Biographoi vitarum scriptores graeci minores edidit Antonius Westermann

발행: 1845년

분량: 519페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

ἐφόρου λεγομένου τῆς γενόσεως, ῶμίλησε ' τουτρο γὰρ ὁ διθύραμβος ὼνέκειτο, ὰφ' ου καὶ το Oνομα εῖχεν. διθυραμβος γὰρ ὀ ὰσιόνυσος ῶς ἐκ δύο λ ρῶν ἐξελθών, τῆς τε Σεμέλης

oτι δε τοῖς διθυράμβους ὁ Πλάτων ἐσκητο δῆλον ἐκ τ-

ιο Φαίδρου του διαλόγου πάνυ πνέοντος τοὐ διθυραμ δους χαρακτῆρος, ἄτε του Πλάτωνος τοῖτον πρῶτον γράφαντος διάλογον, ώς λέγεται. ἔχαιρε δἐ πάνυ καὶ Ἀριστοφάνει τω κωμικο καὶ Σώφρονι, παρ' ων κει τὴν μίμησιν των προσώπων ἐν τοῖς διαλόγοις ώφελήθη. λέγεται δ' Ουτως αυτοῖς ἄστε καὶ, ὴνίκα ἐτελεύτησεν, εὐρεθῆναι ἐν τῆ κλιωηαυτοῖ Ἀριστοφάνην καὶ Σώφρονα. καὶ ἐπίγραμμα δὲ τοι- οῖτον εἰς Ἀριστοφάνην αυτὰς πεποίηκεν αἐ Xάριτες τέμενός τι λαβεῖν ὁπερ οροχὶ πεσεῖται τοὐσαι ψυχὴν ευρον Ἀριστοφάνους. το ἐκωμνδησε δ' αυτὸν ἐν τῶ Συμποσίω τῶ διαλόγω ος --μφειαν ὐφελvθείς' καὶ γὰρ ποιήσας αυτὸν -νοῖντα τὴν Ἐρωτα ε σάγει αυτὸν μεταξὐ λυγγὶ περιπεσόντα καὶ μὴ δυνάμενον πληρῶσαι τὰν νμνον. ἐποίησε δὲ καὶ τραγικὰ ποήματα καὶ διθνραμβικὰ καὶ δελλα τινά, ἄπερ πάντα κατά-75 καυσε τῆς Δυκράτους πειραθεὶς διατριβῆς, ε/πών τι τοιουτον ἔπος, πιφαιστε, πρό I ωδε, Πλάτων νυ τι σεῖο χατίζει. γραμματικὰς δέ τις Ἀνατόλιος ἐνταὐθά ποτε τὼ ἔπος εiπών

412쪽

l. PLATONIS I. 385 .

ηυδοκίμησεν εἰς Ἐφαιστον ἄρχοντα ἐπιστάντα τη πόλει ειπε δ' αὐτὼ Ουτως, 80 φαιστε, πρόμολ' ωδε, Φάρος νύ τι σεῖο χατίζει. , φασὶ δ' ἔτι, ἡνικα ὁ Σωκράτης ζμώ.λε δέχεσθαι, ἄναρ εῖδεν,

ραχρῆμα πτεροφυῆσας ἀνέπτη εiς τον αερα καὶ ἔκλαγξέ τι λιγνρόν, ώς πάντας θελξαι τους δεκουονrας ' τουτο δ' ἐδήλου 83την μέλλουσαν δόξαν του ἀνδρός. μετὰ δὲ τ ν τελευrvν Σωκράτους διδασκάλω πάλιν ἐχρήσατο κρατυλω τω μα- κλειτε , εὶς δν καὶ διάλογον ομώνυμον ἐποίησεν, ἐπιγράφως κρατυλος η περὶ ὀρθότητος ο νομάτων. μετὰ τουτον διπάλιν στέλλεται εὶς Ἀαλίαν, καὶ διδασκαλεῖον ευρῶν ἐκεῖθ0των Πυθαγορείων συνιστάμενον 'Ἀρχύταν πάλιν ἔσχε διώ- σκαλον τόν Πυθαγόρειον Ομώνυμον, ενθα καὶ Ἀρχύτου μέμνηται. ἐπειδο ει δεῖ τὸν φιλύ νον φιλοθεάμονα εῖναιτων τις φυσεως μγων, στέλλεται καὶ ε ς 2 ικελίαν, θεασόμενος τοῖς κρατῆρας του πυρὸς τοὐς ἐν τῆ -rνν, καὶ Ου sa

Σικελικῆς τραπέζης χάριν, ὼ γενναῖε Ἀριστείδη, ώς σὐ φὴς

γενόμενος δ' ἐν πιρακούσαις προς Αιονίσιον τὰν μέγαν τύραννον ὁντα ἐπειρῶ το εω ἀριστοκρατείαν μεταβάλλειν τηντνραννώω, δι' ὁ καὶ προς αυτόν ἀτμTO. καὶ του Λιονυσίου ἐρομένου αυτόν ,, τίνα νομῶεις ἐν Αθρώποις εὐδαίμονα 100

κολακεύων αὐτόν, - 4 3' απεκρίνατο ἔτι Σωκράτην. --λιν ἐπανηρετο αὐτόν ,, τί νομίζεις ἔργον ἀνδρὼς εῖναι πολιτι-κOD; ὁ δ' ἀπἐκρίνατο ,,το τοὐς πολίτας βελτίους ποιεῖν. τρίτον αὐτόν ἐπανήρετο ,,τέ O , το ὀρθῶς δικάζειν σμικρόν 1 σοι δοκεῖς δόξαν γαρ εἶχεν ὁ Σιωνύσιος ἐπὲ τψ ὀρθῶς δικάζειν. ὁ δ'. απεκρίνατο μηδὲν υποστειλώμενος ,,σμικρὸν

μἐν Ουν καὶ μέρος ἔσχατον ὰκεσταῖς γὰρ ἐοίκασιν οἱ ὀρθῶρ

413쪽

386 LIB. VH. VITAE PHILOSOPHORUM.

414쪽

-I. PLATONIS I.

,,οὐ μὰ τον κυνα, τον παρ' AiγυπτίOG θεόν. O γὰρ παρὰ τοῖς Ελλησι δύναται τὰ αγάλματα, τουrO παρὰ τοῖς Ai-γυπτίοις τὰ ζῶα, σύμβολα οντα ἔκαστου των θεῶν ω ὰνώκειται. βουλόμενος δὲ και τοῖς μάγοις ἐντυχεῖν, διὰ το κατ' 145ἐκεῆνον καιρον ἐν Περσιδι συνεστάναι πόλεμον μυ δυνηθεὶς παρ' αυτοὐς ἐλθεῖν ὰφίκετο εἰς την Φοινίκον, και μάγοις ἐκεῖ ἐντυχαγν παρέλαβε την μαγικήν. διό και ἐν τ0 Tιμαίωταίνεται τῆς θυτικῆς ἐμπειρος ων, σημεῖά τε λέγωα ἐπατος και σπλάγχνων καὶ τοιαῖ- τινα. ὰλλῶ ταῖτα μἐν προ των 50. τριῶν των εἐς Σικελίαν ὰφέξεων ἔδει ρηθῆναι. ἀφικόμενος δ'εις τας Ἀθήνας διδασκαλεῖον ἐν τy Ἀκαδομὴ συνεστήσατο, μόρος τι τούτου τοὐ γυμνασίου τόμενος ὰφορέσας ταῖς Moύ- Τσαις. και μόνω τψ Πλάτωνι ἐνταῖδα TZμων ὁ μισάνθρωπος - σννῆν. πολλοὐς δὲ πάνυ προς μάθησιν ἀφείλκετο και ἄνδραςM 2 καὶ γυναῖκας ὰν εω σχήματι παρασκευάζων ὰκροῆσ2αὶ

τίαν ἐπιδεικνύς. καὶ γὰρ καὶ τῆς Δωματικῆς εiρωνείας ὰπήλλακτο καὶ τοῖ ἐν ὰγορβ καὶ ἐπὶ τῶν ἐργαστηρειν λα- i τρίβειν καὶ τους νόους δ ρῶντα ποιεῖσDαι τοὐς λόγους. 60 ὰπ λλακτο δἐ καὶ τοὐ σεμνοῖ ἔγκου τῶν Πυθαγορείων, τοῖ ἀποκεκλεισμένας εχειν τὰς θύρας καὶ τοῖ αὐτὰς ἔφα

νυν ἐραστὰς ωὐτοῖ καταστήσας καὶ πλείστους ὐφελήσας, μόλλων τελευτῶν ἐνύπνιον εῖδεν, ὼς κύκνος γενόμενος ὰπο65dόνδρου εἰς δένδρον μετόρχεται, καὶ ταύγ πόνον πλεῖστον παρεῖχε τοῖς ἐξευταῖu. o P. μμως δ' ὁ Δ κρατικὰς ἔκρινεν ὁτι ὰληπτος ἔσται τοῖς μετ' αὐτὸν ἐξογεῖσθαι βουλομένοις αὐτόπι-iξευταῖς γὰρ ἐοίκασιν οἱ ἐξογηταὶ τὰς ἐννοίας τῶν ωμαίων πειρῆσθαι βουλόμενοι, ἄληπτος δ' ἐστίν, ἐπει 70καὶ φνσικῶς καὶ ηθικῶς καὶ θεολογικῶς καὶ ὰπλῶς πολλαχῶς ἐστιν ἄκούειν τῶν αὐτοῖ, καθάπερ καὶ τῶν ἐρov. δύο γὰρ ανται νοχαὶ λέγονται γενέσθαι παναρμόνιοι ' διυ παντοδαπῶς ἔστιν ὰκούειν ἀμφοτέρων. ὰποθανόντος δ'

415쪽

ἀ γης αρίσασθαι βουλομένους ἐκ ταυτης ὁσον ἔκαστος χρήσιμον ψήθη. πάντως δἐ λέγω τούς γε κατὰ φύσιν ἔχοντας καὶ μὴ ὰτεράμονας ἔντας καὶ δίκην νυκτερίδων μν δυ-Πδναμένονς ὰντωπεῖν ἡλιακψ φωτί, or μόνα τὰ αἰσθητὰ οiόμενοι εῖναι των νοητῶν Ουδεμίαν τίθενται φροντίδα ἔτι ει

416쪽

ταμος καλουμενος πάλαι - το θ' ον τῆς φράσεως Θεό- 'φραστος μετεκλ θη. θεῖος δ' ην ὁ Πλάτων καὶ Ἀπολλω νιακός. καὶ υτι μιν θεῖος ην δῆμον ἐκ τε ἐαυτοῖ καὶ ἐκ τῶν ὀνειράτο ν ἐξ ἐαυτοῖ μἐν υτι ὁμόδουλον ἐαυτόν ἐκάλει 25τω κυκνω, ἐκ των ὀνειρώτοὸν δ' ουτως. 2 ωκράτης ὁ τούτου διδάσκαλος τῶν προ μιας του μέλλειν αντον φοιτῆσαι αυτφειδεν ἔναρ, Ore κυκνος ἄπτερος Ἱλi εν ἐντος κόλπων αυτου, εἶτα πrεροφυινσας ὐνόπτη, κλάγξας μέγα τ' αvrος και λιγυρῶς, ῶστε απαντας ἐλεῖν τους ὰκούσαντας. ἐδήλου δὲ τουτo 30ώς φοιτήσει μἐν αὐτω ὰτελὴς ὁ Πλάτων, ὰφήσει δὲ τελείως. καὶ ουτως δὲ προειχεν ἐν τοῖς δόγμασεν, ωστε ἄπαντας τούτου ακουειν γλίχεσθαι καὶ μοδένα ῶντιτείνειν ἰ δυνασθαι η πειρῆσθαι. καὶ αυτος δ' ὁ Πλάτων εῖδεν ἐαντον ἐν τ9 μέλλειν τελευτῆσαι κύκνον γενόμενον καὶ καταπηδήσαντα35ὰ δενδρου ἐπὶ δένδινον καὶ πολλὰ παρέχοντα τοῖς οροι θῆραις πράγματα μὴ δι ναμένοις ἐλεῖν αDτόν. τούτου δότου ἐνυπνίου ὰκούσας Σιμμίας ὁ Σωκρατικος δε σεν πάν- τας ὰν. ρώπους σπουδάσειν καταλαβεῖν τὴν του Πλάτωνος .διάνοιαν, μηδένα δἐ δυνήσεσίλαε, ὰλλ' ἔκασrων ἐκ του δοκεῖν 40 αὐτ9 τὴν ἐξήγησιν ποιεῖσθαι, εἰ τε ίλεολογῆσαι εἴτε ἄλλο τι ἔλοιτο. ταυτον γὰή ἐκώτερος, ' v ς τε καὶ Πλάτων, πεπόνθασι, διὰ τὰ ἐναoμόνιον αντῶν τῆς φράσεω. ἐκώστν βάσιμοι γίνονται, υπερ ἄν βού ληται ἐπιχειρεῖν τις. ου μόνον ει τὰ ὀνείρατα ταυτα δηλουσιν αυτον Ἀπολλωνιακον .Hύνω, ὰλλὰ καὶ τὰ εῖδος τῆς ζωῆς αντον καθαρτικὸν ον τοιουτος γὰρ καὶ ὁ θεός, ῶς καὶ αυτὴ τό ἴνομα δολολυπόλλων γὰρ δηλοῖ ὁ κεχωρισμένος τῶν πολυν' -'γὰρ

ω στερητικόν ἐστε μόριον. ἔτι. δὸ καὶ ἔκ.-υ καιρον τῆς γενέσεως αυτου τεκμαιρόμεθα αυτὰν Ἀπολλωνιακον ἔντα

417쪽

M κράτει κατά τε χρόνον καὶ λόγον. ἴνα δἐ τέλεον τυς περιαυτοῖ ἱστορίας ποιήσω λόγον, ἐκ διαιρέσεως προέλθωμεν. παν γινόμενον καὶ ἐν χρόνω γίνεται καὶ ἐν τύπφ. μάθωμεν τοίνυν ἐκώτερον τούτων, καὶ ἔτι μέντοι τά τ' ἐν τη γενέσει και τὰ περὶ τον γένεσιν αντον συμβάντα. γέγονε τοίνυν 60 ἐν χρόνφ μἐν τῆ πο ὀλυμπιάδι ἐπ' ἄρχοντος Ἀμεινίου, Περικλέους ό τι ζῶντος και τῶν Πελοποννησιακῶν πυλωρο δει συγκοοτοὶ μόνων, νεώτερος ἄν Ἱσοκράτους ς' ἔτεσιν. ἐν τύπφ ει γέγονεν ἐν τy Atyisy, του πατρὀς αυτου Ἀρωμνος μετὰ καὶ ἄλλων κληρούχου πιμφθέντος ἐν τῆ A ira Daὐ65 τῶν Ἀθιναδεν. καὶ ταυτα μὲν περὶ του χρόνον καὶ τουτόπου ἐν φ γέγονεν. περὶ δὲ τον τόκον εῖδε ὀνειρον ὁ τούτου πατήρ, ἔτι ἐν γαστρὶ ἐχούσζς αντον τῆς μητρός, μησυγγενέσθαι αυτῆ ἄχρις αν ἀποτόκμ τοῖτο δ' ἐσῆμανε ώς .ου α' ιεινὴν δεῖ τὴν συνουσίαν αἱρεῖσθαι, ὰλλω διὰ παι-70δοποιίαν, καὶ μονουσίλαι, ώς - τεχίλοσόμενον καθαρὰν

τεχθείη, μοδόνα σπῖλον προσειληφὸς ὰπὸ τος ἐξ υστέρου διGiσχρότητα συνουσίας. αλλὰ καὶ ἡ μήτηρ αυτοῖ μετὰ τυντόκον λαβοῖσα αυτὸν ὰνήγαγεν ἐν το Υμηττω ὁρει, θῖσαι βουλομένη Ἀπόλλωνι τε Πομίφ καὶ Αὐμφαις, καὶ ἐν τοί

418쪽

τφ μουσεκφ, ὁς γ ονεν ἐκ γεμυλλων του ἀπο Λάμωνος, ου Λά- μωνος μέμνηται ἐν τ0 Θεαιτο τω. παρῆλθε δἐ διὰ γ τούτων, γραμμάτων, γυμνασίων, μουσικD, sνα καὶ τους αὐτου μαύλητὰς διὰ τὰς αυτὰς προσδιορθώση ' Oιδε γὰρ ἴrt avrω αὶ παιδείαιθίνανται το τρεμερις τῆς φυχῆς ἐπανορίλοῖ σθαι διὰ μἐν 90των γραμμάτων ἐκρίβου τὰ λογιστικον αυτῆς μέρος, διὰ δετῆς μουσικῆς ἐrιθύσσει/ε τὼ θυμικόν, ωσπερ διὰ τῶν γυμνασιων ἐρρώννυε τὼ ἐπιθεροντικόν. μετὰ τοῖτο δ' ἐφοίτησε διθνραμβοποιοῖς, τὸν ἐκείνων χαρακτῆρα ῶφελ θῆναι βουλόμενος. ὐμόλει και τὸ πρῶτον αυτοῖ σύγγραμμα διθυραμ-95βῶδές ἐστιν. ἐφοδες σε ει και τραγικοῖς, τὰ ἐν αυτοῖς σεμνὸν ὰρύσασθαι βουλόμενος. ἐτοιτησε δἐ καὶ κωμικοῖς, την τρή- . σιν αυτῶν ι τεληθῆναι βουλόμενος. ὐμέλει καὶ τὰν ,1ριστοφάνους μεμάξατο χαρακτῆρα, ἐοῦς τῶν ὰλλων προυχεικωνικῶν. και ὁτι αποδέχεται την τούτου φράσιν δηλοῖ τὀ 100ὐπ αι τοῖ εὶς τὸν υ ριστον νζν ρηθἐν ἐπιγραμμα, ἔχον

419쪽

20 νιας μὲν ων, ω ἄνδρες, ἐπὶ το βομα ἀναβεβοκα. ὰγαν--τήσαντες δ' οἱ δικασταὶ κατῆγαγον αυτόν, ὁ δἐ λυθεὶς ἐξολ- . θεν ἐκ τοῖ δικαστορέου, μεῖναι ἐκεῖ ουκότι ὰνασχόμενος. μετὰ δὲ - την ηδ ικών ίφ.λυθῆναι Σωκράτει καὶ πράγματα παρασχεῖν αὐτω τω Σωκράτει ἐν ταῖς πρὼς αυτὸν ἐντεύξεσι 25 συγγράμματα ἐξείλετο, ά ἔτι ζῶντος Σωκράτους εἰς χεῖρας αυτοῖ vλθον. τον γὰρ Αἴσιν διάλογον συγγεγραφώς, νἐνέτυχε καὶ ὁ Σωκράτης ἔφη τοῖς ἐταίροις αυτοῖ ,,οντος ὁ νεανίας ἄγει με ἔπη θόλει καὶ ἐφ οσον θέλει καὶ προς Οἴς θέλει. - μετὰ δἐ τιν εἰς Σωκράτην φοίτησιν ἀπηλθε προς, 30τους Πυθαγορείους, το δἰ αριθμῶν τὰ πράγματα σπαίνειν παρ' αυτῶν κατορθῶσαι βουλόμενος, οδ εν πολλὰν τούτων μέμνηται ἐν τῶ Tιμαίω. ἐφοίτησε λ καὶ κρατίλω τῶ IIρα- κλειτείω καὶ Ερμίππφ τῶ Παρμενιδείω, τὰ μακλείτου καὶ Παρμενίδου δόγματα μαθεῖν βουλάμενος, ἔθεν καὶ δύο διώ-35λογοι γεγραμμένοι εἰσὶν αυτῶ, ὁ τε κρατύλος καὶ ὁ Παρμενίδης, ἐν. οις τῶν δογμάτων τῶν προειρομένων ὐνδρῶν μό- μνηται. μεμαθηκώς δὲ, ὁτι την ἀρχθν εῖχον της φιλοσοφίας οἱ Πυθαγόρειοι ὰπὸ Aiγυπτον, ηλθεν .eἐς Αἴγυπτον, καὶ κατορθώσας ἐκεῖσε τὴν γεωμετρίαν καὶ τον ἱερατι ν ὐνε- . χώρησεν. ελ ἐλθών εὶς Φοινίκην περιέτυχεν ἐκεῖσε Περσαῖς καὶ ἔμαθε παις αὐτοῖς την Ζωροάστρου παιδείαν. εδε ἐκελθεν ἐπὶ Σικελίαν ἀφίκετο, τοὐς ἐν Arrνν κρατῆρας ἱστο-

420쪽

ρῆσαι βουλόμενος, οτε καὶ την εἰς Αιονύσιον ἔντευξιν ἐποιήσατο. μετὰ ταυτα δ' ἐλθών ἐν Ἀθήναις συνεστήσατο διδασκαλεῖον πλησίον του καταγογγίου Πμωνος του μισανθρώπου, loδρ δυσκόλως ἔχων ἐς απαντας, ώς καὶ τὰ ἐπιγράμματα του

τάφου αὐτου δολουσι, πάνυ ευμενῶς ηνεγκε την του Πλάτωνος συνουσίαν. εὶσι δε τὰ ἐπιγράμματα τάδε

ἐνθάδ' ὰπορρήξας τε χῆν βαρυδαίμονα κεῖμαι 'τίς δ' ών ου πεύσεσθε, κακοὶ δὲ κακῶς ἀπόλοισθε. 56ἔστι δἐ το δευτερον τόδε τήνδε σὴ τὴν στήλυν παραμείβεο, μήτε με χαίρειν

καὶ πολλων των ἐν τω μω ἐγένετο ευρετής, ονομάτων τε καὶ πραγμάτων καὶ εἷλυς τῆς συγγραφῆς. ονομάτων μἐν τῆς ποιότητος ' ουδὲ γὰρ προ τούτου ἐγινωσκετο τουνομα. 60

119. ex mat id vin epigramma ap. Plui. Anton. 70 et in Anilio . Pal. I.

SEARCH

MENU NAVIGATION