Biographoi vitarum scriptores graeci minores edidit Antonius Westermann

421쪽

δίζει υμῖν ὁ θεὰς ώς απείροις γεωμετριας. ἐδειξε γὰρ μν

422쪽

H. PLATONIS 2.

423쪽

Πλάτων Ἀρίστωνος του Ἀριστοκλέους και πεοικτιόνης η Ποτο νης, τὸ γόνος ἐλκουσης ὰπο Σόλωνος ' ἔκτο γὰρ ηνὰ ἰ ἐκείνου, παῖς γενομένη ' Aρωπιδον του ποιητον, ἀδελφου Δόλωνος - ὁ δἐ Σόλων εiς δ λέα ὰνατέρει το γένος. και, Ἀρίστων δ' ὁ Πλάτωνος πατηρ ἐκ του Κόδρου γένους κατήγετο του Μελάνθου υἱου. ἱστόρηται δ ώς ἔκ τινος θείας οφεως ἡ μήτηρ Πλάτωνος ἐγκυος ἐγένετο, ἐπιτανόντος αὐτῶν του Ἀπόλλωνος. καὶ ὴνίκα ἔτεκε τον Πλάτωνα, τίrε ανυδ ὐνὴρ συνεγένετο. ἐria ' δ ἐν Αθένη ἐν τῆ πη ὀλυμπιάδι l0 μετα τὰ προοίμια του Πελοποννησιακον πολέμου, καὶ ἐβίω ἔτη β καὶ π . τελευτῶ δ' ἐπὶ τις ρ' ὀλυμπιάδος, οὐδἐ γάμον τινα ουν ομιλίαν καθάπαξ σώμαrος εἰς πεῖραν δεξάμενος ευωχήθη δ' ἐν ἐορrν καὶ ὐπνων ὰπεβλ. καὶ ἐπεροι δ' ἐγέ- νοντο μετ' αντον υἱοὶ τω Ἀρίστωνι, Ἀδείμαντος καὶ Γλαύ- 15κωi , καὶ Ποτώνη θυγάrηρ. και τὰ μῆν πρῶτα γράμμώταδιδάσκεται παρά τινι Λιονυσω, ἐγε μνάσγη δἐ τὰ εω παλαίστραν παρ' Ἀρίστωνι τῶ Ἀργεω, ειτα μαθών ποιητικον γράνει δινυράμβους καὶ τραγωδιας' ἀπογνους δῶ τούτων ἐφιλοσόφησε παρα Σωκράτει ἐπι . ru κ. και λύγος ἐδεῖν Σω- καθ' ιν ιμέραν αυτῶ παρελύλη Πλάτων, κύκνον

424쪽

α . Ἐκ τῆς πρώτζς Λιονυσlου του Ἀλικαρνασσέως πρὸς Ἀμμαῖον ἐπιστολῆς.

Ἀριστοτόλης υἱός μἐν ἐν πικομάχου, τὸ γένος καὶ τὴν τέχνην ἀναφέροντος εὶς μαχάονα τον Ἀσκλοπιον, μητρὸς δὴ Φαιστίδος, απογόνου τινὰς των ἐκ πιλκίδος τῆν ὰποικίαν ἀναγαγόντων εὶς Στάγειρα. ἐγεννήθη δἐ κατὰ τὴνολυμπιάδα Λιοτρεφους Ἀγῆνησιν ἄρχοντος, γ' ἔτεσι Λημο- 5 σθένους πρεσβυτερος. ἐπὶ δὲ Πολυζηλου ἄρχοντος τελευτήσαντος τοὐ πατρὀς ιη ἔτος ἔχων εὶς Ἀθήνας ἐλθε καὶ σωσταθεὶς Πλάτωνι χρόνον εἰκοσαετῆ διέτριφε προ αυ .

425쪽

398 LIB. VII. vlTAE PHIL0S0PHORUM. ὰποθανόντος ει Πλάτωνος ἐπι Θεοφίλου ἄρχοντος ὰπ1 ρε

παρ' αυτ 9 τρίφως ἐπ Κυβούλου ἄρχοντος εἰς Μυτιλήνην ἐχωρίσθη, ἐκεῖθεν ει προς Φιλιππον τοτο κατὰ Πυθόδοτον ἄρχοντα καὶ διέτριφε χρόνον ὐκταετῆ παρ αυτεῖν καθηγούμενος Ἀλεξάνδρου. μετὰ δε την Φιλίππου τελεν τὴν ἐά .l5 Εὐαινέτου ἄρχοντος ὰφικόμενος εiς Ἀθήνας ἐσχόλαζεν ἐν Λυκεω χρόνον ἐτῶν ιβ , τω ει ιγ μετὰ τὴν Ἀλιξύνδρου τελευτὴν ἐπὶ κητι τοδώρου ἄρχοντος ὰπώρας εὶς πιλκίδωνόσω τελευτῶ, γ' πnὀς τοῖς ξ βιώσας δε .

ἐπίγραμμα τουτον ἔχον τον τρόπον 'Φαιστίδος ἐν μητρὸς καὶ δ κομάχου γενετῆρος 10 τῶν Ἀσκληπιαδῶν δῖος Ἀριστοτέλvς. μετὰ δε τὴν τελευτην του πικομάχου καὶ τῆς Φαιστίδος ανάγεται ὁ Ἀριστοτέλης παρά τινι Προξένου Ἀταρνεῖ, ου καὶ τῆς τροφῆς διαμεμν μένος ὁ Ἀριστοτέλvς Ου μόνον τορ - του υἱὸν πικάνορα ὰνόθρεφε καὶ πῶσαν παιδεων ἐπαίδεν- 15 σεν, αλλὰ καὶ υων αυτὰν ἀκειοποιήσατο ' καὶ τελευτων ἐν ταῖς οὶκείαις διαθήκαις ἐπέτρεφε τὴν ἐαυτοῖ θνγατέρα Προ-iλιάδα δουναι γαμετην τω Νικάνορι. ὁ μἐν Ουν Ἀριστοτέλης

426쪽

δει νέος - τὴν των ἐλευθέρων παιδείαν ἐπαιδευετο, ῶς δηλοῖ τὰ γεγραμμένα αυτω περὶ ποιVTικζς καὶ περι ποιητῶν, ἐγεμέντοι τὰ μηρον προβλήματα και αἱ ρητορικαὶ τέχναι. ιζ δ' ἐτῶν γενόμενος και τῆς Πυθίας κελευουσης αὐτῶ φιλ σοφεῖν στέλλεται ἐν Ἀθήναις, ἔνθα φοιτῶ Σωκράτει και συνεστι τούτω ἔτη γ . τελευτήσαντος ει τοὐ ΞΣωκράτονς

φοιτῶ Πλάτωνι και τουτω συνεστιν ἔτη κ, και τοσαύτην

ἐσκησεν ἐπιμελειαν, ῶστε τὰν Πλὰτωνα τον οἶκον του Ἀρι--5στοτέλους ἰοῖκον ἀναγνωστου καλεῖν. ου γὰρ ἔτι ζῶντος

του Πλάτωνος ὐντοκοδόμησεν αυτ τὼ Λυκεῖον ὁ Ἀριστοτέλης, ῶς τινες υπολαμβάνουσι ' πῶς γὰρ ἐδυνατο, μέγα τότε δυναμένων δελυ τε καὶ 2 ιμο θεου, τῶν Ἀθήνησι

στρατηγῶν καὶ τῶ γένει προσηκόντων τῶ Πλάτωνις πει-30ρῶνται γάρ τινες λέγειν,. ὁrι ἔτι ζῶντος Πλάτωνος ὼντωκοδόμησεν αυτω τό Αυκεῖον ὁ Ἀριστοτέλης, ἐκ του ἐν πολλοῖς ἀντιλήγειν τῶ Πλάτωνι. προς Ους ρητιον, ὁτι Ουχ απλῶς αντιλέγει τῶ Πλάτωνι, ὰλλὰ τοῖς μο νοήσασι τὰ του Πλάτωνος. εὶ δε καὶ αυτῶ τῶ Πλάτωνι ἀντιλέγει, ουειν ἁτοπον 35 καὶ ἐν τουτοις γὰρ τὰ του Πλάτωνος φρονεῖ. αυτον γάρ

ἐστι λόγος, ὁτι μῶλλον δεῖ τῆς ὰληθείας φροντίζειν ἐπεράλλου τινές. ὰμόλει καὶ ἐπὶ λέξεώς φησι ταυτί , φίλος μἐν Σωκράτης, ὰλλὰ φιλτέρα ἡ ὰλήθεια. καὶ ὰλλαχου ,,

πρώτους μἐν ἐά oλθον φροντιστέον, . τῆς δ' ἀληθείας ἐπιι0πολυ. τουτο ουν καὶ ὁ Ἀριστοτέλης πεποίηκεν, εὶ καί πη ἀνέτρεφε τα υ Πλάτωνος ειρημήνα ' κἀνταῖδα γὰρ σύμφωνα αυτῶ διεπράξατο μὴ βουλόμενος περιιδεῖν την ὰλήθειαν. ἀμόλει γὰρ, ἔτι πολλήν. ευνοιαν ἔσχε προς τὸν Πλάτωνα ὁ . Ἀριστοτέλης, δῆλον ἐκ του καὶ βωμόν μιερῶσαι τ* Πλάτωνι, 43 ν φ ἐπόγραφεν ουτω

βωμὸν Ἀριστοτόλης ἱδρύσατο τόνδε Πλάτωνος,

427쪽

ευ ποιῶν καὶ ἐκώστω ἐδία καὶ πῆσι κοινῆ. καὶ ὐτι ι ἐν πολ- 'λους ἐδωο ευ ἐποίοσε, δολωσουσιν αἱ τερόμεναι αντον συστατικαὶ ἐπιστολαὶ περί τινων προς τον βασιλέα ' ἔτι δε καὶ κοινὴ πολλους ευ ἐποίησε, δηλοῖ το καὶ τιν των Σταγείρων - ιο πόλιν κατασκαφθεῖσαν πείδειν των ' λόξανδρον αυδις κτώζειν' ὁθεν καὶ οἱ ΣταγειρDαι ἐορτὴν ἐπιτελουσι τέο Ἀριστοτέλει, Ἀριστοτέλειαν αντὴν προσαγορεύοντες, καὶ τον μῆνα

δἐ, ἐν ν ἡ ἐορτὴ ἐπιτελεῖται, Σταγειρίτιν προσαγορείουσιν. καὶ τ ν Ερεσσον δὲ την του Θεοφράστου πόλιν μέλλονσανιοὰδικηθῆναι υπὸ του βασιλέως Ἀλεξάνδρου ἐλύτρωσε τῆς ἀδικίας. μετὰ δὲ ταυτα τελευτήσαντος του πευσίππου στέλλονται οἱ θοναῖοι τον Ἀριστοτέλην, καὶ ὐμφότεροιουτοι, ὁ ἡ Ἀριστοτέλης καὶ ὁ Ξενοκράτhς, διεδέξαντο τηντου Πλάτωνος σχολήν, καὶ ὁ μἐν Ξενοκράτυς ἐπαιδευεν ἐν σύ - μδε', ὁ δ' Ἀριστοτέλης ἐν Dκείω. μετέπειτα δ' αντ- αρσίας γενομένης ἐν τοῖς Ἀθηναίοις ἐλθεν ὁ 'Αριστοτέλης ἐν Σαλκίδι, εὶρηκὼς τοῖς ' θηναίοις ὁτι , ODκ ἐάσω νμας δὶς εἰς φιλοσοφίαν ὰμαρτεῖν. καὶ γὰρ ἐδο ἰσαν τον Σωκρώτον φονεύσαντες οἱ 'Ἀθηναῖοι. ἐδήλωσε δὲ καὶ Ἀντιπάτρω το75 βασιλεῖ, ὁτι το ἐν Ἀ ίνοσιν ἐνδιατρίβειν ἐργῶδες. εἶπε δῶκαὶ το ζρικον ἐκεῖνο ἔπος, ὁγχνη ἐπ' ἄγχνη γηράσκει, συκον δ' ἐπὶ σύκω, ῶς ἐκ τούτων ἐλέγχων τὰς των Ἀθηναίων συκοταντίας. ἐπανέρχεται δ' αυθις ὁ Αριστοτέλvς ἐν Μακεδονίμ, καὶ πολλὰ

428쪽

H. ARISTOTELIS 2. 3.

ἐμωήθη παρὰ τοῖς τότε βασιλευσι, παρὰ Ἀλεξανδρω καὶM παρα τῆ υλυμπιάδι τη τούτου μητρὶ καὶ παρ Ἀνυπάτρφ τε και Φιλίππφ. ν Ἀλεξάνδρο καὶ περὶ βασιλειας ἔγραφεν

ἐυ ἐνὶ μονοβι ρο, παιδευων αυτὸν οπως δει βασιλευειν. -όλει και συνώδευσεν αυτψ μέχρι καὶ ἔσω των Βραχμάνων, ἔνθ' ἔστησε τὰς σνε πολιτείας. συνώδευσε δ' αυτ* καὶ ἐν τῆ 8sΠερσίδι, ἔνθα πολέμου γενομένου καὶ τελευτοσαντος του Αλεξάνδρου υπόστρεφεν ὁ Ἀριστοτέλης ἐν τῶν ἐαυτου πατρίδι.μέτριος ει γεγονεν ὁ ἀνηρ ουτος τοῖς ηθεσιν εἰς υπερβολήν, ἐν φιλοσοφίs δ' υπερβόδεκε τα ἀνθρωπινα μέτρα, μηδἐν ἐλλιπἐς περι αυτῆς πραγματευσάμ/νος, ὰλλα καὶ πολλὰ αυτῆ suπροσθεὶς ἐκ τῆς ἐαυτου ἄγχινοίας τῆν ολ κατώρθωσε τι- λοσοφία τν μἐν γὰρ λογικν προσόθηκε διακρίνας τοὐς κανόνας ὰπο των πραγμάτων καὶ ποιήσας τὴν ἀποδεικτικην

μέθοδον οἱ γὰρ πάλαι ἀποδεῖξαι μῖν νεισαν, ἀποδείξεις δὲ

προσέθηκεν, ὰλά ουν Ουειν περὶ αυτῆς ἐλλιῶς ἐπραγματευ- σατο. ου γὰρ τὰ ἐγκόσμια μόνα Γλι, ως τινες υπολαμβάνουσιν, ὼλλὰ καὶ τῶ υπερκόσμια, ιυς δολοῖ καὶ ἐν τῶν η λόγι' iudτῆς φυσικῆς ἀκροάσεως, λέγων οτι το πρωτον αἴτιον ουδὸκαθ' ἐαυτὰ κινοτόν ἐστιν ουδὲ κατὰ συμβεβο ς' ἐκ τούτου ἐνδεικνύμενος ἔτι ODM σῶμα ἐστι το θεῖον οι δἐ παθητόν. ἔζησε δὲ τον σύμπαντα χρόνον ὁ Ἀριστοτέλvς ἔτη ξγ - ιζ γὰρ ἔτος αγων φοιτῶ Σωκράτει καὶ τούτ* σύνεστιν ἔτη γ , 5 συνῆν δἐ καὶ τψ Πλάτωνι ἔτη κ, μετὰ δέ γε τῆν Πλάτωνος τελευτὴν ἔζησεν ἔτη ο . ταντα λέγειν ἔχομεν περὶ τουβίου του Αριστοτέλους. γ'. 'Αριστοτέλοος βίος καὶ στrrράμματα αvr οὐ. ριστοτέλης, υἱος δε κομάχου καὶ Φαιστίδος ὁ δὲ Πικόμαχος ἰατρῶς ην του των Ἀσκληπιαδῶν γένους ὰπυ πικo-

429쪽

ι, ὴ Πλάτων ἐδίδαξεν. ἐγεννήθη δ' ἐν τῆ ὀλυμπιάδι καὶ

ὐπόθανεν ἄκόνιτον πιων ἐν λκίδι, διότι ἐκαλAῖτο προς εὐθύνας, ἐπειδὴ ἔγραφε παιῶνα εἰς μειαν τον εὐνοῖχον

οἱ δέ φασι νόσφ αντον τελευτῆσαι βιώσαντα ἐτν ο , ῶς δέ θ τινες ν. συνέγραφε βιβλια ἐγγὴς υ . διάδοχοι δ' αυτου τῆς σχολῆς κατὰ τάξιν ἐγένοντο οἱ δε, Θεόφραστος, Στρατων, Πραξιτέλης, Αἴκων, Ἀρίστων, Αυκίσκος, Πραξιτάνης, Ἱερώνυμος, Πρύτανις, ρμίων, Κριτόλαος. τα δὲ συγγράμματα

αυτοῖ ταῖτα, περὶ δικαιοσύνζς δ , περὶ ποιητῶν γ , περὶ τι- 25 λοσοφίας ὁ , πολιτικὸν α , περὶ πολιτικῆς ἡ Γρύλλος γ', πή- ρινθος α , περὶ πλούτου α , σοφιστικῆς α , περὶ εὐχῆς, Μενέξενος α , περὶ επενείας α , ἐρωτικὰς α , περὶ φυχῆς α , προτρεπτικὸν αὐ περὶ ιδονῆς α , περὶ βασιλείας α', Oiκονομικὸν α , περὶ παιδείας ἡ παιδευτικόν α , GDHογισμῶν α ,

30 περὶ τοῖ ὰγαθοῖ α , περὶ αρχῶν ἡ φύσεως α , Ἀλέξανδρος ἡ ωπἐρ ἀποικιῶν α , τὰ ἐκ τῶν νόμων Πλάτωνος β , περι νι-

λάας γ , περὶ ἐπιστημῶν α , περὶ εiων α , λsσεις ἐριστικαὶ

430쪽

δ', περὶ πάθους οργης α , διαιρέσεις σοφισεικαὶ α , πιρὶ ἐναντίων α, υπομνημάτων ἐπιχειροτικῶν γ , προτάσεις περὶ Κρετυς β , περι στοιχείων γ , ἐνστάσεις α, περὶ τῶν ποσαχῶς asλεγομένων η τῶν κατὰ πρὁθε- ιι, προτάσεων α, ηθικῶν κ', περὶ ἐρωτήσεως και ὰποκρισεως α, προτάσεων ἐριστικῶνα, πιρὶ ἐβόας α, ὰναλυτικῶν προτέρων β , ἰναλυτικῶν ὐστέρων β , προβλημάτων, μεθοδικά, περὶ του βελτίονος α , συλλογισμῶν β , συλλογιστικῶν ορων α, περὶ αἱρετοῖ καὶ συνιοβαίνοντος α , τὰ προ των τόπων α , περὶ ἐκουσίων α , τοπικῶν προς τους δρους και πάθη α , ορισμῶν βιβλία ιγ , ἐπιχειρημάτων β , περι κάλλους α, περὶ 'Hκαίων β , θέσεις ἐπιχειρ ματικαι ἐν βιβλίοις κε , θέσεις ἐρωτικαὶ ἔν βιβλίοις δ , θέσεις φιλικαὶ ἐν βιβλίοις β , θέσεις περὶ φυχῆς ἐν βιβλίω .sα , θέσεις πολιτικαι β , πολιτικης ἀκροάσεως κ , τεχνῶν συν-αγωγη α , τέχνης θύτορικις γ', τέχνης α , τέχνης τῆς Θεοδέκτου συναγωγὴ ἐν γ , τέχνης ποιητικῆς β , ἐνθυμημάτων ρητορικῶν α , περι μεγέθους, ἐνθυμημάτων καὶ αἱρέσεων, περὶ λέξεως καθαρῶς α , περὶ συμβουλῆς α , περὶ φύσεως α', 50 περὶ φυσικῶν α', περὶ τῆς Ἀρχυτον φιλοσοφίας γ , περὶ τῆς .2 πευσίππου καὶ Ξενοκράτους α , ἐκ τῶν Πμαίου καὶ Ἀρχύτου α , προς τὰ Μελίσσου α , προς τὰ Ἀλκμαίωνος α περὶ τῶν Πυθαγορείων ω, προς τὰ Γοργίου, περὶ του μὴ γεννῶν, περὶ ζώων θ', περὶ τῶν συνίλέτων ζώων α , περὶ.ὰνατομῶν ς , ἐκλογὴ τούτων α , περὶ τῶν μυθολογουμένων ζώων α , περὶ φυτῶν β , φυσιογνωμονικὰ β , περὶ ἐατρικῆς β , σημασίας χειμώνων α , περὶ μονάδος α , ὰσποννικὸν ώ περὶ κινήσεως ω , Oπτε ν ά, περὶ μουσικῆς α,---- ρημάτων μηρικῶν ζ, -bρημάτων θειων ω, Mevτεκον α , ει μνημονικὸν α , φυσικῶν λη κατὰ στοιχεῖον, μεταφυσί- ό, προ η των ἐπιτεθεαμένων, ἐγκύκλιον β', μπανικῖν α , κύκλον περὶ ποιητῶν γ', προβλημάτων Ἀποκριτείων β , περὶ τῆς λίθου α , παραβολῶν α , διατάκτων ψ , δικαιωμώτων πόλεων α , ἐλτασμένων κατὰ γένος ιδ , ολυμπιονίκας βιβλών μ