장음표시 사용
191쪽
propterea Baronius ad eumdem Annum Art. s. de Synodo illa Ahaec habet: Quia primum ad Romanam Syuodum perimet , plane Leoni accidit quod homini agricola accidere soles: qui cum incesse magrum, spinis repletum undique , suscipit excolendum , Ese intuitu terreatur ιmmensiuare laboris. Querela ibi sunt prensiua de Clericis
Simoniacis, adeoque frequentes, ut eos taederet audire , desperirent omnes omnibus posse mederi languentibus. Nam auia , qua de elusemodi puniendo crimine , eodemque penitus abolendo,μι tunc acta in Romana Synodo sius Leone: qua Perrus Damiani recitat in Lystola adHem icum, Rauennatem Archiepiscopum e V rumtamen ιnquit) s hoc otiosium esse non credimus 3 si, quod super hoc negotis Aidem Venerabilis Leo Papa tuerat , exponamus. Nam cum omne Simoniacorum ordinationes Synodalis vigoris auctoritate cabs se sprotinus a Romanorum Sacerdotum multitudine magna sedisionis
tumultus exortus est iram non solum ab 'sis sed a plerisque dicere tur Episcopis, omnes pene Basilicas Sacerdotalibus o eqs destilut.1s, praecipue Missarum Solemma , ad subuersionem Christomtatis,
s desperationem omnium circumquaque Fidelium , 'vultus omIl tenda Sc. Talia Baronius eo Anno de Clericorum Simonia. De incontinentia vero haec ille postmodum Art. t o. Verumtamen a
ter ipsos etiam s frutices illi in febrissimi, vepres i iusti , spma s C
etrtica agrum patrisfamilias in immensum oppleuerant, qui ex putore carnis, corruptionis fimo turpiser excreuerunt. Omnis quippe caro corruperat viam suam': τι non tantum ad eas abluendas sordes τι-deretur satis esse diluuium,sed nefanda scelera ignem e calo Gom9rratiorum , quo est exusta Pentapolis ,postularent. Quorum gratia idem Petrus Damiani, tunc Eremita Momιs Auellam, in Vmbria constituti , de his omnibus nouum Pontificem Leonem monendum putauis scribens ad eum Librum, qucm Gomorraeus insicripsit: eoque qua drfanio vitia carnis, quibus obruereIur Ecclesia, τι decuit, quam potuit honeste insinuauit: rogans, ut Petri gladio, acutiore quam Phines, conficiens turpissimos homines illos, Ecclesiam Dei, non habentem maculam neque rugam , seruaret lucontaminatam . Quibus auditis, Sanctisiimus Pontifex cum Viri laudauit celum , cum etiam
pro criminum qualitate s quantitate ultor o pensi Numinis poenas di nas apposuit , quas habet eiusdem Pontificis Epistola , ad eumdem Petrum reddita dec. Et rursus Art. i . facta mentione Ma
192쪽
LIBER IV. VITA 'S. HEMEM BALDI,
pag. Ios 4. indeque simul nos edocet, in eadem Synodo actum Α' esse de multis illicitis, quae contra Canonum instituta in Gallicis
finibus exercebantur, quorum primum esset Simoniaca haeresis. Sic etiam eodem Art. I . ex Adamo , Germanicarum Rerum
Historico, recitans Acta Synodi Moguntiae , ab ipsona et Leone Papa celebrataeaaaec item habet: 'aurea mulsa ibidem sancitata sunt ad utilitatem Ecclesia : na quibus Simomaca haeresis , n fanda Sacerdotum coniugia, holographa Synodi manu perpetuo dam nata sunt. V. Anno item Domini Millesmo quinquagesimo- primo . post factam mentionem Synodi Romanae, per eu mdem Leonem Papam post gyascha celebratae , inter eius Acta, hoc addit e Insiper Leonem Papam sanxisse Decretum , quod Cobtitutum vocabant, de Conisenentia Clericorum, testatur Petrus Damiam in Epistola ad Gu, senum, Episcopum Taurinensime uti de feminis, Clericis malo inu inseruientibus, hac statuisse eumdem Leonem Pontificem tridis : In plenaria plane Synodo sancta memoria Leo Papa confluuit,
vi quacumque Lamnabiles flamma intra Romana moensa repe rarem tur Presbyteris profluuta , extunc deinceps Lateranensi Palasio adiudicarentur ancilla. Quod videlicet salutare Staimum, aequitatis iustitiaque picnissimum , nos etiam per omnes Ecclesias propagandum Ceste decernimus&c. VI. In Annum vero Millesimum quinquagesimum-secundum nobis quidem illud etiam sufficiat, quod ad eumdem Baronius Annum deitatur Art. s. his ad extremum verbis: Quod autem ad ipsum Leonem Pontificem pertinet s non cessauit, sed totus fuit , ut S, monia sicelus ab Ecclesia penitus eradicaretur ι vi de ipso testatur
tus 3 De ipso quidem Baronius ad Annum Millesimum quinquagesimum quintum, Art. i. tale profert e Lanseanco qui tunc Ptemporis florebat, quique postea Cantuariensis fuit Archiepiscopus testimonium: siua siententia qua damnata fuerat Berengarij haeresis Leonis Papa non efugit successorem quoque suum,f-licis memoria Papam Victorem . Sed quidquid de hac re , seu de . caeteris satque adeo de Clericorum etiam Simonia di incontinentia )ipse statuit, statuiue praecepit, hoc etiam iste sua atque omnium Conciliorum suorum auctoritate firmauit. Eodem vero illud etiam
193쪽
pertinet, quod idem Baronius deinde Art. I 6. recitat e Romano- Arum Pontificum Gestis, a Nicolao Aragonio Cardinali collectis, di huiusmodi est : Eodem tempore , cum Simoniaca haresis totam Baliam'Burgundiam occupasta; idem Pontifex Victor Secundus missa latere suo eumdem Archidiaconum sed vere tunc Subdiaconum Hilde antam , ad Hiramontanas partes cum quibusidam Episi is . Cum autem ad Lugdimensem Prouinciam feruonisset in ea Synodum celebrauit: in qua per ipsum Archidiaconum tunc Subdiaconum Deus maximum dignatus ea operara mirm
nius ad Annum Millesimum quinquagesimum- sextum , Ast. I 2. recitat e manu scripto Monasterij Moissacensis Codice ,his verbis: Anno incarnationis Dominica Millesimo quinquagesimo sexto , Id
bus Septembris, habita est Sancta S nodus decem s octo E coportim apud Urbem Tolosam i su Domini Papa Victoris sit idem
Secundi 2 qui obfunditus extirpandam Simoniacam hine', ac reparandum Sancta Ecclesia natum secundum priscorum scita Canonum Vicarios vice sitia direxu dcc. IX. Per haec igitur satis in praesenti sit a nobis indicatum, quemadmo dum in multis alijs Ecclesijs, a Mediolanensi diuersis, Clerici es C sent Simonia praesertim N incontinentia deprauati, ab Anno Christi supra Millesimum quadragesim septimo usque ad quinquagesimum- sextum: quo primum Anno Sanctus Arialdus eiusque Collegae sese talibus in Clero Mediolanensi viiijs opponere
si lis eodem Sectili Christi Vndecimo esset Cliti Mediolanensis flatus
quoad incontinentiam nastertim N Simoniam . 'Vemadmodum Clero Mediolanens Matrimonia eo tempore permitterentur,Landulphum illum audiamus Seniorem , quem supra ego indicabam Libro i. Cap. a. Num. 3. quique pariter tunc temporis vivebat , necnon etiam eisdem Cleri Matrimonijs contumaciter patrocinabatur. Antequam enim suarum Historiarum Libro 3. discordiam, propter
194쪽
LIBER IV. VITA S. HERLEM BALDI,
II A propter illa praesertim Matrimonia inter Clericos excitatam, de- Ascriberet, in postremo Libri 2. Capite praemittend0m censuit, quemadmodum Matrimonia tunc ipsa Clero indulgerentur , dc his quidem praemisit verbis: Intentus maxime Archiepiscopus tunc nolles in circa ipsos, quos ad Sacros Ordines recipiebat 'tam de Vrbanis , quam de Plebibus, adiuncto tamum Primicerio , I udiose sciscitantes singulos, si in cantu lectione ac alijs Mn s moribus ornati fuissent: necnon si essent sine crimine, si unius uxoris vira , aut vi gines , aut si in virginitate permanere possent, aut cum uxore degere valerent. Si autem in virginitate ahquis, uxorem non habens, permi manere non posse fateretur ue humanam ac fragilem naturam siciens Brestringi non Dosse, nisi Dei misericordia adtitus 3 continuo in testimonio honor m virorum , secundum legem humanam , licenita a Pontifce accepta , Uxor , virgo tamen , illi desponsabatur . Vnde Apostolus: Qui se non continet, Nubat: Et unusquisique , excepta causa fornicationis, suam uxorem habeat. Qua accepra, nou minus etenerabatur oe amabatur, quam si sine uxore idem degeret . Eu
niam qui sine uxore Iam in Sacerdotio vide tantur agere, viris uxoratis ordinis GHusique, ne ab illis inhoneste circumuenirentur , sena per susicepti erant. Vpus enim Ecclesia tonus , tam LAImae, quam Graeca,per rempora permulta sic sie habebat e Sacerdos . qui unius C oris τιν mureiurum, ac sua domuι ae familia benepra ste a Fidelibus comptritis fuisseti ad Epistopatum siumma cum deuotione,
multis Fiaridus laudantius', promouebatur . Quicumque enim ex Cle o conculpntis inueniebatur, cmusictimque ordinis fret, ultra non
promouebatur. Iudicantes ,ra simum peccatum ese , de quo dicis Apostolus: sim adhaeret meretrici, unum corpus efficitur dic. II. Sed aliquanta ni nilominus etiam caeteroqui tunc vigebat in eodem Clero diiciplina. Itaque paulo post idem Laiadulphus haec etiam subtexebat Nullus sine capucio sim quale foret hoc indumenti genus a me iam explicatum fuit in Ambrosianae Baslicae Monumentis. Num. 27 i. cap te velato intrare Chorum audebat. Nullus horum Moeste adiens intrare audebat. Nullus Ialbutiens lingua de aliquo officio sese miro mittebat. Nullas Clericus diuersis indumentis vestiebatur . Nullas I calem habitum aut in lirro, am in vestibus, aut in calcim mentissumere audebat.Quid multaZOmnes ita vivebant in propriis domibus,quasi in alienis: circa Diuma in scias iciti, circa inus Ecclems suorum accuratissimi. si tantum enim in Clericali habitu uua seculi. Vetustate
195쪽
etetustate ac usitatione multis transactis temporibus vultu habitu incessuerant nutriti, ut, si aliquem Chora Ambrosiani totius in Burgunda ut in Teutonica, aut in Francia, liverarum studiis dedisum inuenires, etsi non vltra vidisses de huius Ecclem usibus aliquantulum notis, sine mora huius esse Ecclem es mines. Et aliquanto post: Caeter
vero tinquit) Clericalia ornamenta, nec nonu calceamenta, ab Omnibus Lycorum ornatibus euidentissimis ingumentis erant diuersae auream mediocritatem retinentes, vicinis chari, ac Ciuibus uniuerssdilectissimi, in cunctis prosperabantur negotiis, s in omnibus ob delantur disciplinis. Etenim Dei amore, ac antiquorum parentum
remedijs, in Urbe ista non erat qui omni anno secundum posse suum B non reciperet sua in domo siumma cum deuotione ad reficiendum duos
Sacerdotes, aut quamor, aut duodecim, aut plures: MIendentes istud Euangelicum: Qui vos recipit, me recipit :s qui me recipit, recipit eum qui me msit', ut Propheta mercedem acciperem, magna
cum humilitare re charitare qsos recipiebant. Talia ille de Ciero Mediolanensi. III. Accipe vero, quemadmodum etiam mox ibidem loquatur tam de Ciero, sicut ego interpretor, quam de Populo . Tanta sinquit)circa virorum ac mulierum praecorda erat constantia, ut nemo , nisi
suam uxorem, aliam cognosiceret. Et prius squod incredibile vide, Ctur) triginta annorum virι ac mulieres erant, quam sese negotist comisgalibus traderent. ride homines ac farmina integri ortes, spe secti dec. Hactenus e Landulpho illo Seniore, di e postremo illo Libri Secundi Capite, quod est inscriptum De ordinibus Med lanensis Ecclesia in studiis diuinis oe humanis , m nutriendis Chri- eis, paruulis orphanis alendis, ac Sacerdotibus imbuenius. IV. De Simoniaca vero labe, qua pariter insectias eo Saeculo Clerus esisti Mediolanensis, tam luculeuter iam constat ex dictis, & identidem constabit e dicendis, ut plane superuacaneum sit peculiari aliquo testimonio in praesenti Capite commonstrare. DV. Ad superiora potius tempora ego igitur nunc diuertam: testemque in ea dabo Sanctum Paschalem Papam, huius nominis Primum: qui Romanam & Catholicam Ecclesiam rexit ab Anno Christi Domini supra octingentesmum decim septimo usque ad viges mum quartum. Luitprandus nimirum , Subdiaconus Toletanus, Diaconus Ticinensis, ac tandem Cremonensium Epi Dcopus, in Libro De Pontificum Romanorum Vitis, Numero is
196쪽
1 6 LIBER IV. VITA S. HERLEMBALDI,
ue Capite ioci. in eodem illo Paschali Papa Primo , inter caetera A
se habet: me Mediolanensi Ecclesia de Simoniaca bare si sicri i
Epistolam, qua ita incipit: Fraterna mortis crimen incurrit, siquis, cum potest,fratrem a morte minime defendit. Nos vero, νι excestentia vestra summum discrimen audiuimus, siummi reatus paruam incurrimus, si tacemus ι Domino per Prophetam intentante , Quia prinem sanguiuem fundit, qui impiorum iniquitatem tacendo dis-mulat. Auduimus enim quod valde miramur in quod Sacri ordines apud πω pecvnys distrahuntur 3 cum, quicumque tale aliquid temauerint, omnino harti iri comprobentur; Spiritu Sancto per Gregorium sic intonante , Quia qui quis per pecuniam ordinatur, ad hoc sui fiat hareticus promouetur ; st quisquis contra Simomacam har sim Neophtorum pro UFν sui loco non exarserit, cum eo non dubia re se habere portionem, qui primus commisit hoc piaculare flagitium.
Et quod aeterna morte hoc fragilium sit dignum , s Augustinus s
lentius ostendunt, ita dicentes et Fimnssime tene, σ nullarenus dubita, omnem haereticum s schisematicum , quamuis multas eleemosinas faciat, vel etiam sanguinem suum fundat, cum Diabolo sis elis eius aIerni ignis incendist mancipandum, nisi ante finem -- ius vita Catholica incorporatus s redintegratus fuerit Ecclesia . Et turpe nimis est, τι plenissimo iam vigore confirmata Ecclesia tamst, crab inimico succumbas, de quo in primordio Infantia tanta virtute triumphauit. Si quis autem obiecerit, non consecrationes , sed res ipsas qua ex consecratione proueniunt, vendit, videIur quidem aliquid duere, nihil autem penitus sapere . Nam cum corporalis Ecclesia aut E copus, aut Abas, aut aliquis alius, sine rebus corporabias s exterioribus in nullo proficiat, sicut nec anima sine corpore Iem raliter vivit; quisquis eorum alterum vendis , sine quo alterum hiberi non prouenit, neutrum venditum dereliquit . Quam tamen obiectionem Sacer penitus Canon exterminat, cum procuratorem vel
defensorem Ecclesia , vel regula bubiectum , adeo per pecunias oriu- Dnari prohibeat , is interuentores quoque tanti sceleris anathematis mucrone huccidat. Haec ibi Luitprandus ex ea Epistolas cum rursus haec protinus ad ijcit: Item in eadem paulo inferius: Quod tales Episcopos, vel Abbases, zel reliquos Clericos non deuitamus , si e
rum Missas audimus , vel cum eis oramus p excommunicationem
cum eis pubimus; quos quidem Sacerdotes esse saltem credere , omnino errare est. Talia Paschalis ille Pontifex in ea Epistola , cuius ego
197쪽
ego partem , vel etiam mentionem, non alibi adhuc, quam inies praedicto Luitprandi Libro, inueni. Vtinam vero talia etiam ille scripserit cum eo profectu, quem optabat, ta quo vicissim Ecclesia, ediolanensis ei respondere tenebatur. Vtrum enim ea ivere propterea tunc eam labem a se disiecerit , an secus; hoc a me penit eis adhuc ignoratur. II. Praestat autem hoc etiam loco in uniuersum ea superaddere , quae paulo post idem Luitprandus attexuit Capite Io . in Sergio PMpa Secundo, quem constat Ecclesiae Romanae praefuisse ab Anno lli Saeculi eiusdem quadragesimo-quarto usque ad quadragesimum-septimum. Sic enim ille narratum nobis reliquit: Vig Bbat etiam istius Pontificis c 'statris eius de quo proxime fuerat locutuso tempore Simoniaca haeresis, in tantum , Ut etiam venderenet tur Episcopatus: qui plus dabat , Episcopatum accipiebat . Nec exin aliquo Episcoporum, aut qui siquam Virorum Ecclesiasticorum, qui, et elo αι ductus, cum Imperatore aut Reges a quibus praesem tim hoc vidulicet malum proueniebat .grael, ut hoc nefas probi heretur. Et quia nemo erat Christianorum , per quem hoc malum, corrigeretur s msi diuina potentia flagellum Paganorum, ad Urificenda peccata Christianorum. Nam superuenimus Sarracem tuum meros hominum interfecerunt ἰ Castella-Vrbes multas captas a
cena praeda igni dederunt; demum Regnum expugnantes fugauerurit 3cts multis captis interfectis , mamma hominum omnium rein
rum praeda onusti reuersisunt. Hactenus e Luitprando ad praesenti Capitis extremum , dc in praesentem ad superiora tempora di
Lodulptas Coua,Herlimbald frater, Anno Christi l o s 6 .via cum Sancto Arialdo sise eontionando opponis Mediolanensis cieri corruptelis. . ἡ
I. Landulphum ego reuertor Seniorem, ipsique contestem associo Arnulphum illum, quem in
Praefatione superioris Libri Teiiij describebam. Ambo igitur in praesenti causa suspectae sunt si- dei, nec in ijs admittendi rebus, in quibus a prq, batis Scriptoribus, ta nominatim a Beato illo Andrea S a Landulpho illo de Sancto Paulo, dissentiant.
198쪽
LIBER IV. VITA S. HERLEM BALDI,
de discordia Clericorum tractatur , qua ex praeiacationibus Arialias Landu L est exorta ad instani iam Anielmi, qui posteafuit Papa Alexander Secundus. Qualem prosecto suasorem quidni nos Atialdo N Landulpho meritissime gratulemur 3 Hic autem Lamdulphus ipse Senior ea se scripturum profitetur, quae suismet oculis ipse vidit. Vt inani vero cacozelia correptus allucinatus non fuisset. III. Dehinc Capite r. agit De electione Guidonis Arch episcopi. Tum Capite 3. De altercatione Ambrosiana Ecclesia cs Rauennatis in Ciuitate Romana. Quae quidem altercatio illic excitata fuit cum Synodus Anno Christi Millesimo quinquagesimo post pascha ce- Iebraretur. Quocirca nobis etiam peropportune nunc accidit, ut hinc quoque velut in transtu confirmare possimus ea , quae proxime in Sancti Archiepiscopi nostri Laurent ij Littae Vita Capite et . contendebamus pro Mediolanensis Ecclesiae supra Rauennatem praerogatiua , secundum veritatem Anno Saeculi eiu sidem vigesmoe septimo in Concilio itidem Romano comprobata . Sic enim Landulphus ille narrabat : Ea tempestate Gnido Mediolanensis Archiepiscopus,& Heriberti proximus succes sor ) Roma apud Romanum Ponti Rem Leonem nominis huius CNonum 2 iboque Leone Constitam multis cum Episcopis regente, qui antea Papia Synodum clementer celebrauerat Anno nempe superiore, in hebdomada pentecostes Jaccusatus est. Qui cum magnifice multis sapientibus Clericis ac MibDbus honoratus , accus tiones, quasi plumbo, i o in Conscisio multis ac diuersis oppugnasti
rationibus , cunctas Canonibus absque argumentis inimicorum
callidas seuperasset insidias; ecce si iis suis altercantibus domesticis G Archiepiscopi Rauennatis, asserentes s legendum tamen videtur , aserentibus in quod Rauennas Archiepistum a dextero latere solici supra Mediolanensim sidere semper deberet, bellum gra- Duissimum ortum est. Quo peramo, Deo annuente, Ecclesia Ambrosiana per Guidonem sedem ipsam viriliter deuicis, s religiose hodie semper tenebit. Et Miles quidam, Anselmus nomine, dum Vmuiter in honore Deis Beati Ambrosii bello in illo manuque in demtera vulneratus fuisset, is aut aperte amitteret ipsam et altera die omnino incolumis Mati Ambrol meritis a paruit. Haec in eo Capite 3. Landulphus.
199쪽
IV. Prosequitur inde Caput .in hanc sententiam. aliter Anselmus de ABadagio, ex ordinario Ecclesia Mediolani fantus Episcopus Luca nus, solicitat Landu hum s Arialdum, ut uxores a Sacerdotibus separandas praedicarent. Ipsismet autem ttibus infensissimus est tArialdum vero asserit ortum in loco Cugago,& Artis liberae M gistrum, atque tunc temporis morantem apud Oppidum Uar,siuna. Denique vero, quod ad praesentis pertinet instituti nostri rationem, Capite s. recenset, Qualiter Arialdus carpit suum n positum praedicationibus reserare . Quod utique coepit Anno Saeculi eiusdem quinquagesim sexto a vi satis superque compe tum iam est. BV. Ecce vero tibi nunc, Lector, quemadmodum praedicationis huius initia testis ille alter oc aduersarius non minus infensus descripserit. Etenim Libro S.Cap. r. suarum Hilloriarum haec Arnul-phus liabet: Hac eadem tempestate horror nimius Ambrosianum invadit Clerum, insurgente Populo nouiter m eum , ingruentibus vlvmque peccatis. Omnes enim peccarunt , s egent gloria Dei. Verum talis hic horror, mutata cum 'ratione buera , multorum concepit errorem. Cuius initium s seriem, C V M RES NOSTRIS ADHUC VERSETUR IN OCULIS, prout possumus, Cenarremos. Finem ipse prouideat, qui, cum sit Alpha s Omega, mirabiliter omnia dispensat.
Anem Antistitem miatis fotus deliciis , multisique cumulatus hon ribus, dum liuerarum vacarti studo, seuerismus est Diuma Legis factus interpres, dura exercens in Clericos solos iudicia. Ouι, cum modua fret auctoritaIis, humiliter Upote nruus parce Lector detractori , hac etiam in parte virus suum effundenti i atque Beato potius Andreae Landulphoque Iuniori Cap. a. fidem praelia in prauidis applicare sibi Landulphum , quasi genero larem cs' ad hoc iam Dneum, familiaris eius factus aspecti . UI.Landulphus vero, cum esset expeditioris Ingua ac vocis, nimisquefiuoris amator, repente dux verti oscitur, usurpato μι contra morem Ecclesiae praedicationis: scio . Hic , cum nullis Ecclesiasiticis gradibus alteratus graue iugum Sanctorum imponebat ceruicibus pcum Christi iugum suave, s eius leue sit onus. VIII: Igitur inter Hra, qua quotide Plebis auribus inculcabat. die una imi liter conis Iur in Populo e Charissimi Seniores, conceptum in corde Z a sermonem
200쪽
LIBER IV. VITA S. HERLEM DALDI,
i sosermonem ustra retinere non Ualeo. Nolite Domini mei, nolite adolescentis re imperiti verba contemnere . Reuelat enim saepe Deus minora, quod deneges maiori. Dicite miti: Creditis in Detim , retinnum fae unum P Respondent omnes et Credimus. Et adiecit: Admnite frontes Signa Crucis., D factum est. Post hac ait: Condele tor vestra deuotionis compatior tamen imminenti ma a perditonι. Multis enim reno temporibus non est agnitus hac in Vrbe Saluator; du est , quod erratis, cum nulla Cotis sim vestigia veritatis; pro luce palpatis tenebras, caeci omnes efecti, quoniam caeci sunt duces vestri. Sed numquid potest caeus racum ducere. Nonne ambo infoveam cadunt Z undant enim stupra multimodo , haeresis quoque illa G, g montaca in Sacerdoti lus, Lewtis, ac relηms Saoorum I mssrus
qui cum Nicolaira sint, re Simoniaci, merito debent ab ci. A quibus, sis utem a Salintore siperatis, deinceps omnino caunea, nulla eorum venerantes δ' cia, quorum Sacrificia idem est ac si canina essent i Iercora, eorumque Sasitica tumentorum praesepia . Quamobrem, sis amodo reprosatis, sona eorum omnia publicentur ; hi s cubas omnibus diripiendi uniuersa in Urse, vel extra. Nam eae ego plectenda Muni commisi s sed, quod peius fuit , indignis usque modo communicando Regem Cadorum offendi. Nunc autem,propitia D, Distate, ago mirentiam, talia prout urus in posterum . Igitur 1m, Ctatores mei estote Charis M. es ita ambuletis, sicut habetis firmam
Populus, semper musis nouorum , in nimIum et Hum excitamr ad
uersus Clertim, aliis se d ferre Deo palannius, aliis auaritia lucris inhiantibus Ad hoc Liandu bus idem cum complice Analdo per dies multos multorum incitat animos gratia fauoralis aura. ii noua semper N inaudita concionando proponens, yrout uouerat vulgi m G. reis. Talia more suo Arnulphus, in Landulphum N Alialdum acerbus. DX. Veriora prosecto fideque digniora sunt ill i, quae de Landulpho hoc Cotta iam vidimus Libro a. Capite s. N Libro 3. Cap. 3. S 6. dc . Quocirca etiam inde cotrigenda sunt ea, quae in contrarium commenti sunt Landulphus Senior & Arnulphus , & ipsos improvide secutus Trillanus Chalcus Historiae Patriae Libro sexto.