Biographoi vitarum scriptores graeci minores edidit Antonius Westermann

111쪽

LIB. I. VlTAE EPICORUM.

Σύρυσις, ἡπὰ δέ τινων Κασσάνδρα, ὰλλων δἐ Tαραξάνδρα. 8 καὶ αἴτη χρησμούς. - βυλλα κυμαία καὶ Σίβυλλα ει σπρωτίς. ὁμοδες χρησμούς. - Σίβυλλα πιλωία, η καὶ πρός τινων ραία ὀνομαζομένη, ἡ καὶ Περσίς, η κυρίωὀνόματι καλουμένν Σαμβήθη, ἐκ του γόνους του μακαριωτάτου δμε, ἡ τα κατ Ἀλέξανδρον τὰν Μακεδόνα λεγομένη 85 προειρύκέναι, ης μνημονεύει πικάνωρ ὁ τὰν Ἀλεξάνδρου βίοι ἱστορήσας, ἡ περὶ του δεσπότου Λριστοῖ μυρία προθεσπίσασα

καὶ τυς αυτοῖ παρουσίας. ἀλλὰ καὶ αἱ λοιπαὶ συνώθουσινοῦ-υτν, πλvν ἔτι ταύτης εisὲ βιβλάα - περὶ παντὰς ἔθνους καὶ χώρας περιέχοντα. ὁτι δ' οἱ στίχοι αὐτvς ατελεῖς εὐρέ-s0 σκονται καὶ ἄμετροι, οὐ της προφήτιδός ἐστιν ἡ αἰτία, αλλὰτων τυνγράφων οὐ συμφθασάντων υ ρων τοῖ λόγου η καὶ ἀπαιδεύτων γενομένων καὶ α πείρων γραμματικης. αμα γὰρ

112쪽

ἐπιπνοίρου ἐπέπαυτο ἡ των λεχθέντων μνήμη. καὶ διὰ το pro ευρίσκονται και οι στίχοι ἀτελεῖς καὶ ἡ διάνοια σκάζουσα ' εἴτε καὶ κατ' οἰκονομίαν θεοῖ τουτο γέγονεν, ώς μη γινώσκοιντο υπO 29aτων πολλῶν καὶ αναξίων οἱ χρ σμοὶ αυτῆς. ἔτι ὁ πατὴρ Σιβυλ-

μάνθη. - Orι Σίβυλλαι γεγόνασιν ἐν διαφόροις τόποις καὶ

χρόνοις τον ὰριθμὰν δέκα. πρώτη ουν ἡ λωία, ἡ καὶ Περσίς, ἡ κυρίφ ονόματι καλουμένν Σαμβῆ θη. δευτερα ἡ Αίβυσσα. 300 τρίτη ἡ Αελφίς, ἡ ἐν Λελφοῖς τεχθεῖσα. τεταρτη ὴ Ἱταλικῆ, ἡ ἐν Κιμμερία τῆς Ιταλίας. πέμπτη ἡ 'Ερυθραία, ἡ περὶ τοῖ

σποντία, τεχθεῖσα ἐν κώ- Mαρμισσ0 περὶ τὴν πολίχνην Γεργίττιον, αι τῆς ἐνορίας ποτἐ Tρωάδος ἐτύγχανον, ἐν καιροῖς Σόλωνος καὶ Κύρου. ἐνάτη Φρυγία. δεκάτη ἡ πιγουρτία, ονόματι Ἀβουναία. φασὶ δ' ώς ἡ Κυμαίω θ βιβλία χρησμῶν ἰδίων προσεκόμισε Tαρκυν- Πρίσκω, τῶ luxvνικαῖτα βασίλεύοντι των Ἱωμαίων, καὶ τούτου μη προ σύκαμένου ἔκαυσε βιβλία β .

Σιμωνίδος Καρύστιος ἡ Ερετριενς, ἐποποιός. τὴν εις

Dissilired by Corale

113쪽

LIB. I. VITAE EPICORUM.Aυλίδα σύνοδον των Ἀχαιων, τριμέτρων βιβλω ν, περὶ γνι

Σιμωνίδης Μάγνης, Σιπύλου, ἐποποιός, γέγονεν ἐά Ἀντιόχου του μεγάλου κληθέντος καὶ γέγραφε τὰς Ἀντιόχου του μεγάλου πράξεις καὶ την πρυς Γαλάτας μάχην, οτε μετὰ

βιβλία δ', τὰ κατὰ Πάνθειαν την Γαβυλωνίαν, τα κατώριάδνην, βίον Ἀπολλωνίου του ανέως, Πύθωνα η Ἀλεξανδριακόν ἔστι δ' ἱστορία Ἀλεξάνδρου του Μακεδόνος, Ore 25 Θήβας παρελαβψ, καὶ ἄHα.

Tιμαχίδας Ῥόδιος. οντος δείπνων ἀναγραφὰς πεποίηται ἐν βιβλίοις ια δί ἐπῶν, καὶ νουμήνιος ὁ φαρτυτικῶν, καὶ Ματρέας ὁ Πιταναῖος, καὶ ιγέμων ὁ Θάσιος ὁ ἐπικληθεὶς Φακῆ, καὶ Ἀρτεμίδωρος ὁ π/ευθαριστοφάνειος ὁ ὀψαρτυτι-aοκὰς λέξεις συναγαγών, καὶ Φιλόξενος ὁ λυκαδίου, ὰφ ου

καὶ Φιλοξένειορ πλακουντες. . I PINNNIANO U.

Πιβωνιανῆς Σιδήτης, απὴ δικογόρων τῶν ὐπαρχων, ἀνὴρ πολυμαθής. ἔγραφεν ἐπικῶς πιόμνημα εχ τον Πτολε-

114쪽

νωμένων οἱ κους και θιὼ ἐκάστω οῖκος ὁ δεῖνα, εὶς τους κδ πόδας τους μετρικοῖς και τους κή τοὐς ρυθμικους, μετέτρασιν του Θηρικοῖ των νεῶν καταλόγου, διάλογον Μακεδόνιον ζ περὶ εὐδαιμονίας, καὶ βίον Θεοδότου φιλοσόφου ἐν βιβ' ις γ , υπατικὰν καταλογά ν, εἰς Ῥουστινιανὀν αὐ-- 40 κράτορα, βασιλικὸν εις τὸν αὐτόν, περι μννῶν ἐναλλαγvς

Πυφιόδωρος Αἰγύπτιος, γραμματικὸς και ποιντης ἐπῶν, ἔγραφε Μαραθωνιακά, Ἱλιου ἄλωσιν, τὰ καθ' Ἱπποδάμειαν, 'Oδύσσειαν λειπογράμματον ἔστι δὲ ποίημα των 'Oδυσσέως 45 καμάτων και ὁσα μυθολογουσι περι αὐ H, καὶ ὐλλα. Tρυφιόδωρος διάφορα ἔγραφε δἰ ἐπῶν, παράφρασιν τῶν 'Oμήρου παραβολῶν, και ἄλλα πλεῖστα.

ιστόδωρος Πανίσκου, απὰ κοπτοῖ πόλεως τῆς Airi a- του, ἐποποιός, ὐκμαζεν ἐπὶ τῶν Ἀναστασίου τοὐ βασιλέως εο χρόνων. ἔγραφεν Ἀσαυρικὰ ἐν βιβλίοις ς ἔχει δὲ την 'Dαυρίας ἄλωσιν την υπ' Ἀναστασίου του βασιλέως γενομένην , πάτρια Κωνσταντινουπόλεως ἐπικῶς βιβλία ιν, πάτρια Θεσ- . σαλονίκζς ἐπικῶς βιβλία κε , πάγια κλvς εστι δἐ πόλις περὶ 'muo, πολιν, ἐν η τὰ καλούμενα Ἀφακαὶ, πάτρια Μιλή- 53του τῆς 'Iωνίας, πάτρια Πάλλεων, πάτρια Ἀφροδισιάδος, ἐμφρασιν τῶν ἐν τ0 Ζευξίππφ αγαλμάτων, και ἁλλα πολλά.

Xριστόδωρος Θηβαῖος, γλλούστριος. ἔγραφεν ἐξευτικὰ

115쪽

LIB. I. VITAE EPICORUM. M ἐπῶν καὶ θαυματα των ὐγιων ἀναργύρων Κογῶ καὶ

Mιριλος Σάμιος τινὸς δ' Ιασόα, ὼλλοι δ' Ἀλικαρνασσέα ἱστορουσι, γενέσθαι δε κατὰ Πανυασιν τοῖς χρόνοις, ἐπι δὲ τῶν Περσικων ολ 'μπιώδι Οε νεανίσκον ιδο εῖναι, δουλόν τε Σαμίου τινὰς αυτὰν γενέσθαι, ευει πάνυ τὴν 65 ωραν, φυγεῖν τ' ἐκ Σάμου και μοδότω τψ ἐστορικ9 παρεδρευσαντα λόγων ἐρασθηναι ου τινες αυτὸν και παιδικὰ γεγονέναι φασίν , ἐπιθέσθαι δε ποιητικῆ - - ραευτῆσαι ἐν Μακεδονία παρ Ἀρχελάω τψ τότε αὐτῆς βασιλεῖ. ἔγραφε δὸταῖταρ τὴν Ἀθηναίων νίκην κατὰ Ξέρξου ' ἐφ ου ποιήματος 70 κατὰ στίχον στατῆρα χρυσοῖν έλαβε και σὐν τοῖς γήρουὰναγινώσκεσθαι ἐφηφίσθη ' Λαμιακά, και ἄλλα τινὰ ποιήματα αυτοὐ φέρεrαι.

Λῖσωπος Σάμιος ἡ Σαρδιανός, Εὐγαίων δὲ μεσημβριανὀν

ειπεν, ἄλλοι πιτυαέα Φρυγα. ἐγένετο δὲ λογοποιός, ὁ ἐστιν εὐρετὴς λόγων και ἰποκριμάτων. διέτριφε δὲ παρὰ κροίσω

116쪽

φιλουμενος, τοῖς χρόνοις προ Πυθαγόρον δς μεσουν ἐπι της. oλυμπιάδες. ἔγραφε τὰ ἐν Λελφοῖς αυτρο συμβάντα ἐν 380 βιβλίοις β . μῶλλον δή τινές φασι τον Αἴσωπον ἀποκρίματαγεγραφέναι μόνον' ἐν γὰρ ,ελφοῖς ἰδίκως ἀπολέσθαι πιέαυτων κατακρωνισθέντα ὰπο των Φαιδριάδων καλουμένων πετρῶν κατὰ την νδ Oλυμπιάδα. οἰκέτην δὸ γενέσθαι Σάνθου τοῖ -δοὐ, άλλοι ανδρός τινος Σαμίου Ἱάδμονος, ου τινος85 καὶ π 'Poδῶπις δούλη ην, ην ἐταίραν γενομένην, θρασσαν τὀ

γόνος, λύραξος ὁ αδελφος Σαπφοῖς Γλαβε γυναῖκα, καὶ ἐξ

γὰρ διὰ χωλιάμβων ἐν βιβλίοις ι. ουτος ἐκ των --πείων 90 μυθων μετόβαλεν ἀπο τῆς αυτῶν λογοποιίας εὶς ἔμμετρα, ήγουν τοὐς χωλιάμβους.

117쪽

- 25 Eπιμεμέληται υπο των παλαιῶν καὶ εὶς γένους αναγραφὴν ὁ Πίνδαρος τύν κατώ τε Πλούταρχον και ἐτέρους, παρ' οις φέρεται οτι κώμη Θηβαίων οἱ κυνοκέφαλοι. ἐκ ταύτης οἱ του σοφου τουδε γενέτορες, πατὰρ μεν Παγών-5 δας oνοματικω τύπq3 Ποιωτόν κατὰ. TO Eπαμεινώνδας, κρεώνδας , κατὰ δέ τινας -Γφάντου ἡ Σκοπελίνου αυλητου και Μυρτους. Oς δὴ Σκοπελῖνος την αὐλητικὸν διδάξας τον παῖδα, ἐπεί φασιν εῖδεν αυτόν μείζονος ἐξεως φύντα ἔπερυπ' αὐτῶ τελειωθῆναι, παρέδωκεν εὶς μάθησιν μελοποιῶ, τῶ 10 περιαμμένω - σω τῶ Ερμιονεῖ, παρ' ω ἐπαιδεύθη την λυρικήν. ἐνιοι δἐ τον αυτὰν ἔφασαν δυωνυμίας λόγω Σκοπε- λῖνον καὶ Ααίφαντον λέγεσθαι, ῶλλοι δὲ πατέρα Πινδάρου εἴτε πατρωὼν τὼν Σκοπελῖνον εῖπον γενέσθαι. εισὶ δ' οἱ καὶ

ου Μυρτώ, ὰλλα Κλεοδίκην ὐ κατὰ συναίρεσιν κλειδίκην μητέρα τῶ Πινδύρω ὰναγρὰφουσι, γενομένω ἐπὶ ἄρχοντος Ἀμωνος κατὰ τοὐς χρόνους Αἐσχύλον, ω καὶ συγγεγόνζται

118쪽

I. PINDARI 1.

ὀμιλήσας καὶ ἀπονάμενός τι καὶ τῆς ἐκεινου μεγαλοφωνίας. τέθνηκε δἐ, υτε τὰ Περσικὰ ἡκμαζε, κατὰ την Oλυμπιάδα, ζήσας ἔτν ω , κατὰ δ' ἐπιους π . ἔσχε δή φασι θυγατέρας δύο, Πρωτομάχvν καὶ Κυμητιν, καὶ υἱον δὲ Ἀαίφαντον,20 γήμας Μεγάκλειαν ων δὴ θυγατέρων μέμνηται καὶ ἐπίγραμμα παλαιον ἐκεῖνο

η μάλα Πρωτομάχη τε καὶ Εὐμητις λιγύφωνοι ἔκλαυσαν, πινυταὶ Πινδαρίου θύγατρες, Ἀργόθεν ημος ἡ κοντο, κομιζοῖσ ίνδοθι κρωσσos 23 λείφαν ἀπό ξείνης ἀθρόα πυρκαTῆς. ἐν ν δὴ ἐπιγράμματι ου δηλουμένου του πῶς ἐν Ἀργει θανὼν ὁ Πίνδαρος εῖτα εὶς τζν πατρίδα ἐκεῖθεν ἐκομίσθη, ομως

ἔστιν υπονοῆσαι, Ore ὰπελθών εὶς τινα Πελοποννήσιον αγῶνα

καὶ θανὼν κατ' αὐτο το υργος ἀπεδόθη ἐκεῖθεν τῆ πατρίδι 30 νεκρός. τὐ δἐ ρηθέντι υἱῶ -ῶφάντω καὶ δαφνηφορικὰν ρισμα γράψαι λέγεται ὀ πατήρ, Oς φασι καὶ Σιμωνίδου ηκουσε, νεώτερος μἐν ἐκείνου ών, πρεσβύτερος δἐ Βακχυλίδου re) εiπεῖν δἐ τοὐτο καὶ ἄλλως κατὰ τοὐς παλαιούς, ἐπέβαλε Πίνδαρος τοῖς χρόνοις Σιμωνίδου ν νεώτερος πρεσ-35βυτέρου. τῶν αυτῶν οὐν μέμνηνται ὰμφότεροι πράξεων. αλλὰ καὶ παρ' Ιέρωνι το Συρρακουσίων τυράνν* ἄμφω ἐγένοντο, ἀποδημήσαντες δηλαδὴ καρο ετέρους καὶ αυτοὶ σοφοῖς εχ τὴν Σικελίαν. καὶ μὴν προς το ἱστοροθὲν τοῖτο διαφόρεσθαι δοκεῖ το περιφερόμενον ' λέγεται γὰρ ἔτι Πίνδαρος ἐρωτηθείς, διὰ τι Σιμωνίδης μἐν προς τοὐς τυράννους ὰπεδήμησεν εἰς Σικελίαν, αὐτὰς δ' οὐκ ἐθέλει, ἔφη, διότι

119쪽

LIB. II. VITAE LYRICORUM.

ευσεβης ην, τιμῶν Πῶνα και Ῥέαν καὶ Ἀπόλλωνα, καὶ ὁτι45κατα την του Ξέρξου διάβασὸν ηκμαζε τον ἡλικίαν. διὰ δὲ - θεοφιλης δόξαι καὶ τιμης πολλιν περιουσιαν ἔσχεν ἐν Ἐλλησιν. Ἀπόλλων γοῖν Ουτω φασὶν αυτὸν ἐφιλει, ώς καὶ μερίδα λ ιμβάνων ἐκ τῶν θυομένων ἐκείνρο, καὶ τον ἱερέα δὲ βοῶν ἐν ταῖς θυσίαις , , Πίνδαρος ἐπὶ τό δεῖπνον τ0 δ εφ, 50 v καὶ ἄλλως , , Πίνδαρος ἴτω ἐπὶ τὰ δεῖπνον του θεου. κατὰ δ' άλλους ἐν Λελφοῖς κλείειν ὁ νεωκόρος μέλλων τον νεὼν κζρυσσει καθ' ημόραν ,, Πίνδαρος ὁ μουσοποιὸς παρέτω προς

τό δεῖπνον τ0 θε0. καὶ γὰρ ἐν τῆ τῶν Πυθίων ἐορτῆ ἐγεννήθ , ῶς δολοῖ καὶ αυτὸς εiπών, πενταετηρὶς ἐορτὰMβον πομπός, ἐν ν πρῶτος ἐβάσθην ἀγαπατὸς ἐν σπαργάνοις, ὁ ἐστιν ἐλέχθιν, ὼς απὸ του βύζω, ι καὶ ἄλὰ ς ευάσθην, εὐφωιο , ῶς ὰπό του ενάζω. λέγεται δὲ καὶ ὁτι ὁ Παν μεταξυ Κιθαιρῶνος καὶ Ελικῶνος ώνθη φωνπαιῶνα Πινδαρον. διὸ καὶ αυτός ασμα ἐποίησεν, ἐν ω χάριν

Ἀρκαδίας μεδέων καὶ σεμνῶν ἀδυτων φυλαξ τῆἐστορο δὲ ταυτ=ν μαρτυρεῖ καὶ ἐπίγραμμα παλαιόν ἐκεῖνο νεβρείων ὀπόσον σάλπιγξ υπερίαχεν αυλῶν, τόσσον υπω πάσας ἔκραγε σεῖο χέλυς. 65 ονει μάτην ἁπαλοῖς περὶ χείλεσιν ἐσμὰς ἐκεῖνος ἔπλασε κηρόδετον, Πίνδαρε, σεῖο μέλι.

μάρτυς ὁ μαινάλιος κερόεις θεὰς ἔμνον ἀείσας

τον σέο καὶ νομίων λησάμενος δονάκων.

120쪽

φασι καὶ Ἱστρος ἱστορουσιν, ῶς περὶ Ελικῶνα θηρῶντος αὐοῖ καὶ καμάτρο κατενεχθεντος εὶς υπνον μέλισσα Τωστόματι προσκαθίσασα κηρία ἐνέθετο ' οἱ δ' ὐναρ φασιν75iδεῖν αυτόν, ώς μέλιτος καὶ κηρου πλῆρες αυrω γεγόνοι τοστόμα. καὶ Ουrως Oiωνισάμενος ἔπειτα εὶς ποιvτικην ἐτράπη, καθ γησαμένων αὐτῶ του μαθεῖν η του Λάσον, ὼς είρηται, ἐν του Ἀθηναίου Ἀγαθοκλέους ἡ Ἀπολλοδώρου, ἔν φασι καὶ προὶ στάμνον κυκλίων χορῶν καὶ ὰποδημοῖντα πιστευσαι80την διδασκαλίαν Πινδάρω παιδι ὁντι, τον δ' εν τὼ πιστευθἐν διακοσμήσαντα περσονθῆναι. τινὸς δέ γε, ῶς κατωτέρω ρηθήσεται, τὸ σημεῖον τῆς μελίσσης παιδι νεωτάτω ἔτι ἔντι Πινδάρω ἐπιγενέσθαι ἱστορουσιν. ἔτι δ' ἐν παλαιῶ ἐπιγράμματι κεῖται γοργῶς μνῆμα του μελισσείου τουδε κορίου,

δεδήλωται ανωτέρω . 28 ἐχθρὰ δέ φασι φρονουντων ὰλλήλοις Ἀθηναίων καὶ Θοβαίων, ἐπεὶ ἔγραφή που, ὼ ταὶ λιπαραὶ καὶ μεγαλοπόλιες Ἀθῆναι, κατὰ δέ τινας ἐπεὶ ἔρεισμα Ελλάδος ἔφη τὰς Ἀθήνας, ἐζημίωσαν αυτὸν Θηβαῖοι ,α δραχμαῖς, ύς ἐξότισαν υπὸρ αντον Ἀθηναῖοι ώςύο φιλαττικου. λέγεται δὲ καὶ ώς -κωνες ἐμπρο σαντός ποτε

Θήβας κατὰ μάχην, ἐς ἐρχε Παυσανίας ὁ σφῶν βασιλεύς,

ὰπέσχοντο μόνος τῆς οὶκίας του ποιητοῖ ἰδόντες ἐπιγεγραμμένον τὸ , , Πινδάρου του μουσοποιου την στέγην μη καίετε. τουτο δέ φασι καὶ Ἀλέξανδρος μετὰ ταυτα πεποίηκε ' καὶ

αυτὰς γὰρ ἐμπρήσας Θήβας ἐφύλαξε την οὶκίαν, ἡ καὶ εὶς

πρυτανεῖον υστερον ὰπετελέσθη. 29) φέρεται δὲ λόγος καὶ θεωρους ποτε ὰπιόντας εἰς Ἀμμωνος αiτῆσαι Πινδάρω οια φίλω τὰ ἐν ἀνθρώποις ἄριστον, καὶ θανεῖν αντῖν ἐν ἐκείνωτο ἐνιαυτ0. τουτο δὲ πάντως καὶ θανάτου ἐσtὶ σέμνωμαῶς κολουοντος τῆν ἐν κακοῖς μακροτέραν βιοτήν ' ὁ δη καὶ των κτισάντων τὰν ΠυθUT ναὰν ἐστόρηται, οι τὰ ἔργον