Biographoi vitarum scriptores graeci minores edidit Antonius Westermann

21쪽

xvi i

ex utroque ait notata esset. nepetiveriant eandein vitam Coni'.

2. Apollonii et 3. Anonvnai uuas edidit a. Behkeriis orr. all.vol. III. ex libris ABDnP, piorum An nomani sunt, alter Aia geliciis C. 3, 11, allei Bartheriinis 263, D Venetus bibl. S. Marci 50 n Parisinus 3003. saec. XV P olini II et nastadiensis, ni inc Gliel seri vianus Heliust. 806. saec. XV.Αtpie initiis illii dein vario talent lectionis dentio excerptana integram dederiint Τuricensos oditores in nescia inis ed. minoi'. 1840. pet VII sq., ipsu in textum iidem lase. 3. P. 401 sq. et F. hiant ius ante 4 iniarclieana 1839.

VIII. Deinosthenis.

1. Lit,aiiii. Collati si int FoPHA, quorum tres priores Bel heri si int, F Marcianiis 416, o finivor piensis soc. Jegii 43 Ω Bel hero), P Parisinus Coistin. 324. saec. XV ii Bel hero); Ha Bavariciis ot Augustantis secta Hliisneisliti, nunc Monae enses 85. saec. XIII. et 441. saoc. XV uter pie mea catissa denuo citin e l. npificii collatus a G. Thouis. - 3. Zosimi. Hanc et sequentem edidit I. I. ReisIcilis orr. gr. t. IV. p. 145 sqq. Collati sunt Priis, et pii dein P Pari- sinus 2935. saec. XIII. Scit Neighaeu seri, ri nonianus hilal. Vatic. 68 cs. Th. Beyse Beselir. d. graech. Codd. iles Demost h. 2u Bona, e l. Vsimel. 1838. p. 3), V Vratis lavi ensis thit,l. Bel illiger. 134, iam a. 1836. me iiiii in usum collatus a C. F. C. Schnei fero es. m. quaesit. Deinoslui. IV. p. 95 sqq.), E Vati Dis tr by Corale

22쪽

eatius G. saec. XIII, qui Zosinii atque Anon alii epitomen continet, de qtio egit L. Κavseriis in Diar. stud. antiq. 1839. no. 28. - 4. Anonvini. Collati sunt in NGVE, quorminuri E iidem sunt, de quibus modo dictum est, x Vindobonensis plail. gr. 105. Saee. XIV, cuius lectiones edidit Voe- melius noti t. codd. Demosth. 3. p. 13, G Gottianus B, 57 in Incuna usum, adiectis nonnullis emendationibus, collatus a F. Jacobsis.

X. Dinaretii.

1. Diony si IIalicaria assensis. II est Bodleiatius d. IIudsoni.

1. Olynipio lori. Edita est iii Diog. Liaert. Anastelo l. 1692. l. II. p. 582 s I l. cuin dac. IVin leti alioruinque enaeia lationibus, itorii in curia Platonis diali. iminis a. Gu. Et vasso, Oxon. 1771, leni lite cuni id tali. eius i. quattuor ab I. F. Fiscliero, Lips. 1783. Ex V V id o boliensi ptii l. gi . 20. lacunas uoti nullas explevit Lainbecius conrna. d. lbibl. i in p. t. VII. p. 113 cs. id. p. 271 . 2. Λ non unii. Edidit ex V Vindobone ii si plii l. gr. 77. saec. X. A. H. L. IIcerentus in Bil,l. s. alte I. it. u. Κulist, lasc. 5. Gott. 1789. iii h l. p. 5 - 19. Ceteruna mi ain in lilaro Monacensi no. 113. conlittera ineditam Platonis vitani crevidit F. Thier-scli iuA testo Schoellio liis t. liti. ς'. t. I. p. 505, 1 e l. Geinu . . nullani esso roganti milii per litteras nuntiavit alnicissi inus G. Krab ingem S.

ΙΙ. Aristotelis.

1. Dionysii Halicai nasseti sis. Collati sunt a BCD ii dein . de quibus dictuni est ad lib. VI. vit. 8, 1, et ri negitis nescio quis Hudsotii. Di0stiam by Corale

23쪽

2. Aininoitu piae dicitur, aliis Ioannis Philoponi. Scilices in libris praelixa esse solet coinmentario iii categorias alterutri adscripto. Sed ii euirilis esse posse res ipsa clamat. Prinium editani esse ali Aldo in olip. Arist. a. 1496 sqq. ait Ionsilisliis t. plii l. Ser. 3. 19. p. 105. Scit in iiiiiiis editionis t. II. 1497) pi in illitur quillein in initico praei nisso Ἀριστοτέλους βίος κατὰ Φιλόπονον, ut ipsa tion coinparet in Olieris coiit Itu. qua niluani nillil deesse docet soli oriun coiitinuitas. Et rem alii liliogi aptiis propap attini ne i liligentissi iniis Renouardus ii ii ideindetexit, Annal. ilo Piliapi . des Alite e l. 3. p. 10. Edidit Alidus tenuini clina Anamonii coli intentario in categorias a. 1503 n) itertini tali lii alia notuliun e lita in , aiblila vetere interpretatione

Ipsa illa, illiana a Nunnesio prii nil ni Pili latia repetivit ilein Bulilius, vetus latina interpretatio ibaritare iiiii leui scripta est et plena ineptiis, sed na inline spertienda lauaeri, quoniaui aperte

ex se aeco exeniplari eoque naulto sane auctiore acciti ale, ut sic dicani, et ait vetquina expressa est, eo dein prorsus inodo quo

Arateae vitae in te auferatio Mali leusis, ite qua ilixi ait illi. I. 4, 3. At veriun non est, quoil teste A. Stalirio Aristotelior. t. I. p. 14. contetulit illein Nui inestus ait Pli innicli. p. 3II ) e l. Lob., Aliduni Plana Anaulonii nil categorias continentario Pi a posuisset vitani Aristotelis linc cleni uni ex latina interpretatione

aecani fecisse: sed sic potius vi detur esse statuen luna, utrius luc qui lena ui una alitiae eunti in esse sontent, exeri Plar ae- cuna, tui ius autein latinain vita in Inerant esse interpi elationein, gyae cani epitonien tantuna. Nova vero lex ius enaei ut ii uti sul

sidia utilii . lita in vis petenti assequi non contigit, in quiluis naa-xinio idestilem lilii ina Vinilobonensein Plii l. se'. 29, cx Pio suppleri liati e vitain posse ait I anilieci iis l. l. p. 144. 3. Pri inuin dili lit Meiragius in nil n. a d Diog. Laert. V, 35.

repetivit Ilutilius l. l. Pi lina in otiis letii partein suillas istis luetiali et . Praeterea illias vitas Λristuletis exstare in lilii o Marc.257. saec .XV, cili uilias a Colieto, nubet' nuntiavit Tli. ait Zius

24쪽

l. Sorani clitae fertilr, magnam partem ex epistolis si illis platet Hippocrateis congesta. Usiis sum lectionibus libroruniri RFI . n. Horuin ri Regia Parisini sunt nescio qui, excussi ab A. Foesio et B. Charierio, quoriim ille Hippocratem edidit Francos. 1595, hic Paris. 1679: et liuius quidem libros, tibi quid proprii liabent, litteras m si Misicavi. V sunt Vaticani Foesii, RF Servini atque Falari lectiones, ex id iris ut

vi detur manu scriptis depromptae et ali eodem Foesio adlati ita I M onacensis 71. saec. XVI, ni euin in usum cuin ed. Fa

Denique do Suida dicendii in est, cuius vitarum epilomas per omnes octo lilaros dispersas liabes. In his si quid prodit timendatius atque rectius, quam fuit iii editione Eusteriana, laoc non milii debetur, sed Tli. Gaissordo niaxime atque G. Berialia duo, cliti et liliris manu scriptis denuo conseremiis et emendatioi linis clini aliomina congerendis itini suis in me litini prose- retulis praeclare sunt de lioc scriptore meriti. IIoruin igitur vestigiis ingre lieniluni milii erat accurate. Atque Gaissordus

quide in usus est libras AMCDEFGI V. In, quorum se Regia Parisini sunt, iam a Kustero, ut videtur, adllibiti quanquam de altero ac tertio eiusdein milii certe non liquet , A bipartitus 2625. et 2626. saec. XII. s. XIII, omnium praestantissimus ac totus excussus a Gaissordo, M 2622. saec. XIII, a Susonio collatus, C Oxoniensis bilii. coli. corp. Climsti, cun V Plerumque consentiens, a Gaissordo in quattuor priorit,iis litteris adhibitus, deinde sol uni ut i V est mutilus, DBoilleianus, suspectis tantuni locis iii spectus, E Bi'uxellensis, olini Antverpiensis soc. Iesu, Saec. XV, totus a Gaissordo collatus, E Florentinus bibl. Me sic. plui. LV, 1. saec. XV, ex quo nonnullas glossas speciminis gratia exceri sit

P. Eluasleius, Regia Parisini 2623. et 2624. saec. XV, tuos ad litterani P contulii Supsonius, V Lei densis inter

25쪽

IIII

Vossiarios, o lini H. Stetiliani, oliti iliae Dolae, se i initio, illedio et sitne in titillis: liunc itule a littera E Gaissor iis contulit. iii priorit,us iis is c ali citi ille ouiliria lorIili: 'V Berialiarit vi, opinor.sigii uicat lectiones pilis dein lilbri adscriptas ali Iac. Gronovio exeinplari suo editionis Ktisterianae, luod teste Nachio Clioeril. p. 8. lienes A. Sei iterunt est. Accesserunt praeter Ira Suidae edit. princ., Messi ol. a. 1499. Vaticani libi'i nescio cui iis eum M plerii inque concinentis lectiones ex Pearsonili xeniplari, quod Cantabrigiae olitia fuit, a Kustero descriptae, ilenique Hemste liussi, Valckenarii, Τoti pii notae inolitae ex eorundem autogra-pliis Lei lae atque Oxonii assem atis prolatae a Gaissordo. Sci ii et . Lipsiae d. 10. ni. Octob. a. 1844.

26쪽

more graeco deseriptum a P. I. gorio laudat Icker In in Nov. Mus. Rhen. m.

παρῶ om. , mox diκην. t 135, 36. hunc Titucydidem poeiam esse existimat F. Ri uerus in Nov. Μus. Rhen. I u. p. aal, de quo p. id 2, 46. l36, 17. Wr. ἀναιρεθε ἰσης. I ril. Euripidis vitam teri iam ex Suida debetiam dare; eerie

Diuili oci Corale

27쪽

tuetur Melerus praef. ad. Dem. Mid. p. XVIII, 24, sed hominis nomen hoc nunquam situ. es. Ralteriis p. 240. l 203. adn. alterius opimana malis auelorem Didy

diversus esse rihelor Tinia nes ab historieo R sis. Nod superest e hariae expIearn nonnuIlis emendationibus in ullam Homeri ab D. Helis exegesi in eiusdem Iliadem praemissam, quam pridem in hoe Iu--n reeeplam mox ut Vanum et inutile eommentum abiicien d in esse tensul. lderunt ex cod. LIM. 1275. God. Hermannus eum Draeonis Stratonicensis Ithroes metris poeticis, Lips.18 2, atque Lud. Baehrnan ius post Seholia in Homeri Iliaden , I.lps. 1835. p. 746 sqq. - Pax. 74s M. Baetim. v. 3. α 'r I ser. αὐ

28쪽

A. OMΠPOTα. INροδότου ἈλικαρνασσῆοςJ περι τῆς τοὐ Ῥμηρον γενέσιος καὶ βιοτῆς. l) ιρόδοτος Ἀλικαρνασσευς περὶ μηρου γενέσιος καὶ ἡλικίης καὶ βιοτ ς τάδε ἱστόρηκε, ζητήσας ἐπεξελθεῖν εὶς τοὰτρεκέστατον. ἐπεὶ γὰρ ἡ πάλαι Αιολιῶτις Κύμν ἐκτιζετο, συνῆλθυν ἐν αυτῆ παντοδαπὰ ἔθνεα Ελλονικά, καὶ καὶ ἐκ Μαγνησίης αλλοι τέ τινες καὶ Μελανωπος ὁ 'μαγένεος 5 τοῖ Κρηθωνος, οῖ πολυφορτος, ἀλλὰ βραχέα του βίον ἔχων.ουτος δ' ὁ Μελανωπος ἔγημεν ἐν τῆ Κύμη την θυγατόρα

νομα τίθεται Κρηθηίδα. καὶ αυτὴς μἐν ὁ Μελανωπος καὶ ἡ γυνη αὐτου ἐτελεύτησαν τον βίον ' την δὲ θυγατέρα ἐπι- 10 τρέπει ἀνδρί, φ ἐχρητο μάλιστα, Κλεάνακτι τω Ἀργεω. 2ὶ χρόνου δὴ προΓόντος συνων τὴν παῖδα μιγεῖσαν ὰνδρὶ λαθραίως ἐν γαστρὶ σχεῖν. τα μἐν οἶν πρῶτα ἐλάνθανεν ἐπει δ' ησθετο ὁ Κλεάναξ, ηχθετο υ συμφορy, καὶ καλεσάμενος τηυ Κρηθηίδα χωρις πάντων ἐν αἰτω μεγάλη H

29쪽

γους πείθων ἐυγυτω συνοικεῖν, ἄλλα τε πολλὰ λέγων οις μιν ωετο προσάξεσθαι, καὶ δει περὶ του παιδός, υiὀν ποιούμενος,

Duiliaco by Corali

30쪽

ἔστ ὰνέπιισεν αυτην ποιεῖν ταὐτα. 5 ὁ πωic: δ' ην τε φίσιν 4bsχων ὰγαθήν, ἐπιμελιζς τε καὶ παιδεύσιος προσγενομένης αυτίκα πολλὰν των πάντων υπερεῖχεν. χρόνου δ' ἐπιγενο- μένου ανδρο γενος Ουδὸν του Φημίου ὐποδεόστερος ην ἐν τῆ διδασκαλια. και οἴτως ὁ μἐν Φημιος ἐrελεύτησε τον βίον καταλιπών πάντα τω παιδί, Ου πολλο δ' i στερον καὶ ἡ - 50 θυρὶς ἐτελεύτησεν. ὁ δε Μελησιγένος ἐπὶ τῆ διδασκαλία κα- ελειστηκερ, καθ' ἐωυτὸν γενόμενος μῶλαν υπὀ των ἀνθ ρωπων ἐωρῆτο. καὶ αυτου θωυμασταὶ καθειστηκεισαν οἴτ' ἐγχώριοι καὶ τῶν ξένων οι ἐσαπικνεόμενοι. ἐμποριον γὰρ ηνη Σμί ρνη καὶ σῖτος ἐξογετο πολῖς αὐτόθεν ἐκ τῆς ἐπικειμέ- 55νης χοἰ ρας δαφιλέως κάρτα ἐσαγόμενος ἐς αυτην. οἱ Ουνξόνοι, ὁκότε παυσοιντο των ἔργων, απεσχόλαζον παρα τω Μελησιγένει ἐγκαθέζοντες. i;) ην δ' ἐν αὐτοῖς τότε καὶ Mor 'ς ναύκληρος απὰ των περὶ λυκάδα τόπων καταπεπλευκώς ἐπὶ σῖτον, ἔχων ναῖν, πεπαιδευμένος τ' ὐνὴρ ῶς ἐν60 ἐκείνω τω χρόνω καὶ πολυίστωρ, ἔς μιν ἔπεισε τον Μελζσι- γένη μεν ἐωυτοῖ πλεῖν καταλυσαντα την διδασκαλίαν, μισθόν τε λαμβώνοντα καὶ τὰ δέοντα πάντα, καὶ ο τι χώρας καὶ πόλιας δε ησασθαι ἄξιον εἶθ αὐτω λς νόος ἐστίν. καί μιν οἰ ομαι μάλιστα τούτοισι προαχθηναι ' ἴσως γὰρ καὶ τῶν ποιήσει ἰδν τότ' ἐπενόει ἐπιθήσεσθαι. καταλύσας δὸ την διδασκαλίαν ἐναυτίλλετο μετὰ του BIόντεω, καὶ ὁπου ἐκάστοτε αφίκοιτο, πάντα τα ἐπιχωρια διεωρῶrO καὶ ἱστορόων ἐπυν- θύνετο. εὶκὸς δή μιν ην καὶ μνημόσυνα πάντων γράφεσθαι.

νέονται εις 'Πλάκον, καὶ τω Μελησιγένει συνέβη νοσύνσαντι τοῖς ὀφθαλμοὴς κάρτα δεινῶς ἔχειν, καὶ αυτον θεραπείης εἱ νεκα πλεῖν μέλλων εὶς τὴν λυκάδα καταλιπεῖν ὼ Mόντης

παρ ἀνδρὶ φίλν ἐωυτοῖ ἐς τὰ μὰλιστα πιόντορι τω Ἀλκίμου