Xenophontis operum Historia graeca

발행: 1840년

분량: 307페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

ρέας απτραπάς τε καὶ βροντὰς λέγουσιν αἰσίους αυτωφανηναιο συνέβη δε και πρός τω δεξιω κερατι τ*ενός τε και Θαλμα 'Πρακλέους, ου - καὶ απόρονος λέγεται

εἶναι. τοσαρουν ἐκ τουτων πάντων Οἴτω πολὐ μένος και θάρρου τοῖς στρατ σαις φασιν ἐμπεσεῖν, ω ε ερ

33. Συνεχῶς δε μυλευόμενοι οἱ Θηβα7οι, λως ἄντην η μονων λάβοιεν της Ἐλλάδος, ἐνόμισαν, εἰ πέμ-φειαν πρός τον Περσει βασιλέα, ν ονεκτησαι ἄν τι ἐνέκεέμ. και ἐκ τούτου, παράκαλέσαντες ηδη τοὐς σν-

Diuiligo a Corale

272쪽

κεδαιμονίων, ἐπεὶ αυτοι Ου παρε νοντο. συνεμαρτυρει

αε αυτόνομον ειναι ἀπὸ Λακεδαιμονίων, και Ἀθηναιους ἀνέλκειν τὰς ναυς' ει δἐ ταυἔα μη πεMoneto, στρατευειν ἐπ αφους' ει τις δε πόλις μη ἐθέλοι ἀκολουθεῖν, ἐπὶ ταυ- πρῶτον ιέναι. 37. 'αφέντων δε τούτων καὶ ἀναγνωσθέντων τοῖς πiέσβεσιν, εἶπεν ὁ Λέων ἀκουοντος βασιλέως, Νη ΘΚ, ω χθηναῖοι, -α rs vis, ώς ἔοικεν, ἄλλον τινὰ φίλον ἀντι βασιλέως ζητεῖν. επει δἐ ἀπηγγειλεν ὁ γραμματευς, ὁ εἶπεν ὁ 'Aθηναῖος, πάλιν ἐξηνεγκε προπεIραμμένα ' ει. δέ τι δικαιότερον τουτων τιγνώσκουσιν οἱ 'Amp/άῖοι, ἰόντας προς βασιλέα διδασκειν. 38. Ἐπει δε ἀφίκοντο οι πρέσβεις εκαστοι οἴκαδε, τόν

273쪽

ἀρτοκόπως μεν καὶ πο ποιους καὶ οινοχόους και θυρω- ρους παμπληθεῖς εχοι, ἄνδρας δέ, οἴ μάχοιντ ἄν Ελλησι, πάνυ ζητῶν, ο- εφη δυνασθαι ἰδεῖν. προς ει τουτοις και το των χρημάτων πληθος ω.αγνώαν οι τε δοκῶνεφη εἶναι, έπει και την πιν μέν ἄν χρω- πλάτανονουχ ἱκανην εφη εἴναι τέττιγι σκιῶν παρέχειν.

39. 'Nς δἐ οἱ θηβαῖοι συνεκάλεσαν ἀπὸ των πόλεων ἄπασῶν ἀκοωσομένους της παρά βασιλέως ἐπιστολης,

και ὁ Πέρσης, ὁ φέρων τά πάμμοτα, δείξας την βασι λέως σφραγῖδα, ἀνέροω τά. γραμμένα, οἱ μν Θηβαῖοι

πόλεμος. χαλεπαινόντων δ' α-- των Θηβαίων, καὶ λεγόντων, ώς διαφθείροι το συμμαχικόν, Ουδ' εις τό συνέδριον ηθελε καθίζειν, ἀir ἀπι- Ψχετο, καὶ μεταυτου πάπιες οἱ ἐξ 'Αρκαδίας πρέσβεις. 40. γὶς δ' ἐν θηβαις ο- ηθέλησαν οι συνεληλυθότες ὀμόσαι, επεμπον οἱ Θηβαῖοι πρέσβεις ἐπὶ τάς πόλεις, ὀμνυναικελευοπιες ποιησειν κατά τὰ βασιλέως γράμματα, νUL

274쪽

οπλιτῶν τον -- Κεὶ χρειῶν λόφον, θων επτα περῶν

275쪽

δ' ἐλθόντες τους μεν βελτωτους συν τω πληθει ἐξ α- λον, δημοκρατἱας δ' ἐν τy υχασα κατέστησαν. οἱ μεν- τοι ἐκπεσόντες συστάντες ταχυ, ἐπὶ μιαν ἔκ θ των πόλεων πορρουόμενοι, δντες ο- ολθοι, κατηλθόν τε και κατέσχον τας πόλεις. ἐπει δε κατελθόντες -κλ ἐμέσευον, αλλα προθυμως συνεμάχουν τοῖς Λακεδαιμονίοις, ἐπιέζοντο οἱ 'Αρκάδες ἔνθεν μεν υπὸ Λακεδαιμονίων, ἔνθεν δε υπο 'Aχαιων. 44. 'ει δἐ τω Σικυῶνι το μώυέχρι τούτου κατα τους αρχαιους νόμους η πολιχεία .

Λακεδαιμονίοις ην μέγαστος των πολιτῶν, ουτω και

276쪽

ιερῶν χρημάτων φειδόμενος. καὶ ὁσουρ δ' ἐξέβαλεν ἐπὶ

λακωHνω, και τοῖς τουτων χρημασιν ἐχρηro. . καὶ ων συναρχόντων δε τους μεν δόλω ἀπέκτεινε, τους ει α βαλεν ώς ε παντα υφ εαυτω ἐποιησατο, και σαφῶς Τυραννος ην. οπως δε ταντα ἐπιτρέποιεν αυτω οἱ ξυμμαχοι , τὰ μέν τι και χρημασι διεπράττετο, τὰ δἐ και

l. Oφω δε τουτων προκεχωρηκότων, και των τε 'Αρ έων ἐπιτετειχικότων τω Φλιοῶντι το -ἐρτου 'φαλυ ικάρανον, και των Σικυωνίων επὶ τοῖς ὁρίοις αυτῶν

τειχιζόντων την μαμων, μάλα ἐπιεζοντο οἱ Φλιάσιοι και ἐσπανίζοντο των ἐπιτηδε- -- ει διεκαρτέρων ἐν τη συμμαχία. αλλά τὰρ των μν μεγάλων πόλεων, εr τι καλόν επραξαν, ἀπαντες οἱ συπραφεῖς μῬωται' ἐμοι δἐ δοκεῖ, καὶ ει τις μικρά πόλις Ουσα πολλὰ καὶ καλῶ επα διαπωρακrαι, εrι μῶλλον ἀξιον εἶναι απο- φαένειν. 2. Φλιάσιοι τοἰνυν φίλοι μἐν θίνοπιο Αακεδαιμονίοις, ὀτ έλῖνοι μέγιστοι ησα σφαλένrων δ' αὐτῶν ἐν υ ἐν Λευκτροις μάχη, καὶ ἀποστάντων μἐν πολλῶν περιοίκων, ἀποστάντων ω πάντων των Euώτων, ετι δἐτων συμμάχων, πλην πάνυ ολθων, ἐπιστρατευόντων δ' αυτῶς ώς ειπειν πάντων τῶν Ἐλληνων, πιστοὶ διέμει-

277쪽

HISTORIAE GRAECAE

ναν, καὶ, ποπιες πολεμίους τους δυναταπάτους των ἐν

Πελοποννησου, ' ιάδας καὶ ση εἰους, δμως ἐβοηθησαν

Πελληνεις), 3. ου γὰρ πώποτε ἀφέστασαν, ἀλλ' -δ', ἐπεὶ ὁ ξεναγός, τους προδιαβεβῶτας λαβών , ἀπολιπώναυτους λετο, ουδ' ώς ἀπεστράφησαν, αλλ', 'νεμμα

μισθωσάμενοι ἐκ Πρασιῶν, δωτων των πολ ίαν περὶ δμυκλας, -ως ἐωναντο διαδυντες, εις Σπάραρο α - κοντο. και μην οἱ Λακεδαιμόνιοι ἄλλως τε ἐτέμων αυτ δε και βουν ξένια επεμφαν. 4. Ἐπεὶ δ', αναχωροσαν- των των πολεμιων ἐκ της Λακεδαίμονος, οἱ Ἀργεῖοι, ὀργιζόμενοι τy των ΦΔασίων περι τους Λακεδαιμον&vς προθυμl 3, ἐνέβαλον πανδημει εις τον Φλιουντα, και Σην χώραν αυτῶν ἐδνουν, Ουδ' λ υφίεντο, αλλα καὶ, ἐπεὶ ἀπεχώρουν, φθείραντες ὁσα ιδυναντο, ἐπεξελθοντες οἱ των Φλιασίων ἴππεῖς ἐπηκολουθουν -τῶς, και λισθοφυλακουντων τοῖς ' Πίοις των πιπέων μάντων, και λόχων ων μεα αυτοὐς τετο μένων, ἐπιθέμενοι τουτοις, κηκοντα ὁντες, δερέφαντο πάντας τους όπισθοφυλακας' καιμ7ακτειναν μεν ολίτους αυτῶν, τρόπαιον μέντοι ἐστη- σαντο, ὁρώντων των ωπεων, ουδἐν διαφέρον, η ει πάντας ἀπεκτόνεσαν αυτους.

5. Aυθις δε Λακεδαιμόνιοι μέν καὶ οἱ συμμαχοι ρ ρουν το πινειον, Θηβαῖοι δἐ προέεσαν- ώς υπερβησόμενοι. πορθυομένων δε διά Μμέας τῶν Ἀρκάδων και 'Hλεων, οπως συμμίξαιεν τοῖς Θηβαίοις, προ ν καν μἐν λόγον τῶν Φλιασίων φπάδες, ώς, ει ἐθελησειαν ἐπιφανῆναι μόνον σφίσι, λάβοιεν ἄν Φλιουνrαρ ἐπεa M

278쪽

LIB. VII. CAP. II.

6. οἱ δ' ἀναβάντες -ι λαβόντες των φρουρῶν τά ὁπλαερημα, ἐδίωκον τους ημεροφυλακας, ἄπιας δέκα ἀφέκάσrης δἐ της πεμπάδος εἷς γερονόλαξ κατελείπετο '

και ἔνα μεν εοι καθευδο,πα ὐπέκτειναν, αλλον δε κατα-

τό πα προς eto 'φαῖον. φου δ' ἐξαλλομένων κατάτου τευους του ώς το αστυ ὁρῶντος των γερο λάκων, αναμφις νως εἶχον οἱ αναβάντες την ακρόπο- λ.. 7. Ἐπεὶ δε, κρωπης εἰς ν πόλιν αφικομένης, ἐβοηθουν οἱ πολῖται, το μὸν πρῶτον ἐπεξελθόντες ἐκτης ακροπόλεως οἱ πολέμιοι ἐμάχοντο ἐν τῶ πρόσθεν

279쪽

HISTORIAE GRAECAE

280쪽

LIB. VII. CAP. II. 27 απο φιλιου καρπου του ἐν τω πεδίω φυλαττομένους μη

ηκολουθουν τως Θηβαίοις ' καὶ Ευφρων δέ, τους αυτ εχων μισθοφόρους περι δινιλίους, συνεστρατ ετο. οἱ μἐν ουν ἄλλοι αυτῶν διὰ του Πικαράνου κατέβαινον ἐπι το 'φαλν, ως eto MMον φθερ ντες ' κατά δε τας εις Κόρινθον φερουσας πυλας επὶ του ἄκρου κατέλιπε Σι-ωνίους τε καὶ Πεῖ-έας, οπως μη, ταυτηὶ περιελθόντες, οἱ Φλιάσιοι κατὰ κεφαλην αυτῶν γένοιντο Φερτου 'φαιου. v. 'Nς πνωσαν οἱ ἐκ της πόλεως το

πολεμους ἐπι το πεδων ώρμημένους, ἀντεξελθόντες οr

ράνου ' ώ ε γὰρ την σύντομον προς τους Πελληνέας 4 ηἐσθαι, η προ του τείχους φάραγξ εἶπε. μικρον δ'

μενοι δἐ πρότεροι οἱ ἱαμῶς, ἐμμώζουσι τοῖς Πελληνευσι. δεξαμένων δἐ το πρῶτον, ἐπαναχωρησαντες παλιν συντοῖς παραγεγενη/ώνοις τῶν πρων ἐνέβαλον καὶ ἐκ χει-

SEARCH

MENU NAVIGATION