장음표시 사용
512쪽
μαρνάνουσιν κατα Δημόκριτον, quem Arratus igitur imitatus est, monente Boch. l. c. 392. Eustath.-Ο l. I 3O R. p. asa Bas. λ ταρτον λεοντα η γας ρ πείθει - ές πυκινον δόμον ἐλθειν κατατον παρα τω Ἀραειρ μονόλυκον, οἴτω κή υδυσσευς φανοτα αναγκωος παῖς κόραις. Ald. Bas. Is 34. et Mosc. μοναυκος. Cod. Uratin. Morel. et Oxon. μονόλυκος. Steph. et Grol. μονώλυκος, quemadi nodum scribitur Aωνυσος pro Aόνυσος Ηoni. Hyinu. in Bacch. μοιόλυκος est bona scriptura, quam habet
513쪽
batur vi λλ. vid. Nietas ad Geopon. prooem. p. a. Fallitur stamen icii vir doctus . cum a Grotio mutatiam esse μονόλυκος ipurat in μονώλυκος , nam μονώλυκος est e Steph. recensione. . Ipse Grota noti p. 24. μονόλυκος probat; μονάλυκος alios ha- Ibere contra analogiam monens. sui l. v. Mόνιος Τ. II. pag. 37ῖ. MDιος' αγριος ύς μεμονωμένος, ἡ ὀ μονόλυκος. Laudant ad eum L interpp. Hom. I9, I 4. e LXX. ab Theod Tri. μόνιον αγριον expl. τον καθ' ιαυτον διαγοντα σῖν. cs Ael. H. A. VII, 47. de μονολύκω, qui hie lupus est. In Demosthen. apophiliegni. 7. Wolfius veri it quoque lupus; at p.
xe pard. Κmenit. XII, s.feras aper, lupus, ex sera sue natus, lauteontra, malit. De re vid. Geopon. I, p. 21. 22. ct . t Arati Dios. 398. 396. 2I6.)-λύκος ὁμοίως πλπίον των οι κηματων θρασυνόμενος, οGου κυνες ὀρύσσοντες τὸν γ ν ὀλολυγων τρύθυσα σωλυον χειμῶνα δ λοῖσι. Theophir. si . tem 3. p. 439. λυκος ἀρυόμενος, χειμῶνα σημαώνει. λύκος τριῶν ήμερῶν locus corruptias; emendar eunt Niciae ad Geop. p. II. T. I. et ad eum Salmas l. Ex. T. II. p. 664. qui omnino hie est consulendus de ipsa re et de sensu loci Theophrasti. οταν προς τα εργα ρομφ η 'τω χειμῶνος ορμα, χειμωνα σημαίνει εὐθύς. Heinc vertite Iustus triduo, posquam n
sus es, s petat emita toea aut intret hiberno tempore, sat secutura tempsas es. cf. Aelian Hist. An. Ull, 8. Dauic ad cic. de Diu. 8. his colligit Nietas. hie palustre animal locum non habere. De usu verbi Qυήτη vid. Boeli. HieroLΤ. I. L. Π, a. p. 73O. item T. I. L. IlI, Io. p. 823. de λιμ
supra . 'U- κατερχροα , σκέπαος Mosc. κατερχετμ σκε - πας. ante σκέπας spatium est vacuum unius vocis. Potest Copserri cum nostro Oppian. Q n. 3.3 sq. de lupo.
514쪽
Vers. 4 . Ex Arato Geop. I, 3. p. 23. μυες τετριγότες, χειμῶνα σημάνουσιν. es Atat. vi II 47. Theophr. p. 438. Ael. H. A. VII, 8. Vers. 4O2. παλαιοτέροιςJ Urat. et Mosc. παλαοτάτοις. 4o3 seq. Theophr. de si . tempest. p. 438.
τοῖς ποσιν ορ-τουσα, - χειμέριον.
'G. 4 Ir. εἰς τρωτον ἰόντοιν 4 AH. Bas. Is 34. Steph. σαυτόν. Cod. Barb. et Uratin. et edit. Morel. Nuτων. Ex Arato Geop. I, 3. p. I 23. ἄμα πλάω σεμεια ἐπὶ τὸ αυτο συντρέχν, βεβαιότερα τα ἐλπιζόμενα.