Liber de Graecae linguae particulis;

272쪽

i iam articuli voces in pronominis significationen i, ου vel κῶνος prono'inis casibus, vel potius M , ἀλλο . indeliniri itidem calibus XXI. id est, ut latinus interpres transtulit alium ceriderunt , alas occiderunt, alitia vero la- quasi r uti casuum vicem geremes, a quibus in limificatione etiana inscrepatu, quippe mim si indefinitias res, Ne personas, ut in proximo per se ου- pronominis significationen habent, τι μάλις δαίῖρον Θυμον ρινε τω τελαμ-tiarentes protante casus, sed per se in prononiinum

273쪽

et pro AO ,--η, go, demonstrativis pron rn nibus accipiuntur, differruntque .st GH - α

το δὲ, non solum accentu, sed etiam sensu , ut chimani est, ubi coniunctione agrtur Ex o μιν τις , quoriam alteriim unus Edaon , alterunt alvu quidam Mitificat in quibus nomen G non tarn v παρἱλκον , si ornatus tantum iratia 'senti Budaeus, quam ad mςολογiα expri

Aristotelen dicitur κατὰ μέρος ὐσία , qua prevideat spinamaas cap. VIII. .

274쪽

nomo relatainini, inuenias in collationi M. . praeponiliar, modo postponitur, in hoc con mentario locum non haberet, sed quia extra pro

priam significationem interim usurpari videriit, id- , que dupliciter, de ipso etiam nonnulla cenda sum in maliquam enixa pratecedente nomine τοιοῦτος pr ως aciapi videtur, ut apud G. p Arinoph. σὐ μὲν ρις τοιουτος μοι Φίλος ει , -Iος συλλαμβάνειν μοι, Vbi οἷος συλλαμβάνειν, pro zς ,

plenirique aurei sine praecedente nomine -τοιουτος, modo verbum infinitum subsequanir staminamiuare significationem videtur inare Budaeus in illo Synesii δὲ αυτ ρομα Μακκα - λῶος ωος ἐν ἐγκαρτερησα - όγματι, docer, o οἷος, αντιοῖ τοιμος , vel δυνατο accipit. Et

alibi apud eundem: ἐδοκει γὰρ νέος να -- έκ illuc

275쪽

dum autem, o Io in huiusmodi locutionibus omnibus, itali atra significare, si id, quod deest, sippleatur, locutiones lucilla , ιος Η, οἰος ές, varie hanc vocem interpretandi, uni in illisis me do pro δυνατο accipi videatiar In qui-

reducatur, apparebit, noriae iaca propria Mni Matione non recedere Nam G εἰμὶ ποιῆσα . et . pro τοιουτος ἀμι οἰος ἐς ιν ο υναμ ενος η βου- , λομενος ποιησUt inae participia semper adhi- bentur in huiusmodi locutionum res esurione, quia in pactionibus omnibus, quarum alioua eonta nitivi modi verbum in his loquutionidus designa

tur, requiritur, ut velimus es, 3 ut, vel viruinis

276쪽

itio simificatio in titeri volet, siccissam resoluet,. τοιοῦτος ἐν, ἱρ ες ιν ο βουλομενού δυνάμενος et paratus inite pretatiari sic resciluenda in πρῶ- κωσα τὰ ἐχΘρῖς Demosthenis ite ira illud; pisa interpretanir hei modo resolvetur: οιλος - , οἷος ἐπὶ ο βουλόμενος ἐπεξιέναq. etiam pro Oμοιο accipi apud Xenophontem asserit in illis velliis; χαριζομενον - σο ανδρὶ, s*Naius a namque relatimi inferiim mel una.

Ood emii fit in articulis, a qui bii inseriniuir

ui casibus, infinitum adhiberi in locuponis r so

εο ς ομωσον, οἴα ες τὰ μειο πραγματα. aelocutio sic conuertenda est: τὴν ετερα αυτῆ

277쪽

. Oli etiam neutriini, ἀντὶ τοῦ κωλύον aeeipi ci Budaeus in illis Demosthenis ανάγνωθι

im in illo Aristoph. ' , ἀλλ' ἰδὲ,

D' ἄκουσα των ἐπων. Et in alto Platonis: ἰδὲπω ον υ , ἰυτον ἐρωτα , similiter accipi sentit nomen io. In Demosthenis eri aeri proxime irato

verba legis audire. In quibus omnibus, simia Iibus exempli , 'men 6ιον at signisic j, xi praesupponit suum correlatiuum τοῖσν, ut sit niso m. Qua loquendi forma onestio in ' Latini sint. Certe notiti temporis Itali sieri

278쪽

que etiam, quia id, quod per io dicitur, per i . ' ιὲς adverbium , vel per nonκ ομοιος , Vel ετοι- pro illis nomen de accipi dicendum est sed sua conseruanda est, alioqui nulla erit vocabulorum Nec nego, nomen i pro δυνατο necessario accipiendum esse videri nonnunquam, ut in illo Gordae αλλα σοι ου μονον μαρτυ- σοι μονον μάζτυρας Ψειν ωον τ ην, - φευδοuάρτυρας Qxiae ranaen locutio, si sic reducatur: το ὲυρον μονον μάρτυρας , αλλακῶ νευδομαρτυρας τοιῆτο, οἰ- α συε-Θας ποunt, parctit nomen Q in sua rς--

s a non alienam sed potest facere, vel solo fit ne

279쪽

et 8 ουλοι.

or, diuisitu dinitia apud Aristoph. - ρήνη ε). εν -- ἐκκλησια ω χρη πο εμειν λέγει τις, Qua oti in voce invisio nomo tempore tollimes

280쪽

mni ectat. sciendum est, vocem 7μο per sine casus adiunctione stare posse, ut in illo sena-οιμοι κακοδαμμων apud Aristophanen passim, et tunc para heu, duntaxat accipitur, , si τάλας, φιρπιam et anus, quibus catum t conces ὁμως, etc. implicant auteni liciusniori lo-

.. a etiam dicebant H, et una sinis eae Isocrat. Eia D.