Eclogae poetarum graecorum, scholarum in usum

발행: 1883년

분량: 472페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

ουδέ τις ἀνθρώπων ἐργάζεται ν φρεσὶν εἰδώς,

ἐς τέλος εἴ αγαθὸν γίνεται εἴτε κακόν πολλάκι γαρ δοκέων θήσειν κακόν, ἐσθλὸν εθηκεν 75και τε δοκῶν θήσειν ἐσθλόν, ἔθηκε κακόν.οεδ τλανθρώπων παραγίνεται οσσ' ἐθελησιν ἴσχει γαρ χαλεπης πείρα ἀμηχανίης.ανθρωποι δε μάταια τοπάζομεν, εἰδότες ουδεν ' θεοὶ δε κατὰ σφετερον πάντα τελοῶσι νόον. 801. Βουλε δ' εὐσεβέων λίγοις συν χρήμασιν οἰκεινὴ πλουτειν δίκως χρηματα πασάμενος. εν δε δικαιοσύνη συλλήβδην πῆσ' ρετή 'στιν,

πῶς δε, ἀνὴρ ἀγαθός, υρνε, δίκαιος ἐών.

ἀνθρώπων ο τι ἡ χήμερ ἀνδρὶ τελεῖ.

1ή1Ἀλλ' αλλω κακόν ἐστι, το δ' ἀτρεκες ολβιος ουδείς ἀνθρώπων, πόσους Πιος καθορα. cla Sol. 10. 901ή, 'μ δε εο τιμῶσ ον καὶ μωμεύμενος αἰνεῖ ανδρος δε σπουδὴ γίνεται Ουδεμία.

Us Aνδρ' ἀγαθον πενίη πάντων δάμνησι μάλιστα καὶ γήρως πολιοs , Κύρνε, καὶ πιάλου, ην δη χρὴ φεύγοντα καὶ ς βαθυκήτεα πόντον 5ριπτειν καὶ πετρέων, Κύρνε, κατ λιβάτων. καὶ γαρ ἀνὴρ πενίη δεδμημενος οὐτε τι εἰπεῖνουν ἔρξαι δύναται, γλῶσσα δέ οἱ δέδεται.

122쪽

THEOGNIS. 911s Xρῆμα δ', ο μεν ιόθεν καὶ συν δίκη ἀνδρὶ γένηται και καθαρῶς, αἰεὶ παρμόνιμον τελέθει. 100 εἰ δ' δίκως παρα καιρον ἀνὴρ φιλοκερδέ θυμωκτήσεται, εἴθ' ορκω παρ το δίκαιον λών, αυτίκα μεν τι φέρειν κέρδος δοκεῖ, ε δε τελευτήν αὐθις ἔγεντο κακόν, θεῶν δ' υπερέσχε νόος. ἀλλα-άδ' ἀνθρώπων ἀπατα νόον ου γαρ ε αυτου 105 τίνονται μάκαρες πρήγματος ἀμπλακίας αλλ' ο μεν αυτος ἔτισε κακον χρέος ουδε φίλοισιν ατην ἐξοπίσω παισὶν περκρέμασεν 'αλλον δ' ου κατέμαρψε δίκη, θάνατος γαρ αναιδής πρόσθεν επὶ βλεφάροις ζετο κῆρα φέρων. 110si Kυρνε, φίλους κάτα πάντας ἐπίστρεφε ποικίλον θος, ὀργην συμμίσγων ην τιν καστος εχει. 21 Πουλυπου οργὴν ἴσχε πολυπλόκου, ς ποτὶ πέτρy, τη προσομιλήση, τοιο ἰδεῖν ἐφάνη νυν με τηδ' ἐφέπου, τοτε δ' αλλοῖος χρόα γίνου. 115 κρέσσων τοι σοφίη γίνεται ἀτροπίης.233 κροπολις καὶ πύργος ἐων κενεόφρονι δήμω,

Κυρν ὀλίγης τιμῆς ἔμμορεν ἐσθλος ἀνήρ.

as Kάλλιστον το δικαιότατον λωστον δ' ἡγιαίνειν πρῆγμα δε τερπνότατον του τις ψα το τυχεῖν. 120asD δε λέων αἰεὶ κρέα δαίνυται, αλλά μιν εμπης και κρατερόν περ ἐόντ' ἀγρεῖ ἀμηχανίη εώ Κωτίλω ἀνθρώπ σιγαν χαλεπώτατον χθος, φθεγγόμενος δ' ' ἀνίη, τοῖσι παρy, πέλεται,

123쪽

ἐχθαίρουσι δὲ πάντες, ἀναγκαίη δ' πίμιξις 125ανδρος τοιούτου συιμποσίω τελέθει.

a1 Ἐν με μαινομένοις μάλα μαίνομαι, ἐν δὲ δικαίοις πάντων ανθρώπων εἰμὶ δικαιότατος. sas M ποτ' ἐπὶ σμικρὰ προφάσει φίλον ανδρ' ἀπολέσσαι πειθόμενος χαλεπῆ, Κύρνε, διαιβολίη. 130 ε τις αμαρτωλῆσι φίλων ἐπὶ παντὶ χολῶτο,ος ποτ' αν ἀλληλοις ἄρθμιοι ουδὲ φίλοι εἶεν αμαρτωλαὶ γαρ ἐν ἀνθρώποισιν πονται θνητοῖς, Κύρνε θεοὶ δ' - ἐθέλουσι φέρειν. sub Kαὶ βραδυς υβουλος ειλεν ταχυν ανδρα διώκων, 135 Κύρνε, συν θεοὶ θεῶν δίκη ἀθανάτων. sa5 μηδεν ἄγαν σπευδειν- πάντων μεσ' ἄριστα καὶ

ρν, ξεις ἀρετην ην τε λαβειν χαλεπόν. 3.1Mλλά, ευ τέλεσόν μοι, 'Oλύμπιε καίριον ευχήν δος δε μοι αντὶ κακῶν καί τι παθεῖν ἀγαθόν. 140 τεθναίην δ', εἰ μη τι κακῶν ἄμπαυμα μεριμνέωνευροίμην, δοίην δ' ἀντ ανιῶν νίας αἶσα γαρ υτως ἐστί. τίσις δ' ου φαίνεται μωανδρῶν, οῖ τἀμα χρηματ ἔχουσι βίη συλήσαντες ' γὼ δ' ἀλύων ἐπέρησα χαράδρην, 145

χειμάρρω ποταμῶ πάν ἀποσεισάμενος' τῶν εἴη μέλαν αἷμα πιεῖν, πί- ἐσθλος οροιτο δαίμων ο κατ' ἐμον νουν τελεσειε τάδε. 35 Tόλμα, Κύρνε, κακοῖσιν, ἐπεὶ κἀσθλοῖσιν ἔχαιρες, ευτ σε και τούτων μοχ' ἐπεβαλλεν ἔχειν ' 150

124쪽

T OGNIS.

εκδυνα πειρῶ θεοῖσιν ἐπευχόμενος.s5 μηδε λίην ἐπίφαινε κακον δε τι, υρν , ἐπιφαίνων παυρους κηδεμόνας σης κακότητος χεις. 2 Πάντων μεν η υνα ἐπιχθονίοισιν αριστο 155

μηδ' ἐσιδεῖν αυγὰς ὀξεος ελίου

φυντα δ' πως κιστα πυλας Αἴδαο περησαι καὶ κεῖσθαι πολλην γην ἐπιεσσάμενον. 1 η ποτ ε ἀπρήκτοισι νόον ἐχε, μηδε μενοίνα, χρήμασι, των νυσις γίνεται Ουδεμία. 160ιο Μηδενα τῶνδ' ἀεκοντα μενειν κατέρυκε παρ μῖν, μηδε θυραζε κελευ' υκ ἐθελον ἰεναι, μηδ' ευδον ἐπεγειρε, Σιμωνίδη, ον τιν - ημῶν θωρηχθεντ οἴνω μαλθακος πνος λύ, μηδε τον ἀγρυπνεοντα κελευ ἀεκοντα καθευδειν' 165παν γαρ ἀναγκαῖον χρημ' ἀνιηρον ἔφυ.τω πίνειν δ' εθελοντι παρασταδον οἰνοχοείτω

ου πάσας νύκτας γίνεται βρὰ παθεῖν. αυτὰ εγώ - μετρον γαρ πω μελιηδέος οl νου -υπνου λυσικάκου μνήσομαι οἴκαδ' ἰών, 170ηξω δ' ς οἶνος χαριεστατος ἀνδρὶ πεπόσθαι 'ουτε τι γαρ νήφω, υτε λίην μεθυω. o δ αν περβάλλη πόσιος μετρον, ουκετι κεῖνος της αυτου γλώσσης καρτερος ουδε νόου μυθεῖται δ' ἀπάλαμνα τα νήφοσι γίνεται αἰσχρά, 175 αἰδείται δ' ερδων ουδέν, ταν μεθυχὶ, το πριν ἐὰν σώφρων, τότε νηπιιος ἀλλα συ ταυταγινώσκων μη πω οἶνον περβολάδην,

125쪽

αλλ' η πρὶν μεθυειν πανίστασο - μη σε βιάσθω γαστήρ, στε κακον λάτριν ἐφημέριον - 180 παρεὼν μη πῖνε συ δ' ἔγχεε τουτο μάταιον

κωτίλλεις αἰεί τουνεκά τοι μεθυεις.

με γαρ φέρεται φιλοτήσιος η δε πρόκειται, την ὁ θεοῖς σπένδεις, ' την δ' ἐπὶ χειρος ἔχεις

ἀρνεῖσθαι δ' υκ οἶδας ανίκητος δέ τοι υτος, 185ος πολλὰ πίνων, τι μάταιον ἐρεῖ. υμεῖς δ εχ μυθεῖσθε παρα ρ ηρι μενοντες, αλληλων ριδος φ δέννον ἐρυκόμενοι, ἐς το μέσον φωνευντες ὁμῶς ν καὶ συνάπασιν χουτως συμπόσιον γίνεται Ου αχαρι. 190535 Ο ποτε δουλείη κεφαλη ἰθεῖα πέφυκεν, αλλ' αἰεὶ σκολιη, καυχένα λοξο εχει. 5 1 1οξα μεν ἀνθρώποισι κακον μέγα, πειρα δ αριστον πολλοὶ ἀπείρητοι δόξαν ἔχουσ' ἀγαθῶν. 57 μ ερδων ευ πάσχε τί, αγγελον αλλον ἰάλλοις; 1s5

της ευεργεσίης δ' ἀγγελίη

5et O με φίλοι προδιδουσιν, πεὶ τον γ' ἐχθρον ἀλευμαιῶστε κυβερνητης χοιράδας εἰναλίους. εε Ῥλλὰ τὰ μεν προβέβηκεν, ἀμήχανόν ἐστι γενέσθαι

αργά τα δ' ε ξοπίσω, των φυλακη μελέτω. 20086 Πολλω τοι πλέονας λιμου κόρος λεσεν δηανδρας, σοι μοίρης πλεῖον χειν ἔθελον. Drωρχη ἔπι ψευδους μικρη χάρις ες δε τελευτην αἰσχρὸν δη κέρδος καὶ κακον ἀμφότερον

126쪽

-ΕΟGNIS. 95 γίνεται Ουδέ τι καλόν, τω εὐδος προσομαρτῆ 205ἀνδρὶ και εξΩθη πρῶτον απι στόματος. sa Bουλεύου δὶς και τρις, τοί, ἐπὶ τον νοον ἔλθρ' ἀτηρὸς γαρ τοι λάβρος ἀνηρ τελέθει.ει Πολλοὶ παρ κρητηρ φίλοι γίνονται ταιροι, ἐν δε σπουδαὶ πρηγματι παυρότεροι. 210ιε δ' ὀμόσαι χρη του ' ου μή ποτε πρηγμα τόδ' εσται θεοὶ γαρ που νεμεσῶσ', οἷσιν πεστι τέλος καὶ πρῆξαι μέντοι τι καὶ κ κακο ἐσθλὸν γεντο καὶ κακὸν ξ ἀγαθοὐ και τε πενιχρὸς ἀνηραιψα μάλ' ἐπλουτησε, και ος μάλα πολλὰ πέπαται , 15 ἐξαπίνης πάντ ουν λεσε νυκτὶ μιη. καὶ σώφρων μαρτε, καὶ φρονι πολλάκι δόξαεσπετο, καὶ τιμης καὶ κακὸς ων ἔλαχεν. α με χρηματ εχοιμι, Σιμωνίδη, οἷ περ δη, ' υκ αν ἀνιώμην τοι ἀγαθοῖσι συνών 220νυν δε με γινώσκοντα παρερχεται, εἰμὶ δ' φωνος χρημοσύνη, πολλῶν νους περ μεινον ἔτι,ούνεκα νυν φερόμεσθα καθ' ιστία λευκὰ βαλόντες Μηλίου ἐκ πόντου νύκτα δια δνοφερην'

ἀντλειν δ' υκ ἐθέλουσιν, περβάλλει δε θάλασσα 225αμφοτέρων τοίχων η μάλα τις χαλεπῶς σώζεται, οἷ' ἔρδουσι κυβερνήτην με ἔπαυσαν ἐσθλόν, τις φυλακην εἶχεν ἐπισταμένως 'χρηματα δ' ἁρπάζουσι βίη κόσμος δ' ἀπόλωλεν, δασμὸς δ' Οὐκέτ ἴσος γίνεται ἐς το μέσον 230 φορτηγοὶ δ' ἄρχουσι, κακοὶ δ' ἀγαθῶν καθυπερθεν. δειμαίνω, μη πως ναῶν κατὰ κῶμα Φ.

127쪽

ταῶτα μοι μίχθω κεκρυμμένα τοῖς γαθοῖσιν ' γινώσκοι δ' αν τις καὶ κακός, ν σοφος Γ.εὴ Πολλοὶ πλοῶτον ἔχουσιν χριες οἱ δε τα καλά 235 ζητουσιν χαλεπη τειρόμενοι πεν ερδειν δ' ἀμφοτέροισιν ἀμηχανίη παράκειται εἰργει γαρ του με χρήματα, τους δε νόος.=ἡ Φροντίδες ἀνθρώπων λαχον πτερα ποικίλ' χουσαι, μυρόμεναι ψυχῆς εῖνεκα και βιότου. 240

5 Ζευς με τῆσδε πόληος πειρέχοι, αἰθέρι ναίων, αἰεὶ δεξιτερὴν χεῖρ' ἐπ' ἀπημοσύνηαλλοι τ' ἀθάνατοι μάκαρες θεοί αὐτὰρ Ἀπόλλων ὀρθώσαι γλωσσαν καὶ νόον ἡμέτερον.

φόρμιγξ δ α φθέγγοιο ιερον μέλος ηδε καὶ αυλός 245ημεῖς δε σπονδὰς θεοῖσιν ἀρεσσάμενοι πίνωμεν, χαρίεντα μετ' ἀλλήλοισι λέγοντες, μηδεν τον Μηδων δειδιότες πόλεμον. ω δ' εἴ κεν μεινον ομόφρονα θυμον ἔχοντας νόσφι μεριμνάων εὐφροσυνως διάγειν 250 τερπομένους, τηλου δὲ κακας ἀπο κηρας ἀμυναι, γῆρας τ' ουλόμενον καὶ θανάτοιο τέλος. et Φοιβε αναξ, αυτος μεν πυργωσας πόλιν ακρην,

'πικαθόν, Πελοπος παιδί χαριζόμενος' αὐτος δε στρατον βριστὴν Μηδων ἀπέρυκε 255 τῆσδε πόλευς, να σοι λαοὶ ἐν εὐφροσύνηῆρος επερχομένου κλειτὰς πέμπωσ' κατόμβας, τερπόμενοι κιθάρη καν ἐρατῆ θαλίη παιάνων τε χοροῖς ἰαχῆσί τε σον περὶ βωμόν.

γαρ ἔγωγε δέδοικ' ἀφραδίην ἐσορῶν

128쪽

καὶ στάσιν Ἐλλήνων λαοφθόρον ἀλλα - Φοῖβε, Παος μετέρην τήνδε φύλα- πόλιν. iss- ν με γαρ ἔγωγε καὶ εἰς Σικελήν ποτε γαῖαν, ὴλθον δ' Ευβοίης ἀμπελόεν πεδίον Σπάρτην, Ἀυρώτα δονακοτρόφου ἀγλαον ἄστυ 265 καί, ἐφίλευν προφρόνως πάντες ἐπερχόμενον. αλλ' ο τίς μοι τερψις επὶ φρένας λθεν κείνων ουτως ουδὲν ἄρ ὴν φίλτερον αλλο πάτρης. ε μή ποτε μοι μελέδημα ' νεώτερον ἄλλο φανείη ἀντ ἀρετῆς σοφίης , ἀλλα τύδ' αἰεν εχων 270 τερποίμην φόρμιγγι και ὀρτηθμῶ και αοιδῆ, καὶ μετὰ των ἀγαθῶν ἐσθλον χοιμι νόον. ἡ ους ἀγαθοὐς ἄλλος μάλα μέμφεται, ἄλλος ἐπαινεῖ

των δε κακων μνημη γίνεται Ουδεμία. sic με κείμενον εργμα κακῶς θέμεν ευμαρές ἐστιν, 275ε δε θέμεν το κακῶς κείμενον ἀργαλεον.M Λὰξ ἐπίβα δήμω κενεόφρονι, τύπτε δε κέντρω ὁ ξδε. και ζευγλην δυσλοφον ἀμφιτίθει 'ου γαρ ἔθ' εὐρήσεις δῆμον φιλοδέσποτον δε ἀνθρώπων, πόσους έλιος καθορα. 2808m G μοι πειτα πεσοι μέγας ουρανος ευρῶς περθεν χάλκεος ανθρώπων δεῖμα χαμαιγενεων,

εἰ μὴ ἐγὼ τοῖσιν με ἐπαρκέσω ο με φιλῶσιν, τοῖς δ' ἐχθροῖς ἀνίη καὶ μέγα πῆμ' ωομαι. fri μοι, φίλε θυμέ τά α τινες ἄλλοι ἔσοντα 285ανδρες, ἐγὼ δε θανὼν γαῖα μέλαι ἔσομαι.

129쪽

set mν' οἶνον, τον ἐμοι κορυφῆς πο ηsγέτοιο αμπελοι νεγκαν, τὰς ἐφυτευσ' ὁ γέρων ούρεος εν βήσσησι θεοῖσι φίλος Θεότιμος, ἐκ Πλαταυιστοῶντος ψυχρον δωρ πάγων. 290του πίνων ἀπο μεν χαλεπὰς σκεδάσεις μελεδώνας, θωρηχθεὶς δ' εσεαι πολλὸν ἐλαφροτέρως.so1 Eστιν Ο με χείρων, ὁ δ' ἀμείνων ργον καστον Ουδεὶς δ' ανθρώπων αὐτος παντα σοφός.55 Εἴ τι παθων ἀπ με ἀγαθον μέγα μη χάριν οἶδας, 295χρηζων μετερους αὐθις κοι δόμους. 101a ' μάκαρ ευδαίμων τε και ολβιος, ὁ τις πειρος ἄθλων ές Αἴδεω δῶμα μέλαν καταβI, πρίν τ' εχθροὐ πτηε ι καὶ ποσσῆναί περ νάγκη, αετάσαι τε φίλους, ον τιν ἔχουσι νόον. 3001023 Ο ποτε τοῖς ἐχθροῖσιν υπὸ ζυγὸν αυχένα θήσω δύσλοφον, ουδ' εἴ μοι μῶλος ἔπεστι κάρη.102 Tόλμα, θυμέ, κακοῖσιν μως τλ α πεπονθώς'

δειλῶν τοι κραδίη γίνεται ὀξυτέρη μηδε σωγ' ἀπρήκτοισιν εὐεργμασιν αλγος ἀεξων 305οχθει μηδ' χθου, μηδὲ φίλους νωμηδ' ἐχθροδ ευφραινε θεῶν δ' εἱμαρμενα δῶραου α ρηῖδίως θνητὸς ἀνηρ προφύγοι, ολ α πορφυρέης καταεις ἐς πυθμένα λίμνης, οὐθ' ταν αὐτὸν ἔχη άρταρος ηερόεις. 3101 sἈφρονες ανθρωποι καὶ νηπιοι, οἴ τε θανόντας κλαίουσ' υδ ηβης νθος ἀπολλύμενον.

130쪽

THEOGNIS.

107 Ουδεν των ἐχθρῶν μωμησομαι ἐσθλον ἐόντα, ουδε μεν αἰνήσω δειλον ἐόντα φίλον. 1os Kάστορ καὶ Πολυδευκες, ο ἐν Λακεδαίμονι δίη 315 ναίετ ἐπ' Ευρώτα, καλλιρόω ποταμω, εἴ ποτε βουλευσαιμι φίλω κακόν, αυτος ἔχοιμι εἰ δε τι κεινος ἐμοί, δὶς τοσον αυτος χοι. 11s Ἐλπὶς ἐν ἀνθρώποις μουν θεος σθλὴ ἔνεστιν, αλλοι Γ Ουλυμπόνδ' ἐκπρολιποντες ἔβαν' 320Fχετο μεν Πίστις, μεγάλη θεός, χετο δ' ανδρῶν Σωφροσυνη, χάριτες τ', ω φίλε, γην λιπον. ορκοι δ' ουκέτι πιστοὶ ν ἀνθρώποις ' ἀδίκοισι, ουδε θεους ουδεὶς ζεται ἀθανάτους ευσεβέων δ ανδρῶν γενος ἔφθιται, ουδε θέμιστας 326ουκέτι γινώσκουσ' ουδε μεν υνομίας.

αλλ' φρα τις ζώει καὶ ρα φάος ελίοιο, ευσεβέων περὶ θεους, Ἐλπίδα προσμενέτω, ευχόμενός τε θεοῖσι καὶ ἀγλαὰ μηρία καιων Ἐλπίδι τε πρώτη καὶ πυμάτη θυέτω. 330 φραζέσθω δ' δίκων ανδρῶν σκολιον λόγον αἰεί,οι θεῶν ἀθανάτων Ουδεν ὀπιζόμενοι αἰὲν ἐπ ἀλλοτρίοις κτεάνοις ἐπέχουσι νόημα, ἐσθλὰ κακοῖς εργοις συμβολα θηκάμενοι. 1is1 ημοφάγον ὰD τυραννον πως θέλεις, κατακλῖναι 335ου νέμεσις προς θεῶν γίνεται Ουδεμία. 118 μυς αγαθον καὶ γλῶσσα τα δ' ἐν παυροισι πέφυκεν ἀνδράσιν, οῖ τουτων ἀμφοτέρων ταμίαι.

SEARCH

MENU NAVIGATION