Xenophontis operum Historia graeca

291쪽

282 HISTORIAE GRAECAEλεμων ουσαν ἐδρουν. καὶ δίκας, τῶν Φλιασων προς- καλουμένων, Ουκ ἐδέδοσαν. 12. Σχεδὸν δῶ περι τουτον τον χρόνον, τετελεν κοτος ηδη του προτέρου Λιονυσίου, ὁ ωιος αυτου πέμπει βοηθειαν τοῖς Λακεδα μονίοις δώδεκα τριηρεις, καὶ αρ- χοντα πι/πών Τὶμοκράτην. Ουτος δ' -ν αφικόμεν ος συνεξαιρεῖ αυτοῖς Σ λασιών ' καὶ τουτο πράξας απεπλευσεν οἴκαδε.Μετα δε τουτο - πολλω υοπερον καταλαμβάνουσιν οἱ Πλεῖοι Λασίωνα, το μεν παλαιον ἐαυτῶν οντα, ἐν δε Τω παρόοι συντελουντα εις το υρκαδικσr . 13. οἱ μέντοι 'Αρκάδες Ου παρωλιγωρησαν, αλλ' -- παρατ-τείλαντες ἐμηθουν. αντεμήθησαν δἐ και των 'Πλεων' οἱ τετρακοσιοι, καὶ ε τι τριακόσιοι. αντεστρατουμένω

'Αρκάδες ερχονται ἐπὶ - πόλιν. καὶ μέχρι μιν της

292쪽

τε και Θρασωνιδαν καὶ Ἀργεῖον εἰς δημοκρατίαν πτον την πόλιν, οι δε περι Στάλκαν τε και νώαν και πιρατόλαν εις ολιταρχων. ἐπεὶ δἰ οἱ ρκαδες, μεταλην μ-ν μιν εχοντες, συμμαχοι ἐδόκουν εἶναι τοῖς δημοκρατε σθαι βουλομένοις, ἐκ τουτου - θρασπιεροι Οι περι τον λάροπον ησαν, καἰ, συνθεμενοι τοῖς 'Αρκάσιν ἐπιβοηθεῖν, καΤαλαμβάν σι την ἀκρόπολιν. 16. Oι δ ιππεῖς και Οι -τριακόσιοι ο- ημέλλησαν, ἄλλ' ευθους ἐχωρουν

καλὸν καὶ ε πό- ρώμην την των 'Αρκάδων συμμαχον

293쪽

μαχος μεν, ὁ Λ ος ἴππαρχος, ὁ ερ αἰτιος ἐδόκει εἶναι την μάχην συνάφαι, αυτος αυτὸν διέφθειρεW οι δ' ἄλλοι εις την πόλιν ἀπεχώρησαν. ἀπέθανε δἐ ἐν ταυτηυ μάχη παραγενόμενος και Σωκλείδης ὁ Σπαρτιάτης ηδη γάρ τότε οἱ Αακεδαιμόνιοι τοῖς πιλείοις σύμμαχοιησαν. 20. Πικόμενοι δῶ οἱ 'Hλῶοι ἐν τη μυτῶν,

ηξέουν και τους Αακεδαιμονί ς, πέμποντες πρέσβεις, ἐπιστρατευειν τοῖς ερκάσι, νομέωντες Ατως ἄν μάλιστα απολαβεῖν τους Ἀρκάδας, εἰ ἀμφοτέρωθεν πολεμ πο. και ἐκ τουτου - ' χέδαμος στρατεύεται μετά των πολιτῶν, και καταλαμβάνει Κρῶμνον. καταλιοει δ' ἐν

της εις 'Hλιν στρατῶας συνειλεγμένοι, βοηθησαντες περιεσταόρωσαν τον Κρῶμνον διπλω σταυρωματι, και

ἐν ἀσφαλεῖ ἄντες μολιόρκουν τους ἐν πω κρωμνω. χαώ ς ει η των Λακεδαιμονίων πόλις φέρουσα μι υπολιορκψ τῶν πολιτῶν, ἐκπέμπει στρατιάν προλο ει και τότε 'Αρμαμος. ἐλθών δἐ έ ου και της ' κα- διας ὁσα ἐδύνατο, καὶ της Σκιρhιδος, και πάντα ἐποίει, ὁπως, εἰ δύναιτο, λατάγοι τους πολιορκουντας. ia

294쪽

LIB. VII. CAP. IV. 285 πάντα παρεωρων. 22. κατιδὼν δέ τινα λόφον ὁ ζέρχιδαμος, δι - το σταυρωμα περιεβέβληντο οἱ ' -

λα και ἐπεσαν, ηδη ουσης πολλῆς κραυρος, ἐβοηθειδὴ και αυτος ὁ υρχίδαμος, ἐκτραπόμενος κατά την ἐπὶ Κρῶμνον φέρουσαν ἄμαξιτόν, εις λο Θων, περ ἐτο- χανεν ἔχων. 23. Ἐς δ' ἐπλησlασαν ἀλληλοις, οἱ μεν

θανον -κ ελαττω τόδω τριάκοντα. 24. Ἐς δέ, κατά etri' cδόν ἀναχωρου τες, εις την - χωρων ἐξηλθον, ἐνταυθα δη Λακεδαιμόνιοι ἀντιπαρετάξαντο. και μην

295쪽

286 HISTORIAE GRAECAE

νε- ων. 25. 'Nς δέ, πλησων Drων, ωνα ησας τις etων πρεσβωτέρων ειπε, π δεῖ πιας, ω ανδρος, μάχεσθαι,αu Ου σπεισαμένους διαλυμιναι; ασμενοι δε αμφότεροι ἀκουσαντες εσπείσαντο. και οἱ μἐν Λακεδαιμόνιοι, τους νεκρους ἀνελόμενοι, ἄπηλθον, οἱ Ἀρκάδες, ἐπαναχωρησαντες, εγο α .το πρωτον ηρξαντο ἐπιέναι, τρό

παιον ἐστησανTO. .

26. Mς δ' οἱ 'Αρκάδες περι τον Κρῶμνον ησαν, οι ἐκ της πόλεως πιλεῖοι, πρῶτον μἐν ιόντες ἐπὶ την Πυλον,

τῶν απέκτειναν, τους ει και ζῶντας ἔλαβον επως λακοσίων. καὶ ὁσοι μἐν ξένοι ησαν αυτῶν, ἀπέδοντο, ἴσοι δἐ φυγάδες, ἀπέσφαπιον. μετα δἐ ταυτα τους τε πυ-ύους, ώς Ουδεὶς αυτάῖς ἐβοηθει, συν απιῶ τω χωρίωαἱρουσι, καὶ τους Μαργανέας ἀναλαμβάνουσι. 27. καὶμ οἱ Λακεδαιμόνιοι, υστερον αυ ἐλθόHες νυκτὸς ἐπιτον Κρῶμνον, ἐπικρατ σι Του σταυρώματος, καὶ Τους Απείους καὶ τους πολιορκουμένους των Λακεδαιμονίωνευθυς ἐξεκάλουν. ὁσοι μν ουν θροτατά τε ἐτυπα-νον ἔντες καὶ ωξυλαβησαν, ἐξηχθον' ὁπόσους δἐ ἔφθασαν πολλοὶ τῶν 'Αρκάδων συμβοηθήσαντες, α προλείσθησαν ενδον, καὶ ληφθέντες διενεμηθησαν ' καὶ εν

296쪽

LIB. VII. CAP. IV.

-νου, πάλιν - περι τους 'ειλείους εἶχον, και την Τεἰλυμπίαν ἐρρωμενέστερον ἐφρουρουν, και ἐπιόντος υλυμπιακοῖ ετους, παρεσκευάζοντο ποιεῖν τὰ πιλυμπιασων Πισάταις, τοῖς πρώτοις φάσκουσι προστηναι τουωρου. ἐπεὶ δε ὁ τε μην ῆκεν, - τα υλυμπια γίγνεται, αἴ . τε γεραι, εν αἱς η πανηγυρις α θροίζειαι, ένταυθα δηοἱ ιλεῖοι, ἐκ του φανερου συσκευασάμενοι και παρακαλέσαντες τους χχαιους, επορ οντο την πιλυμπιακην ὁδόν. . 29. O. δε υρκάδες ἐκείνους μεν ουκ ποτε φοντο ἐλθεῖν ἐπι σφας, αυτοι δε συν Πισάταις διετἰθεσαν πανηγυριν. και την μὰν ἱπποδρομίαν ηδη ἐπεποιηκεσαν,

και τὰ δρομικὰ του πεντάθλου Οἱ δ εις -- ἀφικόμενοι, Ουκετι ἐν τω δρόμου, ἀλλα μεταξυ του δρόμου και του βωμου λάλαιον. οἱ γάρ πιλεῖοι συν τοις ὁπλοις παρησαν ηδη εις τό τέμενος. οἱ δἐ 'Αρκάδες ποήρωτέρω

297쪽

I ISTORIAE GRAECAE 288 4σεχυς δεξάμενοι, καὶ τουτων ἐκράτησαν. 31. 'E

θεάτρου, εμάχοντο μει -δἐν ηορον, και πρὸς τον βωμόν, απὸ μέντοι των στο- τε και του βουλευ- ρἰου και του μετάλου ναῶ βαλλόμενοι, και ἐν τω ι ποδω μπόμενοι, ἀποθνησκουσιν ἀλλοι τε των Ῥλείων, και αυτὸς ὁ των τριακοσίων ἄπων πιρατόλας. τουτωνδε πραχθέντων, ἀπεχώρησαν εις το απιων στρατόπεδον. 32. οὐ μέντοι 'Αρκάδες και οι μο αυτῶν -- ἐπεφόβηντο - ἐπιουσαν ημέραν, ώ a ουδ' ἀνεπαέσαντο της νυκτός, ἐκκόπτοοες τῶ διαπιπονημένα σκηνοφατα, . και ἀποσταυρουντες. οι δ' αυ γ λεῖοι, ἐπεὶ, υ υστε- ραια προ -πες, εἶδον καρτερόν το τῶχος, καὶ ἐπὶ των ναῶν πολλοις ἀναβεβηκότας, ἀστ λθον εις το ἄστυ, τοιουτοι γενόμενοι, οιους την ἀρετρο θεός μἐν ἄν ἐμπνευσας μναιτο και ἐν γὰρ ἀποδεῖξαι, ἄνθρωποι δ' Ουδ' ἄν ἐν πολλον χρόνω τους μη οντας ἀλλέμους πονησειαν. 33. Aρωμένων δῶ τοῖς ιεροῖς χρημασι των ἐν τοις 'Αρκάσιν αρα όκων, καὶ ἀπrό τουτων τους μαρέτους τρεφόντων, πρῶτοι Μαντινεῖς ἀπεφη σαντο, μη χρησθαι τοῖς ἱεροῖς χρημα . και αφοι το τιτνόμενον μέρος εἰς τους ἐπαστους ἐκ της πόλεως ἐκπορίσαντες ἀπέπεμψαν τοῖς αρχουσιν. οἱ δε ἄρχοντες, φάσκοντες -τους λω- μαωεσθαι τὸ 'Αρκαδικόν, ἀνωιαλῶντο - τους μυωWτους προστάτας αυτῶν ' και μει Ουχ μενεοεον, κοπεδίκασαν αυτῶν, και τοπις ἐπαρίτους επεμπον ώς ἄξοντας τους κατακεκριμένους. OI μἐν Μαντινῶς, κλεέσαντες τὰς πυλας, Ουκ ἐδέχοντο α τους εἰσω. 34. Ἐκ διτουτου τάχα δη καὶ ἄλλοι τανἐς ελπον ἐν τοῖς μορέοις.

298쪽

LIB. VII. AP. IV. 289εύς ου χρη τάῖς ἱεροῖς χρημασι χρησθαι , -δε κοπαλιπῶν εἰς τον αει χρόνον τοῖς παισὶν πκλημα τοπιο πρός τους θεολ. λ δε και εν τω κοινου ἄπεδοξε, μηκέτι χρῆσθαι τοῖς ἱεροῖς χρημασι, ταχυ δη οἱ μἐν Ουκ αν δυνάμενοι ανευ μισθου των μαριτων εἶναι διεχέοντο, οἱ δε δυνάμενοι παρακελεωσάμενοι αυτῶς καθίσrαντο εἰς τους επαρίδους, οπως μη -roι ει ἐκείνοις, ἀπ ἐκεῖνοι επὶ σωσιν ευν. γνόντες δε οἱ των αρχόντων διακεχειρικότες τὰ ἱερα χρηματα, ὁτι, εἰ δωσοιεν ευθυνας, κινδυνευσοιεν ἀπολέσθαι, προπουσιν εις Θηβας, και διδάσκουσι τους Θηβαίους, - , εἰ μη στρατευσοιεν, κινδυνεύσοιεν οἱ 'Αρκάδες πάλιν λακωνίσαι. 35. και οἱ μἐν παρεσκευάζοντο ώς στρατευσόμενοι οἱ δε τῶ κράrunci U Πελοποννησω βουλευόμενοι επεισαν το κοn Oν των 'Αρκάδων, πεμφαντας πρέσβεις ειπεῖν τοῖς ' ἰοις, μηἰέναι συν ὁπλοις εις την 'Ἀρκαδίαν, ει μη τι καλοῖεν.και ἄμα μεν ταυτα προς τους Θηβαίους ελεrον, ἄμα δε ἐλογίζοντο δrι πολέμου μειν δέοιντο. του τε γὰρ ἱερούτου Λιὸς προεσrάναι Ουδεν προςδῶσθαι ἐνόμιζον, ἀπ οδιδόπιες ἄν και δικαιότερα και ὁσιώτερα ποιῶν, καιτω θεω οἴεσθaι μῶλλον ἄν ουτω χαρίζεσθαι. βουλομένων δε ταυτα και των 'Hλείων, εδοξεν ἀμφοτέροις εἰρη-

ρον ποιησασθαι ' καὶ θένοντο σπονδα

ἐπικαταμείναντες, ἐδειπνοποιο Τό τε και εὐθυμοῖντο,

καὶ σπονδας καὶ παιῶνας, ώς ειρηνης τεγενημένης, ἐποιοῖντο, ὁ δέ θηβαῖος καὶ των αρχόντων οἱ φοβουμεν οι

299쪽

290 HISTORIAE GRAECAE τας ευθμας συν τε τοῖς Βοιωτῶς καὶ τοῖς ψογνώμοσι

των ἐπαρίτων, κλεισαντες τας πυλας του τῶν δεροατῶν τείχους, πέμποντες επὶ τους συστρο ντας, συνελάμβανον τους βελάστους. ἄτε δε ἐκ πασῶν τῶν πόλεων παρόντων τῶν χρκάδων, και πάντων ειρροον βουλομένων εχειν, πολλους εδει τους συλλαμβανομένους ευαι ώπου ταχυ μεν αυτοῖς το δεσμωτηριον μεστὸν ἐν, ταχυδε η δημοσM οιία. 37. ' Ως δε πολλοι οἱ εἱπμένοιησαν, πολλοι δε κατά του τείχους εκπεπηδηκότες, ησαν

μάλιστα ἐποχσε τόν τε Οηβαῖον και τους μο αφου ταυτα πράττοντας, ὁτι Μαντινέας, οις μάλιστα ἐμυ-

πράγατι, καὶ ἀφίησι πάντας τους ἄνδρας. καὶ τῆ υστε-- ραψ, συγκαλέσας τῶν 'Ἀρκάδων ὁπόσοι ra δη συνελθεῖν ηθέλησαν, ἀπελογεῖτο ἐξαπατηθείη. ἀκ σαι γὰρ - , ώς Αακεδα*όνιοι τε ὼεν συν τοῖς ὁπλοις επὶ τοῖς

300쪽

LIB. VII. CAP. V.

λώσαιντο. 2. N ταρ δη πολεμεῖν γας βουλονται, η ἴ- ημεῖς μεν αλληλους κακῶς ποιῶμεν, ἐκείνων δ' ἀμφότεροι δεώμεθα; η τι λπόντων πών, ὁτι Ου δεόμεθα αυτῶν ἐν τῆ παρόντι, παρασκευαζονται ώς αιόντες; ου δηλον, ώς ἐπὶ τῆ κακόν τι ημας ψ ζεσθαι στρατε ιν παρασκευάζονται; 3. Eπεμ ν δἐ και 'A ναζη, βοηθεῖν