장음표시 사용
321쪽
it s. a ;psum mei etiam pontificem Gregorium Septimum audi A
mus. Libro enim 4. Epistola Io. quarto Idus Novembris, Indictione decima-quinta, proindeque Anno Domini Millesimo septuagesim sexto, ex Vibe Roma sic ille scripsit Aditae , Flandiensi Coniitissae: Penuenit ad aures nostras , quod quidam vestrum dubitant, utrum nunc Sacerdotes ac Leuita , seu careri qui Sacris Altaribus administrant, in fornicatione per sistentes Milla d beant celebrare Usscium. Quilus ex auctoritate Sanctorum Patrum re pondemus,ntisio modo Assinistros Sacri Altaris, in fornicationeis existentes, Missa debere celebrare o cium s quinetiam extra Chorosese pellendos, quousique paenitentia dignos fructus exhibeant. Vnde BApostolica tibι auctoritate praeripimus , quatenus nullos etarum , qui in Icelere perrirant, ad Sacrum Mysterium celebrandum sumptintis; sed, undecumque poteratis , tales ad Aulissas celebrandas acquia ratis, qui caste Deo deserviant; his talibus prorsus ab omnibus E
clesia Beneficus procul expulsis. Similiter vero etiam in Epistola
subsequenti, eodem die ad Robertum, Comitem Flandrensem, data: Pervenu ad Apostolicam Sedem , quod in Terra tua Domi nationis, qui vocantur Sacerdotes in fornicatione positi , non erubescant, cantando ADJam , tractare Corpus S' Sanguinem Christi et non attendentes, qua infama quodue sicelus est, uno eodemquὶ tem- Cpore corpus meretricis N Cmpus aurectare Christi. Quapropter ex Parae Omnipotentu Det , F auctor Iate Beati Petri Apostolorum
Pnnci's, te rogamus, ac Dia omnino pracpimus , Qt, ubicumque
potes hu sicelera resistere, s Simoniacis contraduere, nullius ratio vel gratis tepossit retorquere. Talia Gregorius ipse Papa Septimus.
re mentem interpretatus postea fuerit proximus eius Successor.
Vibanus Secundus. Lucio enim . Ticinenss Ecclesae Sancti Iuueniij Praeposto, Epistolam scribens illam , quam Baronius Anno Io 99. ab Articulo a S. usque ad 36. primus edidit in I Ucem, posteaquam disertissime assi ruisset , ac Sancti Augustini doctrina comprobasset, talium Sacerdotum Sacramenta re vera esse sancta ta venerandauetum vero sic adiecit: Atramen Deces res nostra Nicolatis M' Gregorius , a Misis Sacerdotum , quos tales re vera esse constiterit, Fideles abstinere decreuertinis τι ta' pe candi licentiam ceteris austerrent, s huiusmodi ad vera paenitentia lamenta reuocament. Scribit hoc Praedeces or noster Gregorius sipse, met
322쪽
LIBER IV. VITA S. HERLEMPLADI, mel nimirum Septimus in Rodu se s Beriboldo Ducibus t Libit A
nempe Secundi Epistola s. quam ego quoque recitabo infra, Cap. 6 o. in inter caetera: Ossicium Simonia rum V inforni Itone ιacentium , sitentes nullo modo recipiatis: s, quantum potestis , tales sanctis deseruire 'Uerist , vi, si oportuerit, prohibeatis 5 C. Et haec quidem nobis in praesenti satis sint pro Synodi eius Romanae Decretis ad institutum nostrum pertinentibus.. E pertinacia tamen Clericorum, Pontificijs ac Synodalibus eiuGmodi Decretis obtemperare recusantium , tantum mali subortum est , ut Ioannes Nauclerus in Secundo Chronologiae suae Volumine , Generatione 36. in Gregorio Papa Septimo, veraci, B ter ita demum scripserit : Hanc disceptationem horrenda Ecclesia Occidentalis pestis secuta est s adeo G s Laici in hoc Sacem dolum di sidio Sacra tractarent , bapticarent , inungerent foribus pro vero pietatis oleo, tan per donec Diuma Prouidentia rebus illuc subum est qua nimirum animi Clericorum ad obtempe-Iandum fi cxi luire. Quocirca etiam iure merito Resiarminus Libro i. De Chracis, Cap. i v. multa numerans impedimenta, quae Coniugium asterret Clericis, ne munera sua Ecclesiastica rue cxequantur, id etiam commemorat QSexto impediret Sacramentorum administrationem. Tunc enim vix δμnguerentur Cclerici a Lucis s esset sicut Populus Isaiae et . y sic'Sace
dos ; quia experientia testatur . Nam tempore Gregorij Septimi, cum in Germania coepissent Sacerdotes uxores ducere, tantus comtemptus Sacramentorum sicutus est , τι passim Laici Sacramenta
administrarem I is Ioannes Nauclerus f alij restrum. Itaque merito Duus Epiphanius Hare si s 9. dicit , propter honorem Smceia iij ne fariam esse covtinentiam. Quod quidem Nauclerirestimonium , di argumenti genus ex eo deductiim , Greginrio eti.)m de Valentia placuit in Libro De Calidam , Capites prope finem. D
323쪽
Gregorius Papa Ducissa Matrici fg eius silia Mathildi mandat, τι silertim ac solutum ad Herlimbaldum nostrum mutant Ερι coptim gentinensem , quem iniuste detinuerant, cum ex Vrbe
I. . .. lNNO Domini Millesimo septuagesimo-quarto Synodus praecedens celebrata tuit intra primam Quadragesimae hebdomadam , uti lania diximus; intra polire inam vero data est Epistola subsequens. Haec enim data est decimo- B septimo Calendas Maij hoc est, quinto-deci mo Aprilis ute) cum alioqui Dominicae Resurrectionis Pascha eodem Anno in vigesimum Aprilis diem inciderit .ri Est autem Libri Primi Epistola .&a Baronio etiam pro Beatrice ac Mathilde clementer ad Annum eumdem Io 74. Art.: l. interpretata : necnon etiam nobis mani se ite significans, quanti Maximus hic Pontifex nostrum faceret Heriem baldum.
fs eius filia Mathildi Saluum s Apostolicam Benedictionem . Cum Propheta restetur Psalmo s o.) quod Omnipotens Deus, quem Cimitari iubemur, cor contritum s humiliatum non pernat s nos qui dem, qui peccatores siumus , etsi contritionem cordium ιn alus nousatis plene respicimus; cognita tamen dissimulare θ' quasi pro nihilo computare non debemus. III. amerius , Argentinensis Episcopus , postquam peccatis facientibus decorem μι ordinis indigne tractauis , vocatus ad correctionem a Domino nostro veneranda memtaria Alexandro Papa , solus inter 'omnes Teutonica Terra Episcopos quorum multi , non flumcarnali scelere sed etiam Simoniaca labe foedati, itidem vocati sunt)Apoctolorum Limina peiiji: locum iussim in humilitatis forma pra- Puenit: s etctritus Apostoboam virgam, annunciando cogitando pro peccatis suis in faciem procidit. Γ Apostolica igitur tum censura correptus iam nunc Apostolicam venis experiri clementiam cum tanta fatigatione sicut audiuimus i iunando pariter , s plerumque pedes eundo, compunctionem suams obedientiam demon trauit, ut Confratres nostri, pro competentia horum temporum, miserendum siti fre, dignum est areni,'d
324쪽
LIBER IV. VITA S. HERLEMBALDI,
cernereni. Cui quamquam Epistopalis o cis redintegrationem ad A
vota sitia non concesimus s exercere tamen in illo rigorem Canom-
cum hoc in tempore quid referret 8 cum fortasse, hoc amoto , locum eius non alius possideret , nisi qui plurimum pecunia dare posset . V. Caterum, quod vosscistis in eum , quam inhonestum vobis , quam miti zerecundum, quamque Eeato Petro Es Apostolica Sedi contumelisum si , quasio , cum animis vestris reputate , ut, in quibus peregrinorum his in partibus tutissima debet esse defensio , inopinata pericula lateant f s nostra, qui hoc abis Principibus prohibemus in hac re quasi consentanea pro familiaritate vestra dilectionis, lumias arguatur; praesinim , cum eumdem fratrem per Litteras noctras a non sine magna fiducia vobis commendaueramus. VI. Quamobrem Nobicit.uem G tram multum rogamus s admonemus, ut iniurias eius, quantum potestis, demulcentes, cum omni beneum lentia s manifesta charitatis exhibitione eum abire dimittatis: s, sicut in supra memoratis rogauimus Luteris, TUTUM SIBI IN
QVE AD,DOMNV M ERI EMBALDUM MEDlOLANENSEM DUCATUM PRAEBEATIS : scientes, eum per Epistolam nostram esse commonitum, ut nullatenus super hac re contra vos aut vestros aliquid moliatur aduersi. 1VII. Dionysio vero Placentino ,s abis Episcopis Longobarda, qui ad nos cvenerant, nihil de Episcopab os o , nisi confirmara pueros pro ne, Flate, concessimus 3 sed totius negoti raena tua NIInemus in manu, m aut correctis de .enia, aut pertinacibus non sii desperandum de
VIII. Quia ver o ex charitate , b' pro reuerentia Sanc ab Romana Ges Aa, vos de Iahlus aduersum nos murmurasse creae s s memores
Domni s Patris nostri Beati Petri, Apostolorum Principis, qui murmurantibus aduersum se Discipubs satisfacere non dedignarus est ι vobis quoque rationem de fictis nostris non intura redimus sineodemque, quanta vis dilectionis, qua vobis astringimur, non aliata P bis adhuc certiora signa dedimus. IX. Neque vero nos fugit, quam Gersa de nobis hominum opiniost, studicium ; dum in eisdem causis s actibus at nos crudeles , ali nimium mites esse dicunt. Quibus prostem mi verius nil rectius ref nudendum videtur, quam quod ais iapostolus si . Corinth. 40 Mihi autem pro minimo est , ut a Tobis iudicer, aut at humano die.
325쪽
C A P V Τ XXXXVII. ET XXXXVIII.
299s τω facere voluntatem suam: N ponat legem siuam in medio com Aius nostri. Dat. Roma, decimoseptimo Kalendas MasDdiction duodecima.
Quo re lio Heri baldus non permiserit, ab ullo Episcopo ex communD. caro ministrari Baptimum s nec ab abis adhiberi Chrisma , quia esset ab ipso consecratum. A C de re nobis ante omnia proserendae sunt Amnulphi hostis N Historici quiritationes , Libro Reius Quarto &postremo intextae: necnon ab ijs incipiendum, quae ad praesentem pertinent Annum Christi Domini Millesimum septuagesimum-quartum, di ad eius Sacratissiinam Pentecostes celebritatem. II. Post illa enim verba , quae tandem nos Capite 46. Num. s. ex ipso recitauimus, sic ille narrando progrediebatur Capite 3. Prarenea, dum Gothostiatis Brebia solius immorareturna D s Atho ,pro pria neglecta domo ac Patria, Roma degebat, tantummodo assiduis Papa mancipatus obsequiis. Cui Heriemsaldus apud Mediolanum Cretis fauebat virdus, die noctuque laborans , datu etiam ac promissis muneribus . Insiper omne Collegium Gothosted flammis ae ferro persequuMur, interdum nihil intemplatum, iuxta posse, relinquens νpraesertim , cum nec Regia potestati, uec suorum fartum aliorumque multorum cederes ullo modo voluntati , Romana tantum frems ruque contentus fiducia; ad hoc etiam prorumpens , ut Ambrosiana Consi
craDoms spiscopos Aasphemares ASSERENS APOSTOLICE EX COMMVNICATOS , QUORUM OMNE REPROBAT OFFICIUM . Vnde fuit, quod Sancto Pentecostes Sabbato fieri prohibuit in I ria Raptisma. Et haec quidem in Annum cadunt DChristi Domini praesentem , ac Millesimum septuagesimum-
III. Quod ibidem proxime sequitur, in Annum cadit subsequentem. hisque descriptuni est verbis : Postea vero Chrisma Sacrum, quod unus illorum si videlicet Episcoporum , a Sede Apostolica excommunicatorum ) Dominica Coena mysterio Metropolitana
direxit Ecclesia sicut mos est , deficiente Pontifice 2 profusum humi
326쪽
coram omni Populo calcibus proculcauit , Dum producens in me- Adium s a quo confectum, vel unde venerit, incognitum ; ac sic, po posita Sabbati illius authentici apparatibus tradIIa praerogatiua ,semia in Albis feria siuum fecit celebrari Bapti a s cum Scriptur prohibeat transtrediendos, quos posiverum Patres, terminos . Vnde contigit, τι Paschale gaudium sitium nescires Lauacrum, ac multo trit post tempore plures Catechumeni Baptimi carerent gratia .bsim e rore inuoluitur plurima Populi multitudo, partimsimplici oculo, pamtim seducta pretio ,partim impunitate, qua Patrauerat, siciarum. Ab ipso enim emtidio quicumque scelestus illius acta rebat consortio,
charus insons hubebatur ab illo. Quamobrem Patarinorum in Ian- 3 tum excremi numerus atque UuIus in Pagis, θ' inpidis c quibusdam duce imo in Urbibus , ut suorum omnium videretur dominari Com
IV. Denique vero sic etiam in Annum Domini Millesimum septuagesimum- sextum conquerebatur Arnulphus Capite s. Igitur inter tot angustias tantosque dolores ex altero nimirum incendio, quod ilVrbem nostram foedarat Anno superiore Mille simo septuagesi mo quinto. seria secunda Sanctioris Hebdomadae, ut infra nos etiam indicabimus)cum toras et in Urbe luctus , omnis ordinis iatatis mira que sexus; Alius Heriembaldi intrepidus perseuerm Chat s Inflexibilis animus. Siquidem instantibus Paschalibus Albis Baptismi sata uat, sicut praeterito fecerat Anno, ignolo Chrismate
inchoare n sterium. Cumque Cardinales Ecclesia, quorum inter ras sacrare rimes, nollent contra sobtum agere : astat illita Lui prandus quidam Presbyter nuncupatus , a progenitoribus eternula. sici iussu ac virtute libus, ordinariorum usurpatiis ossicium , v mentes inconsiwlte baptirans. EI LT quidem violentia, recenti iumcta Ouit tu incensa memoria , quamplurimos mendis grauiter Cynes , praecipue milius , prae oculis halentes , quod quidam Romamuari Tyronibus: Serui. empti are, dura ferre non pol unt Dominorum Vimperia, nedum vos, siuirites. Tales igitur erant huius generis querelae, quas Arnulphus tunc in Heriem baldum nostrum rabidus ei undebat. Bene autem interim se res habet, quod , ut iam vidimus Capite a o. Num. 3. ipsemet fassus iam fuerat,' non modo Gothostedum sed etiam Episcopos, a quibus fuerat comsecratus, anathematigatos in Synodo fuisse Romanas eosdemque propterea excommunicatos esse Christi fidelibus vitandos;
327쪽
in quos eae cadant regulae , quas mox Heriembaldi consilio prae- Amunire aggrediemur I S e sapientissimi quidem Francisci Suarea Tomo Quinto in Tertiam Sancti Thomae Aquinatis Partem , qui Tomus est De Censuris. U. Sis ergo inquit ille Disputatione x i. Sectione a. hac generalis regu
la : Omnia Sacramenta , Praeter Poenitentiam , ab excommunιcato
collata seruato Ecclesiastico risu, is aut nullus alius intercedat defotus msi censura ipsius Mini bi, rara fiunt cae vabda: f., per se t
quendo , conferunt totum efectum proprium, nisi abunde intercedat obex ex parte recipientium . Hac a senio est certa iuxta principia Fideι , qua de Sacramentis in genere in Tertio Tomo tradidimus BDi putatione I . Sectione . Ratio vero est; quia nec Sacramentum nec effectus eius potest vel propter iniquitatem Mini'ι vel propter Ecclesita prohibitionem impediri, si applicetur debita materias forma cum debita intentione circa subiectum capax. Illis enim tribus Sacramentum perficitur ex institutione Christi, mi Concilium Florentinum dixit. Praeterea declaratur breuiter discurrendo per
singula Sc. VI. De Sacramentalibus autem cuiusmodi est etiam Chrismatis Consecratio )sic etiam ille aliquanto post in eadem Sectione prosequitur: Tertia di cultas est circa Matrimonium s non quidem Cquoad se stantiam eius fiam enim diximus, huic nihil obstare, quod Parochus excommunicatus μὰ sed quoad solemnem benedictionem, tua in Templo dari solet coniugatis; quod etiam quaeriplei des emni ritu Baptismi, si ab excommunicata famis in uniuersium de
omnitas bis Sacramentalibus ,seu Consecrasionibus f Benedictionsebus ab Ecclesia introductis ς an facta ab excommunicato rata sint sesto, excommumcatus peccet ea munera exercendo. In qua Megen
Obs s communis sententia est hac omnia , qua iurisdictionem non requirunt,sid solum Sacerdotalem mel Episcopalem ordinem , --lida esse, si Minister talem ordinem habeat, es' in reliquis debi- Drum ratum struet, etiamsi excommunicatus sit. Ita Suuester Verbo Consecratio 2. in 6. ρος Angelus eodem Verbo s. mero es Tmliena Num. S. Et ratio est s quia ex mmunicatio nihil aufert, quod sit de nec Pate huiu-οδ efectuum, vel actionum , etiamsi illas prohibeas; quia non sunt actiones, qua a m dictio pendeant, neque ex bonitate operanIis, aut honestate siue actionis . Hac enim Mimne stupra ostendimus, validasse Sacramenta, collata ab extam
328쪽
municato, quando iurisdictionem non requirunt. Propter quod stim Atentia hac communis est , ut flatim referam. Et paulo post : NDhilominus grauiter peccat Sacerdos excommunicatus exercendo huiusmodi actus. Nam, licet illa in rigore non sit collatio Sacramemti s est tamen Communicatio quadam in Diuinis,min quodam smero ministerio solemni s publico unde me dubio est materia sius
pientibus Sacramentum ab excommunicato , haec habet : δε- cundo principaliter dicendum est, peccare grauiter eum, qui Sacramentum aliquod ab huiusmod excommunicato suscipis , non vero gnopterea incurrere aliam Ecclesiasticam poenam, praeter excommmmcationem mInoram, generaliter loquendo; nam sterialiter de illo, qui Ordines suscipit, est jecialis doscultas, infra tractanda. 'Lma pars certa est, s communis apud Theologos in Quarto , D, sitim itione i g. vii specialiter Diuus I homas Quaest. a. Art. 4. Et ratio elis quia per censuram excommunicationis non solum ipsi excommumcato prohibitum est communicare cum abis;sed etiam ahis directe prohibitum est commulcare cum ipso; ergo transgresso huius prohibitionis in maler a gram mortale peccatum est. Sed hac mat ria ες communicatio in receptione Sacramentorum valde grauis est; Cergo illa trit gressis peccatum mortale est. Maior certis a vi, smultis Iuribus continetur &c. ergo hac prohibitio directe cadit , non solum in talem excommunicatum, sed etiam in alios. Et aliquot alijs interpositis: Iam vero, quod materia huius proueibitionis Pinuis sit, s ad mortale peccatum siusficiens , docet rauus Thomas simpra, Quotione 3. m solutione ad Primum ita exponis Caput Sacras, i rus, νι πι metusue causa, ibi, Cum pro nullo mesu debeas quis mortale peccaIum incurrere . Nam est ibi sermo de peccato . quod committis communIcando cum excommunicato ; quamuis imtelligenna illius rexIus plura requirat, de quibus supra dictum in , Preactando de Censiuns in communi. Rinionem attingit Diuus mas dirim ad Secundum; quia iurecta intentio Ecclem in hac μhibitione praecipue ect propter sipiramalia. Vnde Ese concludis, omnem Communicationem in Ditimis esse peccatum mortale . Est ergo hoc multa certius in hac adminimatione Sacramentorum . Nam
inire ipsa sepiritualia valde grauis materia est. VIII. Denique vero illud etiam huc addamus, quod idem Suareet Disputatione
329쪽
putatione i a. Sectione a. hunc in modum expressit: Primo enim Adeclarandum est, quid nomine Duunorum sciorum intelligendum': ue quod ministerium circa ista prohibitum sit ipsi ex ommunicinio. Ad quod breuiter respondetur seclusio Osicio Adiga , de quoiam Hesum est in primis sub eo nomine comprehendι Canonicum Pium Hiem Horarum , quae in Ecclesia Publice recitantur . Deinde publica Processio, ad quam Populus Fidelis concurrit. Omnis item publica Oratio, aut Benedictio, aut silmilis Caeremonia E clesiastica, qua ex eius vel Christi institutione solemniter fit, fg sim- per est adnexa ali ι ordini Clericali, ut est Euangelium vel Epistolam solemniter cantare , aut proprium munus cuiusuis inferioris BOrdinis solemniter s ex ossicio exercere. Item aquam, obuas , aut candelas solemniter benedicere: ET MULTO MAGIS CHRIS
MA CONFICERE , VEL OLEUM SANCTUM BENEDI
CERE : ET SIMILIA. Qua probantur partim ex consuetudine communi sessu Ecclesia : partim ex communi interpretatione Doctorum , qui hac omnia sius Diuinis officiis compreheniant, cum de hac materia loquunIur: partim etiam ex Diribus, qua omnia illa Osficia Diuma , qua sunt propria alicuius ordinis Clericalis, ita instituta sunt, vi a Asinistro pullico Ecclesiae , ad illud opus cons crato, feri flemniter debeant , sub hac voce in praesenti materiaia Ccomprehendunt; ut colligitur ex Capite Si quis Episcopus , cum ais x i. Quaestione 3.- p. i. cs Cap. Is cui, de Sententia Ex-
ex partici. lari s exemplis , statim tractandis, id magis constabit. Hactentus ex Francisco Suareg. Qui quidem in hoc rerum genere , partim e Catholica Fide partim e Sacris Canonibus hausto, S communibus Doctorum votis & iudicijs firmato,nobis instar omnium esse potest. IX. Quocirca talibus etiam hisce regulis, ex ipso in medium allatis, Scuti nullum nobis est dubium, quin Herlcmbaldi etiam tempo- Ure communiter inter Catholicos eae fuerint compertae pariter acvstatae , nec ipsi etiam Her lenibaldo,Sedem Apostolicam de his praecipue rebus considere solito, ignoratae uesic etiam inde nobis facillimum iam tandem videtur ad superiores Arnulphi querelas respondere.
X. Non igitur Heriembaldus ignorabat , vel di istebatur , ministrari posse Baptismum validum, valideque confiei Clirisma posse ab Episcopos
330쪽
Episcopo, per Apostolicam Sedem Synodaliter excommunica- Αto; sed hoc utrumque computabat ab ipso fieri non posse licite ac sine peccato; viceque versa ne Fideles quidem poste licite ac sine peccato in Diuinis eiusmodi ossicijs cum ipso communicare. Quocirca etiam ex ossicio illo suo , per Apostolicam sibi
Sedem demandato, saepeque ac saeptiis commendato, tot ac talibus occurrere malis constantissime semel iterum ac tertio intra tres illos annos conatus est.
XI. An vero Chrisma etiam illud Sacrum,ab Episcopo illo excommunicato Metropolitanae directum Ecclesiae, profuderit humi coram omni populo Heriem baldus, calcibusque proculcarit , ut 3 Arnulphus asserebat; id quidem nihilo minorem videtur increri fidem, quam illud, quod postmodum non sine manifesto mendacio Scalumnia adiecit quemcumque videlicet scelestum , qui consortio Heriem baldi adhaereret, charum ab ipso insin-temque habitum esse. Quod si forte id etiam credere velimus squidni pariter idipsum existimemus pia simul & rationabili factum esse causa, quae tunc temporis ita exigeret ad praecauendum, quod ex eius olei usu imminebat peccatum, S ad eludendam aduersariorum pertinaciam , qui Gothostedo Pseudoarchiepiscopo adhaerebant, oleoque nihilominus illo utendum es cse contendebant
Gregorius Papa Henrico Regi, tametsi ea non executo,qua pro Ecc iante lanensi promiserat, nouum ramen pollicetur eiusdem Causa,
semel iam iterumque iudicata, examen.
I ae pro Ecclesia Mediolanensi promiserit Henricus Rex, haec iam vidimus Capite l .Quemadmodum ille nihilominus adhuc ea non im- Ppleuerit, di tamen Gregorius Papa nouum illi offerat eius Causae examen choc est, de Goth fredi ad Mediolanensem Archiepiscopatum promotione) haec habemus ex ipsius Libro a. Epistola 3 o. hoc ipso Anno Domini Millesimo septuagesimo-quarto intra D
Cembris mensem data': qua nimirum haec etiam continentur :II.GREGORIUS EPISCOPUS, Seruus Seruorum Dei, Henrico R