장음표시 사용
221쪽
uia promisit de castitate Clericorum , fideliter obseruabit . Insuper Aes nunquam consecrabis alicuius ordinis Clericum siua Dioecesis, uer Monachos, quem ante Promotionem non facias imare,quod in hoc Armiculo scriptum G. Sic me Deus adiuuet, θ' Sancta ilio Euangeba.
Ecclesiasticis Gradibus, siue per me, siue per siubmissam personam,sime per quodlibet ingenium, nec deae , nec promisi , nec per promissionem daturus sum aliquid. Sic me Deus adiuuet, ae ista Sancta Euangelia.
humilitate pro mitur, es iniungi sibi poenitentiam pro venalitatis huius nefanda commercio d precatur: cuius odelicet sceleris licet in illa Ecclesia non se primus extiteris auctor; non tamen , ut debuit judirat extirpator. Centum itaque Annorum si poenitentiam indidi: r demptionemque eius taxatam per Unumquemque Annum pecunia quantitate praefixi. XXXI Mox Maiorem Ecclesiam simul ingressi , pulpitum astendimus. Tunc, coram copiose Populo re Clero, Clericum suum tactu Sara sanctis Euangelus iurare βαι, quod ipse Archiepiseopus, donec adu, uri, in quantum posset recepta bonorum suorum damnatione simι Clit) istas duas, Nicolaitarum videlicet re Simoniacam , haereses omni dis tot que viribus sincere ac fideliter extirpare contenderet ititit nec 'eu tero, nec Diacono, nec Subdacono ominam cum G au simul habere permitteret, a constrendis etiam Ecclesiasticis Sacramentis venalitatis omne commercium funditus prohiberet. XXXII.Idipsum iusiurandum contra Simoniacos N Nicolaitas permaxis .ma pars Populi, non modo Ciuilis , sed'suburbani, iam dederat:
quorum videlicet muli tudo, ut fertur, numerum excedebat.
XXXIlI His ita gestis, consitiratisque Sanctorum Patrum sententys, quos superatis memorauimus , aliorumque , quos studio breuitatis omisimus: visum est nobis, ut omnes illi Clerici, accepta poenitentia, inter Missarum solemnia reconciliarenIur, ornamenta de manu Episto' recipientes et sicui Fulbertum Epistopum seupra notauimus dedisse consipuum s hoc tamen prius, quod insta scriptum est, ante Sanctum A tare legentes. Quibus ad extremum verbis Petrus Damiani sormulam ipsa in innuit iuramenti, quod a Clericis, qui reconciliatione indigerent, praestandum erat. Sicut autem illud incipit
222쪽
ao a LIBER IV. VITA S. HERLEMBALDI,
Ego Arialdus, dictus Diaconus de Capella Mediolanensis Archi Apscopi, sic etiam di Baronius, ut supra vidimus Libro I. Cap. 2Ο. Num. .& Constantinus in sua operum Petri Damiani editione, suisque ad hunc opusculi Quinti locum Notis Marginalibus, existimarunt, Arialdum illum fuisse Martyrem hunc nostrum, cuius Vitam hoc opere illustrandum suscepimus. Sed ab ipsis ego quidem hac in parte dissentio. Etenim Arialdus, initio huius formulae nominatus, non minus eam sibi, quam caeteris con
texuit Clericis, qui reconciliatione tunc illa indigerent. Quamobrem illa etiam ipse tunc indigebat; cum alioqui Martyr ipse noster minime quidem illa indigeret. Sed lormulam ipsam', si- IIcut a Petro Damiani mox recitatur, depromamus.
XXXIV.Iulo Analdus , dictus Draconus de Capella Mediolanensis Arachiepiscopi, hac scriptura. quam manu mea scri ι, profiteor , me eam fidem tenere . quam Sacrosancta septem Concilia Euantetica s solica auctoritate firmarunt, oe quam Reatissim Pontifices Romani , promulgata praedcatione lucidisisIma veritatis , exposuerunt.
Anathematizi quoque generaliter omnes haereses, extollentes se aduersus Sanctam Catholicam N Apostolicam Ecclesiam : sepecialiter vero ac nominasim Simomacam haeresim , qua in ipsam Ecclesiam conatur Introducere Sacrorum ordinum siue o citarum maledictam Cmenaliorem deinde Nicolauarum que abominabilem hausim, qua inpudenter latrat, Sacra Altans Aginistros de re vel posse licenter uti coniugibus, quomodo oe Laicos. Vnde . quia his diebus hae duae haresis scilicet Simoniacorum s Nicolaitarum , grauius Ecclesiam Dei Serant f impugnams smomacos omnes re Nicolaitas cum dogmatum Auctorius, sectatori sique suis , Herno anathemate dis os esse pronuncis 3 iurans per Sanctam s Homousion Trinitarem. XXXV. Prenuentia Clericorum talis est: Hi nimirum, qui solum constitinia a D abolo regula canonem dederunt , iram nonnulli eorum παρα-
catum hoc esse cognoscerent, quinque Annorum poenitentiam accep runt, hoc modo et ut omni tempore, aestare simul π heme, dum dies ieiunenI in pane aqua: duabus autem anni Quadragesimis , Natalem videlicet οἴ Sanctum Pascha praecedentibus, tres dies per se domadam remnem in pane aqua . Eorum autem,qui plus dederunt, Apim Annorum est poenitentia , sus eadem odelices ieiunii quantitate distincta. Post quod septennium , quamdiu vixerint, e tam feriam ieiunabunt. Evi autem ieiunare facile non potes, Unum
223쪽
ex his diem per omnem hebdomadam red tre licentiam habet tiam
unum Psalterium meditetur, aut medum cum quinquaginta meta-
naris siue poenitentijs ) aui unum pauperem pascat, is lotis pedibus nummum porrigat. Hoc insiper Domno Archiepiscopo promittente, quod omnes orationis causa procul ipse diriget, siue videlicet Romam, siue Turonum: i e autem Archiepiscopus profecturum sie ad Beati Iacobi veneralitem Tumulum, qui est in Hispania, disponcset. XXXVI His itaque tali modo reconciliatis, decretum est, ut non mox passim omnibus redderesis oscium ; sted his dumtaxat , quι s litierueruditi, s casti,mmorum grauitate viderentur honesti: caseras autem si ceret, quod Sancta Ecclesita per diuinam gratiam essent rum B sum uiseris, a qua eatenus fuerant aera sintentia falce praecisi . I iratam i i, quibus minigrandi licentia redditur, non ex male moremta veteri ordinatione ad missum reparantur ossicium; sed ex illa potius Beati Apostolorum Principis e cacisisma auctorisate , qua tu Beatum Apollinarem repente usus est, Hrens : Surge: Accipe θι- ritum Sanctum, simulque ponIocatum. XXXVII. I cie omnem discretionis illius ordinem , apud Mediolanensem Ecclesiam habitum , breuiter exposivimus : adhuc tamen, utrum Sedis Apostolica iudicio placeat, ignoramus Nos enim, si quid errauimus, ad Petrι magisterium corrigend libenter accedimus , s re- Ctractationis Fprobrium non veremur. Haec est num illa fo ita loquamur cina fabrilis, μι nimirum is , quι Fabra dicebatur FLbus, praesidet: ad cuius regulam omnis merito monera reducitur n i si sorte legendum potius est recuditur ) ad cuius rectitudiuιs lineam, quidquid ustiam deprauatum fuerit, reformatur. Vtrum autem ego
in reconciliatrone illorum erraueram , nescio.
XXXVIIJ num autem per Omnipotentis Dei clementiam sepero , quia apost tot iurationis genera, quibus Archiepiscopus hac pia iussa firmiuit, post sacramenta tam multiplicis Populi per Euangelium data,
post iuramenta certa omnium Clericorum ante Sanctum Altare , Ullueris s proprio ore prolata, utraque ista hareses sic in illa Ecclesia
sunt per argumenta prouida correctionis attrita, ut auctore Deo nostris temporibus non sint ad rediuiua certamina reparandae. Aps hca tamen Sedes haec, apud se tractanda, discutiat zm, utrum puncro an lima digna sint, ex auctoritatis siue censura discernat.
XXXIX.Talia igitur ad verbum illa sunt , quibus petrus Damiani. Cardinalis N Episcopus Ostiensis, Legationem hanc, sibi N An- Cc a selmo
224쪽
LIBER IV.VITA S. HERLEM BALDI,
se lino Lucens Episcopo a Nicolao Papa Secundo ad Mediola- Anenses nostros demandatam , describebat , descriptamque, sicut executioni mandata fuerat, ad Hildebrandum trans iniebat A chidiaconum, qui postea creatus est Pontifex Romanus, &Gr
gorij Septimi nomine appellatus. Opusculum profecto aca minus Jc Petro ipso di Hildebrando dignum , praesentique operi nostro necessarium, & ad posteritatis memoriam perpetuo custodiendum . quod propterea, sicut di ipsam et Legatorum Acta , in eo descripta, dubium mihi nullum est, quin Apostolicae item Sed is iudicio postea placuerint. X XX. Non ea tamen satis Arnulpho placuerunt, Historico nostrati, glactionis nimirum aduersae homini, nimiumque Clericis uxoratis&Simoniacis indulgenti. De Legatis Pontifici js , Mediolanum missis, ea scripserat, quae recitabam ego Ca pite r. Num. cum de ipsis in commune sic addidit si in conueniendo Populum diligenter atim terens dicenIem Apostatim, Si adhuc hominι-bus placerim , Christi seruus non essem: profecto si ibi U Cloo o pom, tune consederenI. Ipsius quippe opinione , scd erronea , talem Apostoli sententiam ij Legati diligenter non attenderant proptereaque in eiusmodi Legationibus placere studentes hominiabus, neque se gesserant ut Christi se tuos, neque sibi & Cleroo' Cportune consuluerant. Quamobrem, flexa protinus ad praesemtis Capitis Legationem narratione , vide quemadmodum illo praecipiti& inconsulto calamo progrederetur. Inquit enim P moeren Ostiensis ille Petrus, congregata tunc I dedolam Ambr fana Syxodo, et ι vidis Clericorum nobilium ordinem , Persionarum natum cultumque vestium Perpendit, etiam morum probitates , acaesperi uis singulis cometenter officia ς testatus est ad verum , numquam Lahm Udfle cierum. Tamen inpraesenti captu, quia Rominuus εrae, Archiepiscopo Hae aere contendii. Vnde si ito factus p pularis in V tumtilius I ut, nisi cessiti illius humilitas quia sinum Perat , fecisset impetus, non quidem gratia Guidonis, sed Ambrosiani
causis ianoras . PraeIerea ci- perciperet quorumdam ex Clero remius A semara sibi super omnibus potestate , prout complacuit, culpaso adcauti. Vt enim caueamr mendacium s quod utique multis item aliis in rebus, ad hanc Cleri Populique controuersiam pertinentibus , cauendum illi erat non ex toto fuerant omnes as uiae Ds immunes. Deinde rude constitutum, aluus veteri med olanensis
225쪽
GHem, a se factis indiau Leturis : cui Archiepiseopus eum ordini A. ms, cogente ac vociferante Populo, si sic sit inuitus. Quid,quod etiam turenter ille sic exclamat 3 o insensati Meritianensis, quis vos fascinavit Z Heri Hismasitis unius Selia prino'sum; hodie con . fundus totius Ecclem statum. Vere culicem liquantes, θ' camelum glutientes. Nonne sanctius hoc videlicet procurauu L scopus P rimie dicetis: Veneranda est Roma in Apsolo. Est utique ι sed nec
sternendum Mediolanum in Ambrosim . Certe certe non assique rescripta sunt his m Romanis Annabbus. Dicetur enim in post rem 'Lectum Roma Mediolanum. Ecce Metropolitanus vester praesi lira Romanam vocatus ad Synodum abyt; sed contra nostros σα- stus proster sis illi ad cuncta successus. Decibibter.equidem tractatur ab Aponiaico Nicolao, cuius dextro positus est in prasinu Syn
do de qua nempe nos agemus Capite sequenti) latere. Sic igitur surens ac fremens eo Libro tertio, Capite io. despiebat At-nulphus, S praecipue contra primatum Ecclesiae Romanae. Bene tamen se res habet, quod ille postea respuit s ac siiorum erratorum veniam poenitenter precatus est Libro . Cap. g.
XXXXI.Tristanus porro Claalcus Historiae Patriae Libro 6. intra temporis spatium illud, quod ab Anno Christi icis .vique ad io 6 o. efffluxit, nulla facta distinctione inter Legationem , quam Ste- Cphanus quamque Nicolaus Romani Pontifices per haec tempora miserunt Mediolanum,ex eodem illo Arnulphi Libro 3. descripstea, quae a Petro Damiani gesta fiant in hac secunda Legatione; ac pleraque propterea perperam descripsit , quae pariter ex ipso met illo Petti Damiani opusculo corrigenda erunt. XXXXII. Inter hos autem Ttistani errores proprius etiam ipsius & sim gularis hic fuit quod singillatim di veluti per partes eam descripturus Cleri Mediolanensis siue Metropolitani maiestate ni, quam teste item Arnulpho petrus Damiani tantopere mirabatur, inter caeteras Dignitates,quae tunc temporis in Basilica Me. D tropolitana essent, enumerauit etiam Praeposituram s quae tamen illic eo tempore nondum erat instituta. Eam enim sine dubio primus instituit suisque reditibus dotauit Archiepiscopus noster Ioannes Vicecomes, huius nominis Secundus , Anno Domini
Millesimo quadringentesimo quadragesimo primo , Eugenij Papae Quarti undecimo , Indictione quarta , decimoque Iuli j
mensis die. Sic enim ego ex authentico eius rei Documento
226쪽
a os LIBER IV. VITA S. HERLEM BALDI,
didici, suppeditato per litteratissimum, ac litterarum studiosis Amihique nominatim sicut etiam Dissertationis meae Nagarianae Capite a. profitebar in beneficentissimum, immortalique me moria dignum, Marchionem Vercellinum Mariam Vicecomitem; videlicet ex ijs unum Patronis, penes quos genti litium ius ac potestas hodieque perseuerat eligendi ac nominandi Praepositum illum. Sed eo tamen tempore Ioannes ille nudum sibi reti nebat Archiepiscopi nomen, e Mediolanens nimirum Archiepiscopatu, quem aliquandiu ex Anno Domini Millesimo quadringentesimo nono, decimoque Februari j die, quo consecratus fuit,administrauerat;quemque postea Bartholomaeo cesserat BCaprae. Sicut enim auxilio & fauore Domini Mala testae de MDIa testis , cum socer esset Ioannis Mariae Angli Ducis Secundi, cumque ipsius nomine Vibemia anc gubernaret, creatus fuerat Archiepiscopus . sic Vrbis administratione ad Comitem Faci- . num Canem translata , primo pauidus profugit; deinde vero, lite vexatus, in Concilio Const. tiensi aeti tata s de qua legi potest
Dominicus Gemi manus, Ilitisconsillius, Consilιo i l. Tomis
Consiliorum incluso j Archiepiscopatu etiam ipso priuatus est. Bartholomaeo igitur,vsque ad Annum i 3 3. superstiti, successit Susque ad Annum i I . perseuerauit Franciscus Pi Zol passus. CSubinde vero Henricus de Sancto Allosio usque ad Annum i so. Ac tum denique Ioannes idem ille Vicecomes fauore Francisci S sortiae Ducis in Archiepiscopatum restitutus, in eo vixit usque ad Annum i s 3 .& ad tertium Mart ij mensis diem. XXXXIII. per liaee autem satis etiam praemonitum ego iam esse arbi-rror Lectorem , ne forte cum Iosepho Ripa montio, primam
ciusdem Praepositurae originem tradente,aberret. Suarum enim
Ecclesiae Mediolanensis Hilloriarum Parte Secunda , Libroque duodecimo, non procul ab initio,sic ille narrabat: Philippus Miria, V cecomitum Ducum visimus , decesis Anno Millesimo qua-d gentesimo quadragesimo si imo. 'Tempusique id esse depellenda
seruitum rati Mediolane es, fortius omn/no quam felicitis ad eam rem incubuere: tamque sese pro liberis haud dubie gerebant.SInter quae non duratura libertatis exordia Archiepiscopum Mediolani fuge nullum tradidere quidam: quibus ego Utique assentirer, nisi potiores apud me Aut res aer superstitem Ponti 1 Capra Ioannem Vicec mitem, de quo dixi, aureum fac em . Cum enim ad Philini Ad
227쪽
ria fere finem squod a me negatum iam est in Capra vitam Ponti- Aficatumque perduxerat; contraraa et sententia s censi a coniectu ras nihil minus )dara hinc videtur. Neque vero dici potest, si per
stitem Capra Ioannem illum furiasie fuisse quidem , sed n lal iuris
aut potentans ad Ecclesia gubernacula haluisses cum vitio creatus, ideoque dete eius Pontificam antea esset . Apparet namque , fuisse etiam re tutum: idque conuincitur Apontobri Diplomatis testim mor quo Diplomare piam inius mentem de Sacerdotist quibusdam nouist inter quae Praepositura quoque illa erat 2 instituendis laudaι PonDfex Eugenitis: annuitque , τι ea Sacerdotia ex Apostolicae S dis auctoritvie instituat, quo auctior oe forentior in Ecclesia Me- gdiolanensi diuinus cultus ese possit , oe quo pluribus simul ipse munimentis ad Hemam saluum insisti. IA vero O' Archiepiscopum Ecclesia Mediolanensis Apostobca Littera nuncupant Ioannem tau , V rcessint Vicecomitis filium lomni alia affabilitate honoreque verborum prosequuntur . Quarum sane Luterarum huc transferre summam iuuat, ut mehus clarausque nostatur origo Sacerdotiorum, qua ab Archiepiscopo illo Ioanne fundia gentibua hodie posteris eius manent. Summa igitur earum Litteratum huc translata , sic etiam denique conclauit e Minime igitur ego dubito , quin σArchiepiscopus iste Moecomes, ae legitimus Archiepiscopus Medio- Clani fuerit tunc, cum Philino Maria extincto , Vicecomitum n men ab superbia fastigioque Principatus ad priuata fortuna iura n cessistesque redierat. Sed in eo tamen fallebatur Ripa montius, quod Eugenius Papa Quartus in suis Litteris Ioannem illum ainpellasset quidem Archiepiscopum, at non Ecclesia Mediolanensis. Sic enim eae ad verbum se habent : Sane pro parte Venerabilis fratris nostra, Ioannis de Vicecomitibus, Arch:e sivi, nobis nuper exhibita petitio continebat, quod ipse Sc. Et eae quidem ad extre mum datae leguntur Florentiae Anno Incarnationis Dominica πιιιι mo quadringentesimo quadragesimo , tertiodecimo Calendas Se' Diembris, Poni, catus nostri Anno decimo. Similiter vero etiam ipsum mei Institutionis & Dotationis Documentum, Vigor Pontificiarum eiu smodi Litterarum confectum, sic incipit: In nomine Domini. Anno a Nariuitate eiusdem Agillesimo quadrim gentesimo quadragesimo primo, indictione quarta, die Luna , deci
mo mensis Iu , Pontifiscatus Sancti mi in Christo Patris, s Domini nostri, Donum Eugenii , disma prouidentia Papa siuarti ,
228쪽
LIBER IV. VITA S. HERLEMBALDI,
Anno undecimo. Reuerendissimus in Christo Pater si minus, ADominus Ioannes de Vicecomitibus Archiepiscopus, filius quondam bona memoria Magnifici Domini Vercellito, Militis, Clinatis Ad diolani , Pona Ticinensis , Parachia Sancti Ambro 1 in Solae roti siue, ut nunc communiter loquimur, Sancti Ambrosint in Solmnolo) aspirans propensiiss ad Maioris Ecclesia Mediolanensis v
nustatem, s decorem, ac diurni in ea cultus augmentum dic. Quo igitur tempore Philippus Maria, Vicecomitum Mediolani Du- cum ultimus, occubuit, vere tunc Mediolanensem hanc Ecclesiam regebat Archiepiscopus non alius, quam Henricus de Sancto Alloso i neque Ioannes ille noster Vicecomes eius regimen Bante recuperauit, quam Henricus ipse Anno Domini Millesii uoquadringentesimo quinquagesimo ex hac vita excesserit. XXXXIV. Placet autem hoc laiadem loco, gratissimae instar appendicis, ad ijcere Pontificiam Epistolam, quam nuper a se nuciatam mihi humanissime communicauit prospicacissimus ille Equesci Marchio, quem paulo ante nominabam. Vercellinus Maria Vicecomes, conquirendis undique ac portentosa illa sua celeritate lectitandis veteribus litterarum Monumentis nunquam de--Ius. Ea vero ad verbum ita prorsus se habet : Aicolaus Papa Quintus Veneraliis fratra Iohanni Vicecomiti, Archieps po Medim Clanensi . Venerabilis struer . Salutem S' Apostolicam Benedictio nem . Non modicum a Iramur, nihil actum esse a tua fraternitate in causa, de qua titi scripsimus , Hιm te a ortaremur, Gya tem anter orem Ecclesiae Sancti Ambros Mediolanensis , incendioeollapsam eae defectu Iacobi de Folsau .i'apositi Sancti Georgij,
ibidem eiu dem Praepositi impensis reparari faceres, prout Uuum est. Credidimus, tuam staternitatem etiam sine Litteras s monitis nostris id ex debito ut ιν tui fuisse factinam . Cui enim magis conuenit, quam Pastori Ciuitatis , Sacrarum AEdium habere curam amquam militi Ecclesiam sub tua protectione s cura suscipere s D
mera debes, quam eam, qua Patronalis est in tua Clustrie, mulsis de causis, nec DL incognitis, celebrem atque venerandam 3 Sι id a Prasule quopiam extero atque alienigena feret: doleremus utique ς v rum aliquanto patie ins ferendum putaremus. A te vero, qui non
Prasul sted Civis es ea in Urbe, I N Q.V A OSSA EIUSDEM BEATISSIMI CONFESSORIS ASSERVANTVR, quem
229쪽
animadiserti, ut Praepositi illius temeritare, non flum stramine Asaeuo deturpari, sed etiam im Fubuci patiaris, nulla eidem pro cu pa sacrilegio debita illata poena, s ' miramur s dolemus; potissimum, cum querelarum II repitus indignationibus Ciuium morum quotidie propulsentur aures nostra s admirenturque omnes U' tuam in hac re negligentiam , s nostram, ab ipsis non satis probatam , pitientiam , qui huismodi flagitia impunita stersieramus. Volumus gis eis titi in virtute sancta obedientia mandamus , quatenus m morarum Iacobum de Fossato, Praepositum Sancti Georgii , ut pr sertur , statim admoneas , eidem in mandatis strictius iniungasii nostra parte, ut intra terminum duorum mensium a receptione na- B sentium dictam partem anteriorem Ecclesia Som Ambrosii ibidem,
QUAE CORTINA ET,PARADISUS VULGARITER
NVNCUPATUR . eius culpa ab incendio deletam ,proprais impem sis in pristinam formam statumque refluat, nec ulterius nomina aut aliud immundum cs indignum lacra loci inha Iasione quoquomodo ibidem reponere prasiumar. Vuod si forte neglexerit, aut mandatu mis millatenus obsiecutus fuerus volumus , ut declares e uncelas dicto termino duorum mensium, eumdem omnium Beneficiorum suorum, qua tenet spossidet, priuationem incurrisse. Dat. Rmma apud Sanctum Penum siub Annulo Pisc.ιtaris, diis vigesima e- Ccunda Ianuarii, Millesimo quadringentesimo quinquansm=tertio, Pontificatus nostri AUno sexto. Hactenus ea Nicolai Papae Quinti Epistola. XXXXV.Forte autem Ioanni Archiepiscopo ne tradita quidem illa fuit; qu*pe cum ipse postea proximi mensis Martii die tertio supremum vitae suae clauserit diem: sicut in fine Numeri a. dicebamus. Eadem vero authenticis consita erat Ambrosij Mari,
ni de Meda publici hac in Urbe Notarij Actis, e quibus haec in si
per constant. Cortinam quidem illam , sue illius testudinem aelectrum , a Praeposito illo San-Georgiano fuisse reparatam sed Dimpensis Ambrosianae Basilicae, per ipsum interim suppeditatis ;ac propterea eodem Anno i s 3. die Octobris vigesima , eidem Plaeposito ab eiusdem Basilicae Capitulo assignatos fuisse omnes Superstantiae sic enim tunc appellabant, quam nunc Fabricam dicimus in fructus. Id tamen postea Gabrieli Siortiae, post Nicolaum Amidanum proximum Ioannis successorem Archiepiscopo, iniustum esse visum, ac litem Praeposito illi caeteroqui litia
230쪽
LIBER IV. VITA S. HERLEMBALDI,
giosissimo in intentatam Anno i s 6. die decima-octaua Nouem Abris, ac denique contra ipsum diiudicatam, di in publicas reda tam Tabulas tertio subinde Decembris die. Certum est enim λcut inter alias nonnullas eiusmodi Sententiae causas in eisdem I gitur fictis oe ex ipsius Praeposivi iurasa consessione constar, Praepositum ipsum sita tacta Cortina maximam frui venatis quantuatem
reponi' se, s Ecclesiam ipsam faeno venati s stramine iam passe s licet aba loca forent in Ciuitate oe Fubin's Medolanensebus, in quibus honestius smum ipsum collocari poterat, etiam absque periculo mendia rum s nempe millitum quia tamen illo tunc non
imminebat. Certum est, Dominum Albalem cς nonnullis ex Ca- An cis contradixisse . Sicut autem in superioribus diebam iam ,
fuerat, Nec eum sui delicet Praepositum San-Georgianum ) qu vus modo excusare potest, quod a Praeposito Ecclem Sancti Ams GH radia , germano sim, licentiam habuerit de dicto faeno in ipsam Cortinam ponendo Icὐm Ese dictam licentiam petere , s illigerminus suus eam cum illicita, s ab honestate Ecclem; ac iure proh Diata dignoscatur) concedere nullaunus debuerit. Et haec pro praesenti appendice satis sint,
Eodem Anno Domini io v. Nicolaus Papa Secundus ,V Archiepiscopo etiam nostro ac Sancto Analdo praesentibus , Concilium celetrai Romanum, in quo aduersus etiam Simoniacos s incomnentes Clericos decernitur . Oncilium Romanum, de quo nunc agitur, illud est, quod ego proximo Capite lo. Num. 2. AD nulphi testimonio fretus celebratum asserebam post secundam illam Legationem, ad Mediolanenses a Nicolao Papa missam S ad quod vo- Pcatum n isse Guidonem Archiepiscopum nos trum, eodem teste Arnulpho, ostendebam Num. o.dicum ipso
II. Quae porro ibidem protinus sequebantur, haec sunt QAd quem a infandum cum Arialdus ille delamr assurgeret; atinus ex aduerso stantes, Asty ensis, Nouariensis, ac Taurinensis, s reliqui Susaga nes Praesules, coram omni caem falsidicum illum Scripturarum au