장음표시 사용
201쪽
nui viam neeessarium Ap tum censeo, ut his illar in Apolog. Pro Merc. Conduci. c. 12. ἔγωγ' ιν εισκέψαιο, δόξαιμ αν σοι ceti . De Conscrib. Histor. 15. Hermol . . O. n. necessariunt etiam in Harmoiud. o. 5. Nigrin c. 17 intuo.
Hermotim. c. I. ἐπεὶ ἡ τοιουτον ὁμοιονεῖναι τῶ τῶν παιδίων οἰκοδομήμασιν, α κα - Hanc si utilituditioni uctati esse intelligo exHoinis Iliad. V 56α-5μ.
lbillo intelidendam ille vir solet declarare. Et hic quidem non plane repugnem, si quia lac, ἐπε coiriniinuatis hujus opinionis causam accituiu eat o 'epetitioite secliuetiti: τι σιγῶς φροώλει ri4 ἀποκρίνωμαι μὲ σου τά γε ἀναγκαῖα ό, οὐκ, εἰχες; . Quanquam argumenta huius generis a s ionem non expriiuunt cautiori, sed sunt pubera in sonteni re inania Miuio certius est, iamii eddendum scriptori istud esse: ουδὲν γαρ πρὰς τρν ὀνοσω ἁπται λίγων 'Dπται,-oxistoriuφih mi latus usitatum est in Piscatori c. 6. V. Sohaebe raιm ad Demosth. T. II. p. 344. Statim hi in loco
202쪽
Hatio connexionem restitui seripturamedelaatv περ ηεις. Quod etsi libros vir inuin omnes la cohortam.
Heranotitia. e. 61. O τοίνυν ου φιλοσο7ίαν ἐς ἄν φησει τις τοὐ πρωτου μάθοι ἄν πα-- ων, ποία ἐστίν. Rectissinio libri μάθοι, nevae illo modo Geoner μά-e Aelbat arridea e Sollicet. μάθοι Rilde cogitando,ὶ ex eo, od intercedit G φήσει του πρώτου. V. Porsonum ad Hecubam miro.' ἐλπίδος γάρ, υτ του δοξης ορ- θάρσος παρ' Ριῶν. Prist A, es v. 569. ν άφροδίτ θυν -- Ποσειδῶν τι οἶν θύη. Fortassis huc facit
e. 5. το πάντων τούτων ζῆν πεστερημένον, uθλιον μεν ει και π άλλου τινὰς ἀπεστερητο, ηuθάπερ οἱ ἐν-o e 'ερμώτηρίοις πολυ δε θλιώτερον, εἰ τις αυτὰς εαυτὴν ποστεροίη πάντων τῶν Πλῶν , μανία τε ἐδη τουτό γε σαφής. In quo loco 'post. μανία libri ortitiensis auctoiitate ejectum 'portuit. Apto enim in talis oravioriis indolem ac
203쪽
Tain Hermunnus saepe ad Sophoclem praeclare se oostat, vide etiam Reissium Coniectari P. Si . 515. Eo conseram Cicer Exooem ad Paradox.cipies istu hoc mi Mn opusculum Iuviarati Huhis Iam contractiorn noctibus, quoniam illud
majorum vigiliarum munus in tuo noinitae apparuit,
Ianus erravit de Herinoum c. 8. λλ' εὐφημεὶν γρη, ωαι, μην σιον εἶναι ἐξετάζειν . . . . Diat Alori. 26, 2. περ, ωαι, καὶ φασι, υνετὴνοντα ἀρέσκεσθαι ταὶ ἀλαπῶν τοὶ παρ-ι. Cave codici remalit m νε--iniae enu obtemperes. Pr anoth in Vmb. c. u. αἱ τοι φαίη τις παραμυθοἡ'μενος, ο --, εἰκάσαι - Προμμεῖ, αλλα - καινουργὰν Ουτ ἐπαινεῖν. qui locus vix credas, quantopere V. D. illuserit. Silana etiam sunt haec: Aio 1 orno, 17. - ἐμοὶ δοκώ- τὰ ἐναντίον ποιεῖν. agminit. A cliyli et Aristi vilius
cuisse Usus sic et Graecoximi et Romanomani certus, sed, ut Vel ex liis exemplis, quae permul'tis aliis augere tum ossiun, tum nolo, PPute ist
IIernaolim. c. 5. - a1' ἔχωσι παραμυθίαν τη κ αὶ Πολλους καὶ ἀλλους τὰ μοι παθῶν
αὐτοις. Sic Vulgo, couupte. Duo codices exilibent: το
204쪽
- 165 - τὰ πολλοῖς καὶ ἡλλου, mi sex modo lavi solet Hirinolim. o. G. καὶ συμ αὐατ σε τοῖς πολ- οὐκ αἰσχυνερ, ἐνπερ εὐ φρονῆς, εἰ γέρων ---Lingemuisua: καὶ οὐκ αἰσχυνῆ, uandresdein futuro opus est olivore Lociniis Nicocles. 7, moi δε προ τ πεφυκέναι καὶ διεγνωκότες τι μέ - πιστόν ἐου τῶν ἀγαθῶν ρετή, δῆλον τι πάντω ν βίον ἐν ταμν τῆ τάξει διαμένουσιν. .egam
205쪽
sunt, importuite huc immigretiruiit cuius rei alia Quoinodo etc. c. 15 τοι-- των συγγραφον-
206쪽
τ λειόν ἐστιν meo Marte Pirastravi. Ibidem . D. - καὶ πλα εἰδως καὶ μηχανη ματα ἔμια.
207쪽
Ep. p. 56. Magis stabilitur Iocis 11ucyd. V 85. 0ν γάρ, τε παρεσχεν ἀφιγμένοι καὶ μετ υμῶν
208쪽
Haec tenuem umbram inmani loci hucvcl. I, M. Ne que secus infra c. i5 ηγεὶτ δε αυτ 2Hυκτερίων Ἀωδιάνακτος, τρίτος αυτός. ultimae liucydide epetain, qui sic saepissime in c. 16
est forma Thucydidi crebra prolis solemni, ut II, O. 'οι-τα μὲν καὶ ο Φορμίων πυρεκελευε τοὐxu i laudare nequeo, lito Beumι τοιαυτα suscepit, licet hoc mininondare videatu I, 5.2hιαυτα δὲ καὶ οἱ Κορίνθιοι εἶπos . Verum III, 9.
jus quoque nureationis exemplum est in Thucydide, III, 56sqq. Jam suae .um lychnis currentibus Mariantur, ea fusius e mimunt quae paullo aliter adumbravit Aristoplianes Pace V. 858--8έa. τινες γάρ εἰσ' οἱ διατρεχοντες - ἐν τοὶς ἰπνοῖσι ἡμ Porio c. 56. αἰτέα - του πολέμου ἔμελλε μεο ιτο φόρου ου ἀπόδοσις hoc .uciano tam insuetum nόθεν μοι προςέπεσεν Ex Thucydide,
209쪽
ευζων αετῶ μιάς μέρας. O in para ad ' ita u. II, i . Ἀντά ξυντομώτατα ἐξ ' δήρων ἐς στρον ν ηρ υζωνος ἐνδεκαταμ τελεῖ - μερῶν αν λευζων τριῶν καὶ δέκα νύσαι. Latent in Thum diu hu)us genetis etiamtium Permulta, si quis ve- ω βαπτιζομένους, ἀλλ' περέχοντα των κυμάτων. Qui L.ucianum multos Bistiorum loco nosse et uia opera risisse enae opinantur, etiam hoc de Pheltapodibus conimento sunt abusi proinclis
Ver Histor. II, 19. αἱ γυναῖκες εἰσι πάσαι κοιναὶ καὶ οὐλὶς φθονε τω πλησίον, αλλ' εἰσὶ,--το μάλιστα Ιλατο πικώτατοι. Παχι κοινα bene ex uno est libro assi initum. In sententiae hu)us vicinitate versatur Luc. Cori viv.
210쪽
oraculum apud Deiri ut Midian P. 5. Buttiri.
Quod autem Menelaus τον αωφον παραλαβων Ιει,
ιδεῖν, ουδὲν ἔχει τυραννικης κολάσεως ἄξιον. In hiis verbis nihil aliud quain ori sua iter Abis catus c. 1. Ου καινὰ μὲν ταλα, --
τω μωντι γιγνόμενα. Post nαράδοξα imimittam: τά. CL De Saltat. c. 85 ορχηστου ρανίας τὰ γιγνόμενα se Anacta is