Luciani Alexander, Demonax, Gallus, Icaromenippus, Philopseudes, Ad Hesiodum, Navigium, ex conformatione F. V. Fritzsche. Praecedunt quaestiones Lucianeae

발행: 1826년

분량: 450페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

sitebuntur. Quae ario modo aede non sua potest depelli, ut hoc: - οὐ λέγεις, illo: ποῖον ου λέγεις sed con)ectando ludere nolumus. Iudicisti Vocinum c. u. μήκουον ἔνια τῶν λεγομένων - τῆς μετριοτ ος, ψ ἴστε, φυλα βάρ. ponto intelli tire, Me vocales nonii navi, quarum judicio litem omnem . commisit. Sed

secundemus, Fitissas h ι elementa Ocat, quas in unum sonu/n coageacere via nata sunt. Soha

Hoc vero apeIte falsum est, in quod ne ipse quis. dein Vir magnus inculisset, si lac Prioris esset xecordatus. Hoc tamen vel maxime expendi in . Tetur, an συλλαμ pro lueras aluo u dicendi horreat quod nos usque eo credentias, donec exemplis non ambiguae fide ea opinio refutetur. Di-iasset Lucianus καὶ τ αλλα γένωμα τα , ut o S., vel στοιχεὶα, Prout c. o. Vel sic igitur incerto,

ias dicat τά ἄλλας συλλαβάς, experiamur hoc protrabiliter ex ii , - ponuntii o.

92쪽

asserat numero novem β γ δ πατ*χMUtima inproslatero successu versa sunt: ma ita I bus obtemperant. Vinii illic et- φωνήεντα e τὰ μίφωνα coniniui1 τῶν φωνηέντων -- comprehensa legibus, quas primus literarum iu-bus licenter descivelit T. Mio inter φωνα nomen profitetur suum vicissim se hospitali nunquam non aium suisse , et asseversia in d

1νοντα - et τάς ἀλλας συλλαβάς. Ex quo conciuestiis, μίφωνα obsumaram appellatione utrobi suo insigniri, praesertim I persimile illud contendas c. s. - δὲ ἀφεικακόν εἰμι γράμμα, μορ--ρεIτ μοι καὶ αυτοὶ μηδέποτε ἐγκαλέσαντι τs se

93쪽

όητα, , ἐῶ. uinea sunt in*ωνα. HaII IIIler- .Potandi viam, quam, nisi allax, jam Solari Maamanavit, si ingredimur, υλλαβάρ non simplicito laniem melligimus, sed ea, quibus ut sonom has explicare velis diplithongos, quod usus non

Ioc diphthongis concedi. Ceterum quum dicit τῶν ἄλλών συλλαβών, an hoc vult inu, Iudices, et rem Praeter vos φωνηεντα, aut Mocatis, cetera si me x excipias ημόφωνα. Quum Iurea .etiamsi haec Massio parum procederent , recte lini,

mo hac notissima Attractione testimonia conger e, nobis i tana coarctato otio non Iubet. Vide v. c. mannus ad Sopli. Hloci. v. 58. Dιc Mi Potest, Uaonea haec Muι --H ἄλλος , os doctos se Dueris. De Laic Phalari est. . . aliter hodie Sentiet Schae retis, atque sensit olim vilios Ellip s. F. 579. rectissime enim Sola nus composivi: οὐ

servabitque vir praestantissimus, quod muta-

94쪽

λάβοι, τε κατ αλλην ἐμπορίαν πλέον-

P1ONomen Sic eleganter locatur e prava corrietione

ταυτα-M του παδὰς πυνθανομενος ἄλλο ἔροι- οἶμαι, ὴ ἐπὶ τ κάλλει καὶ - λὶν ἀλκῆ οὐ- τοτ eximius liber Gortu. αλ' non agnoscit, pari

idem modo decurtatus III Bis Accus. c. 2. ςπερ

toIIsforrnatum, non iuri unus codex retinuit Ram,hunc usum ad Flavit Thucydides, quam adsciripu

Dequentissime iniitur Xenophon et Plato, satis aetii: κεφαλαίως την δύναμιν ο- οὐ δεματος κω δε περιλάβωμεν - ἀμεινον καὶ προὐ τῶν ἄλλων μερῶν ἐγομεν- non utamiae opitis nius Urbinas Me τῶν μερω et in inalgin περὶ

95쪽

is dein o S. πιστάμην, ὁτι ---ων όντων τὰ πλῆθος καὶ των ἐδιωτῶν καὶ των ἀρχόντων οἱ μεντι, τωνδειακα et lauari Urbanas Pro Mωτων --.δε ν, coniunctili legerim: καὶ τῶν ἄλλων ἰδιωτῶν Demosth. d. Symmorsis Si, O. Bel ita non erat, quod moveretur vulgata: metu ποιμαι, ἐπὶ μὲν Αἴγυπτον καὶ ροντα καί

τινας - ἄλλων βαρβάρων πολλο - αν ἐθελῆσαιτων Ελλήνων μισθοφορεῖν - ἐκείν' - - δὲ τὴν ἀλλην Ελλάδα λληνα οὐδένα αν ἐλθεῖνπουμαι. Luc. Diat. Mort. XIV, 5. AG οἱ Σκά - θαι γε, ω πάτερ, καὶ οἱ γναν ἐλέφαντες υ ευ---φρόνη - εργον - καὶ τοὐς Ελληνα τοὐς μὲν ἀναιμωτὶ παρελαβον, Θηβαίους δ cet. Pro

Eλληνας unus ex Parisiensibus Quo tenere di vitur: an hinc exsculpamu καὶ ἡ ἄλλους πλ- ληνας δέ - Reliquum est, ut de explicatione huius usus videamus. Et Hermannus sidem incensura Elnastri Medeae Versum 291 χωρὶς γαρ

αλφάνουσι δυρμενη. sic diducit: in praeter alia, nona in atim igna piam, etiam inoidia laborant sed Sohaeserio Porson Medeae In lices. v. ἄλλο Hlius sensum ita exprirnit: χωρὶς ἀρῆς ἔχωσιν ἄλλως ἀργέ- atque Demosthenici raωρὶς της αλλης αἰσχύνη καὶ ἀδοξίας καὶ μεγάλοι κίνδυνοι περιεστῶσιν, ab rechnet di chande, Melcha

96쪽

- 5 an malim duci adjungere, quod Schae fera ratio nisentiri is cunctos hu)us generis locos potest rarissent. Iudicium Voces. c. 4. .. - καὶ τῶν χλων ἀνεκόπησαν τότε αἱ τολμα ιδεμυς αρξαμένων παρανομεω, καὶ οὐκ αν ἐπολέμει μέχρι νον, λάμβδα τ' ἐώ . Quae verbis oυκυν ἐπολέμει Praeposita est in particula, eam Henister aius delera jubet; quo acto oratio redundat talis, quae, ut mea fert opinio, prorsus sit intolerabilis. Vitulicat semet Lucianus loco Hermoti t. o. 86. --γε καὶ ἐξεμέσαι δυνατὴν ἐν παντα ἐκιἐνα, Πόοὐ ζαουσα παρ' αὐτῶν, καὶ ο ἔσθι - ἀ- ώκ, - καὶ ἐλλέβορον-uris ceti, qui illi adeo est sinitiis inisse hi magis iam voco, εἴθε convenit LatiIIOPuni o emeram lite Plato Phaedro ab init. H γράφειεν - η γαρ αν ἀστεIοι καὶ δημωφελεῖς Ιενοι λόγοι. Luc. Ainoribus c. 25. .. θε καὶ μου μακρῶς προθεσμίας η μικρολόγος ημῖν ἐπεκλωσε νοiρα, καὶ τὰ ἀν M εκης Παια μηδεμιῆς λύπης τὴν διάνοιαν νεμομενης, ορτὴν γαρ ἄν

καὶ πανηγυριν τονἈλον χρόνον θομεν. Ubi quum O niensis, qui codem arietes censetur in optimis, pro in una syllaba plus habeat aτε γε , procul dubio iude confieri debebat: - ειθε, ἰουοθε etiam in Toxari e 18 et isti non3Ιiulic Vocat. . . ἐπέπαυτο ν ἀν καὶ προς

τὰ λάμβδα μαχόμενον τὰ μογις --μενον αλ

97쪽

valuit increhibuitque usus utriusque Indiscretus, ii

98쪽

- ω videtur emittitissimus vix ab oratoriun lection a cens fuisse, ista cum comineI1taretur Libromunam iptura milio est integerrima. Aegre Veii inclamus Relatio, cujus animus tuum I IRlOIthius graccis Praecipua cura occupatus esse ciet Dernosui.

Pro Phorinione 52 9. Alc. καὶ μὴν ὁτι ταυτ αλανήθη λεγω, μεμαρτίρηται τὼ τέταρτον μέρος λαβι κοὐ μεῖναι τῶν ἐγκλημάτων πάντων. coirimi ma

θη λέγω, κάλει ιιοι τὸν γράψαντα τὰ ψήφισμα Αλψμαχον. ibid. o. 9 οτι ν άληθῆ λέγω, κάλει μοι τοἰς--πρέσεις καὶ τὴν μαρτυρίαν αὐτῶν λέγε.

ιν ὀμών. Iterum de salsa Legat. c. 6. καὶ τι ταυτ

99쪽

περὶ τῶν μήρων καὶ τῆν'φικράτους ἐπιστολὴν και1 μοθέου καὶ με--αὐτα τὴν μαγα ἰαν τω-

τι - ἔχει, λαβὲ τὴν ἀντιγραφὴν αυτήν μοι.

aevi enimvero quum illa explicatio, cui caeteroquicola ol, luci potest quum e nonnullis super muneXemPl Tun . .uIn XIIo AesclIlII. περὶ παραπρεσμ

τυρουντα παρεξομαι. κάλει μοι Ἀριστοφάνην. omni bus Iocis non Possit, nisi difficilius nil hi heri, potius in hac versor opinione, A illic ejus ni esse potestatis iuri IIoe: να εἰ ει τι, quod non dissiimilis naturii laeis illiγtum est, ut Demosui.

100쪽

λὴν τη, του Φιλίπnos. udicavit idem Achae ferias T. II. p. i. similite alibi Lucianus ipse. Saltat. c. 15. - ἀτωρ εχει, τὰ μὲν ργιωcinis, ,e altiIuptae 'im Iationis abutuntμ. λογοῶντες, ἐμέμνητο πρός με φωνης τινος -L. Sed in illo loco etiam aliud menditari reperisse sibi vi labatur Nemese Musius vocem enim requirens, quae nexum orationis continuaret, conjecit aut καὶ πικρου λῖν , aut μικρο- m nos ne hoc quidem viro eximio adseutiri adducimur. Sed potius illud apsurn μικρο-videtur copularitis Particula vuti ines complexunt ut etiati est in Icar auenippo c. 12. παντα διαγινωσκεις τὰ ἐπὶ γης, τοὐς ανθρωπους, -ρια, μικρου δεῖν τὰς τῶν ἐμπίδων νεοττίας, et in Calumn nol tem. Irad C.

SEARCH

MENU NAVIGATION