장음표시 사용
291쪽
V. Arnulpho igitur teste, Guido Archiepiscopus ex hac vita migrauit Aeo ipso Christi Domini Anno, quo incendium illud Castellio
nense postea nuncupatum in Vibem nostram desaeuijt s Anno. que propterea supra Millesimum septuagesimo- primo s non autem septuagesim secundo, ut Sigonio; vel septuagesim tertio, ut alijs visum est. Sic etiam paulo post illud incendium mi grauit, antequam Mediolanenses, Gothone do in Arcem illam suam iter im intrare coacto, redirent ad Vrbem ς ad quam uti que redierunt intra paucos dies , ab eiusdem Anni Felijs Pas.chalibus elapsos. Quocirca etiam, si Arnulphum audimus,non ille quidem migrauit decimo Calendas Septembris, vel ut mi- Bhimetipsi verius videbatur in Ambrosianae Basilicae Monumentis, Num. 2 76.) Decembris. Eius quidem Anni Pascha incidit 'in Aptilis diem vigesimulN- quartum. VI. Sicut autem idem Guido sepultus est in loco , qui vulgo vocabatur Burguti; sic etiam censendus est illuc, e Celsiano tandem dimissus Monasterio, secessisse, ibique tandem ob ijsse. Locus autem ille mihi videtur unus ex ijs tu isse Pagis, e quibus postea celeberrima Insubriae Ciuitas Alexandria coaluit Anno Domini Millesimo centesimo sexagesimo- octauo: quique in Actis Alexandri Papae Ter iij, a Baronio ad eumdem Annum Articulo 6s. Crecitatis, vocatus est in ablativo plurali Be abs s nisi sorte amanuensis aut typographi error est; ac legendum est potius Lugmlis, e nominativo plurali Burguli , generis masculini; perinde
ferme ac si parui forent Burgi. Ibi quippe sc legitur: Conum rum ergo ad habitandum illic cum famibu s omnibus bonis sivis
iuersi, qui morabantur in circumpositis milis , videlicet in Ma-rengo, Garunaeo, Foro, Bergatis, Muilla , cs Sebastia : repente facta est Ciuitas magna ta' fortis. Idemque pariter ille locus a Philippo Ferrario, eius Vibis Ciue , Bergolium appellacias fuit in Lexico Geographico , Verbo Alexandria SDuellorum . Cuius Oprosecto sententiae iam ante fuerat etiam Tristanus noster Chalcus ad Annum ior i. cum de Guidonis ipsius obitu hunc in modum loqueretur: Inter haec Guido Velates , Ornobio Celsiano dimissus .masierat ad Transipadanos Populos : s non procul Derabona defunctus, Argooj ad Tanarum amnem squi quidem amnis Vrbem ipsam interfluit Alexandriana, decem millibus passuum ab Urbe Derthona distantem, sicut etiam idem Ferratius Verbo Ll Dertona
292쪽
aεε LIBER IV. VITA s. HERLEM BALDI. Dertona adnotauit in his oppido siepelitur, Anno sexto es vicesimo. Aex quo Mediolanensi praefuit Ecclem . Sed & luculentius nobis adstipulatur Archiepiscoporum nostrorum Catalogus, una cum Beroldi operibus manu scriptis in Capituli Metropolitani BL bliotheca consutus & asseruatus . ibi quippe sic ex ordine legitur: Guido sed i Annos viginti ex . Obtis decimo Kalendas M'umbris . sputas est in Bergobo veteri prope Alexanariam. Quia videlicet haec ibi deinde Civitas condita luit: de catus quidem addita menti auctore iam ego scripsi Dissertationis Nararianae Capite 37. Num. 8. Quod si re vera mortuus illic fuit Guido; non igitur in hoc audiendus nobis erit Iosephus noster Ripa- Bmontius, Historiarum Ecclesiae Mediolanensis Libro io pag. i . cum de Celsiano locutus Monasterio, in quod ab Heriem-baldo abstrusum dixerat Guidonem , sic protinus adiecit: uid sterio seni grauir custodia, maeror, ira . o super omnia Iadum eae recordatione sag uotum , et ita finem fecere.
satagente factam Her lumbaldo. Sicut autem illa proximo pos lea Ephiphaniae die sesto, sic etiam postero Domini Anno scin tuagesimo secundo facta fuit. Qui porro tunc astabat Romani Iontificis Legatus, nomine Bernardus, mihi quidem non alius Cvid ς tur, quam qui decimus- sextus ab Alphonso Ciaconio numeratur inter Cardinales ab Alexandro Papa Secundo creatos,&abeo de cribitiir his verbis : Bernardus Gallus , Mon chus,u Abbas Sancti Victoras Massina. Presbyter Cardinalis Tis ut frime sub Gregorio Sept mo, cum Lernardo P. 'ense o cono Cardinale, Legatione Germanica ob grauis a no has tus est AEd uniuersos pene Imperis Principes , m Forchein congregatus: Gmbus prasin idus t dem Proceres, Henrico siuarto Imperatori rebelles, Anno Christi io 7 . Conuentu pusuco acto , R dulphum Stimorum Ducem, Henrico reiecto, Imperatorem const, Piueiunt. In Dabam postea Bernardus reuersius, paulo post moritur, siuecessorem Abbatia Ricardum halens . Hae ex Lamberto is ,
SAU Iur . Registbis Gregorij Septimi excerni.
iuui de Athonis, in Archiepissicopum electi, aetate, qua tunc esset, quamque caeteroqui supponimus debuisse triginta saltem annorum esse λ Arnulphus illum appellabat adhuc tantummodo Clericum
293쪽
Clericum, ac tenera vite iuuenculum. Tristanus postea Chalcus Aadolescentulum, tunc primo attonsum , es' qui nondum per aetatem muneris capax eras. Iosephus denique Ripamontius pag. 6 sa. ex Ambrosiano Clero nondum pubertatis annos Tressum , puerum, adolescentulum. Eumdemque propter hanc, non plaecipue mindb, sed etiam unice causam, repudiatum illico tulisse a Medi lanensibus, ijdem Scriptores assirmarunt.
Io a.tametsi Chalcum in hac Historiae parte ceteroqui concors sequeretur s eam tamen causam & rationem nullius pensi loco habuits ac veluti vanam prorsus S commentitiam silentio prae- B termisit. Sic enim tantum hac de re narrabat: missus Archi piscopatum deposuerat, vita finem fecit. Erlimbaldus, ea re audIa, locum premendo aduersario opportune pti datum existimans, Ciuitatem Aegit iureiurando , he Gothi redum , ab Henrico editum, non. - accepturam: atque opera Hildebrandi Cardinalis , cuius virtute ac sapientia tum Pontificatus gubernabatur, Athonem, Clericum M
diolanensem, Antistitem dedit. Eoque in Episcopium inducto , μ' lemnes ut in eiusmodi re epulum inis: Ciuitate haud satis probam te, qua insignem Regi iniuriam fieri arbitrabatur , qui Episcopum dare consueuisset. Qua occasione usi aduersas , impetum in trici, Cnium fecere: atque furia adeo tumultu omnia miscuere, ut Atia exterritus, cum vix incolumis euasisset, bonore se abdicarat. En igiti tur, ut Sigonij opinione Mediolanenses hanc Athonis eicistionem idcirco tantum reprobarint; quia peream existimarent insignem Regi Henrico iniuriam irrogatisvtpote qui Mediolanemr seni item Archiepiscopum antehac eligere ac dare consueuis' set ue non autem ipsi eum sibi eligere possent.
fuiste crediderim: ac si quis forte praeterea cau satus fuerit Athonis aetatem sid ea tantum, Nad summu in , veritate factum esse; Pn quia fortasse Gothostedo longe iunior esset Atho , non autem quia suscipietido pariter ac regendo Episcopatui immaturus ,
eiusque per aetatem incapax ellat ..Non enim tam imprudens
S inconsultus videri mihi potest Heriem baldus, non Bernardus ille Cardinalis N Apostolicus Legatus, non Hildeprandus ipso Cardinalis Archidiaconus, non ipsemet etiam Summus Pontifex Alexander, ut in praesenti rerum statu quando scilicet tot ac tam
294쪽
ass LIBER IT VITA S. HERLEM BALDI,
tis occurrere malis ex instituto iam tamdem intendebant, quot 1& quanta compererant hactenus ex eo nata, quod Episcoporum electio ab Imperatore facta esset y nihilominus ijuem ipsi una
omnes, eo primum reformationis eius initio , praesidere voluerint Ecclesiae Mediolanensi adolescentulum , nedum puerum, secundum Sacros Canones tanto oneri per aetatem immaturum, atque incapacems ipsumque constanter opponere Gothofredo, per Henricum Regem iam electo , ac citra omnem dubitationem bene maturo, tantisque conatibus, ratam & legitimam esse sui electionem , per aequa per iniqua contendenti.
XI. Quod si forte ratio haec, in uniuersum petita, non satis persuadet 3 3 altera saltem illa persuadeat,quam mox ex ipsiusmet Hildebrandi eliciemus facto: posteaquam ille scilicet defuncto Alexandro in Pontificatum Romanum successisset, Gregorij Septimi nomine appellatus; atque cum causam iuuenis ad Archiepi scopatum electi, tractaret. Inde siquidem certam de ipso coniecturam
&sic etiam de caeteris illis prudentissimis Viris , qui citra dubium ab ipso ea in re non dissentiebant) deducere licebit in illud tempus, quo Athonis item nostri electio facta suit. Annus excurrebat Dominicae Incarnationis Millesimus septuagesimus sextus, cum ille hanc Epistolam scripsit , quartam inter alias , CLibro Quarto Registri contentas : Gregorius Episcopus , Serum Seruorum Dei, ciero N Populo Dolensim Britannia, Salutem NApostolicam Benedictionem. Misistis ad nos QVEMDAM IRVENEM, petentes vobis a nobis illum ordinari Pontificem . Cui
quidem petitioni. QVONIAM SACRI CANONES CONTRADICUNT, assensium praebere nequaquam potuimus. Nos donique , cognoscentes Ecclesiam vestram diu nequissimi peruasionis yrannide O prefam; ex debito, s nostra o μ' consideratione , Apostolico fulti praesidio, prout valemus in Domino, reformare cu'mus.
si propter, eiusdem iuuenis rogatu , sensuquesociorum eius, Sam dcti Melanu Albatem, Donem nomine, quem ad nos vestra Leg none misi is, virum utique τι vos bene nostis prudentem, bonum,
matum moribus, emnique religione dignum , vobis in Patrem sArchiepiscopum consecrauimus : monentes V obsecrantes. τι, sicut
Beati Petra Apollati, nostrique, illius licet indigni famuli, gratiam optatis s se ei τι Patri s Rectora per omnia taedentiam exhibemus. Di. Roma quimo Kalendas Octobris, Indictine incipiente do
295쪽
cima-quinta. Haec in ea Epistola Summus ille Pontifex , Ec- Aclesiasticae Disciplinae conseruandae augendaeque istudiosissimus.
Et rursus in subsequenti, eodem prorsus tempore locoque data: Gregorius Episcopus , Seruus Seruorum Dra , omnibi Episcopis Britannia Salutem N Apostolicam Benedictionem. Aon ignorare Coscredimus, qualiter Dolensis Clerus oe Populus ad nos direxis IVVENEM QUEMDAM, satis praeclarum genere svi audiuimus)postulantes, ut eum illis in Episcopum ordinaremus. Cuius causam, sicut oportuit, examinantes, honestos quidem mores pro modulo aetatis si a , sed nondum satis maturos am mBrucios ad portandum Eprse pale pondus , in re probauimus f propter quod onerare eum tam Bgraui sarcina nec siti nec nobis cautum fure perindimus. Deo aurem aspirante, adinvenimus in comiram suo pes nam huic dignitatiatate mentia 2' mortim grauuare multo magis congruam, videlicet Aonem, Antem Sancti Melami: quem, licet inuitum atque ob dientia astrictum, cum multa petitione s electione illius N aliorumquι cum eo venerant, Episicopum ordinauimus dic. Quod si talem hunc iuuenem sapientissimus S integerrimus hic Pontifex ad Aschiepiscopalem non admisit dignitatem, quia nempe Sacri Canones bstarent; quanto minus ad eam nostrum adniisisset
admittendumque curasset ab aliis Athonem, si talis erat iuuen- Cculus Spuer, immo vero adolescentulus, qualis ab Arnulpho a Chalco a Ripa montio describebatur 3 XII. Sed ipsemet adhuc Sanctus Gregorius assertione sua expressori hoc ipsum nobis refellat obteratque figmentum , de Athonis aetate venditatum: quod si velum Lisset uenihil prosecto erat ad obi jciendum promptius, nihil ad probandum facilius . Ille igitur Anno superiore, siue supra Millesimum septuagesimo qui mio, ad Thedaldum scribens Clericum Mediolanensem Epist tam illam, quam ego infra Capite s a. integram recitabo , his etiam verbis eum alloquebatur: Non autem prudentiam tuam Dignorare credimus, quod ad Em copalem Cathedram nempe Mediolanensem )m qui psius ra ab Henrico videlicet Rege su stitutus in Gothoi redi repudiati locum ) ante te alia,qua adhuc sinperstes est, fuerit ab nata persona et qua nisi iustis rationibus prius
excepta fuerit, legitimum in ea DA aut cuiquam Patere locum, nec Canonica nec Apostobca censiura permittit. Et paulo poli: De eo
nobis est sermo, qui nobiscum est shoc est, de Athone , qui tunc in
296쪽
t Curia Romana ipsi met etiam Pontifici notissimus morabatur Aquem electum in eadem Ecclesia certe cognouimus 3 sed , cur re probari deberi, nulla adhuc deprehendere potuimus ratione . The-daldum igitur ad proximam hortatur Synodum Romae celebrandam, vel saltem ad suam illic praesentiam , ut eius cauta illic examinetur ;tum vero praeterea sic addit: Nec destitandum tibi credas, si huic, qui nobi cum in siue, ut iam diximus, Ath
ni )dictante iustitia cessandum esse per exerimus nondum igitur
perspexerat, eum , quando fuit electus , iuuenculum de adolescentulum fuisse; atque adeo ne id quidem verum erat) quin mpromotione Iua beniuola concessione , ad honorem Omnipotent simi BN Be..ti Ambrosiu , assensium pariter praebeamus oestudium. Qua-
Iem tamen assensum pariter ac studium illi pollea nunquam praebuit; quia nempe nulla unquam postea deprehensa tuerit ab ipso ratio, cur Atho electus reprobari &dictante iustitia cessare deberet; ac propterea ne deprehensum quidem ab ipsi unquam fuerit,Athon ena,quando superiore Anno septuagesim secundo fuit et cetus, iuuenculum atque adolescentulum revera fuisse. XIII.Vt igitur hoc ego Caput iam tandem absoluam ue figmentum illud mihi quidem iam tandem videtur solemne Arnu Iphi mendacium, di iris nil esta in Athonis Electores illos atque Compro- Chatores atque adeo in Apostolicam ipsam Sedem calumnia , cui temere admodum & imprudenter tam Chalcus quam Ripa montius adhaeserint. Itaque ne ulla quidem habenda eit ratio scommatu& contumeliam,quas ipsi sito e simi per specie alieni audactere studerunt in Heriem baldum praesertim squem alioqui hac etiam in parte non possumus non fateri cum Apostolica etiaSede cumque Sacris Canonibus sancte ac religiose concordem.
I mens Arbo ,sui electionem dis cere multis, Archiepiscopatu se abdicat. PIC etiam historica narratione sua nobis praeit, ac veluti facem in tenebris praefert Arnulphus: camque nec inutilem nec ingratam , licet ille alioqui nobis etiam si iniensias, quippe qui causam Hellem baldi tueamur. Postrema enim eius verba, quae superioris Capitis Numero .
297쪽
recitabamus, his illico excipiuntur r Cumque eum siris Areo, ad Arenuiuandum Pondificatum. Ucenderet Aulam fuerant enim ιam in mosis ampla parata conuiui infammara ciues inuadum repen-ιὸ domum, interiora exteriora scrutanus. se autem flectus noω- ter, cum camera unisu lateret in angulo, inuentus capitur , disce
pitur, ac misere dilaniatur . Demum per suras ae brachia a summis ad ima pertrahitur. Qui ckm Haret in Ecclesia , metu mortismara nos Iratus ; clamante Populo , in pulpisum ascendit I ibique facto in auribus omnium sacramenD abrenuntiauit Stat Ambrosimna in praesens . cs in perpetuum . Interea quinque fauiores sui di Wrsas fugere per latebras. Ipse etiam Romanus Legatus vis, dis gere is vestibus laceratus, euasit. Caterkm Gothostedus'Atho romanserunt priuati pariter ambo , pro rus tantum contenti laribus
que si sumus. Haec ibi Arnulphus , hisque pariter suum Historiarum Librum Tertium concludit. II. Quae porro in eamdem sententiam exaggeranter non sine ludibrio Heriembaldi scripserunt Tristanus Chalcus & Iosephus Ripa-
montius. haec suo per otium commodo perlegat prudens ac bene cautus Lector : eisque pariter ac eorum Auctoribus, si potest, non irascatur.
A boni, electio nihilominus a Sede Apostolica Synodaliter comprobatur , sper Litteras item ad Heri baldum datas. I. l Ametsi Arnulphus eo erat animo, ut has Hist
tias scribendo non ulterius procederet ac pro terea nonnulla etiam eius exemplaria non vltra
Librum Tertium extenduntur)processit ille ta, men postea; causasque initio Libri Quarti praefatus, hinc incoepit. Igitur auditis his, qua Arim Dri contigerant, praefatus db Archi aconus Hildeprandus sua, eum Cardinalis eget, auctoritate illico iuramentum illud violentia omnis modis iudicauit habendum inuabdum. Hunc Romanus adeo ver baiar Antistes, τι eo inconsulto nihil omnino prasiumeret s cum p tenter sanctum praedicet Euangelium, siver Magistrum non esse Disci'dum. Vnde sedium est,m collecto Roma Cartu Pontificum,mstante ipse , is nem iuste praedicaret electum, prostrato anath
298쪽
a a LIBER IV. VITA S. HER LEMBALDI, mare GodUredo. Qua omnia Hildeprandus suis Litteris spe iam- Adicto retulit Heriembaldo ; cui etiam ex suo , quod opulentissimum habebat, aerario copiosam auri atque argenti fertur misisse pecuniam τι distrabum quibuscumque indifferenter pretio fautores aggregarra quamplurimos . Non enim latebat prophetice dicta sententia : A
maiore ad minorem omnes auaritia quint.
lectum esse, testantur haec etiam ipsius verba, ijs adiecta verbis, quae paulo ante subiratus eidem ipsi Chalco innuebam. Sic enim adiecit: Quibus Roma cognit/s , Hildebrandus si rema ericanduit iracundia: c ' simul Gotiostedum Castilboneum , ceu fidium Ams auctorem, nouo a Ihemate notat: fς istonem habilitari s quasi vero per aetatem iam non esset habilis, qua de re satis iam dixi mus confirmarique Archiepiscopum curat . Tum pecuniam ad Arembaldum mittit, qua aduersiantium animos soli citaret.
tigia subsecutus,& aeque deuius 3 Cardinalis Idurandus haec utique sunt illius verba audito Adonis cas , quo ludibrio conflictatus fuissem simul grauipercitus ira, quod Bernardum Legium suum in eo tumultu , direpta tergo veste , prope conculcasent f in omne Agediolaues nomen implacabilis ardesiebat. Itaque, varia Cvoluens animo, queis imuriam eam grauius olim puniret ; in prae sentia magna pecunia subsidia mittit Membaldo , cum mandatiss obtestatione vehementi, ne desereret Attonem ullo modo , meum in 'i'nam Sedem restituere conaretur.
immerito dixe iit, eos Heriembaldo minus aequos fuisse , quam suerit Arnulphus; hunc enim expressam fecisse mentionem Romanae illius Synodi, cuius suffragijs comprobata fuit Athonis electio , Gothostedi autem reprobata; quam tamen illi menti nem non secerunt; cum alioqui ad praesentem causam perma-Pgni ea momenti pro Heriembaldo esset.
299쪽
Gihostiam in Arri episcopum consecratur Henrici Regis iussu a cuius tamen ipsum postea paenituis. I. ne absimilem quidem ijdem Chalcus&Ripa montius censuram in eo videntur meruisse, quod protinus adiecerunt de proposita Goth ttedi Consecratione, ab Henrico Rege imperata. Nos tamen interim a recitandis abitinebimus eorum verbis, ac solo Ainalphi testim
II. Hac igitur de re Arnulphus Libri Quarti Capite primo continuata
narrationis serie hunc in modum scribebat: Interea Suparanei Sedis Ambrosiana Pontifices, accepto a Rege mandau, apud Urbem conuenireres Novaraam . Gothostedo manum Consecrationis imp nunt, illum, prout quiuerant, roborantes, licet macerim R gia multis duatur impetrata muneribus f quod utique Triitanus 5c Ripa- montiu s tacuerun tὼ Constat tamen, Regem postea poenituisse, atque interuentorem peniIus odisse Legatum.
rum prasidens, quod nominatur BREBIA. si micum paulo ante a CLEVCVM muaderet; irruentibus ab 'se intiuibus molenter ei, citur, amisso Marchione illo, strenuissimo Milites quem loci inc la, rupe praecipitantes ab alta, crudeliter Iruciararunt.
BIAM, sicut e meis constat Ambrosianae Basilicae Monumentis, Numero 3 a. )existimauit intra Comensis fines Dioecess fuissestum s ego autem intra fines Mcdiolanensis; nec valde procul ab oppido Bessitio, in praesens notissimo sin quod etiam den, que per Sanctum Cardinalem Archiepiseopumque Carolum Borromaeum translata suit Praepositutae dignitas , quae antea illic Pextiterat. Sic etiam Ripamontius Militem illum strenuissimum asseruit occisum ad Brebiam; contra vero disertissime Arnubphus, ad Lecum, Castrum quidem ac oppidum hodieque celeberrimum. De Oppido autem Castroque ipso Brebia , sue Brebio, legi potest Bonaventura Castillioneus in Libro , Gallorum In si brum antiqua Sedes inscripto. Mm
300쪽
Moritur Alexander Papa Secundus , sanctitate ac miraculis inchtus reique substituitur Hildebrandus, Gregorij Septimi nomine appellatus. I. GCVM hac taliter agerentur Arnul plaus prosequitur Libri Quarti Capite secundo defungitur Apostolicus et cui paruo dierum interuallo succedit
Hilderandus , mutato nomine dictus Gregorius . Et haec paucula nobis nunc ex Arnulpho sufficiant, ut proposita rerum gestarum series apertius dignoscatur. Deipsomet enim Alexandro Pontifice caete- Broqui par est ut paulo uberius, ct e fidelissimo quidem Teste,di
io 73. quo Pontifex ipse Alexander occubuiet suisque verbis commonstret, quam sanctus ille fuerit. Sic igitur de illo habet Articulo ia. io eodem Alexandro Papa, antequam ex hac vita migrareet, qua ab eo miracula sium edita, describenda se oferunt. Voluis Deus Vicarium suum ante obitum illustrare miraculis , qui bus , sigillo velut dismittis impresso ,sicis ab Ecclesia in Terra r ceptum, ita in Cado probarum legitimum Successorem Petri signisi C
III. Hae autem at Auctore huius noli , Leone Ostiensi, in Cassinate Chronico Libro 3. Capite 3 s . sicut est in margine adnotatum)ita scribuntur: Sequenti tempore memoratus Papa Alexander, Hrbe egrediens, venit ad Monasterium . Qui a Desideris honorifice 'susceptus, dum quatis halitationem, qua iuxta BG Nicolai E clesiam constructa en, ingressus fulser; Damoniacus quidam, qui illo tunc venerat, ei factus est obvius. Quem Sanctus Pontifex mvidus orationem fundens ad Dominum, dixit ad Damonem: 'a cipio tibi, immunde Spirisus, ut exeas ab hoc homine; s vadas in Pillum locum, ubi nec avis volat, nec mox hominum resonat , sisque ibi usique ad diem Iudicis. Mirabilis Deus in Sanctis suis: qui θ' innocentes, s de sua misericordia praelumentes'. velociter exaudire
iugnatur. Daemon ad Pont scis imperium exiit: cunctique qui ad rant, carpertins benedicere Deum.
famulum siuum operari dignatus est. Nam cum pertransisset A b