itaque

viatores a servili comitatu discernit. Ad auctoritates autem Strabonis de Gellii dicimus ; aliud essie servorum vice haberi. aliud vero servum est; namque 5c communi appellatione etiam servire dicunt ut , qui liberi

1218쪽

1I 6 C. CORNELII TACITI

ncum sequebatur, Majus Claudji , ' Iunius Germa nici , vocabulis mutantur: testificante Cornelio Orfito qui id censuerat , R ideo Iunium mensem transmissum, qui. ι duo jam Torquati ob scelera interfecili ,

sun , non servi. Et ita a Frontino libro de A quaeductibus, de a Varrone Livio apparitores inter quos viatores

statuimus; servos publicos appellatos Obi . rvamus , hoe eii , qui publico

iniservirent. quum tam cia hi iere Onines ex libertino genere e :lbnt, uti Cicero ad Q. Fr. Icribens de Appium , in Verr. dein Corn. docet, dc Tacitus libro i3. demonstrat. Valgius Ru sus & cum eo Gellias Ir , 3. Tiatores in collestio tritorum reposuere, quo tamen aberrasse ex iam dictis constat; apertius vero ex antiqua tabella dignoscitur praecones potius ex viatorum collegio suisse. quam lictores. in an tu in aberrave: it doctii L. Turne

bus libro I. cap. it. Diatoris vocem ex

antiqua inscriptione interpretans, ex dictis jam satis patete puto. Marce rus

Donatu .

t Iunio German ei. J obhaereo. Series quidem mensium ita postulat:

sed si Iumus in hoc numero , quomo do additur Iuniun, transmidum . quia infaultus esset: Itaque olim reponebam, Iulius Germani ei. Sed libri milii opponuntur, itemque ratio, quod

facta injuria Divo Iulio videtur, si illi mensis suus ademptus. Quid dicam verba tamen sequentia de Iunio abnuant, etsi alii conantur pro, tro' IIum, rescribere, transnammatum. I ipsius. Iunitis Germanici vocabulis.' Malim: Ial na: sequitur enim , ideo Iunium transmissum. Ferret tus. Libri

omnes de itis r. & editi in voce, Iunius , consentiunt. Lipsius reposuit, si ius, Iunii vocem salsam ad severans, eo quod statim tequatur, Icinium mensem transmis . . Huic opinioni ac mutationi allentiti minime potui, ec an i quam ac genuinam lectionem Iestitui. Nam Oa-fiti adulatio eo spectat, ut Iunii mensis nomen . Ob Iuniae familiae scelera , tanquam infaustum deleretur. atque ab aliquo ex Neronis cognominibus denominaretur , cum iam ipse Aprili nomen dedisset. Ac ne mensis Majus in medio vacuus remaneret, excogitavit, Malum Claudii, Iunium Germanici appellati nibus commutari polle, ut horum trium cognominum series in mensibus continuaret. Hanc fuisse mentem ae sementiam Orfiti reor. Nam quid mensi Iulio oportebat novum nomen imponerei ne credas, nam Iulio Caesari notabilis ignominia ex tali sententia provenisset. Praeterea si nomen Iunium in integro remansisset, insignis honor Iuniae familiae tuisset, cujus nominis oblivio potis simum quaerebatur. At Tacitus ait,

Iunium mensem transmissum. Fateor,

sed interpretor, transmissum in nomen Germanici. ac transmutatum :idque eodem sensu dictum. quo

apud Sueton. transnominarum. in Do mit. 13. Septembrem mensem, O OL Otrem ex appetat Onibiu sins , Germanicum , Domatianumque transnomin υit. Pichena. 2 Ideo Iunium mensem transmi

sum. J Id est, censendo a se non nOminatum , licet satis intelligeret qui Maium inter de Iulium esset.

Vert ramus. Hoc est, onussum , deletum : Oblivioni traditum , neglectum ; quomodo sap. I s , 3I. manta transmittuntur. Sic transmittere sirentio . dissimulatione dcc. alibi apud no-istrum. Oblitteratum ergo nomen

Iunii, in Iuniae familia dedecus. Frui ita aestuant viti doctiss. qui haec aliter aut emendant , aut Plicant.

1219쪽

ANNALIUM LIB. XV. II 2s' infaustum nomen Iunium femssent. Tot facinoribus 13sce dum annum etiam dii tempestatibus & morbis in signivere. Vastata Campania turbine ventorum, qui villas, arbusta, fruges passim disjecit. ' pertu litque violentiam ad vicina urbi. In qua omne mortalium genus vis pestilentiae depopulabatur, nulla coeli

intemperie quae occurreret oculis. Sed domus corporibus exanimis, itinera funeribus complebantur. non sexus, non aetas periculo vacua. servitia perindc ac

ingenua plebes raptim cxstingui , inter conjugum& liberorum lamenta , qui dum assident, dum dc-

flent , saepe eodem rogo cremabantur. Equitum senatorumque interitus quamvis promiscui, minus sic biles crant, tamquam communi mortalitate saevitiam principis prae vcnirent. Eodem anno dcleetiis per

Galliam Narbonensem Africamque & Asiam habiti sunt, supplendis Illyrici Iegionibus, ex quibus aeta-

dem Lugdunensem quadragies sestertio solatus cst

princeps , ut amissa urbi reponerent. quam pecu niam Lugdunenses ante obtulcrant , turbidis casibus. C. Suetonio ' L. Tetelino Coss. Antistius 1 Sosianus factitatis in Neronem carminibus probrosiis,

r Infaustum nomen Iunium feeis pnt. Male antea , nomen Iuniι tum feri sent. Emendavit Lipsius , & indicat Florent. qui habet, nomen junctum. Pichena. et Pertulitque violentiam ad mania urbis. J Libet Μ s. ad mama υ et nati bi. suspicor scribendum tantum , ad Dierna tirbι. Sic lib. 4. His h. Caterique fler urbem ct urbι vicina conquisiti. Nam qua intum ad scripturam attinet , vocabulum mania non differt dictione vicina , itaque coniicio bis seriptum idem vocabulum. Rhe

nanus.

3 cladem Lugdunensem. J Cladem

ex incendio conceptam. quod denarrat de deplorat Seneca epistola tota xcii. Accidit centesimo an no a colonia deducta , eodem Seneca observante. Vt solatium hoc tarde adhibitum a Nerone sit, septimo post incendium anno. Nam deducta Lugdunum a Ilunatio Planco , anno urbis Dccx I. Lipsius. Cladem Lut tinensem quadragies stistatui. J A.stimatur h. xc summa centum millibus ducatorum nostrae aeta

L. Telesino ces. J Nomen ei L. Pontius Telesinus ex Velleio. Laudat ut philosophum, de insignem vitum,

1220쪽

C. ConNnLII TACITI extilio, ut dixi, multatus, postquam id honoris indicibus, tamque promptum ad caedes principem accepit, inquies animo, & occasionum haud segnis, Pammenem eiusdem loci exsulem, & Chaldaeorum

arte iat nolum, eoque multorum amicitiis ' innixum, similitudine fortunae sibi conciliat. Ventitare ad cum nuntios & consultationes non se ultra ratus,

simul annuam pecuniam a P. Anteio ministrari cognoscit. Neque nescium habebat, Anteium caritate Agrippinae mulsu in Neroni, opesque eius prae' cipuas ad cliciendam cupidinem , canaque caussam multis exitio esse. Igitur interceptis Anteii litteris, furatus etiam libellos quibus dies genitalis eius,& eventura, secretis Pammenis occultabantur, si

mul repertis quae de ortu vitaque Ostorii Scapulae composita erant; scribit ad principem , magnase,

G quae incolumitati ejus conducerent aliaturum, se brevem exsitu veniam impetravisset . quippe se telum ta

orium imminere rebus, ta sua Castrisique fata scru

tari. plus uno loco Plii lostratus lib. . &7. cuindemque ex si ilalle ea re sub Nerone scribit. DUur.3 Innixum. J Rectius innexum. Ptelnshemius. 2 Nuntias di eonsolationes. J omnino lego, eo ultationes r dc iam notavit I'ieliena sie in Florentino esse. Verbum eius artis. Iuvenalis r qua nullum consulit, O iam

Consita tis . Noster: Lua caritate er a parentem. nσn tamen allud consultaυ rat . quam de anesum late domus. Paullo ante scribo , multorum a citiis innextim , nouinn xum. Lipsius.

c. olation 1. t Et iam dictis audacter accipias licet . ea zlatrones pro eonsolatoribus: qui ab amicis mitte. bant ut specie consolandi, sed re vera ut scirent eventura Eruditi T. vir tonsultationes quod milii non arti det: quis enim in exilio eadem palam exerceret, per quae fuerit deportatus severus scit . cui exilium Creta, eadem factitando evasit maiores panas.

lib. 6. ann. Recentia veteraque ossi adυertit , ιοn Aiso exurus , interducto igni, atque aqua, saxo Seriphto consenuit. At Solianus amicus erat Pam ment , smilitudine fartuna eanecratus. eoque Omnium gnatus. Crederem .

nila pro comperto haberem . Pammenem talia dissimulasse, de ab omnibus occuluisse. Igitur interceptis Ant6ι litem . furatus erram libellos , quibiraries σen.ra5s eius, o e Denistis a fieretis Pammenis cctillabantur. Salinei ius. Corrupte in vulgatis . nuntias ct consolatianes. Praeviderat correctionem Lipsius ex ingenio. Ego Florentini lici restitui. P

3 Simulque annuam pecuniam. Sm-psinus, simul annuam pecuniam. Rhe

nanus.

SEARCH

MENU NAVIGATION