Luciani Alexander, Demonax, Gallus, Icaromenippus, Philopseudes, Ad Hesiodum, Navigium, ex conformatione F. V. Fritzsche. Praecedunt quaestiones Lucianeae

발행: 1826년

분량: 450페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

νῆ-ιiγματα ἐπὶ της φυλῆς περιφέρει,

s et alius non Vi lentur perpendisse, τί ματ α ista eo dici ἀφανv, quia non φαίνεται iis, civi lias notas gerunt, sed post mortent demum a Rhodaniantho detegurituri Senape enim quaeritur.3 res nominatur φακης , ciuius Potissimunivisui illa se sui, ducat. Ut Maiam Vulcanus lectum δερμοi cingeret Dial IJeor. 17 ao, haec Marii et Veneri rei haben lae causa coingredientilius Tuomaut

ἀψανm Achiilles Tatius quum scriberet VIII, 7. Auινεοὶ - σκίππ)ν μευ μανι ἀφανεῖ. Pro a Thucyclide I, 15λ λλου δε νευματι φωσε χρησαμένου , nisi plus c. 29. καὶ καταδεδικάσθω καὶ σιαρὰ τον άνταλον ἀπαχθε ς οὐτοσὶ δεδέσθω, μεμνημένος, λεπραξε παρ τον βίον.

Exspectet aliquis potiris Ivς, aut prause lini ii epanalepsi sequatur: πως μη ταsτα λέγενς ποτέ. Ndidominus etiali Optativus potest defetidi.

192쪽

nes, orator, ut Adv. TimarcII. o. 27. remi. τίς ο τοῖς τουτων κωμοις καὶ μοιχείαις περιτυχων ουπ

193쪽

νάζει Ἀττικῶς ή παγόρευσις μὴ καθάπερ - μη

194쪽

- 155 lipp. I. 4, 6. mich. του Πάοχειν αυτοὶ κακῶς ἐξοσ

quam iαίρομαι qua V χαίρω , ἐσθιομένων, Maod

195쪽

Conpruit, quod totid habet Cicero, nehercule. Ut Ep. in antii VII, 52. Cupio enim nostium illum amicum in tribunatu quam plurimunt liabere, vitatis, id cun ipsius causa est niihi, ut scis, iii amoribi is tum mehercule etiant reipublicae. Ibi l. 1, 8. Tantuni enim animi inductio mehercule amo erga Pomprium erga me valet cet atque I, 9. Nam neque meque, neq- Dercusse . Aliunx apparet, opinor, an Luciani Verbis scripturam si, ἐμαυτου Ioco pronominis Armis a plerisque meepta in plano sutilem esse et inanein censendam. Quam tum quoque deteriorein duxissem, si domitius semet ipso diceret etην φυλὴν τορ αυτ υτ, ut id esset τὴν μου αὐτos. De IOC Isu Setiepuobliterat ' in Luc. Timone c. 57. l. αυτῶ νηὸς)V IDrmanniana vi Soph. Tracla v. 451. Iacobarum ad Actilli Tat. p. 952. Si morum Lect Ibuc P. 22o.

tata, qui tanae quum ipse verbis a Solano novi Schoisil viro malo' ' acceptis hisce: σολοικισμὰρ τοονομα ἐνικόν, ἡο- πληθυντικόν. vitium Minumero plurium rem1σομέν γνωσομin coi municative, ut fit, usurpato posuit, non minus lituri meo vem, quum meis halint M ἐαυτῶν,

' Pariter emit orantis de scholio: --- -- iis reς; iliae non iit illi placet, - συνεγενόμην, sed potius '

196쪽

De Mercessi Conduci. c. 26. ἀγνωμοσιν γὰρ

τό De exced. Conduet e. q. ρῆ ,H. . - αδ

προ μασθαι καὶ εὐδοπιμεῖν ἐστιν. Longotu Excerpus consignauun est: eis

197쪽

Sosiae res ad Hecubam V. 9s p ναποστας π est a ad n id quod assensu meo comprotium nequeo. V. Dol re ad Ax Plutum v. 69. Apolog. Pro Mercecl. Conduci. c. 5 η δοξεις α του Βορινθίου μυθου ταὐτόν τι πεπονθέναι, κατα σαυτο ο Βελλεροφόντης γεγραφώς τὸ βιβλίων.

αντον-. Rhetoriirn Iaecepti c. I. πάναβρον

τινα Σαρδανάπαλον ιν αν αὐτὰ Ἀγα- θωνα. Timon. c. 45. φυλεται δὲ καὶ ρατορες

δημόται καὶ ' πατρὶς αυτ νυχε καὶ ἀνωφελῆ

APolog. Pro Mere . Conduci. o. II. καὶ - οι τοιαυτα ἔθνη ἐπιτροπευοντες, οὐθ' οἱ τὰς πο-

198쪽

τοι αὐτα διαφέρει, quum proxime anteiret τατοιαυτα κρης γετα ilet et istin τὰ οιαυτα aut plane seci ne suo in cunctis comparet ulmi ius et aut iv τὼ δύο ταλι inritari.

199쪽

cyd. 4, 65. ἐλοντες. α ἔκαστοι λουσιν. Arist. N bes v. 1444. - χθέσι παθών, α νυν πέπονθα. Cicero Epist ad riniit 9, 1ο. Satis putant, aescire , - -iune in Syllain mortuunt esse). Uuautem dici una est Luc. Dein Encona c. 29. Φα--γον, ως ἐδυνάμην. et Tyrana sic. c. I. πατροκτονη- σας ἐδύνατο. , sam, assolet Cicero, duum vere II, 5έ. ferebat sienius poterat. DR scio Amor. c. 5. Hoc onus si vos aliqlia ex parte allevat ius, era i , ut potero, Studio et inclustria, Iudices. In Catilila. I, p. Superiora illa quanquali ferenda non fuerunt . tardeII, ut potιιι, tuli Epist ad 1 Ind. 4 6. Quod IIo quoque i

Pro Lapsu in Salui c. 2. καὶ πρωτον μὲν ἰδον τι ἀλλήλους ἔλεγον ἐτό - καὶ μετὰ τὰ δεmνον λόγους δη παρωνόους οεπόμενοι.

Post H-- excidit . n eodem bello c. 12. in plerisque monumenti, mi nostrara memoriari haec tradita: - δε αν το γιαίνειν μόνον πῆ. Ἀλλα νυν καoτου καιρὰς ἴδιος ὐφ' μων ποδε- δεικται, τάχα ἄν εἴποι τι*. Sunt animi, qui alio deflectant, codices Iaenape eo: μόνον πεῖνα νηοίτις. ii ii latere potissina uni hoc: μόνον πν'Aλλά, φησί τις, inde natu uies liti est, quod de nsere libri post paullo τάχα ἄν εἴποι τις ignorant; qua lectione vulgatani multo deteriorem judico.λοπλουτοι καὶ ἐριστικοί τινες.

Magis dacet, deleti καί, haec oratio est.

200쪽

- 161 - λυκυθυμοι καὶ φιλήδονο εἰσιν et posthaobis te uni o Πλατωνικοὶ τετυπωνται καὶ φιλόδοξομ εισι περὶ δὲ των μειων πολλοὶ ἔνα- . Hermotim. c. 17. Acmerisy διαλεγεοθού τινι, Q πιστῶ α, τι 'Eρμότιμος - τοῖς ἰδιώταις ἐπί- Huic coiruptissimo loco iac illedeia videtur non male succurret: ἐποιεῖτο τή, αῖρε σοτευσαί σοι τοι αὐτα λεγοντι. In fui hiis

γουν. Heiodotus c. d. τάχ' ἄν ου πάνυ μαστιγώ- ο ορ υμῶν δόξαιμι ως εν γε τηλικουτήσταδω, κα- νον μοι ουν καὶ τουτο. Siccisistingue et scribe,

sodes, ἐμοὶ γουν. Amores . . ἐγω, οὐν ἐξ οππυλο τῆς ἐπιχειρησεως πάμμην. Recte suadet

Gesnerus: ἐγω γουν. cataplus c. 15. l. :- περανδιστον ἐμοὶ γουν δοκεῖ. Hoc vitium innumeris Lu-eiani Iocis, tanquam hydra enascens re sic iii aliquot exeniplis probatum acile emendetur in ominibus. Se in a quoque causa cavendum m. primis, ne quid inprudenter, neu temere Nai

quo οὐν strenue tutatus Sohaesertis est binis in locis, et ad Dion Halic. p. 271 H ad Eurip. resti'

v. 613. Est enim tum, quando in totius sententia Commune sit, ' auiter unauis, Maod pras- PeculiMe ex hii, non aenodo aptuna, sed no

SEARCH

MENU NAVIGATION