장음표시 사용
341쪽
Thedaldus ab iis consecratur Episcopis , aduersus Apostoseam Sedem contumacibus , a quibus consecratus olim fuerat Giho redus. OC habemus ex Arnulphi Libro . Cap. s. Praedictis gitur rebus tinquit ille de rebus, ad controuersiam inter Heriembaldum eiusque' aduersarios pertinentibus) non plane compositis, sita inuolutis , utcumque saepe tamdicti Medi lanenses pro petendo Epscopo ultra Montes Hen- grico Regi Legationem dirigum, mandanus Herlimbaldica interse rionis triumphum i qua tamen in re fallitur Arnulphus , ut Capite 32. Num. a. innuebam , & ut apertius ostendam infra Cap. 3 3.) sim cognito uataius est Rex ille supra modum; quemcumque vellent ,se daturum promittens Episcopum. II. Et paulo post: Interea Legatis Medolanensium ex Clero S Populo re praefata Regem adeuntius , Tedaldus quidam, Mediolanensis Ecclesia Subdiaconus, Cappella militabat in regia. Cus Rex, multa voluens ac reuoluens consilia, proprio tandem indulgens arbitrio, Ambrosianum tria δι Prasulatum; posthalita Gothostedi illius , Cadhuc viventis, inuestitura unctione s Athonis quoque , Roma tunc degentis , eleerione . Quid plura P Susceptus est Proia ille a Ciero N Populo . vi Ie nouarum rerum inu avi do . Cui etiam Suffraganes ijdem ipsi, qui Gothostedum consecrauerant, manum benedictionis imponunt . Res quidem mira , scunctis retro temporibus inaudita s G, Vrbis unius uno electo Amtistite , sacrato altero , uno eodemque tempore tertius erumpat.
Hactensis Arnulphus : S haec ab ipso narrata prius, quam scelestissimum illud facinus Ceniij aliter Cinci j , vel Cintliij, aut Quintij) praefecti Romani, facinus contra Pontificem tin D sum Gregorium , ipsam et Dominicae Natiuitatis nocte inter Missarum solemnia perpetratum e quod ad finem huius Anni Millesimi septuagesimi quinti perpetratum esse constat, ut be ne Baronius obseruauit ad eumdem Annum Articulo 3 3 .
342쪽
Gregorim Papa de Rege conqueritur Henrico , quia promissa pro Mediolanensi Ecclesia non Impleueris.
nos Annum nunc ingredimur Christi Millesimum septuagesimum- sextum primoque statim ingressu varias nanciscimur
Gregorij Papae de Rege Henrico querelas , Lubri Tettij Epistola decima comprelaenias : α eam nominatim , quam praesenti praefiximus Capiti. BII. Epistola ipsa hunc in modum est inscripta : Gregorius Episcopus, Seruus Seruorum Dei, Henrico Regi Salutem s Apostolicam Aenedictionem ; si tamen Apostolica Sed, ut Cisaltianum decet Regem, obedierit. In primis vero illum arguit, quod scienter cum hominibus a Sede Apostolica Synodaliter excommunicatis, atque adeo vitandis , communicare dicatur. Tum vero sc etiam conqueritur : De cetero mirum nobis valde videtur ,
quod totiens nobis tam deuotas Epistolas s tantam humilitatem tua Celsitudinis per Legatorum tuorum verba transi uis : filium te
Sancta Matris Ecclesia s nostrum vocas, in fide subiectum . in C
dilectione unicum , in deuotione praecipuum : postremo cum omnias tu dulcedisis reuerentia te commendas ι re tamen re factis asperrimum, Canonicis atque Apostolicis Decretis , in his quae E clesiastica religio maxime risiit, se contrarium ostendis. Nam, τι de reliquis Iaceamus , quod de Causa Med olanensi per Agarrem tuam . per Confratres nostros Episcopos, quos ad te misimus, nobis promistras , qualiter attenderis, aut quo animo promiseris, ipsa res indicat quippecum abdicato Pseudoarchiepiscopo Gothoste-do Henricus alterum ei, nempe Tedaldum, recenter substitui Lset seumque pariter ab Episcopis contra Sedem Apostolicam dcontumacibus consecrari mandasset ) s nunc quidem, ut vulnus vulnera infigeres , contra Statuta Apostolica Sedis tria disti
Firmanam es Spoletanam Ecclesiam si tamen ab homine tradi Ecclesia aut donari potest) quibusdam personis, nobis etiam ignotissquibus non licet, nό si prolatis N ante bene cognitis, regulariter minnum imponere . En igitur etiam, quanti Sapientissimus oc Samctissimus hic Pontifex eam aestimaret Ecclesiae Nediolanensis Guiams
343쪽
Causam ἰ in qua,tradendum ei,non ab Imperatore, sed ab Apos- Atolica Sede Archiepiscopum esse contendebat. Tanti nimirum . eam aestimauit, ut, quisquis ei aduersaretur, simul etiam censendus esset Canonicis atque Apollolicis aduersari Decretis :&in re quidem tanti ponderis S momenti, quanta debet ac solet
esse illa , quam religio di disciplina Ecclesiastica maxime deposcit. III. Quocirca etiam verissime aptissimeque in eamdem Causam, tam ex parte Sedis Apostolicae aqua semel iterum ac tertio iudicata iam fuerat, quam ex parte promissionis regiae pro ea laetae, argumenta congruunt illa, quae mox ibidem ad ijciuntur. Decuerat B
subdit Gregorius regiam dignitatem tuam , cum te filium E clesia confiteris, honorabilius Adagistrum Ecclesia , hoc est Beatum Petrum Apostolorum Principem , intueri : cui si de Dominicis Ouibus es ) Dominica voce sue potestate ad pascendum traditus es;
dicente siti Christo, mire 'sice Oves meas a is iterum, Titi tradita sunt claues Regni Calorum O' quodcumque ligaueris super terram , erit ligatum s in Cabs ; s Quodcumque solueris siverterram, erus utum N in Caelis . In cuius Sede s Apostolica administratisne dum nos, qualestumque peccaures re instigni , d,
uina diu siuione vicem sua potestiaris gerimus f profecto, quicquid ad Cnos vel per scripta aut nudis verbis miseris, ipse recipit; s , dum
nos aut elementa percurrimus, aut loquentium voces auscultamus,
ipsi, ex quo corde mandata prodierint, subtib inspectione discernis Quapropter prouidendum esset tua Celsitudini, ne erga Sedem Apostsicam in vertis π Legationibus tuis aliqua inueniretur discrepantia voluntatis in his, per pia Christiana Fides s flatus Ecclesia ad aternam salutem maxime proficit, non nobis sita Deo omni-poremi debitam non denegares reuerentiam ς quamquam Apostolis eorumque Successoribus Dominus dicere dignatus sit: Qui τos audit , me audit : f ' qui vos spernis, me sipernis. Scimus enim, P quoniam, qui fidelem Deo oberientiam exhilere non renuit , in his qua Sanctorum Patrum Statuta sequentes dixerimus , veluti si ab
ore ipsius Apostoli accepi fet, nostra monisa struare non spernit . Nam si propter reuereuliam Cathedra Mysi Dominus pracepit Apostolis , ut, quacumque Scriba s Pharisaei super eam sidentes duerent, obseruarent; non dubium est , quin Apogolica' angelica doctrina, cuius sedes π fundamentum Christus est, cum om-
344쪽
LIBER IV. VITA S. HERLEMBALDI.
ni eteneratione a Fidelibus, per eos qui in ministerium pradicationis Αelecti sunt, Asicipienda tenenda sit .
IV. Reliquum Epistolae totum est in conquerendo praeterea , quod Henricus superioris contempserit Synodi Romanae Decreta , quibus Simoniaca labes N Clericorum incontinentia denuo vetabatur : N in exhortando eum ad poenitentiam, & ad obedientiam Sedi Apostolicae debitam . Denique vero sic etiam concluditur : Dat. Roma , sexto Idus Ianuarq , Iniuctione decim quarta ue superiori nempe Septembris mense inchoata ι & pr inde Anno Domini Millesimo septuagesimo sexto ι si tamen cum computemus a viges ma-quinta Decembiis die, Domini- gcae Natiuitati sacra ; vel a Calendis Ianuarijs . Etenim a vigesima-quinta Martii die, qua Christi recolitur Incarnatio , Annus adhuc septuagesimus quintus perseuerabat usque ad viges mam-quintam subsequentis Martis diem .
Therium Pseudoarchiepiscopus, ab ossisio Episcopali per Gregorium P pam sus Uus, contra ipsum coniurat una cum Gmberto Rauennme Archiepiscopo , s aliquot ais Episcopis .
Estimonio in primis Baron ij Cardinalis id confit-
mari placet. Anno enim io 7s Art. 3 3. sic ille summatim narrabat et Anni huius parte post ma , nempe Natali die Redemptoris a quo al, qui Chronographorum auspicantur Annum tant, git , Gregorium, Romanum Pontificem, aggressisne sacrilegi hominis, Cinci', Romanι Praestem, inuadi, dum Sacra ag
ret 2 captiumque duci, in carcereque reneri, quo que per Populum tumultuansem, tam immane sceltis ulcisci paratum, eriperetur,
atque pristi redderetur silertati. Hac autem quomodo se halus Print, a Lamberto sic accipe . Ipsa met igitur Lamberti Schama-burgensis verba soc inserit loco, ex ipsius Historijs ad Annumi or 6 deprompta. Tum vero sic insuper addit: Huc que iam tirtus. Eadem Guillelmus Bisiothecarius in Vita Gregoris. VIA ait, omnia ista Guderti, antiqui Schismatici , postea vero Episcopi
Rauennatis, artibus concinnata. Quippe qui Roma cum caeteris
Episcopis in Concilio superiori nempe Quadragesima celebratot sederiti
345쪽
sideris; nec, Synodo absoluta, ab Urbe disicesserit; sita, Papatus - Αpidus, inde remouere Gregorium nisus fuerit s atque ad rem per=ciendam eumdem Cincium Gue Quintium, Vel C trium, Stephani Prafecti filium , sollicitaueris per sacrilegum nempe facinus illud, quod proxime vidimus )sed cum , Romano Populo vind-ce, tantum scelus irritum redditum esset; eumdem misertum, a repta a Papa licentia, Rauennam isse s Usque conspirasionem rebellium Pontificum Longobardorum, Gedald Mediolanensis Amuhiepiscopi, a Gregorio Papa Iustensi, G, aliorum eadem sententia mulctatorum , machinatum esse , quos semper idem Gregorius est passus infestos, s Sedi Apostolica contumaces. Insuper, opera eius Adem iber, Hugonem Candidum, Cardinalem, eumque collegam olim in schisinate Cadaloico, receptum vero ab Ecclesia miserico diser, rursum ab eodem Gregorio diuulsisse , atque Regi Henrico aduersus Pontificem coniungere studuisse . Ga omnia hoc Anno Guibertum, Rauennalem Antium, machinatum esse, eadem A ta Pontificia Guillelmi An cant. Hactenus Baronius. II. Ad eamdem vero coniurationem illa etiam pertinent, quae Grego' rius ipse Pontifex Libro 3 . Epistola r . itidemque decima-quarta Indictione, ab Urbe Roma scripsit Dominico Patriarchae Gra- densi . Paulo post initium enim haec ibi scribebat: Quoniam Cvero mirari ac nimium te dolere dixisti, quod Longobardi atque nomniali Teutonicoram Epim' in nos insaniendo tam tetimenti odio imarissiunt; nullius culpa conscientia inde reda uis. Seocimus, si nil aliud eos illo conamine niti; nisi quod, ex praecepto Des atque Samctorum Praedecessorum nostrorum, illorum peruersitatibus obuiamusseo que ad rectum tramitem iustia , si possibile esset, ex debito se licitudinis, diuina distensatione nobis superimpo ita, procuramus. C A P V T LVII. Thedaldus Pseudoarchiepisi pus, una cum Henrico Rege ipsi que fautor,bus , contra Gregorium Papam coniuraIis, ab eodem Papa in Θnodo
Vperioris coniurationis praecox & primarius scelus hoc monstrum fuit, ut Henricus Rex, una cum pluribus fautoribus suis, in Pseud synodo V Vormatiensi hanc ausus fuerit Semtentiam contra Gregorium Papam promulgare et Euod Papa esse non post: nec ullam,
346쪽
LIBER IV.VITA s.HERLEMBALDI, iuxta priuilegium Romana Sedis , ligandi aut soluendi potestatem Ahabeat, vel aliquando habuerit. II. Henricus nimirum , propter victoriam de Saxonibus Anno superiori reportatam factus audacior,eo apertius det rcchabat ea exequi, quae Legatis Apostolicis promiserate eoque licentius recipiebat ac fouebat a Sede Apollolica excommunicatos. Cum igitur talem ac tantum eiusmodi contemptum Gregorius non
vltra tolerandum esse iudicaret s id consilij cepit, ut eumdem Regem, ad causam dicendam, euocaret Romam , S ad Syncadum illic in proxima Quadragesima conuocandam. III. Quae porro subsecuta inde fuerint, fidelissimus eius Saeculi Scti' Blor, Lambertus Schas naburgensis in hunc ipsum Annum io 76. nobis enarret. A I'ontificiis enim exorsus Legatis , ad Regem missis, haec habet: Aderant praeterea Hildetrandi ripa Legati, denunciantes Regi, ut secunda fria secunda hebdomada in sitia dragesima ad Synodum Roma occurreret, de crim ullus , qua obibcerentur, causam dicturus : alioquin sciret, se absique omni procristinatione eodem die de Corpore Sancta Ecclem Apostolico anath male ascindendum esse.
flatimque abiectis cum gram comumelia Legatis , omnes , qui in CRegno suo essent, Episcopos π lates Vbormatia Dominica Sep
tuagesima conuentre praripis, tractare cum eis volens ad deponem
dum Romanum Pontificem; si qua sibi via , si qua ratio pareret sis hoc caraene iciam verti ratus salutem suam , Regni stabilitalem, si is non esset Epscopus.
Abbates amphsimo numero . Commode quoque conficiem dis tantis rebus inuruenit quidam ex Cardinalibus Romanis Hugo, cognomento Blancus aliter Candidus, ille scilicet, quem sibi l cium coniurationis asciuerat Guiberius Archiepiscopus Rauem Pnas, ut proximo Capite dictum e It) quem ante paucos dies grorter ineptiam eius s mores incondios , Papa de statione sua am uerat: deferens secum de Vita in Iulioue Papa scenicis Amemtis consimilem tragoediam : scilicet, unde oriundus, qualuer ab in unu Hate conuersams, quam peruerso ordine Sedem Apollaticam occupauerit : qua ante Epistopatum , qua post acceptum Epis p tum , memoram quoque incredi lia, fagitia commiserit. Huius
347쪽
auacritatem , tamquam diuinitus sibi destinaram , gratissime am- Aplexari, re promptis e securi , sententiam promulgarunt :-Quod Papa esse non possit: nec ullam, iuxta priuilegium Romana Seius, ligandi aut soluendi potestatem habeat, vel aliquando habuerit, qui
tantis vitam probris ac criminibus commaculauerit.
VI. Et paulo post ita denique concludit: I Iur ex nomine omnium , qui conuenerant, Episto rum s Abbatum , plena contumeliarum Littera Romam destinantur: quibus denuncietur Romano Pontifici,. ut Pontificatu, quem contra Ecclesiasticas leges Uurpasset, se abdicet : sciatque , post eam diem , quidquid agas iubeat decernat, irritum haberi. Talia de hoc Conciliabulo Lambertus. BVII. Quoniam vero plusculum aliquid, di ad instituti praesentis rationem proprie spectans , habemus e Sancti Anselmi , Lutensis Episcopi, Ciuisque nostri, Vita, quam eius Poenitentiarius litterarum monimentis consignauit; propterea illud item hoc loco ad ijciamus. Est autem huiusmodi: Inaud Ia deinde audicia, s admirabili siversia, sui facinoris compores , nec dicendos , colligis Henricus Rex in Epimpos in ciuitatem V rmatiam : hibitoque Concitabulo prascripsierunt Prima Sedis Episicopum et quod a Saculis non est auditum . Fecis deinceps Legationem in Baltam quae nimirum Legatio proprie ad nostrum Pseudoarchiepisco- Cpum Thedaldum,&ad reliquos Episcopos Longobardos, cum ipso coniuratos, pertinet) eamdem a firmans nasiumptionem per Schismaticos sibi Complices Episcopos . Huius Legationis lator fuit qui m Gerardus aliter Rotandus)nomine, Teutonicus natione, filius seculi, hamus Diaboli, inuentor omnis fere mendacij . Hic circuivis ambulauit terram, ut schismatica omnes inficeret comtagione . Multos certe, qui propter interdictum Domini Papa DLumo ab O cio cessauerant , lse interdictus , s vinculo perduionis ligatus , inaudita temeritate ac superbia reconciliauit: s ex parte domini sui Regis, ut Officium more priori celebrarem, indixit. Et Phaec nobis in praesenti de Conciliabulo illo sufficiant. VIII. Nunc ex aduerso videamus, quomodo Gregorius in tanto pomtificatus sui discrimine se gesserit. Ac Lambertus quidem superiori eo loco ita prosequebatur : Legati , ut iussum fuerat s ab eo Conciliabulo siummo conam iter accelerantes , pridie quam a Papa Roma Synodus indicta celebraretur indicta vero erat in Feriam secundam Quadragesimalis Hebdomadae secundae , ut Ss idem met
348쪽
idem mei Lambertus superiore Numero 3. nobis affirmabat A, Romam ingress , Litteras tradunt i Tunc cateram Legationem, μωI m mandatis habebant, verbo non minus contumelioso quam si is , exequuntur . PVa, nihil permotus atrocitate uuncij, postera de , cum Clertis N Putilus ad Synodum sequens confiixisset; m auribus omnium Luteras recitara μι s s sic cunctis , qui conuenerant, Episcopis id feri decernentibus , Regem excommunicat, s cum eo Arcue'scopum Maguntinum Og radum, Q c pum Traiectensem I illelmum , E sic um Labense ensem R bertum. Cateris , qui consipirationis huius participes extiterant linter quos Thedaldum item pseudoarchiepiscopum noli rumis 3 computari par eit diem statuit, qua, nisi Romam prasiniati camsam dicerent noua huius es inusitata contra Sedem Apostolicam rebellionis , similem caeteris excommunicationis sententiam sortirentur.
IX. Sed N Auctor ille, qui Sancti Anselmi LRcensis Episcopi Vita inscripsit, scetiam ipse prosequebatur: Cum igitur dissim utar amplius tanti facinoris malitiam non posset Apostobcus Gregorius)excommunicauit tam ipsium Regem)quam omnes ipsius fui essaIque omnem sibi regiam dignitatem interduit; ta' obligatos sibis cramentis ab omni debito melitatis absoluit. Quia quod verecundum etiam est dicere praeter haereticam, quam mulibauimus, cus Cpana , aderant m Sancto Concilio Romae tunc congregato )Nuncq illius nempe Regis sic audentes larrare : Pracipit D
minus noHer Rex , τι Sedem Apostolicam , Papatum , utpote suum. dimittas, nec locum hunc Sanctum ustra impedias . Probneos l-o execrabilem hominis temeritarem l En suum esse duexit , quod solum Apostolorum Principi Petro Christus Dominus
commisii : nec si ito quidem commisit s eterum tento , antequam commveret, Interrogauit : Simon inquiens in amas me Z Paste res meas. Non Regem, non Imperiorem, aut aliquam Christi na pro lanis conditionem excepit, nater eam , qui siuam si es iovem negauerit. Igitur, quem sui solius iudicio Dominus reseruauiu, hes non siolum iudicare, verum etiam siuum dicere, si quam tum in se eIt, audet damnare . Quam ob causam omnis illa Samcta Synodus , iure indignata , anathema siti conclamat, atque con firmi .X. Caeterum inter Acta Concilij huius Romani separatim extat etiam Excommunicatio Episcoporum Longobardiae, his concepta vel bis:
349쪽
verbis: Episcopos Longobardia, qui , spreta Cauonica s Ap Io- Αtica auctoritate, contra Reatum Petrum , Apostolorum Principem videlicet in Gregorio, eius Successore sacramento conspiraue rum s equorum numero citra dubium erat Pseudoarchiepiscopus item noster Thedaldus auctoritate eiusdem Beati Petri ab
omni Episcopali officio suspendimus, s a Communione Sanctae Ecclesia siparamus.
XI. Placet autem huc etiam illud attexere , quod Baronius ad hunc pariter Annum io 6. his obseruauit verbis Articulo 3 . Habet Guillelmus Bibliothecarius in Vita Gregoriν Papa , post anathema in Regem fs ei inhaerentes , in Synodo Romana hoc Anno prola- Atum, conuenisse Papia Sch maticos Episcopos, s idem a Ihema in Romanum Pontificem retorsisse. Principes autem , quid facturι essent, ancipites , consuluisse Pentos, num esset halendus pro excommunicare Pontifex . Responsum vero ab illa siue atque yrmdenter et Romanum Pontificem a nemine rud candum s ob idque
neque excommunicatri ab aliquo posse: Excommunicatos esse , qui talia prasiumpsissent. Quos re vera Gregcinus 1 e , ut excommunicatos, indignos iudicauit, ad 18sos pestea scribens . Apostolica sBenedictione ; ut suo loco dicetur. Talia Baronius. XII. Ex his autem, quae praesenti Capite adhuc collegimus, intellectu Cfacillimum iam est , quemadmodum Arnulphus etiam nollet Historiographus, ad saniorem denique mentem plane reuer sus, tacite ac veluti per nutus hoc ipsum Concilium Romanum approbariti Uvormatiense vero Conciliabulum reprobarit 3 ac propterea sententiam disertissime pro Heriem baldo etiam ipso contra Henricum Regem illiusque asseclas omnes pronunciarit. Libro enim 4. Capite x i. posteaquam superiori Capite scelestis. simum illud Cincij Romani facinus descripsisset Historiam suam hunc in modum prosequebatur: Per idem tempus,'quorumdam' suorum hortatu, contra Papam Rex erexit sese Gregorium s adeo Dui nullam sibi deferret Obedientiam. Prasul vero Romanus, saepenumero paratus ignostere , clementer. tuersa tractabat, Regsam diu astolando ac multis monitis multando conuersionem. Cumque nihil omnino proficereti illum cum suis fusordus a Sancta Matris Ecclesia segregauit excommunicando liminibus , tenore tamen fulmra dignaque conuersionis proposito.6O infelicia tempora i in quilus , nostris exigentibus culpis, contra se ipsam pugnare Odetur Sancta
350쪽
Ecclesia, quam Veritas sic ipsa laudando commendat: Vna est Co- Αlumba mea , Amica mea . Qua si una est, s amica s quomodo scisa sibimet debeat inimicari, non inuenio. Iesius Christas duo suntvmus persona vocabula Vnde liquido comprobant, Reges ac Smcerdotes, Christos scilicet, Christi uniri uno debere conseu u. situdergo Z Numquid errat Verque stes sis. Romana certe numquam errasse perhibetur Ecclesia , ex quo diuina voce dictum est.Petro :
Simon, ecce Sasanas expetivit vos , ut cribraret sicut triticum. .
Ego autem pro te rogaui, ut non deficiat fides tua. A Roman ergo Ecclesia quicumque dissentit, non est re vera Catholicus , quemadmodum Gaius ait Ambrosius. Nonne ipsi hac ipsa legerunt gliscopi 2 Et si legerunt; cur contra Romanum Prasulem adunati
Placentia de ore proprio coniurauerum 3 Cur postea Papia conu nientes. ιnIustum anathema, immo inuadum μι conclamauerum,
iuxta Prophetiam, non iustitiam sed clamores facientes 3 unde iustissime Apostolico sunt mucrone per fissi. Respondeant, vi solem, Regio se obia se mandare . Sed quia dicit Scriptura Z Obedire oportes Deo magis, quam homin/bus . Item : Reddue , qua Casmsium, Casari: s, qua sum Dei, Deo. Et aliti: Dominum I mete , Regem honorificate. Non ergo debetur honor Regi, nisi pra- cedente iusto timore Dei. Per haec igitur Arnulphus, ad sanioe Cre in , ut dicebam , mentem reuersus, praesentis Causae Mediolanetas , inter Gregorium Papam & Henticum Imperatorem Controuersiae, iustitiam , sicut ipsim et Gregorio, sic etiam Heralembaldo nostro adiudicauit aduersus Henricum , eiusque asseclas Omnes i atque adeo aduersus etiam Thedaldum, Sedis limius Archiepiscopalis inuasorem. XIII. Pio praesentis autem Concilij Romani Sententia, iustissime contra Henricum Regem atque ipsus fautores pronunciata, si quis plura voluerit Baronium in primis considat ad hunc ipsiam Annum Io, 6.&praesertim ab Articulo a 3.vsque ad 26. quibus Precitata continetur ipsusmet Gregorij pontificis Epistola, Libri Tertij sexta , tunc temporis post idem protinus Concilium scripta omnibus . qui cupiunt se annumerara inter oues , quas Christus Maio Petro commisit.