Poetae lyrici Graeci Poetas elegiacos et iambographos continens

311쪽

ου φιλέω μέγαν στρατηγὸν ουδὲ διαπεπλιγμένον, ουδὲ βοστρυχοισι γαυρον ουδ υπεξυρημένον, 5I

αλλα μοι σμικρός τις εχ καὶ περὶ κνήμας ἰδεῖν ροικός, ἀσφαλέως βεβηκὼς ποσσί, καρδίης πλέος.

Ἐπτα γαρ νεκρῶν πεσόντων, ους ἐμάρψαμεν ποσίν,

χίλιοι φονῆες ἐσμέν.

'Επ τ ὰ κτλ. . οὐ τω τότε πολλοὶ του τόνου μη συνενα φάμενοι, χεῖρας ὁ εκαὶ ξίφη καθαιμάσσοντες ἐπεδείκνυντο.

312쪽

Ἐλπομαι, πολλοὐς μὲν αυτῶν Σείριος καταυανεῖ,

ου τις αἰδοῖος μετ' ἀστῶν κἀναρίθμιος θανών

313쪽

ου γὰρ ἐσθλὰ κατθανουσι κερτομέειν ἐπ ἀνδράσιν.

Ρει δ' ἐπίσταμαι μέγα,

τον κακῶς με δρῶντα δεινοῖς ανταμείβεσθαι κακοῖς.

Θυμέ, θυμ' ἀμηχάνοισι κήδεσιν κυκώμενε, ἐνάδευ, δυσμενῶν δ' ἀλεξευ προσβαλὼν ἐναντίον στέρνον, ἐν δοκοῖσιν ἐχθρῶν πλησίον κατασταθείς

ἀσφαλέως ' καὶ μητε νικῶν ἀμφάδην ἀγάλλεο, 55lb μήτε νικηθεὶς ἐν οἴκs καταπεσὼν ὀδυρεο

314쪽

αλλα χαρτοῖσίν τε χαῖρε καὶ κακοῖσιν ασχάλαμο λίην γίγνωσκε οἷος ρυσμος ἀνθρώπους εχει.

. . .. Συ γὰρ δη παρὰ φίλων ἀαάγχεο.

. . . Mάχης δὲ τῆς σης, ωστε διφεων πιεῖν, ως ἐρεω.

Νυν Λεώφιλος μὲν ἄρχει , Λεωφιλος δ' ἐπικρατεῖ,

Λεωφίλω πάντα κεῖται, Λεωφίλου ὁ ἀκουεται.

Tοῖος ανθρωποισι θυμος, Γλαυκε, Λεπτίνεω παr,

315쪽

ει γὰρ ώς ἐμοὶ γένοtτο χεῖρα Νεοβουλης θιγεῖν.

Καὶ πεσεῖν δρήστην ἐπ' ασκόν καπὶ γαστρὶ γαστέρα προσβαλεῖν μηρους τε μηροῖς.

Hμβλακον, καὶ που τιν' αλλον ατη κιχησατο.

vorsiun cum se. scii., et sane videntur lance colluero re. Sed non continuo SD Pxcipiunt.

316쪽

μημάτων ἄελπτον οὐδέν ἐστιν Ουδ ἀπώμοτον, ουδὲ θαυμάσιον, ἐπειδη Ζευς πατηρ υλυμπίων ἐκ μεσημβρίζς ἔθηκε νυκτ ἀποκρυψας φάος 553ηλίου λάμποντος ' λυγρον δ' η λθ ἐπ ἀνθρώπους δέος. 5 ἐκ δὲ του καὶ πιστὰ πάντα κἀπίελπτα γίγνεται ἀνδράσιν ' μηδεὶς ἔθ' υμῶν εἰσορῶν θαυμαζέτω, μηδ' ὐταν δελφῖσι θηρες ἀνταμείφωνται νομόν

ἐνάλιον και σφιν θαλασσης ηχέεντα κυματα

φίλτερ' ηπείρου γενηται, τοῖσι δ' ἡδυ ην ἔρος.

Kλυθ' ἄναξ Ἐφαιστε καί μοι συμμαχος γουνουμένωῖλαος γενου, χαρίζευ δ' οIάπερ χαρίζεαι .

Aυτὸς ἐξάρχων προς αυλὸν Λέσβιον παιήονα.

317쪽

Aιω σοι ' ἄνακτος καλον ἐξάρξαι μελος οἶδα διθυραμβον, οἴνω συγκεραυνωθεὶς φρένας.

. . . Πολλον πίνων καὶ χαλίκρροον ουτε τῖμον εἰσενεγκων

ἀλλα σ' η) γαστηρ νόον τε καὶ φρενας παρήγαγεν 5 εἰς ἀναιδίην.

Fr. 77. Λtheu. XIV 628 A: Φιλοχορος δέ φησιν, ώς οἱ παλαιοὶ σπένδοντες Ουκ αεὶ διθυραμβουσιν, ἀλλ' ο ταν σπενδωσι, τον μὲν Αιονυσον ἐν οἴνω καὶ τον Ἀπόλλωνα με θ' ησυχιας καὶ τάξεως

Irin lenio, tilia dicitur, P. IoM certo noti :ιbiiten liriu est hoc testi inonio, ut priores versiis Arcthilocho abiit dicos. - V. 1. μεθυ Casaubouiis, liliri μεθυων. - V. 2. εἰσενεγκών scriPsi, legebatur εἰσηνεγκας. - V. 3. Ovδὲ, Casau bonus Ovτε. - ντ' ημῶν adieci, Meinelio scripsit κληθεὶς - ἐχ- οἱα δο φίλος τίλοις. - V. 4. h nil lulii Porson. - 5. άναι δίην I imi ors, libra ut vi lettir αναίδειαν vol ἀναιδείην. Curia antea liaec a lopoclos retuli fiseria, ut trirn utra eunt dimetrar, inniti icis e8sunt consociati, nunc Porsonuiti secutus in tetraitie tros redegi: illo a atern partiin aliter constituit, scrip sit enitri v. 2 ot 3: εσθίων θ ων Ουτε τῖμον ου τιν' εἰσενηνοχας, ου τε μην κληθεὶς ες ημῆς ηλθες κτλ. - Iani quae Athenaeiis ab initio dicit: περὶ ΙΠερικλέους ώς ἀκλητον ἐπεισπαίοντος εἰς τὰ συμποσια Μυκονίων δίκην. lo liis Aint,igi poteAt: poteriit enini ipse Athonao iis proverbio illo adlii bito sentontium versutaui Arelailoclii Ortini, quos aulaio cit, Alii strarer seil veri si iiiiiii , videtur, luteo mio lito ex Arelli-loclii isto ininibo petita osse. iit Arelialoelii causa graui uaticus Pro-vorbiti in i uiui Oxplniinvolit: ix itio innuui ips:i iiiiiii, Irri ira veri,n ide-

318쪽

79. m. 8 l. 82. 47. 110.l b54Ἐρασμονίδη ρίλαε, χρῆμα τοι γελοῖον ἐρέω, πολυ φίλταθ' εταίρων, τέρψεαι δ ακουων.

Φιλέειν στυγνόν περ ἐόντα μηδὲ διαλέγεσθαι.

υστῶν δ' οἱ μὲν κατόπισθεν ισαν, οἱ πολλοί.

A μητρί τε χεῖρας ἀνέξων.

or Au, sed orationem consor niavit nil exempliam conaici Poctae, quod servavit Sitidas v. Mροκωνιος γε μων, tibi est: καὶ παροιμία Μυκονίων δίκην ἐπεισπίπαικεν εἰς tὰ συμπόσια. Arcti Hoelius fortasse scripserat:

αHα a' ὴ γαστηρ νόον τε καὶ φρένας παρῆγαγενεις ἀναιδίην ἀκλητὶ δευρο Μυκονίων δίκην

κωμάσαι.

319쪽

Aύστηνος ἐγκειμαι πόθωἄψυχος, χαλεπῆοι θεῶν ὀδυνι σιν ἔκπι

opus . IVs, Iliis. Rhon. X 2su,), Solinoi Iove in in Pinlol. X 35 i: τὰ παρατη γραφy διαφορουμενα ' εἰσι ταυτα αργειφόντης καὶ Τt ρος ἐν τηρησας μέγαν ἀργυφαν' αὐγιφόντα ' εἴκελος έστεροπν καὶ τὰ ἴκελος. απολεια ἐμαυτον εἰς ἀπώλειαν οἰχησοθαι πλάτων ' θάλεια καὶ ἐν θαλίη γεγῶ. νυνται. ἀλαζονε ια' καὶ τὴν ἀλαζονίαν πλεῖσtα παρεχει των ἀνθρώπωναριστόξενος ' βακχεια καὶ ε ξωθεν ἔκαστος ' επινεν ἐν δὲ βακχιν

320쪽

Ορῆς ῖν ἔστ' ἐκεῖνος υψηλος παγος τρηχύς τε καὶ παλίγκοτος, ἐν τῶ κάθημαι σην ελαφρίζων μαχην.

n Zευ, πατερ Ζευ, σον μὲν ουρανοῶ κράτος,