Isokratous Logoi kai epistolai. Isocratis orationes et epistolae. Cum Latina interpretatione Hier. VVolfij, ab ipso postremùm recognita. Henr. Steph. In Isocratem diatribæ 7 quarum vna obseruationes Harpocrationis in eundem examinat. Gorgiae et Arist

발행: 1593년

분량: 731페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

381쪽

DE PER M UT ATIONE.

- - Q. . t Oae enim est vestram intelligere

T, d B hoe meo excessant, eos multo

ψιλο φιμ iniri lenes aliis iam,cia, liciDncipe tritiana sibi peperisse: illoso ruat orationum, quasi nodo licetiani, itu ito d. iiii

poen Murra, clitae certis diua Esio nibus constant. Nam alii fami Varia doctrimrditis se ideo riim inquirenvis ae- genera,& I era rauni contriuerunt: alii de poe- M sum rati tis aliquiia naeuuata sunt: alii res in lirum diuersa

in bellis gestas congerere volue- a rabulusi tira. runt: alii in responsionibus &interrogationibus sunt vertiti, quos a contradice ii studio Antilogicos appellant.Sed immen si quae mea interest, nuntione ficta,caeteras omittam.Sunt enim qui nec ea quae diximus ignoret: scit orationes eas scibendas sus- pcrant , critae non de priuatis negotiis agunt, sed de statu Graeciae Si rerumpublicarii na, & quae in maximis celebritatibus recitentur: quas nemo est quin carminibus, quae ni usita ration cnun eris constant,qu,ni forensi

382쪽

sicultatem eam consectitos: eos' qui liti uni iura peritidi cerui, eo 1e duntaxat ferri posse, quo musas agunt: hos in oInnibus congressibus, Ic omnibus temporibus in pretio liaberi , & bonos viros perhilum. Praeterea illos, si semel atque iteria ira in iudiciis conspiciantur, iii Odiuran&reprehensione in incurrere: hos, quo saepius & cuni plumibus co-gressi scierint , eo niaiore in admiratione esse. Ad haec, causidicos illani orationis excellentiam minime posse assequi: hos, si velletu, sereses etiam orationes sa- cile habituros. Haec illi reputantes,& hanc si uisioni in secta lon-

pe praestantiorem rati, eluseru

ditionis participes fieri volunt: id quod mihi quoque non de fuit,sed magnam & gratiana peperit,incelebritatem. Demea i-Dtur, seu facultates licere vultis, seu philosophiam, seu exercitationem: si inplictari veritatem audiuistis. De nu ipso autem legeni feram etia grauiore qua In

pro aetate nua dicam. Peto e- nina, no mod5 si noxiis orationibus opera in do, ne mihi quic-citia in veniae detis: sed nisi in ta- Iibiis elaboro, in qualibus ne oalius , ut ranaxi in is suppliciis nae assiciatis. Neque vero tarn cofi- deter haec iactare, nisi vobis rascita in Ditenturus esse in , ut quid

intersit, facilἡ perspiciatis. Sic e- libri si im se ro laal G. E o pulcherri

oratio tui, ut mana & iustissimam defenso ne mendum esse mo rana esse duco, ' quae quani fieri

potest omissimἡ ivilicibus de-

Om. II sistrat eas res, quio usae reotis

sui tragia sunt ferenda, ut ne in

tent utri vera dicant. Quod si inihilis intenderetur rei cuiuspiani in ali gestae, in conspectu in ego velicia ea afferre iasi possem: sed vobis necesse esset, ex orat 1O- IV rei natat ra coiecturis victique indagata diiudicare.Quu auteOrationes ineae culpditur, puto me Veritate vobis dilucidius expositum. Iplas enim vobis ostenta, turn dictas ine, tum scripta, Vt non ex opinione, sed ex ccr-xa cosnuione de eis iudicetis.

A TIS O R.

383쪽

DE PERM UT ATION E.

tanquain trusurra, saeculus oue specime quod tarn proferre conabor Parua enim parie alidit. , ficilἡ tum mores meos perspicietis, tum vim orationuria O mnium cognoscetis. Rogo alitem, si qui ea quae iam recitanda sunt, saepe legerunt , ne a raminpraesentia nouum aliquid re ii , rant: neque me itirpori ianu pro-B pterea ex illinunt, cluis leas pria ferana quibus vestrie aures iam oli in persbnueriint. Narra si eas ostentationis causa recitare, iure laoc nomine reprelaenderer: nunc in iudiciu in & dissim nun Vocatus, ad hunc modum eis uti cogor. Quus en in imagis a meruit culuin fieri possit, citiam si, quuna accusator oliminatus stnae orationcs scribere, quae &reipublicae noceant,& a solesce-naniam resutare e Peto intur ut propter haec veniam inihi detis,&amulcires sitis. Oration au ArgumAum Pa-um ausoluere aggrediar, paulia . nωtuae oratio luim quid si praefitias, ut ea quae M ' licentur, secilius asse piat nini. Nana quae prima vobis ostendetur, tis est scripta tena poribus, baros suscipiendani, de cum Lacedaemoniis de principatu contendit. Hoc argum riuo ad tractandii suscepto, quicquid Graecia bonorum habeat, id nostrae urbi a coeptum esse referemtum ostendo. Quo autern euidentius principatum nostrae vibis esse sena onstrarein, disputatione debellica pericula plus etiam ho

ilebem. Equi cicin putaui meipsuna ista recitatur ni: sed me senectus in pedit, an in Uriri uellespondere cogit. Ne igitur

384쪽

va ISOCRATIS OR

, ουτως α λ wa- nota iiiitio, ea lege quae de ipso prin cipatu scripta sunt. E PANEGYRICO Arbitro utem maiores no stiras non minus ob res bello gestas,quὶm propteralia benefidia esse honoridos. Nec enim parua,nem pauca, nec obscura certamina subieriant: sed multa&aeniim ab omni inmoria destit runt urbem suam prςlure commune, , Graecos ab iniuriis quouis tempore vindicare. mani-obrem etia nonnulli nos accusant, ludis non recte nobis consulantiis , qui colere imbecilli res solea naus: quasi ea vecta non cum iis Amant quinos laudare volsit. Nec eniar eo quod igno et O HU άσφαλ ω, ουτως ε υλ οπι-

rent ratione hanc secuti sumus: sed quum aliis longe melius sciremus, qui haru in rerum euenistus esse solerent, tamen linbecillioribus,etiana neglesti utilitate, malui irius opitulari, quanap tetioribus, priuatae utilitatis gratia, a litatores esse iniuriaris. Cognosci amena ex eo de consuetu-ao & potentia nostrae Uinis poterit, si eos proritierimus qui no- Luante Troiana tempora inde eniin fidem iure petunt qui de iure patrio contendunt venerunt&Herculis liberi, & paulo ante illos Adrastus. Talai fi .lius, rex Argitiorum: clui quulnin expeditione Thebana, clade accepta, sub Cadmea interfectos ipse tollere non posset , a nostra vine petiit ut communis sortis miserii, opem fferrent:neque occisos in pistis iacere insepultos, aut vetus institutum N patriam aboleri legein peterentur. Herculis vero liberi, EVσstheu h sterniagientes, despectis caeteris

385쪽

DE PERMUTATIONE. .

e l . - i. , strana sistana eam isse putauere

ri i ad urbem exercitu, cadaueras

α φοξM ' neficia in ciuitatem Iacedῆmo nior In conlulaunus, sic accidit ut de hoc uno dicerem. Nain occisione

386쪽

ISOCRATIS O R.

tae regnant, Herculis posteri, atque in Peloponne in re rsi, Argis N Lacedaemone & Messena occupatis, tum Spartae conclitores, tum bonoriam quibus nune initantiar omnium, principes eis autorὀsque extiterunt. Decuisset igitur eos, horiam nu-

mores, ii unquam eam rePone

Progressi, tantam selicitatE sunt adepti nec ei urbi creasse pericia. lum, quae pro Herculis liberis sua caput periculis obiecit. Orius posteris cluuin reserum de tulerant,clia conirenti ut ea In ciuitate seruitute oppressuin eant, quae totamius tantiliam ab interitu vindicauitρQuod si gratiae riserendae, & aeviitatis ossiciis missis, ad initituitura redeuilum,

uo. Dabo autem opπam ut eatini ratione quam in priora tuis seruaui,

δεῆλθον,

duces esse aduenat indigenarsi: neque beneficiis affectos, be-- meritorum: ne lue supplices,eo- Ttim .i clitibus sunt conlatanti. Caeterum maiore etiam Giperidio his de rebus possit in disser M. Graecarum obium, nostra ciuitate excepta, Argos & Thebae & Iacellaemon, ut tum s-runt, sic etiam hocte suiu maximae. Manifestuiri autem est,maiores nostros taliam inter Onanes

excelluisse, ut propter Argivos perarant: & ob liberos Herculis, Argivos, caeterosque Peloponnens s praelio superarim: de epericulo, quod ab EV rystheo in miliebat , Spartae coii tores &Lacedaemoniorum duces liberarint. Quare haud scio quidnam de Gaeciae principatu ab ullo demonstrari possi pertius. Vibiletur autem conuenire ut de rebin 1 nostra ciuitate prius etiacontra barbaros gestis vicana: praesertim quum orationena de imperio, tuo illos oppugne us, instituerina . Versim si omnia pericula enii nurare velitan, iusto mihi prolixior nasceretur Ora -

387쪽

DE PERMUTATIONE. 321

ciam seriaittite opprinum studuerunt, nos prirnos inuasis bellum auteni Pei ucuna cisio- inniviri illustrissi risi fian, tanaen non nainora argui acta res olitari gestae stuppe rant, quum de iure N more imaiorurn dispinatur. Nam duim huimilis adhuc esset Graecia, in nostrana ditionern ir- note inpore, sed eo vimqtiectu EUropae imperiurn assectabant: inscia si qui dein Graeci, unitur-ss, sed priuatam nos a sunto. Existimabant enitia, ea se ratio. ite unana clutaxat urbem aduersariam habituros, & unitur rusnaul potituros. non tam in VO- torulia eo ni potes tam , sed cuni solis nostris maioribtis congrcs-

388쪽

qui Darii& Xerxis arma repulerunt. Quuim et ina II axini uiri id bellunt conflatum esset, &plurinia pericula eodeni tanapo. re urgeretit, di hostes ob inultitudinem non sustineri possent,& socii virtute se insuperabili esse praeditos putarent: utrisque victis,ut utrisque conueniebat, &in oinnitatis praeli s praestantia sitae virilitis probata, insignena statim sortitudinis lamielm nu-riuriant:neque naulto postmaris imperiuni sunt adepti , dc delatua haecis caeteris,& istis qui nunc eo nos spoliare contendunt, noadueruntibus. Neque vero nae quis qualia ignorare putat, ema Lacedaenaolitos circa haec tempora, inulta in Graecos beneficia contailisse. Taliturn vero abest ut nostrae obis laudes propter'

ea in inuantur, ut eo maiores e

tialia sint , qudd tesubus aemulis talarii na excelluit. Dicana aurenapa illo plura de lais urbibus, i eis citre celeriter nitrii ina praeterue-laar : ut in iri emoriana utrunque vobis reuocetur,riani virtus maior an nostroriam,tum iniimicitiae irari arorum. NeqM metu

sit quain dii scite sit post alios o

miris de rebus vicere latra Olura Occupatis, de citribus eloquentis-

si nil quique citus in publicissepulturis saepe verba fecerui. Necesse eituri est, naaxi iris ex illis iamre in ira tibia In allata , & par cluae lana relicta esse: non tamen ea cluae restatu, luoi iana Mi institutiana nostruim iaciunt, silentio praetereunda sunt. Optiuae i- Sittir meritos, & ira axinals laudi bus eos tuisse dignos existimo,

qui sua corpora pro Gaeciae defensone periculis obieceriit. Sed di cor una nonnulla ratio habenda est, qui eo bello aetate superio. res in utraque obe scinamae r rurri praefuerunt. Illi enini suere,qui praeparariatat posteros, &populuia is viriurena cohortati,eos barbatis Merranios aduersarios effeceriant. Nec enini illi nulla in reipulat curani habebat,nt lxu publicis opibus tructatriarvi priuatis,ut alieno negligebat:

389쪽

re decet.prorsiis alienis. nec pecunia selicitatena metiet antur: led is opes pollidere tutissinras Npulcherrinita si ibi videbatur, Liui ita se geretrat , ut S: ipse moniti laudem naereretur, & liberis suis honestissiniam famam relicturus esset. Neque ver5 audacia inter se certabant, nec alios alii i rocitemur petet ant: scis grauius esse pii tabant, male audire a ciuisi quid put, licἡ dclictuin esset,

quam ni inc priuatana peccasse

pudeat. In Guia illud erat, quod

operam da ibant ut leges accuratae&praeclarae essent, non tam priuatoria in cotractu una, qtaὶna publicae visciplinae. Sciet arat e-

nini bonis Se honestis viris nihil opus esse multis scriptis, sed paucis velut tesseris, ut de re tum pii nes essent,non viri, alteris sublatis e medio, reliquis dona inarentur, sed viri suam in ciuitateni beneficentiam declararent. Societates coibant non ob priuata commoda, sed propter populi utilitatena. Eo dena modo etiam res alloriim administrabant , ut colerent Graecos, nsi exaPtaret. existimabant enim, non tyran- dominos appellari: seruat orta,&

non Ualtatores, nominari se mi-

piebant: beneficiis ciuitates allicietant: non vi euersas ad se pertrahebant: eorum sernaoni plus inerat grauitatis, quam nunc iuriiurando: pacta de conuenia vltro ita conseruabant quasi ii cessitate constricti tenerentur non tam ob potentiam superbiebant, quam vitae modest tiores erga se affectos esse voluissent . Ciuitates suas priua tarun urbi una loco trabebant i

390쪽

runt, ut nemo unqua ira neque poetaruim,neque oratoruΠ ,eos

pro rerum gestaruna dignitate pocii erit celebrare. In quo ego illis facile ignosco. AEque enim dissicile est eos laudare, cliti alio

qui nialteras res desul, alteris apta vel l a reperata non possunt. Nam quae talibus viris oratio par esse lutat , qui Troiae oppugDatores tanto interuallo superarunt, Vt illi una urbe expugnanda deceannos contriuerint, quuna hi totius Asiae vires exiguo tempore debellarant e neque patriam quis citae suaria duntaxat conser- vero facinora , quos labores aut pericula detrectassent, ut viventes gloria floreret, qui Aniae gratia post obitum consequendae tam alacriter mortem oppetere volturianti Equi lena deorun aliquem actitror bellunt illud concitasse. adminicione virtutis eorrum, ne tam generosis animis praedui, in obscuro delitesceret, avi vitant ingloriam exigerenta pellatri. Nam illi troque ut corinpora naturae necessitati reddideruntisic virtutis suae naen oriam imiriortalem reliquerunt. Ac inter naaiores nostros, de Lacedaemonios semper aemulitio quaedam honorisque coiit Glio Lit: sed de relaus pulcherrinari non ut hostes, sta viximuliciusdem gloriae, temporibus illis L S ' ώταγωνιζὰς σ*M Qt Dμι-

certarunt. Nec enini ad oppriInendana Graeconnii libertatem barbaro sunt adulati, sed simul &de cd muni salute consenserundide utri eant palaiana Obtineret, de eo certana E ibit. Ac prina dira Virtiuein suam aduersus copias a Dario imissas declararunt.

SEARCH

MENU NAVIGATION