장음표시 사용
101쪽
Κτησιππος, Αὐτονόης της Πειρέως Παλαίμων. VIII. 1. μεταστάντος δε πρακλέους εὶς θεοῖς οὐπαλ. δε αυτον φυγόντες Εὐρυσθέα προς Κήυκα παρεγένοντο. ώρ δε ἐκείνους ἐκδιδόναι λέγοντος Εὐρυσθέως και πόλεμον ἀπειλοῖντος ἐδεδοίκεσαν, ραχῖνα καταλιπόντες δια τῆς Ελλάδος ἔφυγον διωκόμενοι δε ηλθον εις Ἀθήνας, καὶ καθεσθέντες ἐπὶ τὸν Κλέου βωμῶν ἡγουν βοηθεῖσθαι Ἀθηναῖοι δε οὐκ ἐκδιδόντες αυτοῖς προ τον Εὐρυσθέα πόλεμον -
10 στησαν, καὶ τους μεν παῖδας αυτου Ἀλέξανδρον, ' ιμέδοντα,
Εὐρύβιον Μέντορα, Περιμήδην ἀπέκτειναν, αὐτὸν δε Εὐρυσθέα φευγοντα ἐφ' αρματος καὶ πέτρας ἡδο παριππευοντα Σκειρωνίδας κτείνει διώξας Πλος καὶ την με κεφαλὴν ἀποτεμων Ἀλκμήνη δίδωσιν, - κερκίσι τους ὀφθαλμοῖς i5 ἐξώρυξεν αὐτοῖ. 2. ἀπολομένου δε Εὐρυσθέως ἐπὶ Πελοπόννησον ἐλθο οἱ πρακλεῖδαι και πάσας εἶλον τὰς πόλεις. ἐπὶ ἐνιαυτου δε αὐτοῖς ἐν τῆ καθόδω γενομένη φθορὰ πα-
σαν Πελοπόννησον κατέσχε. καὶ ταύτην γενέσθαι χρησμὼς δια τους Πρακλείδας ἐδήλου προ γαρ του δέοντος αυτοῖς 20 κατελθεῖν ὁ θεν πολιπόντες Πελοπόννησον λθον ἐς Μωραθῶνα κὰκεῖ κατ κουν. ληπόλεμος οὐ κτείνας οὐχ ἐκων
-κύμνιον τῶν βακτηρία γαρ αὐτολθεράποντα πλήσσοντος υπέδραμε), πριν ἐξελθεῖν αὐτὰν ἐκ Πελοποννήσου, φεύγωνουν μετ' οὐ ολίγων ἐκεν εχ ειδον κὰκεῖ κατωκει Ἀλλος ρε δὲ την μιν Ἀδλην κατὰ την - πατρὸς ἐντολὴν ἄγημε, τινει κάθοδον ἐζήτει τοῖς Πρακλείδαις κατεργάσασθαι διὰ παραγενόμενος ἐς Λελφοὐς ἐπυνθάνετο πῶς αν κατέλθοιεν, ὁ δἐ θεὸς ἔφησε περιμείναντας τον τρίτον καρπὸν κατέπεσθαι νομίσας δ πλλος τρίτον καρπῖν λέγεσθαι την τριγ
102쪽
τίαν, τοσουτον περιμείνας χρόνον συν ψ στρατ κατοι του Πρακλέους ἐπὶ Πελοπόννησον, ισαμενου τολυρόστου βασιλεύοντος Πελοποννησίων. καὶ γενομένης πάλιν μάχης νικῶσι Πελοποννησιοι, καὶ Ἀριστόμαχος θνησκει. ἐπεὶ ἐηνδρώθησαν ον Κλεολάου παῖδες, ἐχρῶντο περι καθόδου. 5το θεο ει ι πόντος ο τι καὶ το πρότερον, ἐμενος ντιῶτολόγων τούτω πεισθέντα τυχησαι. ὁ δὲ θεὰς νεῖπε τωνατισημάτων αὐτους ἐτιους εἶναι ' τους γα χρύσμον ον συμβάλλειν λέγειν γα ου ης, ὰλλω γενεῆς καρπὸν τρίτον, καὶ στενυγρὰν τον την υρυγάστορα δεξιὰν κατὰ τὰν δε ὀ 10 ἐχοντα την θάλασσαν. ταῖτα η μενος κούσας τοίμαζετο στρατόν, καὶ ναῖς ἐπηξατο της -κρίδος ἔνθα νυν πἐκείνου ὁ τόπος αύπακτος λέγεται ἐκεῖ δἐ ὁντος του στρατεύματος Ἀριστόδημος κεραυνωθεὶς πόθανε, παῖδας καταλιπών ἐξ Ἀργείας της Αὐτεσίωνος διδύμους, Εὐρυσixένη καὶ 15 Προκλέα. I. συνέβη δἐ καὶ τον στρατόν ἐν ναυπάκτω συμφορα περιπεσεῖν ἐφάν γαρ αντοῖς μάντις χρησμους λόγων
καὶ ἐνθουσιάζων ον ἐνόμιζον μάγον ιναι ἐπὶ λ - του στρα- του προς Πελοποννησίων πεσταλμένον τουτον βαλών,κοντίω Ἱππότης, ὁ Φύλαντος του Ἀντιόχου του Πρακλέους, τυ-20χών ὰπέκτεινεν ουτως ει γενομένου τούτου τὰ ἐν ναυτικὰν
διαφθαρεισῶν των νεῶν ὰπώλετο, λει πεζὸν τυχησε λιμωκω διελύθη το στράτευμα χρωμένου ει περὶ της συμφορῆς
103쪽
της Φυλαντος ληπόλεμος, Ἀστυδαμείας της μυντορος Κτησιππος, υτονόης της Πειρέως Παλαίμων.
VIII. 1. Μεταστάντος δε Πρακλέους ει θεουλοι παῖδες αυτου φυγόντες υρυσθέα προς μυκα παρεγένοντο. 5ῶς δε ἐκείνους ἐκδιδόναι λέγοντος υρυσθέως καὶ πόλεμον ἀπειλοῖντος ἐδεδοίκεσαν, ραχῖνα καταλιπόντες διὰ τυς Ηλ- λάδος φυγον διωκόμενοι δε ηλθον εις δηνας, καὶ καθεσθέντες ἐπὶ τὸν Κλέου βωμὀν ξίουν βοηθεῖσθαι Ἀθηναῖοι δε οὐκ ἐκδιδόντες αυτοῖς προ τον Εὐρυσθέα πόλεμον πή- 10στησαν, καὶ τους μεν παῖδας αυτου Ἀλέξανδρον, φιμέδοντα, Eυρυμον Μόντορα, Περιμη ν πόκτειναν αυτον δελυρυσθέα φευγοντα ἐφ' ἁρματος καὶ πέτρας ηδ παριππεύοντα Σκειρωνίδας κτείνει διώξας Γλλος καὶ την με κεφαλην ὰποτεμὼν Ἀλκμηνν δίδωσιν, Ῥε κερκίσι τους οφθαλμοῖς 15 ἐξώρυξεν αυτου. 2. πολομένου δε Εὐρυσθέως ἐπὶ Πελοπόννησον λθον οἱ Πρακλεῖδαι καὶ πάσας Πον τὰς πόλεις. ἐπὶ ἐνιαυτοῖ ὁ αὐτοῖς ἐν τη καθόδω γενομένη φθορὰ πα- σα Πελοπόννησον κατέσχε. καὶ ταύτην γενέσθαι χρησμῶς διὰ τους Πρακλείως ἐδηλον προ γαρ του δέοντος αυτους 20 κατελθεῖν ὁ θεν πολιπόντες Πελοπόννησον λθον εἰς Μαραθῶνα κὰκεῖ κατωκουν. ληπόλεμος ουν κτείνας ουχ ἐκων
Λικυμνιον τῆ βακτηρία γαρ αυτου θεράποντα πλησσοντος υπέδραμε), πρὶν ἐξελθεῖν αυτὸν ἐκ Πελοποννησον, φεύγων
Η δ την ἐν ύλην κατὰ την του πατρὸς ἐντολιν ἐγημε, τινδἐ κάθοδον ἐζητε τοι υρωκλείδαις κατεργάσασθαι διὰ παραγενόμενος ἐς Λελφους ἐπυνθάνετο πῶς αν κατέλθοιεν, λει θεὸς ἔφησε περιμείναντας τον τρίτον καρπὸν κατέρχεσθαι νομίσας δε Πλος τρίτον καρπῖν λέγεσθαι την τριε-
104쪽
τιαν, τοσουτον περιμεινας χρόνον συν τω στρατω κατήγει
τουωρακλόους ἐπὶ Πελοπόννησον, ισωμενου τολυρέστου βασιλεέοντος Πελοποννησίων. καὶ γενομένης πάλιν μάχης νεκῶσι Πελοποννησιοι, καὶ Ἀριστόμαχος θνήσκει. ἐπεὶ ἐῆνδρώθησαν ο IKχεολάου παῖδες, ἐχρῶντο περὶ καθόδου. 5του γεομει εἰπόντος ὁ τι καὶ το πρότερον, ἐμενος ἰτιῆτο λέγων τούτω πεισθέντα -τυχῆσαι. ὁ δε θεὸς νεῖπε των
συμ λλειν λέγειν γαρ υνγις, αλλὰ γενεῆς καρπόν τρίτον, καὶ στενυγρὰν τον την εὐρυγάστορα δεξιὰν κατὰ τὰν σθμὰν 10 ἐχοντα την θάλασσαν. ταῖτα ημενος κούσας τοίμαζε
το στοατόν, καὶ ναυς πηξα το 0ς -κρίδος ἔνθα νυν απἐκείνου ὁ τόπος αύπακτος λέγεται. ἐκεῖ ὁλοντος του στρατεύματος Ἀριστόδημος κεραυνωθεὶς πόθανε, παῖδας κατα-
λιπῶν ἐξ Αργεια της Αὐτεσίωνος διδύμους, υρυσθένη καὶ 15 Προκλέα. I. συν ζ δἐ καὶ τον στρατὸν ἐν παυπάκτω προσορα περιπεσεῖν ἐφάνη γαρ αὐτοῖς μάντις χρησμοῖς λόγων
καὶ ἐνθουσιάζων ον ἐνόμιζον μάγον ιναι ἐπὶ λω του στρα- του προς Πελοποννησίων πεσταλμένον τοῖτον βαλών,κοντίω Ἱππότης, ὀ Φυλαντος του Ἀντιόχου του Πρακλέους, τυ-20χών ὰπέκτεινεν. Osroa δἐ γενομένου τούτου τὰ ἐν ναυτικὸν
διαφθαρεισῶν των νεῶν ἀπώλετο, τὰ δε πεζὸν τύχησε λιμωκαὶ διελύθη, στρώτευμα χρωμένου- περὶ της συμφορῆς
105쪽
'μένου καὶ Ου θεου διὰ του μάντεως γενέσθω ταυτα λέγοντος καὶ κελεύοντος φυγαδευσαι δέκα ἔτη τον ἀνελόντα, καὶ διὰ τοῖτο δύο ἔτη καὶ χρήσασθαι ἡγεμόνι τω τριοφθάλμω, τον ἐν Ἱππότην ἐφυγάδευσαν, τον δὲ τριόφθαλ-5μον ἐζήτουν καὶ περιτυγχάνουσιν 'Oξύλω τω Ἀνδραίμονος ἐφ' ἱππου καθημένω μονοφθάλμω τον γαρ ἔτερον των ὀφθαλμῶν ἐκκέκοπτο τόξω ἐπὶ φόνω γαρ υτος φυγὼν ἐς Πλιν καὶ ἐκεῖθεν εi Aiτωλίαν ἐνιαυτοῖ δε διελθόντος
ἐπανήρχετο συμβαλόντες ουν τον χρησμὴν τουτον γεμόνα 10 ποιουνται. καὶ συμβαλόντες τοι πολεμίοις καὶ τω περ καὶ
τον μέστου θνήσκουσι ει συμμαχουν τε αὐτοῖς οἱ θιμίου παῖδες Πάμφυλος καὶ Λυμως. . ἐπειδὴ δε ἐκράτησαν Πελοποννήσου, τρεῖς ἱδρύσαντο βωμους Πατρωου ιός, καὶ 1 ἐπὶ τούτων ἔθυσαν καὶ ἐκληρουντο τὰς πόλεις πρώτη ἐνουν λῆξις Ἀργος, δευτέρα Αακεδαίμων, τρίτη δ Μεσσήνη. κομισάντων δ υδρίαν δωτος εδοξε φῆφον βάλλειν ἔκαστον.Tήμενος υν καὶ οἱ Ἀριστοδήμου παῖδες, Προκλῆς καὶ Εὐρυσθένης, βαλον λίθους, Κρεσφόντης δὲ βουλυμενος εσ- σήνην λαχεῖν γης ἐνέβαλε βῶλον ταύτης ει διαλυθείσης ἐδειτους δύο κλήρους ἀναφανῆναι. ἐλκυσθείσης δε πρώτης ἐντης ημόνου, δευτέρας δε της των Ἀριστοδήμου παίδων, Μεσσήνην ἔλαβε Κρεσφόντης. . ἐπὶ τοι βωμοις οἷς
εθυσαν ευρον σημεῖα κείμενα, οἱ ἐν λαχόντες Ἀργος ἐπὶ2bao ἴδιον φρύνον, οἱ ὁ Αακεδαίμονα λαχόντες δράκοντα, οἱ δε εσσήνην ἀλώπεκα πεο ει των σημείων λεγον ἐμάντεις, τοις ἐν τον φρύνον καταλαβουσιν ἐπὶ της πόλεως μόνειν ἄμεινον - γαρ εχειν ἀλκὴν πορευόμενον τὼ 'ζώων τους ὁ δράκοντα καταλαβόντας δεινοῖς ἐπιόντας ἔλεγον εσε-
106쪽
πεμπόμενος τους παῖδας Ἀγέλαον καὶ Ηυρυπυλον καὶ Καλλίαν τῆ θυγατρὶ προσανεῖχεν Ἀρνηθοῖ καὶ τω ταύτης ανδρὶ Ἀζινύντη, θεν οἱ παῖδες πείδ υσί τινας ἐπὶ μισθω τον πατέρα αυτῶν φονευσαι γενομένου ὁ του φόνου την βασι- , λείαν ὁ στρατος ἔχειν ἐδικαίωσεν ρνηθοῖ καὶ ζιφόντ=7. μεσφόντης ει οὐ πολυν μεσσήνης βασιλεύσας χρόνον μετὰ δύο παίδων φονευθεὶς ἀπέθανε Πολυφόντης δἐ ἐβασίλευσεναυτῶν πων Πρακλειδων πάρχων, καὶ την του φονευθεντος γυναῖκα κουσαν Μερόπην λαβεν ἀνηρέθη δ καὶ οὐτος. 0 τρίτον γαρ ἔχουσα παῖδα Μερόπη καλουμενον Αἴπυτο ε κετω αυτης πατρὶ τρέφειν ουτος,νδρωθεὶς καὶ κρύφα κατελθών ἔκτεινε Πολυφόντην καὶ την πατρωαν βασιλείαν,πέλαβεν.
107쪽
I. 1. πεὶ δὲ - νάχειον διερχόμενοι γένος τους πῶΓίγλου μέχρι ων Ηρακλειδων δεδηλώκαμεν, ἐχομένως λέγωμεν και τὰ περὶ Ἀγήνορος. ς γαρ μῖν λέλεκται, δυο --βύη ἐγέννησε παῖδας ἐκ Ποσειδῶνος, ολον καὶ Ἀγήνορα.b Βῆλος ἐν Ουν βασιλευων θυπτίων του προειρημένους ἐγέννησεν Ἀγηνωρ δὲ παραγενόμενος εἰς την Εὐρώπην γαμεῖ ηλεφάσσαν και τεκνοῖ θυγατέρα μὲν Ευρώπην, παῖδας δὲ Κάδμον και Φοίνικα και Κίλικα τινὲς δὲ Ευρώπιν ουκἈγηνορος λλα Φοίνικος λέγουσι. ταύτης δευς ἐρασθεις l0 πίπτει δια της θαλάσσης Ῥόδου αποπλέων ταυρος, δς χειροηθης γενόμενος ἐπιβιβασθεῖσαν δια της θαλάσσης ἐκόμισεν εἰς Κρήτην η δὲ ἐκεῖ συνευνασθέντος αετῆ ιὰς ἐγέννησε Μίνωα Σαρπηδόνα, 'Pαδάμανθυν καν γηρον δὲ Σαρπηδὼν ἐκ Λιὰς και αοδαμείας της Βελλεροφόντου. φανους 15M Eυρώπης γενομένης ὁ πατηρ αυτης γηνωρ ἐπι ζητησιν ἐξιπεμφε τους παῖδας, ἐπῶν, πρότερον ναστρόφειν πριν
108쪽
BIBLIOTH. III. 1. 77ῶν ἐξείρωσιν Εὐρώπ ν συνεξυλ θεὰ ἐπὶ την ζήτησιν αὐτης Tηλετάσσα ἡ μήτηρ καὶ Θάσος ὁ Ποσειδῶνος, ῶς ὁ Φερεκύδης φησὶ Κίλικος. λει πῶσαν ποιούμενοι ζήτησιν εὐοεῖν η σαν Εὐρώπην δύνατοι, την ἐς οικονώνακομιδὴν πογνόντες ἄλλος ἀλλαχοῖ κατωκισαν, Φοίνιξ με Φοινίκην, βιξ5J Φοινίκης πλησίον καὶ πῆσαν την υτ εαυτου κειμένύν
χώραν ποταμ υ σύνεγγυς Πυρὰμω Κιλικίαν ἐκάλεσε Κάδμος ει καὶπηλενάσσα ἐν Θούκη κατωκησαν. μοίως δὴ καὶ Θώ-σος ἐν Θρύκη κτίσας πόλιν Ῥώσον κατωκησεν. . Εὐρώπην ὁ γημας Ἀστερίων ὁ Κρητῶν δυνάστης τους ἐκ ταύτης παῖ- οδας ἔτρεφεν, οἱ δὲ ς τελειώiλησαν, προς αλλήλους ἐστασίασαν ἴσχουσι γαρ ερωτα παιας, ὁ ἐκαλεῖτο Μίλητος Ἀπόλλωνος ὁ ην καὶ Ἀρείας της Κλεόχου του δε παιδός προς Σαρπηδόνα μῶλλον ἐκείως ἔχοντος πολεμήσας Μίνως προτέρησεν. δἐ φεύγουσι, καὶ Μίλητος με Καρία προσσχών 5 ἐκεῖ πόλιν ὰφ εαυτου ἐκτισε Μίλητον, Σαρπηδὼν ὁ συμμαχήσας Κίλικι προς Λυκίους εχοντι πόλεμον ἐπὶ μέρει τις χώρας Αυκίας ἐβασίλευσε καὶ αὐτω δίδωσι δευς ἐπὶ τρεῖς γενεὰς ζῆν ἐνιοι δἐ αυτὸν ἐρασθῆναι λέγουσιν τυμνίου
του ιὰς καὶ Κασσιεπείας, καὶ διὰ τουτον στασιάσαι. α 20
δάμανθυς δ τοῖς νησιώταις νομοθετῶν, αὐθις φυγῶν ἐς Βοιωτίαν Ἀλκμήνην γαμεῖ, καὶ μεταλλάξας ἐν Ῥιλ μετὰ Μίνωος δικάζει Μίνως δὲ Κρήτην κατοικῶν ἔγραφε νόμους.
καὶ γήμας Πασιφάην την υλίου καὶ Περσηίδος, ῶς δ' Α κληπιάδης φησὶ Κρήτη, την Ἀστερίου θυγατέρα, παῖδας μεμ a
ἐτέκνωσε Κατρέα, ευκαλίωνα, Γλαυκον, Ἀνδρόγεων, θυγατέρας δὲ Ἀκάλλην Ξενοδίκην, Ἀριάδνην Φαίδραν, ἐκ Παρείας δὸ νύμφης Εὐρυμέδοντα, νηφαλίωνα, ρύσην Φιλόλαον, ἐκ δἐ εξιθέας Εὐξάνθιον. 3. Ἀστερίωνος ἐυπαιδος ποθανόντος Μίνως βασιλεύειν θέλων μήτης ἐκωλύετο. at
109쪽
πιστευθηναι ἔφη εἴ τι ἄν ευξηται γενέσθαι καὶ Ποσειδῶνι θυων ηυξατο ταυρον ἀναφαν αι ἐκ των βυθῶν, υποσχόμε νος καταθυσειν τον φανέντα του δὴ Ποσειδῶνος ταυρον 5ίνόντος αυτ διαπρεπη την βασιλείαν παρέλαβε τον λ ταυρον εἰς τὰ βουκόλια πέμφας ἔθυσεν ἔτερον θαλασσοκρατήσας δὲ πρῶτος πασῶν των νησων σχεδον πηρξεν. 4. Pre- σθει δἐ αυτῶ Ποσειδῶν ὁτι, κατέθυσε τον ταυρον τουτον με ἐξηγρίωσε, Πασιφάην δὲ ἐλθεῖν ἐς ἐπιθυμίαν αυτου 10 παρεσκεύασεν δὲ ἐρασθεῖσα του ταυρο συνεργον λαμβώ- τε Λαίδαλον, ς ην ἀρχιτέκτων πεφευγὼς ἐξ Ἀθηνῶν ἐπὶ φόνφ ουτος ξυλίνην βουν ἐπὶ τροχῶν κατασκευάσας καὶ ταυτην λαβὼν καὶ κοιλάνας ἔσωθεν, ἐκδείρας τε βουν, τηνδορὰν περιέρρανε, καὶ θεὶς ἐν περ εἴθιστο ὁ ταυρος λει- 15 μῶνι βόσκεσθαι την Πασιφάην ἐνεβίβασεν ἐλθών δὲ ὁ ταυρος ς ἀληθινῆ βυ συνηλθεν δὲ Ἀστέριον ἐγέννησε τον κληίαντα Μινώταυρον ουτος σε ταυρου πρόσωπον, τὰ δἐ λοιπὰ ανδρός Μίνως δὲ ἐν τῶ λαβυρίνθωκατά τινας χρη- οὐ κατακλείσας αυτὸν ἐφυλαττεν ην δὲ ὁ λαβυρινθος,
χνον Λαίδαλος κατεσκευασεν, οἴκημα καμπαῖς πολυπλόκοις πλανῶν την ἔξοδον τὰ ἐν ουν περὶ Μινωταυρον καὶ Ἀνδρόγεω καὶ Φαίδρας καὶ Ἀριώλης ἐν τοι περὶ θησόως στερον
n 1. Κατρέως δὲ του Μίνωος Ἀερόπη καὶ Κλυμένη καὶ 25 πη συνη καὶ Ἀλθημένης υἱος γίνονται χρωμένω δὲ πι-τρεῖ περὶ καταστροφης του βίου ὁ θεὰς ἔφη, υπ ένὰ των παίδων τεθνήξεσθαι. κατρεῖς ἐν Ουν πεκρυβετο τους χρησμους, Ἀλθημένης δὲ ἀκούσας καὶ δείσας, φονευ γένηται του πατρός, ἄρας ἐκ κρητης μετὰ της δελφης πη-aομοσύνης προσίσχει τινὶ τύπφ της Ἀδου, καὶ κατασχὼν Κρη-
110쪽
BIBIIo Tn. III. 2. 3.79τηνιων νόμασεν. ναβὰς δὲ ἐπὶ το Ἀταβύριον καλοίμευονορος ἐθεάσατο τὰς πέριξ νησους. κατιδὼν ὁ καὶ κρητην
καὶ των πατρώων πομνησθεὶς θεῶν ἱδρύετο βωμὸν Ἀταβυρίου ιός με ου πολ δε της δελτυς αυτ ει ἐγένετο. Ηρμης γωρ αυτ ς ἐρασθεὶς φεύγουσαν αὐτην καταλα-5βεῖν ου ἡδύνατο περιην γαρ αυτο τω τάχει των ποδῶν9, κατὰ τις ὁδου βύρσας πέστρωσε νεοδάρτας, ἐφ ς ὀλισθη- σασα, ἡνίκα πὰ της κρητης ἐπανοι, φθείρεται και μὰλλτω μηνύει το γεγονός. ὁ δ σκηφιν νομίσας εἶναι τον λεον λὰξ ἐνθορο ν ὰπέκτεινεν. Ἀερόπην ὁ και Κλυμένην 10 Κατρευς αυπλέω δίδωσιν εiς ἀλλοδαπὰς πείρους πεμπολῆσαι τούτων ' εὐόπην ἐν γημε Πλεισθένης, και παῖδας Ἀγαμέμνονα και Μενελαον ἔτεκε, Κλυμένην ὁ γαμεῖ αὐ- πλιος και τέκνων πατηρ γίνεται λακος καὶ Παλαμζδους.
τρενς δε στερον γήρα κατεχόμενος ἐπόθει την βασιλείαν ἈAλθημένει τω παιδὶ παDαλυναι, καὶ δια τουτο λθεν ς' Jos. βὰς ὁ τις νεώς συν τοις ρωσι κατά τινα τις νοσου τόπον ἔρημον λαίνετο υπωτων βουκόλων ληστας ἐμβεβληκέναι δοκούντων, καὶ, δυναμένων κουσαι λέγοντος αυτου την ληθειαν δια την κραυγην των κυνῶν, ἀλλα βαλ- χολόντων κὰκεῖνον, παραγενόμενος Ἀλθημένης κοντίσας ἀπέκτεινενυγνοῶν Κατρέα μαθών ει στερον το γεγονὰς ευξάμενος υπὸ χύσματος ἐκρυδε. III. 1. ευκαλίωνι δἐ ἐγένοντο δομενεύς τε και κρητηκαὶ νόθος ὁ Μόλος. 25 Γλαυκος ει τι νηπιος πάρχων, μνίων διώκων ἐς μέλιτος πώλον πεσών ὰπέθανεν. φανους λαντος αυτου Μίνως πολλην ζητησιν ποιούμενος περ τις ευρησεως ἐμαντεύετο.